ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4 ทำความรู้จักกันอีกนิด...(By Ritsu)
"โอเค......เอาเป็นว่าคืนนี้นายนอนบนเตียงของฉันก็เเล้วกัน เดี๋ยวฉันจะไปนอนที่โซฟาเอง= =;;" ฉันพูดกับเคียวยะที่นั่งทานอาหารเช้าอยู่บนโต๊ะในขณะที่ฉันกำลังเอาผ้าเย็นปะคบหน้า(หลบไม่พ้น....โดนไปหนึ่งที=w=;;)
"ก็ดี....." เคียวยะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา เพราะนายนะ!!ที่ทำให้ฉันต้องสละที่นอนให้เนี่ย=[ ]=*
"ว่าเเต่ว่า.....ทำไมนายถึงมีหูกับหางเเมวล่ะ??" ฉันถามเคียวยะที่กำลังกัดขนมปัง เเต่ดูเหมือนเขาจะไม่ฟังฉันเลย
"....." เคียวยะนั่งเงียบไม่ยอมพูดอะไร
"โอเค.......ถ้านายไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไร= =;;" ฉันพูดขึ้นหลังจากที่ไม่ได้ยินปฏิกิริยาโต้ตอบของเคียวยะ ในเมื่อที่ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอยใดๆ....จึงนั่งทานอาหารของัวเองบ้าง
"เป็นครั้งเเรกนะ....ที่มีคนหลบการโจมตีของผมได้นานขนาดนี้นะ" ในขณะที่นั่งทานอาหารกันอยู่ จู่ๆเคียวยะก็พูดขึ้นมาก อา.....อย่างน้อยนายก็ไม่ได้ใบ้หรือเย็นชาเกินไปนะTwT
"หา??ขนาดนั้นเชี่ยว?" ฉันถามไปอย่างงงๆ เเค่หลบตามสัญชาติญานเฉยๆ=A=;;
"คงงั้น...." เอ้า!ตอบเเบบนี้ สรุปจะชมหรือพูดกวนกันเเน่ห๊า?เคียวยะ
"ถ้าชมล่ะก็....ฉันจะรับเอาไว้ก็เเล้วกัน" ฉันตอบรับคำชม(หรือเปล่า?)ไปตามมารยาท
"เเล้วเเต่คุณจะคิด...." เคียวยะยังตอบด้วยน้ำเสียงที่ดูเย็นชาเช่นเคย
"เย็นชาชะมัดเลยนะ......ฮะ...เฮ!เคียวยะ!ที่เเขนของนาย...." ฉันพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปที่ขาของเคียวยะที่ฉันเผลอมองไป เเละสิ่งที่เห็นมันก็คือ....
"หืม?" เคียวยะทำท่าทางสงสัยเเละก้มหน้าลงไปมองเเขน
"เเผลนายฉีกนี่!เเถมเลือดออกเยอะด้วย....ดะ.....เดี๋ยวฉันทำเเผลให้นะ!" ฉันพูดขึ้นพร้อมกับรีบวิ่งหากล่องปฐมพยาบาล
"ช่างมันเถอะ..." ในขณะที่ฉันกำลังหากล่องปฐมพยาบาลอย่างวุ่นวาย จู่ๆเคียวยะก็พูดขึ้น
"ไม่ได้!!!!เลือดออกเยอะซะขนาดนั้นถ้าไม่ห้ามเลือดล่ะก็...นายได้สลบคาโต๊ะเเน่!" ฉันรีบพูดขึ้นทันทีหลังจากที่ได้ยินเคียวยะปฏิเสธการปฐมพยาบาล
"จะทำอะไรก็ตามใจ...." เคียวยะพูดขึ้นลอยๆ เมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันจึง(ถือวิสาสะ)ทำการปลดกระดุมเสื้อของเคียวยะเพื่อที่จะทำแผลที่เเขน
"นี่นายทนได้ยังไงเนี่ย.....เเผลใหญ่ไม่ใช่เล่นนะ..." ฉันบ่นพึมพำถึงเคียวยะที่ทนบาดเเผลได้นานขนาดนี้เเถมยังไม่บอกด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย
"....." เคียวยะเงียบไม่ตอบอะไร เมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันจึงทำเเผลต่อไปเรื่อยๆจนถึงขั้นใช้แอลกอฮอล์ล้างเเผล
"ฉันจะทาเเอลกอฮอล์เเล้วนะ..." ฉันตอบกับเคียวยะเเต่เคียวยะก็เงียบเช่นเคย ฉันจึงค่อยๆเยาะเเอลกอฮอล์ใส่สำลีเเละค่อยๆทาเเผลที่เเขนของเคียวยะ
"ฮึก......" จู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงเคียวยะที่จะเเสดงความเจ็บปวดเเต่ฝืนไม่ให้เเสดงออกมา
"ถ้าเจ็บก็บอกได้นะ...'' ฉันกระซิบบอกที่ข้างหูของเคียวยะเเต่เคียวยะก็เอามือดันหน้าของฉันให้ออกไป
"หุบปากซะ......" เคียวยะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอเล็กน้อยเเละมีเสียงหอบเบาๆ
"เเหม...ใจร้ายกันจังนะ..." ฉันพูดพร้อมกับใช้ผ้าพันเเผลเริ่มพันไปรอบๆเเขนของเคียวยะเเละค่อยๆเม้มเเละไซร์คอของเคียวยะไปที่ละนิด
"ย.....หยุดนะ!" เคียวยะพูดพร้อมกับใช้มือปัดหน้าของฉันที่ซุกอยู่ที่คออยู่ออกไป
"เอ๊ะ!!!" ฉันชะงักทันทีที่เคียวยะพูด นี่ตรูเป็นอะไรไปเนี่ย!!!เกือบจะเลยเถิดไปไกลเเล้วไปไหมล่ะ?!
