คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แฟนบทที่ 1
แฟนบทที่ 1
"ฮันบินต๋าาาาาาาาาาาาาาา"
"..."
"คิมฮันเบนนนนนนนนนนนนน"
"..."
"ฮันเบนนนนนนนนน"
"..."
"โว้ยยย อิบินมึงจะตื่นได้รึยังห้ะ?!?!"
"งืมๆ.."
"อิบินนนน!!!"
"อะไรร มึงนี่เสียงดังนะดงฮยอก..."
"กุเรียกมึงมาเป็นล้านรอบแล้วครับเพื่อน"
"เพิ่งจะ3รอบอย่ามาเว่อร์ใส่กู ได้ยินๆ"
ดงฮยอกทำหน้าประมาณ อืม.. มึงได้ยินแล้วทำไมมึงไม่ตอบวะครับเพื่อน
"ละมีระ"
"ก็ไม่มีไรมากกกกกกกแค่อยากบอกว่าาาาาา ผงซักฟอกหมดลงไปซื้อเป็นเพื่อนหน่อยอิอิส์"
โฮ้ะอิหรรม ผงซักฟอกหมดมึงต้องปลุกกุขนาดนี้เลย?! นี่ถ้ากางเกงในกระดาษที่มึงซื้อมาตุนเอาไว้หมดนี่ไม่ต้องลากกูลงไปทั้งๆที่กูยังหลับอยู่เลยหรอครับอิคุณเพื่อน!
เออใช่ทุกคนอิดงฮยอกใช้กางเกงในกระดาษด้วยเหตุผลที่ว่า 'ก็กูขี้เกียจหิ้วมาจากบ้านมันเปลืองเนื้อที่กระเป๋า' จย้าาาาา กูขอให้สักวันมึงเป็นไส้เลื่อนสาธุ
โอเคถึงจะบ่นขนาดนี้แต่ตอนนี้ก็ได้ลากสังขารตัวเองมาอยู่ที่มินิมาร์ทข้างคอนโดแล้วเป็นที่เรียบร้อย..
"เอายี่ห้อไหนดี" หลังจากที่ยืนเงียบอยู่นานดงฮยอกก็เอ่ยปากถามขึ้นมา
"ยี่ห้อไหนก็ได้โตแล้ว"
"เดี๋ยวกุจะเอาผงซักฟอกยัดปากให้หยุดโต เลือกมาเร็วๆ"
โหดจรุมเบยย ได้ข่าวว่ามึงลากกูลงมานะเพื่อนรัก
"อันนี้ก็ได้" ผมชี้ไปมั่วๆ
"ไม่เอา อันนี้กูเคยใช้แล้วมีคนทักว่ากลิ่นเหมือนหมา"
นั่นกลิ่นตัวมึงมากกว่ามั้งไม่เกี่ยวกับผงซักฟอกหรอก
"อ่ะๆงั้นอันนี้"
"โหไม่เอาอ่ะแม่งแพง"
"...."
"กูเอาอันนี้ดีกว่า เขาบอกว่าหอมเหมือนมีทุ่งลาเวนเดอร์อยู่บนตัว"
ถ้าใช้แล้วไม่มีลาเวนเดอร์โผล่มาสักดอกกูจะไปถล่มบริษัทมันคอยดู
ขณะที่สองสาว(?)กำลังเดินไปที่เคาท์เตอร์ ฮันบินก็เหลืยไปเห็นตู้ไอศกรีมที่ภายในนั้นมี..
"ช็อคโกโคนน!!!!!"
อยู่เต็มไปหมด
ร่างบางวิ่งเข้าไปหาตู้ไอศกรีมที่มีช็อคโกโคนใส่อยู่เต็มตู้และหยิบมาเป็นอย่างต่ำ10อัน
นี่ซื้อไปกินหรือไปขาย ตอบ
เมื่อหยิบช็อคโกโคนจนพอใจฮันบินก็พาร่างตัวเองเดินตามดงฮยอกเพื่อนสนิทไปที่เคาท์เตอร์ทันที
ทั้งสองคนเดินกลับห้องอย่างสบายใจโดยที่ฮันบินมีช็อคโกโคนหนึ่งอยู่ในมือและทำหน้าฟินมาตลอดทาง
"มึง กูไปได้ข่าวมาว่าเปิดเทอมนี้จะมีรุ่นพี่เข้ามาใหม่คนนึง"
"ห้ะ.. มึงไปรู้มาได้ไง?"
