ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฤๅฟ้ากำหนด จุดเริ่มต้นของการรู้จักกัน

    ลำดับตอนที่ #2 : ถึงพี่เดต้า พี่ที่น่ารักของเจ้าหญิง

    • อัปเดตล่าสุด 28 มี.ค. 53


    ถึงพี่เดต้า...พี่ที่น่ารักของเจ้าหญิง

     

    “=///=!!!!!!!!!

    เขิน!!!!!

    (กว่ามันจะได้เข้ามาดู ผ่านไปตั้งวันกว่าๆแล้วแน่ะั!!!)

    งะ...งื้อออออ
    เขินโฮก!!!!
    ครั้งแรกในชีวิต!!

    ซาบซึ้ง!!!

    แง้งงงงง T[]T!!!!!!

    พี่ขอบใจเจ้าหญิงของพี่มากเลยนะ อุตส่าห์ทำเพื่อพี่ตั้งขนาดนี้แน่ะ

    โอย...ดีใจ มือสั่น แหะๆ ^^"""

    พูดไม่ออก บอกไม่ถูก...งืม...ครั้งแรกในชีวิตจริงๆ ที่มีคนทำอะไรแบบนี้ให้ ดีใจจนบอกไม่ถูกเลย
    นิทาน(หรือนิยายหว่า?) ที่ดีกว่านี้ก็มีตั้งมาก...แต่กลับมาเลือกเรื่องฤๅฟ้าฯนี่ แค่นี้ก็ดีใจมากแล้ว
    นี่ถึงขนาดทำอะไรแบบนี้ให้...โอ๊ย ดีใจอ่ะ! (บอกไปกี่รอบแล้วเนี่ย แต่ดีใจจริงๆนะ)

    ขอบคุณ...ที่อุตส่าห์ติดตามผลงาน
    ขอบคุณ...ที่คอยทวงถาม คอยเป็นกำลังใจ
    ขอบคุณ...ที่ไม่ทิ้งกันไปไหน
    ขอบคุณ...สำหรับบทความนี้...ที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไร...แต่ก็มีอะไรมากกว่าที่คิด (งงไหม? ฮ่าๆ อย่างงเลย มันเป็นเรื่องของความรู้สึกครับผม)

    ขอโทษ...ที่ดองนิยายให้ต้องคอยเสมอ
    ขอโทษ...ที่พี่ออกจะเซลฟ์ไปนิด(ไม่นิดมั้ง)
    ขอโทษจริงๆ ถ้าทำอะไรให้ไม่พอใจ
    ขอโทษสำหรับความขี้เกียจของพี่เองนะฮับ ^^

    อืม....บรรยายยากจัง...

    ครั้งแรกในชีวิต...ที่มีคนทำอะไรแบบนี้ให้
    ครั้งแรกในชีวิต...ที่มีคนทวงถามอยู่ไม่ขาด
    มันเป็นความรู้สึก...ไงดีล่ะ?...อบอุ่น?...ไม่มั้ง...แต่ก็ไม่เชิงหรอก...เหมือนกับอุ่นใจ...ดีใจ...ตื้นตันใจ...
    อ่านแล้วอมยิ้ม...รู้ไหมว่าแทบคลั่งตอนเห็นชื่อเรื่อง ฤๅฟ้ากำหนด จุดเริ่มต้นของการรู้จักกัน  คือ...ทีแรกนึกว่าฟิค แต่พออ่านคำแนะนำเรื่องแล้ว...อึ้ง
    แบบ...อะไรหว่า?
    เข้าบทแรก..(บทเดียวที่มีอยู่ในตอนนี้) อ่านแล้วนั่งอมยิ้มแฮะ...งืม.....
    พี่ไม่รู้ว่าเจ้าหญิงต้องการจะแต่งอะไรในตอนนี้

    แต่พี่จะติดตามนะจ๊ะ ^^

    รอคอยผลงานของเจ้าหญิงอยู่เน้อ~~ เขียนให้ได้รุ่งโรจน์ๆ สาธุ!!!

    ปล.ย้ำรอบที่สามล้านกว่า....พี่ดีใจโ-ค-ต-ร!!!!!!!!!!! ครับผม!!!!
    ปปล.เจ้าหญิงของพี่น่ารักสุดในสามโลก อ๊ากกกกกกกกกก >///////<!!!! เขิน!!!!!!
    ปปปล.โอย เขียนแบบมึนๆ มือสั่น เร่งรีบ ท่านแม่ไล่ แง้ววววว

                นี่คือคอมเม้นต์ที่พี่เดต้าอุตส่าห์สละเวลามาเขียน มาอ่านเรื่องนี้ ถ้าพี่เดต้าจะถาม ว่าทำไมเจ้าหญิงถึงเลือกเขียนเรื่องนี้ เพราะเจ้าหญิงอยากให้พี่เดต้ารู้ว่า อย่างน้อย ก็มีคนที่อยากอ่าน อยากติดตามผลงานของพี่เดต้าอยู่ 1 ในนั้นก็มีเจ้าหญิงอยู่ด้วย เจ้าหญิงเองก็ดีใจ ที่พี่เดต้าอุตส่าห์อดทนอ่านมัน พี่เดต้าคงคิดไม่ถึงใช่ไหมคะ ว่าเจ้าหญิงจะจำ ทุกรายละเอียด ที่เราเคยคุยกัน เคยตอบคอมเม้นต์กัน เจ้าหญิงไม่ลืมแม้บางอัน มันจะไม่ตรงตามที่เคยเขียนไว้จริงๆ แต่พอจำได้บ้าง แม้จะเลือนรางก็ตาม

