เมฆาปกตะวัน #ถังซิน

เมฆาปกตะวัน #เสี่ยวซูซิน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

ในวันที่ท้องฟ้ามืดมิด พายุฝนโหมซัดกระหน่ำ สถานที่เปล่าเปลี่ยวไร้ผู้คนผ่านไปมา กลับพบร่างของหญิงสาวที่เต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลนอนหมดสติอยู่

จ้าวเสี่ยวถัง - เมฆา

"ฉันเป็นใครกันแน่....."

ยวี๋ซูซิน - อรุณ

"อย่ากังวลไปเลย สักวันคุณจะต้องจำได้แน่ๆ"

กีกี้ สวี่ / สวี่เจียฉี - สายหมอก

"มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ :)"

ข่งเสว่เอ๋อร์ - พิรุณ

"ฉันจะไม่ยอมให้เธอกลับไปเจอเรื่องแบบนั้นอีกเด็ดขาด!"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

*ฟิคเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการและเพื่อสนองนีทของผู้แต่ง ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ศิลปินเสื่อมเสียชื่อเสียง

เป็นแนวยูริ ถ้าหากนักอ่านคนไหนไม่ชอบก็สามารถกดออกไปได้ค่ะ*

Talk

     เรื่องนี้เดิมทีไรท์แต่งไว้ในจอยลดา แต่ด้วยความที่คิดถึงเว็บนี้และได้ห่างหายจากการแต่งฟิคบนแพลตฟอร์มนี้มานานจึงได้นำเรื่องนี้มาประเดิมลงก่อน แล้วก็เรื่องนี้แต่งเป็นเอยูรีบอร์น ไรท์จะนำข้อมูลในส่วนของไฟธาตุ แหวน และอาวุธกล่องมาใช้เท่านั้นนะคะ

SnowPrince