ลองรักอีกสักครั้ง

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter: 1

-----------------------
สวัสดีค่าา..... มาอีกแล้ว ^^; แต่ .. บทนี้ จะเศร้า ไปหน่อย ก็อย่าว่ากันนะ...ขอบคุณค่า"
-----------------------

แนะนำตัวละคร

-ดาว-

•-เอส-•

-น้ำทิพย์-

-มิว-

-แคส-

-------------

"ออกไปจากชีวิตฉันสักทีเถอะ!!"

"ฮึก..!..ต้องการหรอ...."

"เออ!! บอกเลิกดาวเลยสิ เอส"
ทั้งสอง.....เงียบไปสักพัก และความเงียบนั้นคือจุดจบ ของทั้งสองคน..

"ดาว...เราเลิกกันเถอะ"

คำพูดลาทั้งๆ ที่ไม่เต็มใจ และ พูดทั้งน้ำตา แต่ก็ต้องยอม...ยอมเพื่อคนนั้นที่เขาต้องการ....
.
.
.
.
2 วันผ่านไป....
.
.

10:04 AM

'ตึ๊ง!!' เสียงไลน์ ดังแต่เช้า~(?)

ฉันงัวเงียลุกขึ้นตื่น ตาม เสียงไลน์ ที่ปลุกฉัน ก็ไม่รู้หรอกนะว่า ไลน์ใครส่งมา เพราะฉันเองก็เหมือนจะยังไม่ตื่น แต่พออ่าน และ พิมพ์ตอบกลับได้

[MIW: good morning East ^3^ ]

[ East: มอนิ่ง...]

[MIW: ตื่นได้แล้วนะวายร้ายของพี่]

[ East: ยังไม่เช้าเลย]

[MIW: บ้า!! นี่ 10 โมงกว่าๆแล้วนะ]

[ East: ห้ะ!? จริงหรอ..]

[MIW: งั้น...เดี๋ยววันนี้พี่ไปหาที่บ้านนะ]

[East: ค่า...]

[MIW: อาบน้ำแต่งตัวรอเลยนะอีก20นาทีพี่จะไปถึง]

พอรู้บ้าง แหละนะ ว่า เป็นพี่มิว... แต่มาบอกให้อาบน้ำแต่งตัว รอ ฉันไม่แน่ใจแหะว่าพี่เขาจะพาไปไหนอีก..
ฉันเผลอ นอนต่อ อีกนิด
แต่ตื่นขึ้นมาอีกที ฉันก็ไม่ช้า เพราะตอนนี้เหลือเวลาแค่ 7 นาที
ฉันยันตัวลุกแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำทันที
.,....5นาทีผ่านไป.....

'ติ๊งงงงงต่องงง!!!'

อ๊ากกกก!! ตรงเวลาเกินไปมั้ย...ฉันเพิ่งจะเมคหน้าเสร็จเมื่อกี้ เองนะ

'ติ๊งงงๆๆๆ!!!"

"ค่าาาาๆๆๆมาแล้ววๆๆ"

"ทำไมมาช้าจังทำอะไรอยู่เนี่ย"

ให้ตายสิ ฉันควรบอกความจริงไหมว่าฉันแอบ
บรรทมต่อ

"เอส...แต่งหน้าอยู่ค่ะ ^^" 
ฉันไม่มีทางเลือกกกกก!! ถ้าขืนบอกไปว่า แอบหลับต่อ มีหวัง ฟ้าผ่าแน่ๆ

"แต่งเยอะไปก็ไม่ดีนะเอสมิวชอบตอนเอสไม่แต่งหน้า.."

เหอะๆ ไม่แต่งหน้า เอส เป็นศพแล้ว
คราบน้ำตายังติดอยู่เลย ฮึก...พูดแล้วมันอยากจะร้องไห้หนิ..
คนเพิ่งจะโดนทิ้ง...ทำใจไม่ค่อยได้หรอกนะ

"ก็....เอสแต่งสวยๆ เวลาอยู่ข้างๆมิวเอสก็จะได้สวยๆเหมือนมิวไง"

"งั้นหรอค่ะ...^^"
บางทีเด็กคนนี้ก็น่ารักไปนะ...น่ารักจนฉันหลงรักตั้งแต่วันแรก..วันแรกที่เจอเลยหละ...

"แล้วจะพาเอสไปไหนหรอคะ"

"ม่ายยยยรู้สิ มานี่ขึ้นรถสิเดียวจะบอกว่าไปที่ไหน"

ฉันขึ้นรถ ตามที่มิวบอก...แล้วนั่งรถไปกับมิวเรื่อยๆ จนมาถึงที่ ที่หนึ่ง ที่ฉันเองก็ไม่เคยมา....
มันคือ...ทะเล...แต่ทะเล ที่นี่ ฉันไม่เคยมาเลย แต่มันสวยมากกกกกเลย

เราสองคนลงรถ แล้ว เดินออกไปหา ที่สบายๆนั่งกัน

"เอส...มิวรู้นะ...ว่าเอสกำลัง ทุกข์ใจอะไรสักอย่างอยู่น่ะ..."