     

                ดีใจจริงๆ ที่พี่เดต้าชอบ ขอบคุณจริงๆ ถ้าไม่มีพี่เดต้า ถ้าพี่เดต้าไม่แต่งฤๅฟ้ากำหนด เจ้าหญิงเองก็คงไม่สามารถเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาได้ พี่เดต้าไม่จำเป็นต้องขอโทษ เพราะพี่เดต้าไม่ได้ทำอะไรผิด เจ้าหญิงไม่เห็นว่า พี่เดต้าทำอะไรขัดใจเลย อีกอย่าง การดองนิยายไม่สิ นิทานเนอะ มันก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของนักเขียน ที่จะทำให้ผลงานชวนติดตาม เจ้าหญิงอยากให้สิ่งที่เจ้าหญิงเขียน เป็นของขวัญให้พี่เดต้าในวันเกิด ซึ่งเจ้าหญิงก็ทำ แต่ถึงพี่เดต้าจะเข้ามาอ่านช้า ไม่เป็นไร

     

                สำหรับวันเกิดพี่เดต้า เจ้าหญิงจำได้ เจ้าหญิงเป็นคนที่ชอบจำวันเกิดมากกว่าจด แต่วันเกิดพี่เดต้า เจ้าหญิงกลับอยากจดซะอย่างงั้น แล้วเจ้าหญิงก็จดจริงๆ จดไว้ในใจ จำได้ ว่าวันที่ 28 กันยายน วันเกิดของคนพิเศษ พี่เดต้า พี่ที่น่ารักของเจ้าหญิง(เว็บไม่ได้ขึ้นเตือนนะคะ เพราะพี่เดต้าใช้เวอร์ชั่น 1 เลยไม่มีรายชื่อในเด็กดี แต่มีรายชื่อในใจ)

     

                บทความนี้ มอบให้พี่เดต้า เป็นของขวัญในวันเกิด พี่เดต้าไม่ต้องขอบคุณสำหรับบทความนี้ เพราะที่เจ้าหญิงเขียน ที่เจ้าหญิงทำ เจ้าหญิงเต็มใจ เจ้าหญิงอยากให้พี่เดต้าได้รู้ว่า เจ้าหญิงจะไม่มีวันลืมพี่เดต้าเลย

     

                นิทาน(หรือนิยายหว่า?) ที่ดีกว่านี้ก็มีตั้งมาก...แต่กลับมาเลือกเรื่องฤๅฟ้าฯนี่ แค่นี้ก็ดีใจมากแล้ว
    นี่ถึงขนาดทำอะไรแบบนี้ให้...โอ๊ย ดีใจอ่ะ!

    ใช่ค่ะ!! นิทานที่ดีกว่าฤๅฟ้าฯมีอีกมาก แต่ที่เลือก เพราะชอบ เจ้าหญิงอ่านนิยาย อ่านนิทานมาเยอะจริง แต่มีไม่กี่เรื่อง ที่จะประทับใจแต่ทุกเรื่อง เรื่องที่ประทับใจที่สุด ก็เรื่องนี้ล่ะค่ะ

    ฤๅฟ้ากำหนด

     

                ชอบมาก เพราะมันทำให้เจ้าหญิงรู้จักพี่เดต้า และที่พี่เดต้าบอกว่า

    นี่ถึงขนาดทำอะไรแบบนี้ให้...โอ๊ย ดีใจอ่ะ!

    พี่เดต้ารู้ไหม เจ้าหญิงพยายามมากกับบทความนี้ เพราะมันเป็นบทความแรก ที่เจ้าหญิงพยายามทำ ให้พี่เดต้า เรื่องแรก ในชีวิต ที่เคยทำมา ถ้าพี่เดต้าชอบ เจ้าหญิงก็ดีใจ เจ้าหญิงอยากให้พี่เดต้าไม่ลืมเจ้าหญิง อยากให้เจ้าหญิงได้เป็นเจ้าหญิงของพี่เดต้าตลอดไปได้เป็นน้องของพี่เดต้า นักเขียนที่อยู่ในดวงใจ ได้ไหมคะ

     

                ขอให้พี่เดต้ามีความสุขมากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ ขอให้พี่เดต้ารู้ว่า เจ้าหญิงจะคอยอยู่ตรงนี้เสมอ จะไม่ไปไหน จะคอยคอยอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจให้ ไม่ว่าจะยังไง เจ้าหญิงจะยังเป็นน้องที่อยู่ตรงนี้เสมอ มีอะไร ก็มาหาน้องได้นะค่ะ

     

    รักพี่เดต้าตลอดไป

    เจ้าหญิงของพี่เดต้า

    ปอปลา ลอลิง.คอมเม้นต์ทมี่เขียนไว้ไม่ใช่คอมเม้นต์เขียนเอง แต่เป็นคอมเม้นต์เดิมจากฉบับเก่าก่อนที่แม่จะสั่งลบไป เอามาลงใหม่อีกครั้ง อย่าเข้าใจผิดนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×