ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF iKON [Double b / Junhwan]

    ลำดับตอนที่ #4 : Day1 [Doubleb]

    • อัปเดตล่าสุด 26 มี.ค. 58




    แนะนำให้เปิด Day1 ของ K.will ไปด้วยนะคะ

     

     

    오늘 뭐하니 지금 바쁘니

    วันนี้คุณทำอะไรอยู่? ยุ่งหรือเปล่า?

     

     

    สวัสดีครับ ผม คิม จีวอน นักเรียนม.ปลายปี2 เป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆติดจะเชยๆซะด้วยซ้ำและด้วยความที่เป็นคนขี้เกียจตัดผมเลยไว้ผมยาวแล้วมัดเอา แต่ผมแอบชอบคนคนนึงอยู่เขาเป็นคนที่ป็อปปูล่าร์มากทั้งในผู้หญิงและผู้ชาย เขาชื่อ คิม ฮันบิน ครับ

     

    แล้ววันนี้ผมก็ตัดสินใจโทรไปขอคำปรึกษาจาก ดีเจพี่ฮง(ซอก)

     

    "ฮัลโหล.."

    'ฮัลโหลสวัสดีครับผมม คุณอะไรเอ่ยย'

    "เอ่อ.. จีวอน คิมจีวอน ครับ"

    'อ่า คุณจีวอนนะครับ วันนี้โทรมาปรึกษาเรื่องอะไรเอ่ย?'

    "คือว่า.. ผมแอบชอบคนคนนึงมาสักพักแล้วแต่ว่าผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ได้ดีออกจะเชยๆด้วยซ้ำแต่เขาเป็นคนที่น่ารักมาก ป็อปปูล่าร์สุดๆผมเลยไม่กล้าเข้าไปทักเขาครับ"

    'อืมม.. งั้นคุณจีวอนก็ลองเปลี่ยนตัวเองดูสิครับ'

    "ค.. ครับ?"

    'เช่น เปลี่ยนทรงผม เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัว ถ้าใส่แว่นก็ลองใส่คอนแทคเลนส์ดู'

    "..."

    'แล้วก็หาวิธีเสริมสเน่ห์ให้ตัวเองอย่างเช่น ทำอาหาร หรือ เล่นกลเสกดอกกุหลาบแล้วเข้าหาเขาเลยครับ รับรองว่าเขาต้องเห็นความพยายามของคุณจีวอนแล้วใจอ่อนแน่ๆ!'

    "อ่า ครับผมจะทำตามคำแนะนำ"

    'ครับผมม สู้ๆนะครับคุณจีวอน!'

    "ครับผม"

     

     

    못생긴 애들 중에

    จากบรรดาพวกหน้าเห่ยๆ

    내가 제일 생긴 같대

    ผมหน่ะดูดีสุดเลยนะจะบอกให้

     

     

    วันนี้ตอนเช้าระหว่างเดินเข้าโรงเรียนคุณต้องไม่เชื่อแน่ว่าผมเจอใคร ใช่ ผมเจอฮันบิน! เขาเดินตรงเข้ามาก่อนจะยกมือทักทายแต่ในขณะที่ผมกำลังจะยกมือทักตอบฮันบินก็เดินผ่านกันไปหาเพื่อนเขาที่อยู่ข้างหลังผม หน้าแตกสิครับ.. ละเอียดยิบเลย... ผมเลยทำทีเป็นเกาหัวแล้วเดินเข้าโรงเรียนไปเงียบๆ..

