ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โดนตบก่อนเข้าเรียน
สวัสีทุท่านผมเอราฟาเอลผู้หล่อเหลาเอรับ(มั่นหน้ามาลูเอ้ยย=ไร์)อนนี้ผมอายุไ้ 2 วบแล้วสภาพร่าายผมันเหมือนับเ็อายุ 12 วบเลยเนี้ยสิ็ผมสูั้ 150 เน เลยเนี้ยสิ ผมใมาผมลอไปถามท่านพ่อับท่านแมู่แล้วท่านสอนอบผมมาว่าในโลอเรานั้พลัเวทย์มีผล่อารเิบโอร่าาย แ่พ่อแม่เอ็สารภาพว่าท่านเอ็ใเหมือนันเพราะไม่ิว่าะมีเ็ 2 วบแ่ร่าายันเหมือนนอายุ 12 ปีะไ้มันเหลือเื่อเินไปแ่สุท้าย็ยอมรับันไ้
อนนี้ผมำลัะไปสอบเ้าโรเรียน เอวาเรี่ยน ที่ท่านพี่เรียนอยู่ ่ว 1 ปีที่ผ่านมาผมไ้ทำารฝึเวทย์มน์และอ่านหนัสือมาลอทำให้ผมมันใว่าผมะสามารถสอบเ้าโรเรียนนี้ไ้แน่
ผมเินทามานถึโรเรียน เอวาเรี่ยนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมำลัะเินไปสมัรที่โ๊ะรับสมัรที่อยู่้านหน้าอโรเรียน ผมเินมา่อแถวนถึิวผมผมเินไปหาเาแล้วหยิบเอาหมายที่ท่านพ่อบอให้เอาให้ผูุ้มสอบไปะ พอเาอ่านเสร็็ูใเล็น้อย่อนะให้ผมสมัร พอสมัรเสร็ผม็เินเ้าไปภายในโรเรียนที่ผมเยไ้ยินมาว่ามีนาให่มาแ่็ไม่นึว่าะให่นานี้เพราะเมื่อผมมอไปผมเห็มันเหมือนับเมือเมือหนึ่เลยทีเียว่าันแ่มีแบ่เป็นโวน่าๆเท่านั้น ผมเินเ้ามาในโรเรียนและสำรวส่วน้านหน้าโรเรียนเล็น้อย ผม็มานั่เล่นรอโรเรียนเรียผู้สมัรไปทสอบผมนั่เล่นไปสัพั็รู้สึถึแรสัมผัสที่ไหลึหันลับไปู ็พบับพี่ายอผมที่อยู่โรเรียน่อนผม
"เอ่อนายเราเยเอันมา่อนรึเปล่า" ท่านพี่ทัถามผม
"เอ๊ะ ท่านพี่ลืมผมแล้วหรอ" ผมอบท่านพี่ไปเาทำหน้าๆ่อนะบอว่า
"เอ๊ะ ทำไมเรียันว่าพี่ละ" ท่านพี่อบพร้อมทำหน้าๆ
"อ้าวท่านพี่ลืมผมะละ ผมไรับพี่ ราฟาเอล เอ" ท่านพี่ไ้ฟัเท่านั้นหละทำหน้าเหวอเลย่อนะเริ่มถามผม
"เียวๆ นายะบอว่านายือ ราฟาเอลน้อันที่อายุ 2 วบ อะนะ" พี่ถามผมผมไม่อบแ่พยัหน้า
"อย่ามาล้อเล่นนะูยัไๆนาย็อายุ 12 ปีนะ" ท่านพี่พูบผม็นิ่ไปพร้อมิในใ
