ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ของหาย
เมื่อทุกคนถึงฮอกวอร์ตเด็กปีหนึ่งทุกคนก็ไม่ต่างจากเคย
"เอาล่ะฉันจะพูดอะไรกับพวกเธอซักหน่อย ก็คล้ายๆกับทุกๆปีอย่าแหยมเท้าของเธอไปที่ป่าต้องห้าม กลางเทอมจะมีการจัดงานแฟนตาซีแล้วจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง คู่เปิดฟลอร์จะมีทั้งหมดห้าคู่แต่ฉันเล็งไว้แล้วสามเหลืออีกสองใครจะเป็นผู้โชคดีกัน
นะ เชิญกินกันได้เลย"ศาสตราจารย์ดับเบิ้ลดอร์พูดแล้วนั่งลง ระหว่างที่นักเรียนกินอาหารอย่างหิวโหย
"แต่ไม่มีใครโชคร้ายเท่ากันฉันที่ได้คู่กับยัยซาตานแล้วล่ะ"รอนบ่นพึมพำ
"เอาน่ารอนกินเข้าไปเถอะ"เฮอร์ไมโอนี่กับรอนดีกันแล้วทำให้พวกเพื่อนโล่งใจกันเป็นแถบ
"นี่ๆเฮอร์ไมโอนี่ฉันอยากรู้จังว่าปีนี้ใครกันที่จะมาสอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์
์มืด"จินนี่พูด
"ก็คงเป็นลูปิ้น ไม่ก็คงจะเป็น มู้ดดี้มั้ง"แฮร์รี่ตอบแท
"เป็นใครก็ได้ที่ไม่เป็นเจ้าหัวเมือกหรือยัยอัมบริดจ์นั่นน่ะ"รอนทำหน้าแหยงๆพลางยัดไก่อบเข้าปาก
"รอนนายควรจะกินให้สุภาพกว่านี้หน่อยนะ นายน่ะเป็น..."เธอยังไม่ทันจะพูดจบ
"เอ็นอีเอ็ก/เป็นพรีเฟ็ค"รอมและแฮร์รี่พูดพร้อมกัน
"เอาน่าเฮอร์ไมโอนี่ พี่รอนเค้าก็มาที่นี่ทั้งทีอาหารที่บ้านเราพี่ก็รู้แฮร์รี่ไปทีถึงจะมีอะไรดีๆเยอะๆก
ิน แต่รู้อะไรไหมพี่ พี่เฟร็ดและจอร์จน่ะทำงานได้รายได้มาเพียบเลยนะ อาหารที่บ้านเราเลยดีขึ้นชุดงานปีนี้พี่เขาก็ซื้อให้พี่รอน"จินนี่ร่ายยาวอย่างภูมิใจ
"แต่มันก็มีผลเสียที่ว่าโรงเรียนเราจะมีอะไรที่แผลงเพิ่มขึ้นน่ะซิ"เฮอร์ไมโอนี่หาเรื่องมาพูดจนได้
"แต่เธอเป็นประธานหนิ งั้นเธอก็คงคุมได้"จินนี่กระเถิบไปหาเพื่อนของเธอแล้วเริ่มคุย ส่วนเฮอร์ไมโอนี่กำมือแน่นแล้วหันไปที่โต๊ะสลิธีลิน
"ฉันไปคุยกับมาดามพินซ์ก่อน"เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป โดยที่มีนายน้อยมัลฟอยตามไป
"หนิเกรณเจอร์รอก่อน ฉันสั่งไม่งั้นกริฟฟินดอร์โดนหักคะแนนแน่"มัลฟอยขึ้นเสียง เฮอร์ไมโอนี่หยุดเดินแล้วหันขวับมาทางเขา
"มีอะไรนายน้อยมัลฟอย"เธอถามเสียงแหลม
"เรียกฉันว่าไงนะ"มัลฟอยผลักเธอชนกำแพงพลางกำรอคอเนียน
"ปล่อย...อึก..."เธอจิกแขนของเขาแต่ไม่มีท่าทีว่าจะปล่อย
& quot;เราอยู่กันสองคนจำไว้อย่าทำให้ฉันโมโหเพราะไม่แน่อาจจะมีเบือดสีโคลนตายที่นี่ก
็ได้"มัลฟอยเดินออกไป
"แอก...แค่กๆ"เธอกำคอที่แดงเป็นรอยแดงแล้วไอออกมาพลางหายใจหอบถี่
"สวัสดีครับมาดาม"มัลฟอยทักมาดามพินซ์
"สวัสดีจ้ะมัลฟอย อ้าว มิสเกรณเจอร์...คอไปโดนอะไรจ้ะนั่น"