     

     

     

    아주 생기진 않았는데

    ผมอาจไม่ได้เป็นคนที่หล่อที่สุด

    내가 웃을 조금 괜찮은 같아

    แต่ผมว่าตอนยิ้มมันก็ดูโอเคอยู่หรอกน่า

     

     

    แล้วตอนเที่ยงผมก็เจอฮันบินอีกแล้ว เขากำลังลงสีรูปด้วยสีน้ำ อ่า สีหน้าเวลาฮันบินตั้งใจทำอะไรมันน่ารักจังเลยนะ ผมเลือกที่จะนั่งที่ม้านั่งข้างๆตัวที่ฮันบินนั่งวาดรูปอยู่แล้วลอบมองเป็นระยะๆ ฮันบินนี่เพอร์เฟ็คจังเลยนะ

     

     

     

     

     

    เวลาผ่านไปจนล่วงเลยมาถึงตอนเย็น ผมมานั่งสิงที่ห้องสมุดเพราะฮันบินชอบมานั่งอ่านหนังสือที่นี่ ผมชอบมองเวลาฮันบินตั้งใจทำอะไรสักอย่าง มันทำให้ฮันบินดูมีสเน่ห์มากกว่าเดิมอีก

     

     

     

     

     

     

    눈을 감고 하나 셋을

    หลับตาลงแล้วนับ 1 2 3

    눈을 뜨고 보이는걸 얘기해봐

    ไหนลองบอกสิว่าคุณเห็นอะไร

    안보이니 남자가 안보이니

    บอกไม่ได้เหรอ? คุณไม่เห็นผู้ชายของคุณเหรอไง?

     

     

     

     

     

    วันนี้เป็นเย็นวันศุกร์แล้ว ผมจะไม่ได้เจอฮันบินอีกตั้ง2วันแหน่ะ คิดแล้วเศร้าจัง.. แต่เอาเถอะยังไงตอนนี้ผมก็นั่งอยู่ห่างๆฮันบินที่นั่งตั้งใจวาดอะไรสักอย่างอยู่ เฮ้อ ฮันบินที่เพอร์เฟ็คขนาดนี้จะมาสนใจอะไรผู้ชายหน้าตาเชยๆแบบผมล่ะ จริงมั้ย?

     

    คิดไปคิดมาก็นึกถึงคำพูดของดีเจพี่ฮง

     

    'อืมม.. งั้นคุณจีวอนก็ลองเปลี่ยนตัวเองดูสิครับ'

     

    'เช่น เปลี่ยนทรงผม เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัว ถ้าใส่แว่นก็ลองใส่คอนแทคเลนส์ดู'

     

    'แล้วก็หาวิธีเสริมสเน่ห์ให้ตัวเองอย่างเช่น ทำอาหาร หรือ เล่นกลเสกดอกกุหลาบแล้วเข้าหาเขาเลยครับ รับรองว่าเขาต้องเห็นความพยายามของคุณจีวอนแล้วใจอ่อนแน่ๆ!'

     

    ผมคิดอะไรออกแล้ว! โอเค ขอบคุณมากนะครับดีเจพี่ฮงซอก!!

     

     

     

    เสาร์ อาทิตย์นั้นจีวอนตัดสินใจเข้าร้านทำผมหลังจากห่างหายกันไปนานนับปี หาเสื้อผ้าสไตล์ใหม่ๆมาใส่ ฝึกทำอาหาร เล่นกล และ อะไรต่างๆที่สามารถเสริมสเน่ห์ให้ตัวเองได้ตามที่ดีเจพี่ฮงบอก

     

     

     

    โอเค วันจันทร์นี้ผมพร้อมจะเข้าหาฮันบินแล้วล่ะ รอก่อนนะฮันบิน

     

     

     

     

     

     

    วันนี้ผมมาโรงเรียนตั้งแต่เช้าเหมือนเดิม แต่มันจะเปลี่ยนไปก็ตรงที่ทุกสายตาจับจ้องมาที่ผม บ้างก็บอกว่าผมเป็นเด็กใหม่ บ้างก็จำได้ แต่ส่วนใหญ่จะจำไม่ได้ซะมากกว่า ไม่แปลกหรอกที่จะจำไม่ได้ ก็ผมเล่นเปลี่ยนทรงผมแถมทำสีมาด้วย ผมยาวๆถูกตัดและไถข้างทั้งสองข้าง สีผมสีน้ำตาลเข้มถูกปล่อยเป็นหน้าม้าออกมาแล้วดูดีกว่าที่คิดไว้มาก