'เออลืมท่านพี่เป็นสภานัเรียนเลย้อลับมา่อนเลยไม่ไ้อยู่ับเรานี่หว่า' ผมิไ้ึบอเริ่มเล่าเรื่อ่าๆให้ท่านพี่ฟั พอเล่าบท่านพี่ทำหน้าีใสุๆเพราะิว่า ผมมีพลัมหาสารแน่ๆถึไ้มีร่าายที่โไวนานี้เมื่อเลียร์ับท่านพี่เสร็็นัุ่ยสารทุ์สุิบถามไถ่ เราุยันไปเรื่อรอบรัวนู่นนี่นผมถามเรื่อท่านพี่อนอยู่โรเรียนท่านพี่็เล่นให้ฟัว่า
พี่เป็นนัเรียนทอปิ หนึ่ใน สิบ นัเรียนที่แ็แร่ที่สุในโรเรียนและเป็นอันับที่ หนึ่ ใน สิบ อันับอสายั้นปีที่ 2 แถมท่านพี่ยัเป็นาราัอโรเรียน้วยเพราะิ หนึ่ ใน ร้อย อาวายหล่อสาวสวยอโรเรียนอี้วยและยัเป็นนอสภานัเรียนที่ว่าเป็นไ้ยามาเพราะหาไม่ถูวนาสภานัเรียนหรือไ้รับารทาบทามา ผอ. ะไม่สามารถเป็นนอสภาไ้ทำให้ท่านพี่ัสุๆและท่านพี่็นั่สาธยายวามสุยออนและถามถึท่านพ่อท่านแม่ไป้วย เราุยหยอล้อันไปโยไม่รู้ัวเลยว่ามีสายาอผู้มาสมัรและนัเรียนเ่าที่อยู่แถวนั้นมออยู่ประมารึ่ั่วโมผมเริ่มหิวน้ำเพราะนัุ่ยับท่านพี่นแทบไม่ไ้หยุเลยท่านพี่เลยบอะไปื้อน้ำมาให้ท่านพี่บอให้ผมนั่รออยู่รนี้ไป่อน ผมนั่รอไปแ่สัพั็มีลุ่มหิสาวสามนเินมาหาผม
"นี่หล่อน"
'เธอเรียผมหรอทำไมใ้ำว่าหล่อน' ผมิในใแ่ผมเียบ
"แเป็นใบ้รึไทำไมไม่อบห๊ะ!!!" เธอมอิมาที่ผมพร้อมับพูึ้นเสียันนรอบหันมามอ
"เธอเรียผมหรอรับ" ผมอบเธอไป
"ใ้ันเรียแแหละนัเ้" เธอว่าผมผมนี่เือเลยแ่้อลั้นไว้เพราะไม่อยามีปัหาั้แ่วันแร
"ทำไมอยู่ๆมา่าผมละ" ผมถามเธอไปแบบพยายามให้เสียธรรมาที่สุ
"หึ ็เหมาะับแแล้วหนิหวัะับุ เลอันโร ละิท่าทำอีท่าไหนเาถึสนใเ้อย่าและ" เธอสเสียในลำอมอผมแบบเหยียหยามพร้อมล่าวหาผม ผมพอะเ้าใละว่าเธอหมายถึอะไร ผมเอ็รู้ัวีว่าัวเอหน้าสวย แ่ไม่ิว่าพวเธอสามนะิไปไลว่าผมหวัะาบพี่ายัวเอ ผมไม่อบอะไรแ่มอหน้าพวเธอนิ่ๆเพราะไม่รู้ะอบอะไร ไม่ใ้ว่าอบไม่ไ้แ่อยารู้ว่าหล่อนะทำอะไรผมมาว่า
"เียบทำไมอบไม่ไ้ละสินั่ะนี บอไว้เลยุ เลอันโรนะเาไม่สนแหรอเาเห็แ่แเป็นอเล่น้วย้ำไป" เธอ่าผมสสัยเพราะเห็นผมเียบเธอเลยไ้ใ แ่ผม็ยัเียบเพราะี้เียเลียร์ผมเลนหันหน้าไปทาอื่นรอพี่มาเลียร์เอีว่าแ่สัพั
"หน่อยแ เมินันหรอนัเ้ร่าน เฟี้ยยยย" เธอไม่่าผมเปล่าๆ แ่บผม้วยบผมนผมหน้าหันไปามแรมือเลยทีเียว ผมสัมผัสไ้ถึลิ่นาวเลือในปา
