[Fan Fic KHR]~My Story ฉันรักนาย เเมวน้อยของฉัน~[?? x 18]

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 ฝันหรือเปล่า?????(By Ritsu)

'ฮ้าว~~ว!' เสียงฮ้าวของฉันหลุดออกมาจากปากในขณะที่กำลังนั่งรอเรียนวิชาคณิตศาสตร์ด้วยอาการเซ็งสุดขีด

'เป็นไร?ถ่ายไม่ออกหรือไง?'เคียว เพื่อนร่วมห้องของฉันถามฉันที่กำลังฮ้าวอย่างเมามันส์(??)คิดได้นะ...ที่บอกว่าฉันถ่ายไม่ออกนะ=v=**

'ถ่ายไม่ออกบ้านพระปิตุจฉาเเกน่ะสิ!ฉันเบื่อเฟ้ย= =*'ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงโมโหเล็กน้อย ก็คนมันเบื่อนี่!!!ทำไมโลกนี้มันไม่มีอะไรเเปลกบ้างเลย เช่น มนุษย์ต่างดาวเนี่ย!!!(จะเป็นฮารุฮิรึ???/ผู้อ่าน)

'ครูมาเเล้ว!!!'เสียงของหัวหน้าห้องเปรียบเสมือนเสียงไซเรนบอกเตือน ฉันที่กำลังอารมณ์เสียเล็กน้อยกลับมาทำหน้าปกติเพื่อไม่ให้โดนถามว่า'ถ่ายไม่ออกหรือไง?'เหมือนเมื่อกี้

--เวลาพักเที่ยง--

'เซ็งโว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!'ฉันตะโกนเพื่อระบายความเซ็งในขณะที่กำลังเดินอยู่กับเพื่อน

'เเล้วเเกจะตะโกนเพื่ออะไรย่ะ???หูจะเเตกเเล้ว!!!'ริน เพื่อนสนิทของฉันตะคอกใส่ฉันที่ฉันเผลอตะโกนออกไป   เเล้วก็ฉันไม่ได้อยากให้มันเข้าหูเเกซักหน่อยนี่= =*

'ก็คนมันเบื่ออ่ะ=3= ไม่มีอะไรเจ๋งๆมาให้เล่นบ้างหรือไงอ่ะ?'ฉันที่กำลังเซ็งจัด นั่งเพ้อพูดถึงความเซ็งที่อยากที่มีที่ระบายตลอดตั้งเเต่เช้า จนถึงตอนนี้....ยังไม่มีอะไรมาสนองคำพูดนั้นเลย= =;;

'เเกเบื่อขนาดนั้นเชี่ยว?'รินถามฉันที่กำลังนั่งทำหน้าบุญไม่รับ

'อืม.....'ฉันตอบไปเเบบเซ็งๆ

'งั้น....ฉันมีของเเก้เบื่อให้เเก!'จู่ๆรินก็ลุกพรวดขึ้นมา จนเก้าอี้ที่ฉันนั่งหงายหลัง(โต๊ะโรงเรียนนี้ ใช้ระบบคู่)จะลุกทำไมไม่บอกฟร่ะ!!!!

'ข....ของอะไรย่ะ...โอ๊ย~'ฉันถามรินพร้อมกับเอามือลูบหัวที่กระเเทกพื้น  เจ็บหัวโว้ย!!

'ไปที่ห้อง เเล้วเเกจะจะรู้!!'หลังจากที่รินพูดจบ ก็รีบวิ่งออกไปจากโรงอาหารทันที เเล้วปล่อยให้ฉันยื่นงงเป็นไก่ตาเเตก หลังจากที่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรจึงวิ่งตามไป

--ห้อง1406--

'เเฮ่ก...เเฮ่ก...เเฮ่ก...'ฉันหอบอย่างหนักหลังจากที่วิ่งขึ้นบันไดมา  กรูเหนื่อยนะเฟ้ย!!!

'มาเเล้วเหรอ??'รินถามฉันที่กำลังหอบอยู่ที่หน้าประตู   ยืนอยู่ตรงนี่คงยังไม่ถึงมั้งย่ะ!