"อ๋อ คือว่ายุงกัดแล้วเกาน่ะค่ะ"มาดามพิ้นซ์เลิกคิ้วอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ว่าอะไร
"เธอมานี่ตั้งแต่วันนี้มันไม่แปลกหรอกแต่ว่าควรจะพักผ่อนก่อนนะ"
"คือว่าเราจะมาคุยเรื่องกักบริเวณน่ะครับคุณจะช่วยเราได้ไหม"มัลฟอยถามอย่างมีมารยาท
ไครล่ะที่โดนน่ะ"มาดามพิ้นซ์ถาม
"ก็เป็นมิสพาร์กินสัน และมิสเตอร์วิสลีย์น่ะค่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ชิงพูดก่อนขจะฆ้อนให้มัลฟอย
"ได้ฉันจะกักบริเวณตั้งแต่พรุ่งนี้เลยแล้วกันนะ บอกเขาด้วย"มาดามพิ้นซ์พูด
"ขอบคุณค่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มแล้วเดินออกจากห้องสมุด
"นี่เกรณเจอร์"เธอหันไปหาเขาอีกอย่างเหลือทนพลางชักไม้กายสิทธิ์ขึ้นมา
"มีอะไรกับฉันอีก"
"เปล่าจะบอกว่าทำนี่ตก แต่เอะ ไม่คืนดีกว่าไปล่ะ"เธองงมากเพราะอยู่ๆเขาก็หมุนตัวเดินจากไป...เขาเอาอะไรไปนะ
"อะไรของหมอนั่น"เธอพึมพำแล้วเดินไปที่หอ
...............................................
"อะไรกันหายไปได้ยังไง"เธอหาของในเสื้อคลุมอยู่พักใหญ่หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว
""หาอะไรหรอเฮอร์ไมโอนี่"ลาเวนเดอร์ถามเธอ
"ก็...เอ่อ ช่างเถอะ"เธอคิดย้อนไปตอนที่มัลฟอยพูดกับเธอตรงทางเดิน หมอนั่นเอาไปแน่เลย
"เอาล่ะฉันจะพูดอะไรกับพวกเธอซักหน่อย ก็คล้ายๆกับทุกๆปีอย่าแหยมเท้าของเธอไปที่ป่าต้องห้าม กลางเทอมจะมีการจัดงานแฟนตาซีแล้วจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง คู่เปิดฟลอร์จะมีทั้งหมดห้าคู่แต่ฉันเล็งไว้แล้วสามเหลืออีกสองใครจะเป็นผู้โชคดีกัน
นะ เชิญกินกันได้เลย"ศาสตราจารย์ดับเบิ้ลดอร์พูดแล้วนั่งลง ระหว่างที่นักเรียนกินอาหารอย่างหิวโหย
"แต่ไม่มีใครโชคร้ายเท่ากันฉันที่ได้คู่กับยัยซาตานแล้วล่ะ"รอนบ่นพึมพำ
"เอาน่ารอนกินเข้าไปเถอะ"เฮอร์ไมโอนี่กับรอนดีกันแล้วทำให้พวกเพื่อนโล่งใจกันเป็นแถบ
"นี่ๆเฮอร์ไมโอนี่ฉันอยากรู้จังว่าปีนี้ใครกันที่จะมาสอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์
์มืด"จินนี่พูด
"ก็คงเป็นลูปิ้น ไม่ก็คงจะเป็น มู้ดดี้มั้ง"แฮร์รี่ตอบแท
"เป็นใครก็ได้ที่ไม่เป็นเจ้าหัวเมือกหรือยัยอัมบริดจ์นั่นน่ะ"รอนทำหน้าแหยงๆพลางยัดไก่อบเข้าปาก
"รอนนายควรจะกินให้สุภาพกว่านี้หน่อยนะ นายน่ะเป็น..."เธอยังไม่ทันจะพูดจบ
"เอ็นอีเอ็ก/เป็นพรีเฟ็ค"รอมและแฮร์รี่พูดพร้อมกัน
"เอาน่าเฮอร์ไมโอนี่ พี่รอนเค้าก็มาที่นี่ทั้งทีอาหารที่บ้านเราพี่ก็รู้แฮร์รี่ไปทีถึงจะมีอะไรดีๆเยอะๆก
