[EXO Kris x Tao x Chanyeol] Shoot Me Love

ลำดับตอนที่ #5 : Shoot Me Love Chapter 4

Shoot me love chapter 4:



Chanyeol's Part:

ผมอุ้มจือเทาขึ้นก่อนจะพากลับบ้าน เขาช้ำไปทั้งตัว.. ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเจอเขา เขาสดใสอยู่เสมอ เป็นเด็กที่ร่าเริง น่าถนุถนอม และน่าปกป้อง ทุกครั้งที่ผมมาสอนภาษาเกาหลีให้เขา เขาจะทำอาหารให้ผมกินเสมอ เด็กคนนี้น่ารักมากจริงๆไม่น่ามีคนใจร้ายกับเขาได้

ผมค่อยๆวางจือเทาลงบนเตียง ก่อนจัดแจงหาผ้าชุบน้ำอุ่นๆมาเช็ดหน้าตาที่มอมแมม มุมปากที่มีคราบเลือดอยู่.. ผมกัดฟันกรอดแน่น..ก่อนค่อยๆห่มผ้าให้ร่างบางและเช็ดคราบเลือดอย่างอ่อนโยน
 

"อื้อ.." จือเทารู้สึกตัวและลืมตาขึ้น ผมลูบหัวร่างบางเบาๆก่อนพูดว่า

"นอนเถอะครับจือเทา พี่จะดูแลนายเอง" ผมยกยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนลูบผมร่างบางไปเรื่อยๆจนคนตัวเล็กกว่าหลับไป

ใบหน้าเรียว รับกับขนตายาวงอน ริมฝีปากได้รูปสีชมพูระเรื่อ แต้มด้วยสีแดงที่มุมปาก ผมลูบใบหน้านิ่มอย่างเบามือ จือเทาของผม... ผมควรจะมีโอกาสได้เรียกเขาแบบนั้น.. ทำไมผมถึงปากหนักนักนะ ทำไมผมถึงไม่บอกเค้าไปก่อน.. ยิ่งคิดผมยิ่งอยากจะต่อยหน้าตัวเองแรงๆสักที

ผมดึงมือนิ่มมาจับไว้ก่อนจะค่อยๆฟุบหลับไปข้างๆเตียง..
 

"ติ้งต่องงงงง.."
ผมถูกปลุกด้วยเสียงกริ่งที่บ้านของจือเทา ก่อนที่จะสนใจผู้มาเยือน ผมหันไปมองร่างบางที่ยังหลับสนิท ..น่าสงสาร.. ผมคิดในใจก่อนเดินลงไปเปิดประตู

"จือเทาครั...." ทันทีที่ผมเปิดประตูออก ผมก็รู้ทันทีว่าใครมา... คริส.... 

"เห้ย!! มึงมาทำอะไรบ้านแฟนกูไอ้ชานยอล?!!" คริสถลามาดึงคอเสื้อผมทันทีเมื่อเห็นผมเปิดประตูบ้านแฟนของเขา นี่ผ่านมาวันนึงแล้ว เขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าแฟนของเขาโดนทำร้ายขนาดไหน... ไม่ได้เรื่อง

ผมมองเขานิ่งๆก่อนผลักออกแล้วพูดว่า

"จือเทานอนอยู่ข้างบน ไปละ" ผมเดินออกมาด้วยความรู้สึกหงุดหงิด อึดอัด มันน่าอึดอัดจริงๆ.. ผมน่าจะได้ดูแลเทา ผมรู้ว่าผมจะทำได้ดีกว่าคริส.. 

 

Tao's Part:

"เทาเทาครับ จือเทา เป็นอะไร?? ใครทำอะไรเทา ?" ผมตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงพี่คริส... พี่คริส?? แล้วพี่ชานยอลล่ะหายไปไหน เมื่อวานผมจำได้ลางๆว่าเค้าเป็นคนไปช่วยผมนี่นา.. ผมค่อยๆลืมตาขึ้น ความรู้สึกเจ็บปวดแล่นขึ้นไปที่หัว.. อา.. ผมหนักหัวจัง ผมค่อยๆลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองหา... พี่ชานยอลไม่อยู่แล้ว..

พี่คริสนั่งข้างๆผมบนเตียงก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดไว้

"ใครทำอะไรเทาครับ.. ไอ้ชานยอลมันทำอะไร บอกพี่มา พี่จะไปต่อยมัน!!" พี่คริสขึ้นเสียงอย่างน่ากลัว ทำเอาผมสะดุ้งไปเลย

ผมพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "พี่ชานยอลเค้าไม่ได้ทำอะไรผมครับ.. เค้าไปช่วยผม"

"ช่วย?? ช่วยอะไรเทา? บอกพี่สิ ใครทำร้ายเทา พี่จะจัดการมัน!" พี่คริสบีบไหล่ผมแน่น 

"ผมไม่รู้ครับ ผมไม่รู้จักเค้า แค่ได้ยินคนอื่นเรียกเค้าว่าอี้ชิง" ผมก้มหน้าลงต่ำ ไม่กล้าสบตาคนที่อยู่ตรงหน้า

พี่คริสโมโหน่ากลัวจริงๆ.. 

"อี้ชิง?? อี้ชิงม.5ใช่รึเปล่า?" พี่คริสถามผมอย่างสงสัย

"ผมไม่รู้ครับ.. " ผมตอบเสียงเนือยๆก่อนล้มตัวลงนอนต่อ

พี่คริสล้มตัวลงนอนข้างๆผม กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆกับใบหน้าหล่อเข้มทำให้ผมใจสั่น

"วันนี้ผมไปโรงเรียนไม่ไหว พี่คริสไปเถอะครับ" ผมพูดเสียงอูัอี้ในขณะที่อยู่ในอ้อมกอดของร่างสูง

"ไม่ไปครับ" พี่คริสตอบพร้อมทำเสียงดื้อ "วันนี้พี่จะอยู่ดูแลแฟนพี่" น้ำเสียงอบอุ่นกลับมาอีกครั้ง

พี่คริสกระชับอ้อมกอดก่อนที่ผมจะหลับไปอีกครั้ง..










 

-------------------------------------------------------------------

กลับมาแล้วจ้าหลังจากหายไปซะนาน มีใครสงสารจือเทามั้ย? หรือจะสงสารชานยอลดี?? 

ขอบคุณทุกคนที่คอมเม้นค่า เลิฟๆ <3