     

    "เห้ย จีวอนหรอวะ?" ซึงยุนเดินเข้ามาทักด้วยสีหน้าไม่ค่อยมั่นใจ

    "เออ กูเอง"

    "เห้ยย มึงไปทำไรมาวะทำไมหยุดไป2วันมึงเปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้"

    "คนเราก็ต้องมีเปลี่ยนแปลงบ้างป้ะวะ กูหล่ออ่ะดิ"

    "เออวันนี้กูจะไม่ขัดมึง มึงเท่จริงเอาไปสิบเต็ม"

    ผมยิ้มกวนๆให้มันก่อนจะเดินขึ้นห้องไปพร้อมกัน

     

     

     

     

     

     

    착한 남잔 찾을 수가 없대

    คุณจะหาคนใจดีๆแบบนี้ไม่ได้หรอก

    내가 누구보다 착한걸 알잖니

    รู้ไหมว่าผมหน่ะเป็นคนดีที่สุดแล้วนะ

     

     

     

     

     

    วันนี้ผมตัดสินใจเดินมาหาฮันบินที่ห้องเรียน ยืนรอจนฮันบินเลิกเรียนแล้วเดินออกมา จังหวะที่ฮันบินเดินออกมานั้นผมก็จัดการยื่นดอกกุหลาบสีแดงสดให้1ดอก

     

    "อ้ะ.."

    "ให้"

    "ข.. ขอบคุณนะ"

    "อื้มม พรุ่งนี้นายว่างมั้ย?"

    ฮันบินนิ่งคิดสักพักก่อนจะตอบกลับมา "ว่างสิ ทำไมหรอ"

    "ไปดูหนังกันมั้ย?"

    "อ่า เอาสิ"

    "โอเค แล้วเจอกันนะ"

    "อื้ออ"

    "บาย" ผมยกมือลาฮันบิน

    "บายย" และฮันบินก็ทำตอบ

     

     อา.. มีความสุขจัง

     

     

     

     

     

     

     

    ตอนนี้ผมกับฮันบินนั่งอยู่ด้วยกันในโรงหนังแล้ว เราตัดสินใจที่จะดูหนังแนวโรแมนติกกัน เรานั่งกันไปเรื่อยๆผมก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อย

     

    อยากจับมือฮันบิน

     

    และเหมือนร่างกายจะตอบสนองต่อความคิดได้อย่างรวดเร็ว มือหนากำลังจะค่อยๆวางลงบนมือเล็กที่วางอยู่บนที่ท้าวแขนแต่ก็ต้องชะงักก่อนเพราะกลัวอีกฝ่ายปฏิเสธ

     

    จีวอนได้แต่นั่งกินป็อปคอร์นเซ็งๆจนผ่านไปสักพักจนอยู่ดีๆก็รู้สึกถึงสิ่งอุ่นๆนิ่มๆบนมือตัวเอง

     

    !!!!!!

     

    มือฮันบิน!! ฮันบินจับมือเขา!!!

    ทำยังไงดีนะ.. ระหว่างที่คิดๆไปภาพในจอกว้างตรงหน้าก็เป็นฉากที่พระเอกนางเอกกำลังจะจูบกันอย่างหวานซึ้ง จีวอนนิ่งคิดสักพักก่อนจะเอนหน้าเข้าไปหาฮันบินที่ตั้งใจมองจออยู่ แต่เพราะตั้งใจหรือบังเอิญไม่รู้ที่อยู่ๆฮันบินก็หันหน้ามาพอดี

     