ิน แต่รู้อะไรไหมพี่ พี่เฟร็ดและจอร์จน่ะทำงานได้รายได้มาเพียบเลยนะ อาหารที่บ้านเราเลยดีขึ้นชุดงานปีนี้พี่เขาก็ซื้อให้พี่รอน"จินนี่ร่ายยาวอย่างภูมิใจ
"แต่มันก็มีผลเสียที่ว่าโรงเรียนเราจะมีอะไรที่แผลงเพิ่มขึ้นน่ะซิ"เฮอร์ไมโอนี่หาเรื่องมาพูดจนได้
"แต่เธอเป็นประธานหนิ งั้นเธอก็คงคุมได้"จินนี่กระเถิบไปหาเพื่อนของเธอแล้วเริ่มคุย ส่วนเฮอร์ไมโอนี่กำมือแน่นแล้วหันไปที่โต๊ะสลิธีลิน
"ฉันไปคุยกับมาดามพินซ์ก่อน"เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป โดยที่มีนายน้อยมัลฟอยตามไป
"หนิเกรณเจอร์รอก่อน ฉันสั่งไม่งั้นกริฟฟินดอร์โดนหักคะแนนแน่"มัลฟอยขึ้นเสียง เฮอร์ไมโอนี่หยุดเดินแล้วหันขวับมาทางเขา
"มีอะไรนายน้อยมัลฟอย"เธอถามเสียงแหลม
"เรียกฉันว่าไงนะ"มัลฟอยผลักเธอชนกำแพงพลางกำรอคอเนียน
"ปล่อย...อึก..."เธอจิกแขนของเขาแต่ไม่มีท่าทีว่าจะปล่อย
& quot;เราอยู่กันสองคนจำไว้อย่าทำให้ฉันโมโหเพราะไม่แน่อาจจะมีเบือดสีโคลนตายที่นี่ก
็ได้"มัลฟอยเดินออกไป
"แอก...แค่กๆ"เธอกำคอที่แดงเป็นรอยแดงแล้วไอออกมาพลางหายใจหอบถี่
"สวัสดีครับมาดาม"มัลฟอยทักมาดามพินซ์
"สวัสดีจ้ะมัลฟอย อ้าว มิสเกรณเจอร์...คอไปโดนอะไรจ้ะนั่น"
"อ๋อ คือว่ายุงกัดแล้วเกาน่ะค่ะ"มาดามพิ้นซ์เลิกคิ้วอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ว่าอะไร
"เธอมานี่ตั้งแต่วันนี้มันไม่แปลกหรอกแต่ว่าควรจะพักผ่อนก่อนนะ"
"คือว่าเราจะมาคุยเรื่องกักบริเวณน่ะครับคุณจะช่วยเราได้ไหม"มัลฟอยถามอย่างมีมารยาท
ไครล่ะที่โดนน่ะ"มาดามพิ้นซ์ถาม
"ก็เป็นมิสพาร์กินสัน และมิสเตอร์วิสลีย์น่ะค่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ชิงพูดก่อนขจะฆ้อนให้มัลฟอย
"ได้ฉันจะกักบริเวณตั้งแต่พรุ่งนี้เลยแล้วกันนะ บอกเขาด้วย"มาดามพิ้นซ์พูด
"ขอบคุณค่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มแล้วเดินออกจากห้องสมุด
"นี่เกรณเจอร์"เธอหันไปหาเขาอีกอย่างเหลือทนพลางชักไม้กายสิทธิ์ขึ้นมา
"มีอะไรกับฉันอีก"
"เปล่าจะบอกว่าทำนี่ตก แต่เอะ ไม่คืนดีกว่าไปล่ะ"เธองงมากเพราะอยู่ๆเขาก็หมุนตัวเดินจากไป...เขาเอาอะไรไปนะ
"อะไรของหมอนั่น"เธอพึมพำแล้วเดินไปที่หอ
...............................................
"อะไรกันหายไปได้ยังไง"เธอหาของในเสื้อคลุมอยู่พักใหญ่หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว
""หาอะไรหรอเฮอร์ไมโอนี่"ลาเวนเดอร์ถามเธอ
"ก็...เอ่อ ช่างเถอะ"เธอคิดย้อนไปตอนที่มัลฟอยพูดกับเธอตรงทางเดิน หมอนั่นเอาไปแน่เลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น