"อื้อ.."

"มีคนเคยบอกมิวว่า....ถ้าเราทุกข์ใจ...หรือไม่สบายใจอะไร ก็อย่าเก็บเอาไว้ให้มันลกหัวใจหรือ สมอง เราควรปล่อยมันออกมา นะรู้มั้ย"

"รู้สิ..." แต่ฉันก็ยังคงนั่งดู ทะเล และ ฟังมิว พูดไปเรื่อยๆ

"แต่การที่เราจะปล่อยความทุกข์ของเราให้ออกไป มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน..."

'คร็อดดด~'

"อู่ย..แฮ่ๆ....เอสหิว แล้วล่ะมิว-_-"

"งั้น...เราไปหาอะไรทานกันก่อนเน๊อะ"
ในบางทีฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าเด็กคนนี้มีอะไรปิดบังฉันและคิดอะไรอยู่..แต่ฉันเองก็อยากรู้ว่าเธอเป็นอะไรแล้วฉันพอจะช่วยได้หรือเปล่า...

.............................

ณ. เวลา 20:45 น.

เห้อ.....ดึกแล้ววว แต่เราสองคนก็ยังไม่ทันกลับบ้าน เพราะ..มิวบอกว่า ที่เรามา เรามาเดท กัน บางทีก็เขินนะ -////- เผด็จการ ไงไม่รู้ แถม นอนห้องเดียวกันอีก

...........
-บ้านพักของมิว-

"เอสสสขาาาา....มาม๊ะ ทานข้าวกัน"

"ค่าาา ไหนมีอะไรทานบ้างนะ" ก็นะ..ที่ชวนฉันไป ห้าง นี่ไม่ได้ทานนะ ซื้อของมาทำทานเองต่างหาก

"มี.. กุ้งแชบ๊วย ผัดพริกเกลือ แล้วก็ ทอดมันกุ้ง กระเพาะปลาตากแห้ง"

"โห.....น่าทานจัง หอมด้วยย ใครทำน๊าา...เก่งจัง"

"ใครน๊า...555"
เห็นเธอมีความสุขฉันก็มีความสุข...ก็ความสุขของเธอก็คือความสุขของฉันแหละนะ...เอส..

"งี้ต้องให้รางวัลซะแล้ว"

"มีรางวัลด้วย..หือ...ตื่นเต้นๆ คืออะไรน๊า.."

"แต่มิวต้องหลับตาก่อนนะ"

"หลับแล้วๆ"ฉันค่อยๆลดเปลือกตาลง 

'ฟอดดดด~' >w< / •//0///•

'ตึกตึก...!! ตึกตึก!! ตึกๆ!!'

ใจของฉันเต้นแรงกว่าปกติ...เป็นเพราะอะไรกันนะ...เพราะเอส..ที่หอมแก้มฉันเมื่อกี้หรอ...! บ้าน่า....

"มิวว...!! พี่มิว!! เฮ้ย!"

"อะ...เรียกพี่หรอ"

"เป็นอะไรรึเปล่า เอสเรียก มิวนานแล้วนะ"

"ก็....ก็เปล่านี จะให้ฉันบอกไปว่า ฉันใจเต้นแรง -/////- มันคงไม่ดีมั้ง...
.
.
.
เราสองคน ทานข้าวกันเสร็จแล้ว ฉันเลยให้เอสอาบน้ำก่อน ส่วนฉันตอนนี้ ก็ออกมาเดิน ริมหาด คิดอะไรเรื่อยเปื่อย

"มิววว~!"
เอสวิ่งมาแต่ไกล

"ออกมาทำไมหืมวายร้าย"

"ทีมิวยังออกมาได้เลยทำไมเอสจะออกมาไม่ได้"

"แน่ะ ยังไม่ทันว่าอะไรนะ.." แถวๆนี้มีหินอยู่แต่ไม่มาก...ฉันเลยเลือกหยิบหินก้อนหนึ่งขึ้นมา...

"ทำอะไรอ่ะมิว"

"มีคนบอกมิวว่า...เวลาที่เราเจ็บปวดให้เราเก็บหินก้อนหนึ่งมา แล้วลองบีบมันแรงๆจนมือเราสั่นดูสักครั้ง แล้วลองถามว่าเจ็บไหม...ถ้าเจ็บ..ให้คิดว่า เราทำตัวของเราเอง"

"เอ่อ...มิวจะสื่ออะไรกับเอสรึป่าว"
ฉันรู้สึกว่า มิวจะรู้เรื่องของฉันกับแฟน(เก่า) ฉันแล้วล่ะนะ

"ชีวิตของเรามีค่า...นะเอส...ถ้าหากวันนี้เอสคิดว่า เอสไม่มีใคร...พี่ขอ..ให้เอสคิดว่า ยังมีพี่อยู่กับเอส ตลอดเวลา และ อยู่กับเอส เสมอนะ"

"อื้อ...มิวก็อย่าลืมนะ.."