"หึ กูเป็นใครครับ"
"อ่าว มึงยังไม่รู้เลยว่ามึงเป็นใครแล้วกูจะรู้มึงมั้ยมึงนี่ก็แปลกคน.."
"เออกูไม่บอกละ"
น่ะ มีงงมีงอน
"เออกูไม่รู้ก็ได้"
"อิเหรรรร้ ง้อกูหน่อยก็ดี"
"ไม่อ่ะกูรู้ว่ายังไงมึงก็เล่าให้กูฟังอยู่ดี"
"รู้ดี"
"อยู่แล้ว"
หมันไส้มันจริงๆ.. ดงฮยอกได้แต่คิดอยู่ในใจก่อนจะพูดต่อ
"เออพี่ที่เข้ามาใหม่อ่ะเขามาจากเมกาเลยนะเว้ย รุ่นเดียวกับพวกพี่จิน"
"งั้นก็ม.5อ่ะดิ"
"ถูก เห็นว่าเป็นญาติกับพี่มิโนด้วย"
ห้ะ อิพี่มิโนคนดำที่มาตามจีบพี่นัมแทคนสวยนั่นน่ะนะ?! โอ้โห แทบไม่อยากจะคิดว่าญาติพี่แกจะผิวสีอะไร...
ทั้งสองคนเม้าท์กันไปจนใกล้ถึงห้องแล้วก็พบกับห้องข้างๆที่เหมือนจะมีคนย้ายเข้ามา
หรือจะเป็นญาติพี่มิโนคนนั้นวะ? ฮันบินคิดในใจแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะคงไม่บังเอิญขนาดนั้น
เวลาผ่านไป2วันนับจากวันที่มีคนย้ายเข้ามาข้างห้อง 2วันนี้ทั้งดงฮยอกและฮันบินก็ไม่ได้ออกไปไหนเลยทำให้ทั้งสองคนไม่ได้รับรู้ข่าวสารนอกห้องสี่เหลี่ยมนี้เลย
ตื่อดึ้ง
.
.
.
ตื่อดึ้ง ตื่อดึ้ง ตื่อดึ้ง ตื่อดึ้ง
โอ้ยยยยย ใครวะบ้ารึเปล่าส่งมารัวขนาดนี้?!
LINE now
-JinhwanJH:
คืนนี้4ทุ่มเจอกันที่ผับพี่มิโนนะ มีงานเลี้ยงต้อนรับญาติพี่แก
------------------------------------------
LINE now
-JinhwanJH sent you a sticker.
------------------------------------------
LINE now
-JinhwanJH sent you a sticker.
------------------------------------------
LINE now
-JinhwanJH sent you a sticker.
------------------------------------------
LINE now
-JinhwanJH sent you a sticker.
โอเค ผมขอโทษครับพี่..
ตอนนี้ก็จะ3ทุ่มแล้วนี่หว่า แต่งตัวดีฝร่า
"มึง ไปอาบน้ำแต่งตัวกัน4ทุ่มไปผับพี่มิโน"
"ไปทำไรวะ?"
"งานเลี้ยงต้อนรับญาติไรไม่รู้"
"เออก็ดีอยู่แต่ในห้องมา2วันกูจะเฉาตายอยู่ละ"
พูดจบดงฮยอกก็พุ่งตัวเข้าไปในห้องน้ำทันที
.
.
.
.
.
.
.
คือดงฮยอกเพื่อนรัก กูจะอาบครับ......
