คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : งานแต่งงานที่จะมีขึ้น(20%)
7
การแต่งงานที่จะมีขึ้น
อชิถูกปล่อยตัวออกมาจากห้องสอบสวนโดยที่ไม่อาจรู้ได้ว่าตัวเธอนั้นได้ถูกจัดบันทึกข้อมูลเอาไว้ในกลุ่มไหน แต่เซนส์เธอบอกอย่างชัดเจนว่าคงไม่ใช่กลุ่มที่พ้นจากข้อต้องสงสัยแบบ 100% อย่างแน่นอน และเป็นไปได้สูงที่จะถูกจัดอยู่ในกลุ่มที่ยังต้องจับตามองต่ออย่างเช่นอาจารย์เจตนา รายนี้ก็ถูกจับตามองมาหลายปีแล้ว แต่ด้วยความที่เป็นคนรอบจัด หาช่องโหว่ในกฎเก่ง เป็นบุคคลากรที่มีประสิทธิภาพ และมีเส้นสายอยู่ไม่น้อย พวกเงาจึงไม่กล้ายื่นมือมาแตะต้อง ในขณะที่เธอนั้นยังเป็นแค่เด็กน้อยอ่อนหัด หากต่อจากนี้ทำอะไรไม่ระวัง มีหวังถูกเก็บไปง่ายๆ แถมรวดเร็วกว่าที่เธอจะทันรู้ตัวเสียอีก
กำลังจะได้ความคืบหน้าเรื่องออร์โบโนวาแท้ๆ…กลับต้องหยุดพักสักระยะเสียนี่ หญิงสาวถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
อชิเดินทางกลับมายังบ้านพักด้วยร่างกายที่อ่อนล้า หากแต่ข้างในหัวใจยังกรุ่นไปด้วยควันร้อนจากความรู้สึกเจ็บแค้น
ตลอดเวลาที่ผ่านมา…อชิยังคงมองเห็นความงามรอบกาย หากแต่เวลานี้ เธอหมดความไว้วางใจในความงามทุกอย่างที่เคยรับรู้ เธอหวังให้ความรู้สึกเช่นนี้อยู่กับตัวเธอไม่นานจนเกินไปนัก เพราะเธอไม่เข้มแข็งพอที่จะทนรับความรู้สึกแบบนี้ได้นาน
หญิงสาวกวาดตามองรอบด้านอย่างประหลาดใจ เธอกลับมาถึงที่บ้านในยามวิกาล ในเวลาที่ทั้งบ้านจะปิดไฟจนไม่เหลือแสง หากแต่ตอนนี้กลับสว่างโร่
“คุณป้า? ยังไม่นอนกันอีกหรือคะ”
อชิเอ่ยทักอย่างงุนงง เห็นคุณป้าเจ้าของบ้านพักเดินงัวเงียออกมาเปิดประตูต้อนรับ
“จัดเตรียมงานแต่งกันอยู่น่ะ มะรืนนี้แล้วจ้ะ”
“อ้อ…”
หญิงสาวอ้าปากค้าง นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะไม่ทันได้รู้เรื่องนี้มาก่อนบ้างเลย
“เข้ามาก่อนมา หนูยังไม่ได้เจอจิ่นเกอเลยนี่”
“จิ่นเกอ?”
