คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1 : เปิดเทอม
บทที่หนึ่ง : เปิดเทอม
อะแฮ่มๆแค่กๆโคกคาก สวัสดีเอวรี่วัน กระผม โอเซฮุน จะทำหน้าที่บรรยายในบทแรกนี้เอง อย่าถามว่าเพราะอะไรผมถึงได้เป็นคนแรกนั่นเพราะได้สิทธิพิเศษในฐานะผัวเมนอิไรท์นั่นเอง อิอิ นอกเรื่องละพอๆกลับมาที่ประเด็นหลักต่อ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกคนหล่อจึงตื่นขอเช้าเป็นพิเศษจาก9โมงเป็น8โมงโปรดอย่าขัดนั่นคือเช้าสุดแล้ว เอาล่ะๆตอนนี้เราได้เดินทางมาถึงด้านหน้าของโรงเรียนแล้วเห็นว่าสายมากแล้วรีบเข้าดีกว่า
และตอนนี้เราก็ได้เดินทางมาถึงหน้าหอประชุมเป็นที่เรียบร้อยเสียงอาจารย์ด่าเด็กที่เล็ดรอดออกมาเป็นระยะๆทำให้คนหล่อรู้สึกเสียวตูดเบาๆ พล่ามเยอะละทำใจกล้าเปิดประตูเข้าไปเลยดีกว่า 3 2 1
ปัง!
คุณพระ ทำไมเสียงดังจุงตอนนี้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นซุปตาร์แนวหน้าที่พอเปิดเข้ามาทุกคนหันมามองกูเป็นตาเดียวก็เข้าใจนะว่าหล่อแต่มองเยอะๆคนมันก็เขิลนะเว้ย เอาล่ะหน้าด้านเปิดประตูเข้ามาทำหน้าด้านเดินเข้าไปที่แถวอีกหน่อยจะเป็นไรไป ว่าแล้วจึงเดินเข้าไปเรื่อยๆพร้อมสายตานับร้อยคู่ที่จ้องมาให้เสียวตูดเล่น จนถึงแถวผมก็พบกับพลังงานบางอย่าง
“อ่าว ไอ้ฮุน” โห้ ที่แท้ก็ไอ้จงอินปิดเทอมแม่งไปทำอะไรมาวะนั่นหน้าหรือพื้นรองเท้าน่ะดำชิบหาย55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555 เลข5เยอะเกินแดกพื้นที่พอละ
“เออ เห็นกูเป็นไอ้ชานยอลหรอกูว่าหูกูก็ไม่ได้กางขนาดนั้นนะ” หรืออิหูมันแพร่เชื้อใส่ผมวะ
“มึงไม่รู้อะไรอยู่กับมันนานๆเชื้อมันแพร่ระบาดได้เว้ย” นั่นไงจริงๆด้วย..
“เหยด วันหลังกูควรระวังตัวและรักษาระยะห่างจากมันอย่างน้อย2เมตร”
“นั่นเป็นวิธีป้องกันที่ดีแต่ตอนนี้กูว่ามึงนั่งเถอะมึงยืนคุยกับกูแบบนี้กูรู้สึกมึงจะเด่นเกินไปละ” เออจริงว่ะผมกลับมาสนใจตัวเองอีกครั้งก็พบว่าตัวเองยังคงยืนหล่ออยู่ด้วยความที่รู้สึกเด่นเกินไปเลยนั่งดีกว่า
“เออๆจริงๆที่กูยืนเนี่ยกูไม่ได้ลืมนั่งนะกูแค่ยืนให้ลมพัดไข่เล่นเท่านั้นเอง”
“จ้ะพ่อคนไข่ใหญ่”
พูดจบมันก็หันกลับไปทำสิ่งที่มันกำลังตั้งใจทำตั้งแต่ก่อนที่ผมจะมา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หลับนั่นเอง..
ขณะนี้เป็นเวลา 16.30 นาฬิกาซึ่งเป็นเวลาอิสระของนักเรียนแล้ว ตอนนี้นักเรียนทุกคนค่อยๆทะยอยกันออกมาจากหอประชุมรวมถึงผมและเพื่อนตัวดำด้วย
“ทำไมวันนี้ชานยอลมันไม่มาวะ” ผมเปิดประเด็นถามขึ้นเมื่อวันนี้ไม่พบเจอสิ่งมีชีวิตที่หูเด่นกว่าหน้าโผล่มาเลย
“เห็นมันบอกว่ามันยังอยู่ทะเลอยู่เลยพรุ่งนี้แม่งคงมา”
“อ่อ” อิหูนี่สะบายเกินไปละ “แล้วนี่มึงไปไหนต่อป้ะหรือกลับเลย”
“กูคงกลับเลยว่ะจะไปนอนต่อ” แม่งเห็นเวลานอนสำคัญที่สุดในชีวิต
“เอองั้นแยกกันตรงนี้แหละ”
“เออๆพรุ่งนี้เจอกันเว้ย”
“เออๆ”
แล้วหลังจากที่ผมแยกกับเพื่อนรักตัวดำผมก็ต้องเดินกลับบ้านอย่างปล่าวเปลี่ยวเสียวไข่ ทำไมต้องเสียวไข่กูก็ไม่รู้แค่อยากให้มันคล้องจองจบป่ะ?อย่าเถียงคนหล่อเดี๋ยวเจอไข่ฟาดหน้า เอาล่ะผมขอตัวไปก่อนไว้แชปหน้าเจอสิ่งมีชีวิตตัวไหนก็อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังแต่บอกไว้ก่อนว่าพวกนั้นไม่หล่อเท่าผมแน่นอน คนหล่อไปละคนหล่อเหนื่อยอยากพัก บรัยส์
--------------------------------------------------------------------------
รู้สึกว่าสั้นไปนิดป้ะ? 555555 ประเด็นคือรีบอยู่ต้องรีบไปทำอย่างอื่นต่อแต่อยากมาลงไง- - แต่เอาเถอะนี่ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีไว้จะหาเวลามาอัพบ่อยๆน้าเพราะใกล้กีฬาสีแล้วไรท์วุ่นวายนิดหน่อย ยังไงก็ตามอ่านตามเม้นกันด้วยน้า ดีไม่ดียังไงก็ติชมกันได้ สามารถจิกกัดทวงฟิคดูชีวิตประจำวันไรท์ได้ที่ทวิตนี้ >> @whipper_jptn
เมนชั่นกันมาได้แต่บอกไว้ก่อนว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยมีแก่นสาร ไปละเจอกันแชปหน้า เม้นด้วย รักนะ จุ้บๆ -3-
ความคิดเห็น