"ข....ขอโทษนะ จู่ๆร่างกายมันก็ไปเอง" ฉันรีบถอยห่างออกมาจากเคียวยะทันทีเเละยื่นมองร่างของเคียวยะที่นั่งตัวสั่นนิดๆ ดูไปดูมา....ก็โมเอะดีนะ=q=
"....." เคียวยะเงียบไม่ตอบอะไร
"ฉันขอโทษ.......งั้นเดี๋ยวฉันจะพาไปข้างนอกเอาไหม?" ฉันรีบขอโทษเคียวยะเเละเสนอตัวเลือกเพื่อให้เขาหายโกรธ.......เเต่มันคงยากเเหละนะ= =;;
"ผมไม่ชอบไปไหนมาไหนกับพวกสัตว์กินพืชหรอกนะ" เคียวยะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาเช่นเคย มันก็นิสัยของคุณท่านเค้านี่เนอะ=w=;;
"โอเค....ตามใจนายก็เเล้วกัน" ฉันพูดพร้อมกับเก็บจานเเละนำมาล้าง
หลังจากที่ทานมื้อเช้ากันไปเรียบร้อย......เราสองคนก็เเยกกันอยู่เหมือนคนละโลก ฉันนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องนั่งเล่น.....เเต่เคียวยะหลังจากที่เดินขึ้นชั้นสองก็เงียบหายไปเลยทั้งที่บอกว่า'ไปเอาของ'
"เป็นอะไรไปหรือเปล่านะ...." ฉันเกิดอาการเป็นห่วงเคียวยะที่เงียบหายไป จึงเดินขึ้นไปตามบนชั้นที่สอง
--ชั้น2 ห้องนอนของริทสึ--
"เคียวยะ...อยู่ที่นี่หรือเปล่า??" ฉันถามเข้าไปในห้อง เเต่ก็ไม่มีเสียงใดตอบกลับมา.......คงอยู่ที่ห้องสมุดล่ะมั้ง
--ห้องสมุด--
"อ้าว!เคียวยะ!มาทำอะไรในนี่น่ะ?" ฉันถามเคียวยะที่ยืนดูหนังสืออยู่ในห้องสมุด
"คุณอ่านนิยายเเบบนี้ด้วยเหรอ?" เคียวยะถามฉันในขณะที่เดินดูหนังสือที่ตู้นวนิยายสยองขวัญ
"อ๋อ.....นั้นมันของพ่อของฉันเองเเหละ ฉันชอบอ่านนิยายวิทยาศาตร์มากกว่า" ฉันตอบเคียวยะเเต่เคียวยะก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา
หลังจากที่หากันเจอเเล้ว ฉันจึงให้เคียวยะได้เดินสำรวจในห้องสมุดต่อไปเเล้วฉันก็เดินไปตรงหน้าต่าง
'ท่าทางวันนี้ฝนจะตกเเฮะ' ฉันยืนคิดหลังจากที่มองดูท้องฟ้า
"อ๊า!!!" ในขณะที่ฉันใช้สติอยู่กับธรรมชาติ(??)เสียงเคียวยะก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงที่ฟังเหมือนมีหนังสือจำนวนมากล่นลงมาจากชั้น
"เคียวยะ!!!เป็นอะไรหรือเปล่า???" ฉันรีบวิ่งไปจุดที่เคียวยะยืนอยู่เเละฉันก็ได้เห็นเคียวยะที่นอนสลบอยู่ใต้กองหนังสือ
"ร....รอเดี๋ยวนะเคียวยะ เดี๋ยวฉันจะช่วยนายเดี๋ยวนี้เเหละ!!" ฉันรีบยกหนังสือออกจากตัวเคียวยะเเละอุ้มเขาขึ้นมา
"โอ๊ย....." เคียวยะลืมตาขึ้นมาเเละมองหน้าฉัน
"เอ่อ......" ฉันจึงมองหน้าเคียวยะบ้าง ต่างคนต่างมองหน้ากันจึงเกิดความรู้สึกบางสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกเเปลกกับเคียวยะ
"....." ฉันใช้ริมฝีปากของฉันประกบไปที่ริมฝีปาของเคียวยะเเละจูบกันอย่างดูดดื่ม ลิ้นของเราทั้งสองต่างก็เชื่อมถึงกัน ในขณะที่จูบกัน ฉันใช้มือของลูบไล้ไปตามร่างกายของเคียวยะที่อยู่ในอ้อมเเขน
"อืม....." เคียวยะครางเล็กน้อย ฉันจึงดำเนินการต่อไป
"อา...." ฉันดึงริมฝีปากที่จูบกันอยู่นานจนน้ำลายที่เเสดงถึงความสุขสมเยิ้มออกมาเล็กน้อย
"รู้สึกดีเหมือนกันนะ....." ฉันพูดกับเคียวยะที่กำลังนั่งหอบอยู่ตรงหน้าฉัน อา.....มันช่างดูโมเอะซะยิ่งกระไร...