"ลืมอะไร"

"อย่าลืมว่าเอสก็อยู่ตรงนี้^^"

"เข้าบ้านกันดีกว่าดึกแล้ว"

เราสองคนเข้าห้องเตรียมตัวนอนกัน... ที่ฉันให้นอนห้องเดียวกัน เพราะฉันอยากมีเอสอยู่ตลอดเวลา..ฉันอยากเห็น เอส อยู่ตลอดเวลา แค่นี้เอง..

"มิว..มิวรู้เรื่องของเอสกับดาวแล้วใช่มั้ย"
มิวหัวหน้า มาหาฉันก่อนจะพูดกัน

"ใช่..มิวรู้หมดแหละนะเรื่องไหนที่เกี่ยวกับเอสน่ะ"

"แล้ว..เอส..." 
ฉันยังพูดไม่จบ ริมฝีปากของ มิว ก็สัมผัสเข้ากับปากของฉัน....มันนุ่ม...และอบอุ่น จนไม่อยากจะให้ละปากออกเลย...ความรู้สึกแบบนี้ฉันเองก็ไม่รู้ว่า ทำไม..

มิวละปากออกจากปากของเอสก่อนจะเอ่ยคำที่...ออกมาจากใจของมิว..

"ถึงแม้..เอสจะเป็นแบบไหน ถึงแม้เอสจะยังไม่ลืมเขาถึงแม้เอส...จะยังไม่ใช่ของมิว...แต่มิว'รัก' เอสนะ
..." น้ำใสอุ่นๆ ค่อยๆไหลออกมาจากตาของมิว..ตาที่แฝงไปด้วยความเศร้าหมอง

"อย่าร้องสิ...คนดีของเอส" ฉันค่อยๆเอื้อมมือ ไปปาดน้ำตา ที่ไหลเอ่อ ล้นไหลอาบแก้มของคนเผด็จการ..

ฉัน สัมผัสปากของคนเผด็จการอีกครั้ง...ฉันสัมผัสได้ถึงลิ้นอุ่นๆ ที่แทรกเข้ามาในปากของฉัน แต่ฉันก็พอรู้ว่า ยัยนี่ รุกไม่เป็นหรอก หึๆ มันต้องฉันนี่...
ฉัน ไซร้มือจากเอวขึ้น ลูบหน้าท้อง ทั้งๆที่ ปากก็ยังดูดกลืนกินอยู่ 

"อะ...อื๊อ~"

อย่าเพิ่งครางสิ เพิ่งมาถึงขั้นตอนต้นเองนะ -//[]//-

ฉัน ไซร้ มือขึ้นตามลำตัวเรื่อยๆ จนมาถึง ก้อนเนื้อที่เรียกว่า หน้าอก ฉัน เอื้อม มือ ไปถอดตะขอ และ กระดุมเสื้อ ใช้ระยะเวลาไม่นาน เพราะคน ข้างล่างร่วมนิ้ว เอ้ย มือเป็นอย่างดี .. แหะๆ^^ 
ฉัน ค่อยๆไซร้ คอขึ้น แล้ว ไซร้ ลงมาตรงอก ไม่ต้องถามนะ ทำไมมีแต่ค่อยๆ ก็ฉันชอบความ อ่อนหวาน นุ่มนวน และเบาๆแต่เร้าใจ ห้ะ(?)

ฉันดูดดื่ม และ ลุ่มหลงกับ อกเธอเป็นอยากมาก -[]-
แต่ นิ้ว เรียวๆของฉันก็ไม่อยู่เฉยๆ ไม่รู้ทำไม นิ้วคงว่าจัด แต่อีกไม่นาน..
ฉันละเลง นิ้วไปมา ตรงขาอ่อน(?)
นิ้ว ซนๆเรียวๆ เริ่มอยากทำงานแล้ว ฉันเลยตัดสินใจ สอดนิ้ว เข้าไป แต่ฉันก็เพิ่งรู้ว่า...มิว ยังไม่เสียสาว แล้ว ฉัน ก็เป็นคนที่ เปิด ประตู นั้น คนแรก  ฉันเสียไปแล้วล่ะความสาว เสียให้ไอคนที่ไม่เคยรักฉันเลย 'ดาว'

"อย่าเกรงนะค่ะที่รัก..."

"อ๊าาาส์~" 

แสดงว่า เมื่อกี้เกรงสินะ พอบอกไม่ให้เกรง เสียง..มาก่อนเลย -.,- 
ฉัน ขยับนิ้ว ไปมา แต่ปากของฉันก็ยัง อยู่ที่ ก้อนเนื้อ สองก่อนนั้น เสียงนั้นจะออกมาทุกครั้งที่ฉันขยับนิ้ว แต่คิดหรอว่า ฉันจะขยับ นิด แล้วค้างไม่มีทางหรอก...เพราะชอบเสียงนั้นเหมือนกันนี่นาา -///- 
.
.
.
.
.
03:20 PM
ฉันเองก็เพิ่งได้นอน... เหนื่อยเอามาก พรุ่งนี้ฉันคงตื่น เที่ยง แน่ๆเลย ใครปลุกกัดแม่ม เลยหนิ

-------------------
เค้าว่า เค้าก้เริ่มง่วงแล้วนะ อิอิ #บ้า55555555

-----------------------------------------------------------------------------------