ฮันบินจำใจต้องไปนั่งเล่นโทรศัพท์บนเตียงต่อเพื่อรอเพื่อนสนิทอาบน้ำ แล้วใช้ว่าไอเพื่อนคนนี้จะอาบน้ำเร็ว เหอะ ครึ่งชม.ยังไม่พอสำหรับมัน บางทีฮันบินก็คิดนะว่าดงฮยอกอาบน้ำหรือตาบแล้วเกิดใหม่วะครับ
นั่งเล่นไปเรื่อยๆก็เริ่มเบื่อเลยตัดสินใจออกไปเดินเล่นข้างล่างสักหน่อย
ในจังหวะที่กำลังเปิดประตูออกไปนั้น ฮันบินก็ได้ยินเสียงเปิดประตูของห้องข้างๆเหมือนกัน ร่างบางตื่นเต้นเล็กน้อยที่จะได้เห็นหน้าเพื่อนข้างห้องคนใหม่สักที ขาเรียวกำลังจะก้าวออกจากห้องแต่ก็มีเสียงเรียกไว้ก่อน
"มึง กูอาบเสร็จละ!"
"เออเคๆ"
แทนที่ฮันบินจะได้เดินออกไปเจอเพื่อนข้างห้อง ขาเรียวกลับต้องก้าวกลับมาในห้องแทน
กูเซ็ง -_-
ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงทั้งสองคนก็แต่งตัวเสร็จพร้อมออกเดินทาง
ร่างบางทั้งสองก้าวออกจากห้องเตรียมเข้าลิฟท์แต่ฮันบินก็นึกอะไรบางอย่างออก
"เห้ย กูลืมกระเป๋าตังว่ะ"
"เอ้าไอนี่ ไปรีบๆไปเลย"
ฮันบินวิ่งไปได้ไม่ถึง5ก้าวก็ต้องหันมาตะโกนบอกอีกคนที่อยู่หน้าลิฟท์
"ดงฮยอก! กุญแจห้องอยู่กับมึง!"
ทำให้ดงฮยอกที่อยู่หน้าห้องต้องวิ่งตามไปเพื่อเปิดประตูห้องให้
ขณะที่ทั้ง2คนหายเข้าไปหยิบกระเป๋าตังของฮันบินในห้องนั้น ประตูห้องข้างๆก็ถูกเปิดออกโดยเจ้าของห้องก่อนที่เจ้าของห้องคนนั้นจะเดินไปที่ลิฟท์อย่างไม่รีบร้อนนัก
"เจอแล้วๆๆๆ"
"ไปเร็วเมื่อกี้กูเห็นมีคนไปที่ลิฟท์เดี๋ยวไม่ทัน"
"เออๆๆมึงล็อคห้องเร็ว"
"มึงล็อคดีกว่ามึงวิ่งช้าเดี๋ยวไม่ทัน กูไปเอง"
ดงฮยอกพูดก่อนจะรีบวิ่งไปที่ลิฟท์แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว
"ทันป่าววะ" ฮันบินที่รีบวิ่งมาเอ่ยถาม
"ไม่ทัน"
โอ้ยยย อิลิฟท์บ้ามึงรีบไปไหนวะห้ะะ?!?!
