เรื่องผีผี...

ลำดับตอนที่ #2 : ที่โรงเรียนแม่...

ตอนนั้นฉันอยู่ ป.5 วันนั้นโรงเรียนของฉันหยุด

ฉันจึงไปโรงเรียนที่เเม่เป็นอาจารย์สอนอยู่...ที่

นั่นฉันมีเพื่อนที่มีอายุมากกว่าฉัน1ปีอยู่2คน

เรา3คนเดินไปทั่วโรงเรียนเพราะไม่มีอะไรทำ 

เราเดินกันไปซักพักพี่ฉันคนนึงก็ไปเห็นศาลที่

ค่อนค้างจะสกปรกพี่ฉันคนนี้จึงเสนอความคิด

พิเรณว่าให้เราช่วยกันจัดศาล? ..ฉันกับพี่

อีกคนก็เห็นดีเห็นงามด้วยจึงตอบตกลง เรา3

คนจัศาลโดยที่ไม่ได้ขอ...ซักพักจานที่ตั้งอยู่

ดีๆก็หล่นลงมาทั้งๆที่ไม่มีใครโดนไม่มีลมพัด

เเต่ฉันกับพี่ก็ไม่คิดอะไรมาจัดศาลกันต่อ...

หลังจากที่ฉันกับพี่จัดศาลกันเสร็จก็เดินมา

เรื่อยๆเพื่อนหาเก้าอี้นั่งพัก ในขณะที่เรานั่งพัก

กันอยู่พี่คนที่เสนอความคิดพิเรณก็หงายหลัง

ลงไปซะงั้น...ไอเรากับพี่อีกคนก็ฮาแตกเเล้วค่อย

ช่วยให้พี่ลุกขึ้นพอขึ้นนั่งได้ซักพักพี่เเกก็

บอกว่าคันทั้งตัวเราก็มองไปที่ผิวของพี่ปรากฏ

ว่ามีตุ่มแดงๆขึ้นเต็มตัวเราก็งงว่ามันขึ้นมาได้

ไง ทีเดียวพร้อมกันแล้วก็ที่ๆไม่มีมดซักตัว...เรา

กับพี่อีกคนก็พาพี่ที่เสนอความคิดพิเรณไป

ทายาแต่พอทายาได้ซักพักตุ่มกลับขึ้นเพิ่มมา

อีกเป็นเท่าตัวเเทนที่จะลด..ฉันกับพี่ๆเริ่มเอะ

ใจ ฉันกับพี่ๆจึงตกลงกันว่าจะไปขอขมาศาล ที่

เราไปทำความสะอาดโดยไม่ได้ขอ...เราเลย

พากันเดินไปที่ศาลแต่ระหว่างที่เดินไปแม่ของ

พี่คนที่มีความคิดพิเรณก็มาเห็นเข้าเเล้ว       

ตกใจจึงรีบพาพี่คนที่มีความคิดพิเรณไปหา

หมอ..ฉันกับพี่อีกคนจึงเดินไปขอขมากันแค่2คน

ในระหว่าที่เดินฉันก้อจับมือพี่เขาไว้ฉันรู้สึกว่า

มือพี่เขาเย็นมาก..หลังจากทีเราขอขมาให้พี่

คนที่มีความคิดพิเรณเสร็จเราก้อเดินกลับมาที่

ห้องประจำของแม่...พอเราเดินมาถึงเราก้อ

ถามพี่เค้าว่าทำไมมือของพี่เย็นจังแล้วฉันก้อชู

มือข้างซ้ายที่เราจับมือพี่ขึ้นมาพี่เขาก้อเหวอนิ

สหน่อยแล้วก็ตอบเราว่า พี่อ่ะจับมือฉันก้อจริง

แต่ไม่ได้จับมือข้างซ้ายพี่เขาจับมือข้างขวา  

เรากับพี่ก้อต่างงงกันเองแล้วพี่เขาก้อจับมือเรา

ข้างขวาขึ้นมาเเล้วชี้ให้ดูว่าพี่เขาจับจริงๆ

เพราะยังมีรอยเล็บของพี่เขาอยู่เลย...ฉันจึง

เชื่อพี่แต่...แล้วใครที่ฉันจูงมือไปด้วยล่ะ??