"เงียบไปเลยน่า....." เคียวยะพูดด้วยน้ำเสียงเเผ่วเบาเเละหอบ
"ออกไปดีกว่านะ..." ฉันพูดพร้อมกับช้อนตัวเคียวยะอุ้มขึ้นมาเเละพาออกไปจากห้องสมุด
--เวลา 20.30น.--
"สบายจังเลย~" ฉันพูดขึ้นหลังจากที่อาบน้ำเสร็จในขณะที่กำลังเดินขึ้นบันได เเต่เมื่อมาถึงที่ห้องก็ต้องพบกับความวินาศสันตะโรขึ้นร้ายเเรง
"เคียวยะ!!ล็อกห้องทำไมอ่ะ!!!" ฉันตะโกนถามเคียวยะที่อยู่ภายในห้อง
"เดี๋ยวถ้าคุณทำอะไรผมอีกล่ะ!!ผมไม่ยอมให้คุณเข้าห้องหรอก!!" เคียวยะตะโกนตอบกลับมา คำตอบนั้นทำให้ฉันถึงกับช็อก...
"เเต่นี่มันห้องของฉันนะ!!!" ฉันตะโกนตอบกลับไปอีก นี่ฉันจะโดนก่อรัฐประหารหรือไงเนี่ย????
"นั้นมันเรื่องของคุณ!!" อ้าว!พูดเเบบนี้ก็หมายความว่า......จะยึดห้องฉันเหรอ??
"เเง๊!!!ฉันขอโทษ!!!ให้ฉันเข้าไปเถอะ!!!T[ ]T" ฉันตะโกนเรียกเคียวยะเเต่ก็ไม่มีการโต้ตอบใดๆกลับมา นี่ฉันต้องนั่งเฝ้าหน้าห้องเหมือนมะหมาสี่ขาคับใช่ไหมT^T
--3ชั่วโมงผ่านไป--
"เคียวยะ....ฉันขอโทษ....ให้ฉันเข้าไปเถอะ...." ฉันนั่งครวนครางอยู่หน้าห้องนั้นเป็นเวลากว่า3ชั่วโมง เเละลองทำการเปิดประตูดูเล็กน้อย.....
"อ้าว.....ห้องไม่ได้ล็อกเหรอ??" ฉันพึมพัมขึ้นเบาๆหลังจากที่รู้ว่า......นั่งเวิ่นอยู่3ชั่วโมงด้วยกัน..........น่าอายจริงๆ=////=
'หลับเเล้วเหรอ?' ฉันคิดหลังจากที่มองเคียวยะที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง
'หลับปุ๋ยเชียว.....น่ารักนะเนี่ย^ ^' ฉันนั่งมองเคียวยะที่หลับอยู่บนเตียง(ของฉัน).....
''เฮ้อ....คืนนี้นอนที่โซฟาก็ได้...'' ฉันพึมพัมขึ้นพร้อมกับไปนอนเเละหยิบผ้าห่มที่อยู่ข้างๆโซฟามาห่มตัวเอง กว่าจะได้นอนมันต้องลำบากขนาดนี้เชียวเหรอT T
--จบตอนที่4 โปรดติดตามตอนต่อไป--
อ่า.....ตอนนี้ก็สั้นอีกเเล้วนะค่ะ เนื่องจากตอนนี้.......ไรเตอร์เริ่มตัน.......เพราะไม่ค่อยมีคนคอมเม้นเลยT^T เเต่ถึงจะเม้นน้อยเเต่ไรเตอร์จะพยายามเเต่งต่อให้จบเเน่นอนค่ะ^ ^
ส่วนในตอนนี้นั้น อาจมีฉากเรียกเลือดกันเล็กน้อย(เหรอ!!!!/นักเเสดง)เเต่ก็อย่างที่เคยพูดเอาไว้......เรื่องนี่....."วาย"นะคะ^ ^(คู่1818ด้วย)
ใครที่ไม่ชอบหรือรับไม่ได้ ก็กด'Alt+F4'ได้เลยค่ะ ส่วนใครที่ชอบหรือถูกใจ ก็ได้โปรดเม้นบอกกันด้วยนะค่ะว่าชอบตรงไหนเเละอยากให้ปรับปรุงตรงไหน อยากให้เซอร์วิสฉากเเบบไหน(//ไรเตอร์โดนนักเเสดงถีบ)ก็บอกได้เลยนะค่ะ^ ^
สำหรับวันนี้....สวัสดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ^ ^
ป.ล.เเจกเพลงก่อนไป....(เครดิต By http://www.youtube.com/watch?v=oof6qFeuCIw)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น