อชิมึนงงเป็นครั้งที่สอง
“ลูกชายป้าไง ชื่อจิ่นเกอ” คุณป้าอธิบายอย่างใจเย็น “หนูไหวไหม? จะไปนอนก่อนหรือเปล่า”
หญิงสาวส่ายหน้า
“ไม่เป็นไรค่ะ อย่างน้อยก็อยากทักทายพี่เขาหน่อย”
“งั้นเข้ามาเร็วมา อยู่ในห้องรับแขกโน่นแหนะ”
อชิคิดว่าตัวเองกำลังฝันไป…ความคิดนี้พุ่งวาบเข้ามาในทันใดเมื่อชายหนุ่มที่นั่งอยู่คนเดียวในห้องโล่งกว้างได้เบือนหน้าหันเข้ามาสบสายตากับเธอในทันทีที่ประตูถูกเปิดออก อชิถึงกับนิ่งอึ้งไปด้วยความทรงจำมากมายที่เข้ามาปะทะกับตัวเธอในยามที่ภาพของอีกฝ่ายได้ซ้อนทับกับใครบางอย่างอย่างแนบสนิท
ทีแรกเธอเข้าใจว่าตาฝาด แต่ในทีหลังเธอก็สรุปว่าเธอกำลังฝัน
หญิงสาวเคยเจอคาวานที่ครั้งหนึ่งเคยปรากฏตัวต่อหน้าเธอในร่างของ ‘กันตา’ เพียงครั้งเดียวก็จริง แต่เธอไม่มีวันจะลืมใบหน้านั้นที่แม้เป็นใบหน้าที่คาวานยืมมาใช้แม้เพียงวันเดียวก็ตาม หญิงสาวไม่มีทางจดจำพลาดว่าใบหน้าของ ‘จิ่นเกอ’ คนที่คุณป้าเจ้าของบ้านพักแนะนำว่าเป็นลูกชายนี้จะไม่ใช่ใบหน้าเดียวกับ ‘กันตา’
นี่มันอะไรกัน…ทำไมจิ่นเกอถึงได้กลายเป็นคนที่คาวานเคยยืมร่างมาใช้ไปได้
“คุณพอจะรู้บ้างมั้ยว่ามีคนหน้าตาเหมือนคุณอยู่อีกหรือเปล่า”
หญิงสาวหลุดปากถาม วันนี้เธอกำลังเบลอได้ที่ ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งกำลังจะยันร่างลุกจากพื้นขึ้นมายืนทักทายถึงกับชะงักค้าง เขานิ่งไปนานแต่สุดท้ายก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้ามาหาเธอด้วยใบหน้าที่แสดงออกถึงความประหลาดใจ และคงจะได้ประหลาดใจมากกว่านี้เพราะใจจริงแล้วอชิอยากจะถามมากกว่าว่า ‘คุณเคยถูกผีคาวานสิงร่างมาก่อนหรือเปล่าคะ?’
“ว่ายังไงนะครับ”
เขาถาม อชิรู้สึกเหมือนถูกสะกิดแรงๆ ตอนที่กำลังเคลิ้มๆ จะหลับ
“สวัสดีค่ะ” หญิงสาวบอก ก่อนจะว่าประโยคต่อมาเร็วๆ “ยินดีที่ได้รู้จัก ขอตัวก่อนนะคะ”
อชิโยนก้อนความงุนงงขนาดมหึมาเอาไว้กลางห้องรับแขก ก่อนจะเร่งรีบหันหลังหนีจากไป ทิ้งให้หญิงวัยกลางคนและชายหนุ่มที่ยังคงยืนรับถ้อยคำประหลาดอย่างนิ่งอึ้งด้วยไม่อาจหาคำใดมาอธิบายได้ว่าสิ่งที่อชิได้พูดมาทั้งหมดนั้นมีความหมายว่ายังไงกันแน่
“ช่วงนี้อชิมีเรื่องเข้ามาเยอะ พรุ่งนี้ค่อยทักทายกันใหม่แล้วกันนะ”
หญิงวัยกลางคนสรุปความในที่สุด
“เธอแปลกมาก”
จิ่นเกอเปรยขึ้น ยังคงตกตะลึงไม่หาย
“ปกติก็…ไม่อย่างนี้นะ?”
ผู้เป็นแม่บอก ทว่าท่าทีดูจะไม่แน่ใจนัก
ขออภัยที่มาทีละเล็กทีละน้อยนะคะ
ฝากเพจงานวาดของกิ๊ฟด้วยค่ะ :)
ความคิดเห็น