ฤๅฟ้ากำหนด จุดเริ่มต้นของการรู้จักกัน

ลำดับตอนที่ #4 : วันที่ฤๅฟ้ากำหนดหมดลมหายใจ แต่สายใยยังไม่มีวันจาง

วันที่ฤๅฟ้ากำหนดหมดลมหายใจ แต่สายใยยังไม่มีวันจาง

          วันนี้ ฤๅฟ้าฯจบแล้ว อาจจะไม่มีการอัพอีก เหมือนหมดลมหายใจ แต่ถ้าเปิดเข้าไป คงเห็นว่า ตัวอักษรที่อยู่ภายในยังคงมีชีวิตอยู่

วันนี้เข้าไปดูฤๅฟ้าฯของพี่เดต้า แล้วกลับมาดูฤๅฟ้าฯของเราบ้าง คอมเม้นต์เพิ่มเป็น 10 เลยเข้ามาดู พี่เดต้าเข้ามาเม้นต์ให้ อีกครั้ง

"ฤๅฟ้าฯใกล้จบเข้าไปทุกที...

ใจอยากเขียนให้จบเรื่อง...จะได้หมดภาระไปซักที...

แต่อีกใจ...กลับไม่อยากจบ...เพราะผูกพันกับตัวละครมากเกินไป...

รักเอริก รักเซร่า รักเซคีราส
ที่จริงคือ...รักทุกตัวแหละ จะไซเนสตรา ราชา คามูเอล ซีเรย์....


ไม่อยากให้มันจบลง...

อยากยืดเวลาต่อไปอีกนิด...แต่ยืดไม่ได้แล้ว

ได้แต่พยายามยื้อบทสุดท้ายมันเอาไว้...

แต่เวลาเหลือน้อยลงทุกวัน

หนึ่งในความกลัวหลักๆเลย...คือกลัวว่าจะหายไป...

เจ้าหญิงยังจะเข้ามาคุยเล่นกับพี่รึเปล่านะ?

คนอื่นๆล่ะ?

ถ้าจบไปแล้ว...คงรู้สึกว่างเปล่าน่าดู...

โอย...

บ่นอะไรก็ไม่รู้...ฮ่าๆ

ไม่รู้จะระบายลงที่ไหนดี...ขอโทษนะครับที่เอามาบ่นลงในนี้

เจ้าหญิงจะรำคาญรึเปล่าหนอ?

โกรธพี่ได้นะครับ ถ้าหากไม่พอใจ

แต่เหนื่อย...เหนื่อยจริงๆที่พยายามยื้อมันเอาไว้...

ยังอยากอยู่กับเซร่า...กับเอริกต่อไปอีกหน่อย...

เฮ้อ....

 นี่มาระบายลงในนี้ เจ้าหญิงคงไม่โกรธพี่ใช่ไหมฮะ?

แต่รู้สึกว่าเหนื่อย...เลยเข้ามาที่บทความนี้ (แหะๆ)

ขอประทานอภัยหากรบกวน *-* แต่ยังไง พี่ก็ขอบคุณเจ้าหญิงมาก จริงๆ ที่ช่วยพี่จากเรื่องที่โดนติรูปนั่น

ขอบคุณจริงๆฮับ! >/l\<!"

            ดุจดั่งเคย วันนี้เข้ามาดูแล้ว ก็นิ่ง ก็รู้สึกยังไงล่ะ? ดีใจ สบายใจ เสียใจ เศร้าใจอย่างนั้นหรอ?

            ดีใจ ที่พี่เดต้าอุส่าห์เข้ามาเยี่ยม

            สบายใจ ที่เห็นว่าพี่เดต้า(อาจจะ)สบายใจขึ้น

            เสียใจ ที่อีกไม่นาน ฤๅฟ้าฯก็จะจบแล้ว(เกี่ยวกันหรอ?)

            เศร้าใจ ที่มานึกได้ว่านิยายทุกเรื่องย่อมมีวันที่ต้องจบลง

            นึกๆดู ไม่ใช่แค่พี่เดต้าหรอกเนอะที่ยังผูกพันกับตัวละครทุกตัวที่โลดแล่นสู่สายตานักอ่านทุกคน เจ้าหญิงเองก็เป็น ยังนั่งคิดถึงคืนวันเก่าๆ ที่นั่งอยู่หน้าคอมฯ เพื่อรอดูการอัพเดทของฤๅฟ้าฯคืนวันเก่าๆ ที่คอยทวงถามพี่สาวคนนี้เรื่อยมาถึงการอัพเดท

playSound(); showPoll();