'เเล้วของที่ว่า...มันคืออะไรย่ะ?'ฉันถามรินพร้อมกับค่อยๆเดินเข้ามารินที่กำลังคุ้ยกระเป๋าอยู่

'นี่ไง!!!!ยาที่ทำให้เป็นสิ่งที่ตนต้องการ!!!'จู่ๆรินก็ตะโกนพร้อมกับพุ่งพรวดขึ้นมาชนหน้าฉันที่กำลังยืนมองรินหาของอย่างเต็มเปา   เจ็บอ่ะ!!!T[ ]T

'โอ๊ย!!!จะลุกหรือพุ่งก็บอกกันบ้างเซ่!!!!!'ฉันตะคอกใส่รินที่กำลังยืนชื่นชมขวดยาสีประหลาดที่กำลังถืออยู่

'โอ๊ะ!โทษทีๆ=w='รินที่กำลังเพ้อกับยาที่ถืออยู่หันมาขอโทษฉันที่โดนหัวโขกหน้า

'เเล้วนี้มันยาบ้าบออะไรอีกล่ะเนี่ย??'ฉันถามรินถึงยาที่จะนำมาเสนอ  นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่รินทำเเบบนี้.....เเต่นี่มันครั้งที่20เเล้วตั้งเเต่รู้จักกันมา เเถมยาของยัยนี้ก็มีเเต่สร้างปัญหาทั้งนั้น!!!ฉันจึงต้องถามให้เน่ใจก่อนที่จะซื้อมันมา

'ยาที่ทำให้เป็นสิ่งที่ตนต้องการ เพียงเเค่คิดว่าอยากจะเป็นอะไรเเล้วดื่มยานี่ฃ้เข้าไป เราก็จะเป็นสิ่งที่เราต้องการนั้นเอง^ ^'รินบรรยายถึงสรรพคุณของยา เเต่ถึงจะดีเเค่ไหน....ฉันก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี!!!

'เเล้วมียาเเก้ไหม??'ฉันถามรินด้วยน้ำเสียงที่ดูกังวล ทำไมน่ะเหรอ??.....เพราะถ้าไม่มียาเเก้ก็ต้องเป็นเเบบนั้นไปตลอดชีวิตน่ะสิ!!! ฉันเห็นตัวอย่างมาเยอะเเล้ว....

'มีสิจ๊ะ=w=เเล้วเธอจะซื้อไหมล่ะ*w*???'รินถามฉันที่กำลังไม่เเน่ใจว่าจะซื้อดีไหมด้วยสายตาออดอ้อน  อ๊าก!!!ฉันยิ่งเเพ้สายตาเเบบนี้ด้วยอ่ะ;[ ];

'เอ่อ..................'ฉันยืนลังเลอยู่ซักพัก

'เอางี้!!ถ้าเธอไม่พอใจกับผลลัพธ์ที่ได้....เธอเอาเงินคืนไปเลย!เเละเเถมยาเเก้ฟรีด้วย=w='พอได้ยินคำว่า'ฟรี'สติฉันก็ล่องลอยภายเเละจ่ายเงินไปเเบบง่ายได้ เป็นเเบบนี่ซะทุกที่จริงๆฉันT  T

--เวลา20.00น.  บ้านของริทสึ--

'อืม.......จะเอาไงดีล่ะ??'ฉันนั่งมองยาที่ซื้อจากรินด้วยความลังเลใจว่า'จะกินหรือไม่กิน'

'เเต่ว่า...เสียเงินมาเเล้วนี่นะ ลองซักหน่อยก็ได้'หลังจากที่ฉันคิดเช่นนั้น ฉันก็ทำการเปิดขวดยาเเละลองจิบดูเล็กน้อย....

'อ๊าก!!!!!มันผสมบอระเพ็ดหรือไงฟร่ะ!!!'ฉันถึงกับกรี๊ด(??)ทันทีที่ลิ้นสัมผัสกับตัวยาเพียงเล็กน้อย  ขมโว้ย!!!T*T เเต่เพื่อให้เห็นผลจริง ฉันจึงต้องขืนใจกินเข้าไป......ฉันเกลียดบอระเพ็ด!!!!!!

'ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้นเลย....'ฉันนั่งนิ่งอยู่ซักพักหลังจากที่ดื่มยาเข้าไปเเล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันคงไม่มียาไหนกินเเล้วเห็นผลทันทีเหรอเนอะ=w=;; ฉันจึงเข้านอนตามปกติ....เดี๋ยวพรุ่งนี้คงจะเเสดงผลเองล่ะมั้ง???

--เวลา07.00น.--

'ฮ้าว~~ว ทำไมรู้สึกว่าตัวมันหนักจังเลยเเฮะ??'ฉันพูดขึ้นหลังจากที่พยายามยกสังขาร(??)ที่จู่ๆก็หนักอึ่งมากจากไหนก็ไม่รู้

'เเล้วทำไมเสียงฉันมันฟังดูทุ้มจังเเฮะ??' ฉันเกิดอาการสงสัยขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงตัวเอง มันฟังดูไม่เหมือน.....ไม่สิ!มันไม่ใช่เสียงของฉันต่างหาก!! เเต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมา...คงพึ่งตื่นคงเป็นเเบบนี้กันทั้งนั้นล่ะมั้ง?

--ห้องน้ำ--

'เฮ้อ~~ทำไมถึงรู้สึกเหนื่อยชะมัด??'ฉันบ่นในขณะที่กำลังล้างหน้าอยู่ที่อ่างล้างหน้า  หลังจากที่ล้างหน้าเเละเช็ดหน้าเสร็จ ฉันก็เงยหน้ามองกระจก เเต่ภาพที่ปรากฏอยู่บนนั้น.....

'ม.......ไม่จริง....'ฉันถึงกับช็อกเหมือนใบหน้าที่ปรากฏอยู่บนกระจกนั้น.........นี่มัน'ฮิบาริ เคียวยะ'นี่!!!!(เเถมเป็นภาคอนาคตด้วย)

'ว.....หวา!!!'ฉันช็อกมากจนถึงกับเดินถ้อยหลังไปเเละลื่นล้มลงกับพื้น 

'นี่มัน.......คงเป็นฝันเเน่ๆ เพราะยาของรินก็เหมือนเเค่เครื่องดื่มธรรมดาเท่านั้น'ฉันพยายามเรียกสติของตัวเองให้กลับมา เเละลองสำรวจตัวเอง(หรือเปล่า??)อีกครั้ง

'ของจริงนี่น่า......'ฉันยิ่งช็อกเข้าไปใหญ่หลังจากที่ลองจับหน้าเเล้วหยิกหน้าตัวเอง

'ไม่ๆๆๆอย่าพึ่งตัดสินสิ.....วิธีสุดท้ายเเล้ว....'ฉันพูดพร้อมกับเดินไปที่กำเเพง  

'3...2...1--โป๊ก!!!!!!--'ฉันนับถ้อยหลังเเละเอาหัวโม่งกำเเพงอย่างเเรงจนทำให้ฉันสลบไป

--ผ่านไป10นาที--

'โอ๊ย.....'ฉันลืมตาได้สติขึ้นมาหลังจากที่สลบไปซักพักเพราะใช้วิธีบ้าบอเพื่อพิสูจณ์ความจริง เเละผลที่ได้มานั้นคือ......มันคือความจริง!!!!!

'ฉันคงทำอะไรไม่ได้เเล้วจริงๆสินะ..........คงทำได้เเค่'ทำใจ'สินะTwT'ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำทั้งน้ำตาเพราะฉันทำใจไม่ได้!!!   

'นี่มันความจริง จริงๆเหรอเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!'ฉันกรีดร้องลั่นบ้าน  ฉันรับไม่ได้!!!!!!

--จบ ตอนที่1 โปรดติดตามตอนต่อไป--

เอาล่ะค่ะ!!!!คงจะรู้กันเเล้วสินะค่ะ ว่า '18'ตัวเเรกนั้นหมายถึงฮิบาริTYLนั้นเองค่ะ^ ^   โดยFan Ficเรื่องนี้...จะเป็นการนำออริจิเนลคาเเร็กเตอร์มาผสมกับตัวละครในการ์ตูนนะค่ะ  เอาเป็นว่าใครมีคำถามอะไรสงสัยเกี่ยวกับฟิคเรื่องนี้ก็สามารถถามไว้ได้นะค่ะ  เดี๋ยวเราจะมาตอบให้คะ^  ^