คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : You know? - เกริ่นนำ
เกริ่นนำ
อะแห๊ม เรามารู้จักกันก่อนดีกว่า ฉันชื่อโซระนะค่ะ วันนี้ฉันอยู่บ้านกับพี่รันพี่สาวคนโต และพี่โคเฮพี่ชายคนรอง ส่วนฉันเป็นน้องคนสุดท้องนั่นเองค่ะ พวกเรามีพ่อเป็นคนญี่ปุ่น มีแม่เป็นคนไทย คุณพ่อทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่นนานๆจะมาเยี่ยมพวกเราที คุณแม่ก็ทำงานอะไรก็ไม่รู้ ออกเช้ากลับดึกพ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาให้พวกเราเท่าไร แต่พวกเราก็อยู่กันได้ตามสไตล์พวกเราสามพี่น้อง ><’ ปีนี้ฉันเรียนนิเทศ ปีสองแล้วคะ
“ห๊าววววว..ง่วงจังเลย” ฉันพึมพำขึ้น หลังจากรู้สึกตัวจากการที่แสงยามเช้าเล็ดลอดผ่านหน้าต่างห้องนอนของฉัน
“ประชุมสาย เมษา, น้ำตาลกับนานะดีกว่า”
โซระ : Hi ทุกคน วันนี้เป็นวันที่เราจะขึ้นปีสองวันแรก ตื่นเต้นจังเลยอะจะมีเด็กซิ่วบ้างรึเปล่านะ
เมษา : จ้าๆ ฉันก็เหมือนกัน
ตาล : ฉันละแทบคลั่ง แม่ฉันเอาแต่บ่น ว่าฉันไม่ยอมเตรียมตัวอะไรเลยเล่นแต่เกมเศรษฐีในโทรศัพท์ 555+
โซระ : แกน่ะแพ้ฉันไปหลายรอบแล้วนะ เลี้ยงข้าวฉันด้วยละ ตามสัญญานะย่ะ
ตาล : เอ๊ะ! ฉันเคยสัญญาด้วยหรอย่ะ
โซระ : ไม่ต้องมาทำไก๋ แกคุยกะฉันในไลน์ไง
นานะ : นี่พวกแก หยุดเลยๆ ฉันมีเรื่องสำคัญมาบอก
“อะไรหรอ” สาวทั้งสามที่เหลือต่างประสานเสียงกันจนทำให้นานะหัวเราะเบาๆ ในความน่ารักของเพื่อนๆ
นานะ : ฉันซิ่วไปเรียนคณะการท่องเที่ยวคณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการการท่องเที่ยวแล้วนะ อย่าเพิ่งพูดนะ คือฉันขอโทษนะเว้ยแกที่ฉันไม่ได้บอกพวกแกก่อนตอนช่วงปิดภาคเรียน เพราะมันทำใจได้อยาก ไม่รู้จะบอกตอนไหน โทรก็ไม่กล้า ขอโทษ ฮึก ฮึก จริงๆ ฮึก นะ
เมษา : ไม่เอาน่า นานะอย่าร้องไปเลย ฉันเห็นแกบ่นมาตั้งนานแล้วตอนเราเรียนด้วยกันน่ะ เธอไม่ค่อยชอบการแสดงใช่ไหมละ
นานะ : เพราะพ่อแม่บังคับให้ฉันเรียนอะ พ่อแม่ฉันอยู่วงการบันเทิง พวกท่านก็อยากให้ฉันเดินตามรอยเท้าพวกท่าน ทีแรกฉันก็ว่าฉันชอบนะ แต่พอเรียนไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าไม่ถนัดเลย
โซระ : เอาเถอะ พวกเราก็เป็นกำลังใจให้เธอนะ ^0^
ตาล : พวกเราก็เป็นเพื่อนสนิทกันมาได้ 1 ปี ขอให้นานะประสบความสำเร็จนะ
หลังจากน้ำตาลเป็นตัวแทนในการอวยพรเพื่อนสนิทของพวกเขา เด็กสาวทั้ง 4 ต่างปล่อยโฮออกมา
ความคิดเห็น