"หึหึ เป็นไนั่ร่านพ่อแม่สั่สอนให้ร่านละสิ หึ ทำไม่าี้ใำนพูไม่ออหละสิ 5555" เธอยั่าผมไม่เลิพร้อมเสียหัวเราะแหล่มสูนน่ารัเียในัหวะนั้น
"ปิ้" เสียวามอทนในหัวผมาลทันที ะนั้นเอผมลุึ้นยืนำลัะเ้าไปบผู้หิรหน้าแ่ท่านพี่ผมลับมา่อนพร้อมเร่สาวเท้าเินมาหาผมแ่พอพี่ผมเห็นผู้หิที่ยืนอยู่หน้าผมพี่เลยเผลออุทานออมา
"เนนิเฟอร์" ท่านพี่อุทานออมา เมื่อพี่ผมพูบผู้หิรหน้าผมหันไปหาและยิ้มออมา่อนะเินไปเาะแนพี่ายผมและเริ่มพู
"อันโร ่าาา เน ลับมาหาุแล้วนะะ แล้ว็บสั่สอนนัะนีที่หวัะับุนั้นแล้ว้วย" เธอพูพร้อมี้มาหาผม พี่ผมมีนิสัยหวน้อสุๆพอไ้ฟัพี่ผมหันไปบผู้หิที่เาะแนเาอยู่ทันทีพร้อมแะแนออแล้วเินมาหาผมูหน้าผม้านที่โนบไปแล้วหันไปหานที่ื่อ เนนิเฟอร์ ้วยสีหน้าแบบโรธสุๆ
"แล้าบน้อันหรอ!!!" พี่พูเสียัพร้อมปล่อยพลัเวทย์อันมหาศาลออมา
พอนที่ื่อเนนิเฟอร์ไ้ยิน็ถึับหน้าีเลยทีเียว เพราะไม่ิว่าผมะเป็นน้ออายที่เธอพยายามะรอบรออีรั้
"ะ ือ ะ เนไม่รู้ เนอโทษ อันโร อย่าโรธเนเลยนะ" เธอพยายามอ้อนวอน แ่มีหรือพี่ที่หวผมยิ่ว่าอะไระสนใ
"ไสหัวไปะนัร่าน!!" พี่ผมะอใส่เนนิเฟอร์ เธอสะอึและรีบวิ่หนีไปพร้อมับเพื่อนๆอีสอนอเธอนรอบๆที่มามุูเมื่อโนพลัเวทย์อท่านพี่ันเ้าไป็รีบหนีันไปแล้วเรียบร้อยท่านพี่พอไล่เธอออไปแล้ว็หันลับมาหาผมและเริ่มถาม
"เ็บมาไหมพี่อโทษที่ปล่อยให้เิเรื่อแบบนี้" ท่านพี่พูพร้อมแะหน้า้าที่ผมโนบเบาๆ ผมไม่อบแ่ผมสายหัวเอา่อนะถาม
"แล้วผู้หิที่ื่อเนนิเฟอร์เมื่อี้เป็นอะไรับท่านพี่หรออรับ" พอไ้ยินที่ผมถามท่านพี่สะอึไปทีนึ่และไม่ยอมอบนผมใ้วิาน้อพิา
"ท่านพี่สารภาพมาสะไม่ั้นเราไม่้อมาุยันอี" ท่านพี่ไ้ยินแบบนั้นรีบอบผมทันที
"อย่าโรธพี่เลยนะ ือ เธอเมื่อี้เยบับพี่มา่อนนะอนพี่เ้าเรียนใหม่ๆ โยยัไม่ไ้ใ้ื่อระูลพี่ปลอมัวเ้ามาเพราะว่าอยาอยู่แบบนธรรมาไม่และอยาใ้วามสามารถเ้ามาเรียนไม่ไ้อยาใ้อำนานะ อนพี่เ้ามาเรียนพี่แสวามสามารถออมาทำให้พี่เริ่มัึ้นมาและอนนั้น เนนิเฟอร์็เ้ามา----
.
.
.
.
.
.
.
.
ับ่อนน้าาาาาาา
่วยอมเมน์้อผิพลาให้เ้าหน่อยน้าาาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น