ผับมิโน
"เอ้า ชนแก้วววว"
เสียงมิโนลูกชายเจ้าของผับดังลั่นโซนวีไอพี ทั้งหมดนั่งจิบเหล้ากันชิวๆก่อนที่จุนฮเวจะเอ่ยปากขึ้น
"เออพี่ แล้วญาติพี่ที่บอกว่ามาจากเมืองนอกอยู่ไหนอ่ะ"
"เออนั่นดิยังไม่เจอเลย" ดงฮยอกพูดเสริม
"อ้าว ดงฮยอกนี่มึงยังไม่เจอมันอีกหรอมันอยู่คอนโดเดียวกับพวกมึงนี่"
"จริงดิ้?! ไม่เห็นรู้"
"เออดิอยู่ชั้นเดียวกับมึงกับฮันบินด้วย.. "
ก่อนที่มิโนจะได้พูดอะไรต่อก็มีผู้ชายแปลกหน้าเดินเข้ามาก่อน
"นี่ไงญาติกู"
ทุกคนหันไปก็พบกับผู้ชายร่างสูง ตาตี่ ฟันจอบเล็กน้อย(ตรงไหน) ที่สำคัญขาวเว้ยเห้ย! ไม่เห็นดำเหมือนไอพี่มิโนเลย! ยืนยิ้มให้ทุกคนอยู่
"พวกมึงนี่ บ็อบบี้ ญาติกูเพิ่งกลับมาจากเมกา" มิโนแนะนำ
"ไอ้บ๊อบบี้นี่คนที่มึงต้องเรียนด้วย คนตัวเล็กๆนี่จินฮวาน คนที่ตาตี่ๆหน่อยนี่ซึงฮุน คนที่ตาโตๆคนนี้จินอู ข้างๆจินอูนี่ซึงยุนแฟนมัน"
บ๊อบบี้พยักหน้าก่อนที่มิโนจะอธิบายต่อ
"ส่วนที่เหลือคนนี้นัมแทของกูอรุอริส์ เด็กหน้าตากวนส้นตีนนี่จุนฮเวแฟนจินฮวาน คนที่หน้าดุๆนี่ฮันบิน ข้างๆฮันบินที่ตัดหน้าม้าแปลกๆนี่ดงฮยอก คนหน้าบวมๆนี่ชานอู ข้างๆชานอูนี่ยุนฮยอง"
เมื่อมิโนแนะนำทุกคนเสร็จก็ให้บ๊อบบี้มานั่งซึ่งที่ที่ร่างสูงนั่งนั้นคือข้างๆฮันบินพอดี
"หวัดดี ฮันบินใช่มั้ย?"
เห่ยๆๆๆๆๆ ป่าป๊าม่าม๊าทำไมเสียงพี่เค้าเท่งี้หรื้มๆๆๆ มองใกล้ๆนี่บั่บหล่อแรงมากจริงๆ อมกกกกก.
"เอ่อ.. ครับ"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ" พูดอย่างเดียวไม่ว่านี่มายิ้มอ่อนให้กันอีก ขุ่นพระ น้องฮันบินจะเป็นลม
"ค.. ครับ"
แม่!!!!!! ฮันบินจะเอาคนนี้!!!!!!!!!!!!!!
"อยู่ม.อะไรล่ะเรา?"
"ม.4ครับ"
"อ่า.."
"..."
"เห็นว่าอยู่คอนโดเดียวกันนี่ ใช่มั้ย?"
"อ่าใช่ครับ"
"อยู่ห้องไหนล่ะ"
"307 ครับ"
"เอ้ย พี่อยู่308 ได้ยินเสียงเราตีกับเพื่อนทุกคืนเลย ฮ่าๆๆๆๆ"
อืม.. กูนี่อายชิบหายเลย ดงฮยอกวันหลังอย่าชวนกูโวยวายดึกๆนะเดี๋ยวพี่เขาได้ยิน กูอาย...
"ไว้มาเล่นห้องพี่ก็ได้นะพี่อยู่ห้องคนเดียวมันเหงา"
ผู้ชายชวนเข้าห้องแหละแกร
"อ่าครับ"
ในระหว่างที่ทั้งสองคนนั่งคุยกันนั้น ก็มีสายตาแพรวพราวของใครบางคนแอบมองอยู่
หึหึหึ ดงฮยอกคนนี้คิดอะไรสนุกๆออกแล้วล่ะ อิอิส์
"เห้ยฮันบิน มาแข่งกินเหล้ากันใครหมด10แก้วก่อนชนะแล้วจะสั่งอะไรคนแพ้ก็ได้"
ฮันบินนิ่งคิดไปพักนึงก่อนตอบกลับมา
"เออเอาดิ"
เสร็จกูจย้าาาาาาาา
----------------------------------------------------------------
บทแรกเป็นไงกันบ้างง เม้นติชมกันได้นะ ._.
แท็ก #แฟนดบบ ได้ในทวิตหนาา ไม่รู้จะมีคนเล่นมั้ยแต่อยากมีอ่ะทำแมะ เล่นกันหน่อยนะงุงิ ฝากฟิคนี้ไว้ในอ้อมจัยทุกคนด้วยนะ จุ้บุ -3-
นี่แอคทวิตเค้านะเตรงส์ @whipper_jptn
ความคิดเห็น