    สายตาทั้งคู่ประสานกัน จีวอนค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ขึ้นจนริมฝีปากแนบสนิดกัน จีวอนค่อยๆขบเม้มริมฝีปากบางช้าๆ การตอบสนองที่เงอะงะของฮันบินยิ่งทำให้ดูน่ารักเข้าไปใหญ่ ผ่านไปสักพักจึงค่อยๆผละออก

     

    ใบหน้าน่ารักของคนตรงหน้ากลายเป็นสีแดงจัด ฮันบินก้มหน้าจนคางชิดอกด้วยความเขิน ฮันบินน่ารักจนจีวอนอยากจะเข้าไปฟัดแก้มแรงๆสักที ไวกว่าความคิดจีวอนก็ขโมยหอมแก้มฮันบินไปอีกฟอดใหญ่จนคนตัวเล็กอดส่งเสียงงุ้งงิ้งในลำคอไม่ได้

     

     

     

     

    어떤 남자보다 내가 잘할게 my love

    ผมจะทำให้ดียิ่งกว่าผู้ชายคนอื่นๆอีกนะคนดี

     

     

     

     

    "ฮันบิน"

    "..."

    "เป็นแฟนกันนะครับ"

    ".. ฮื่ออ.."

    "ว่าไงครับ?"

    "อื้ออออ"

     

    จีวอนฉีกยิ้มกว้างก่อนจะหอมแก้มเนียนไปอีกสองทียิ่งทำให้ฮันบินยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ คนบ้า!

     

    "รักนะครับฮันบิน"

     

     

    너를 사랑해

    รักคุณนะครับ

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    - Special Hanbin part -

     

    จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่จีงอนที่มองผมอยู่ฝ่ายเดียวหีแกครับ ความจริงแล้วผมก็สนใจจีวอนอยู่ไม่ใช่น้อยนะ ผมแอบสังเกตุทุกครั้งที่เขาชอบตามมาดูผม ผมชอบนะเวลาเขาตามมา ไม่รู้สิแต่ผมว่าเขาน่ารักดีนะ

     

    ตอนนั้นผมจำได้ที่ผมเดินสวนกับเขา จริงๆตั้งใจจะยกมือทักแหละแต่เขินแล้วเห็นดงฮยอกเดินมาข้างหลังจีวอนพอดีเลยทำทีเป็นทักดงฮยอก อา ผมนี่แย่จริงๆ

     

    แต่สิ่งที่ทำให้ผมช็อคที่สุดคือวันจันทร์ที่ผมเห็นเขามาในผมทรงใหม่นี่แหละ จีวอนดูหล่อและเท่มาก ทุกสายตาจับจ้อวไปที่เขามันทำให้ผมหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย ผมแอบงอนเขานิดนึงด้วยล่ะ! แต่ก็ต้องหายงอนเพราะเย็นวันนั้นเขามาชวนผมไปดูหนังด้วยกัน ดูใกล้ๆแล้วหล่อมากเลยผมเกือบเป็นลมแหน่ะ..

     

    จนวันนี้แหละที่เรามาดูหนังกัน ผมแอบเห็นจีงอนกระอึกกระอักจะจับมือผมหลายทีแบ้วแต่ไม่จับสักทีผมเลยจับก่อนซะเลย แต่สิ่งที่ทำให้ผมช็อคที่สุดเลยคืออยู่ๆจีวอนก็เอาหน้ามาใกล้ๆแล้วผมก็หันไปพอดี! มันเหมือนมีแรงดึงดูดให้เราสองคนเข้าหากันจนเราทั้งสองคนก็จูบกันในที่สุด /////

     

    อ้อ ที่สำคัญนะ

     

     

    หลังจากนั้นจีวอนก็ขอผมเป็นแฟนเลย ฮู่ว รอตั้งนานแหน่ะกว่าจะกล้านะ แต่ก็ช่างเถอะยังไงก็กล้าแล้วนี่เนอะ

     

     

    "รักนะครับฮันบิน"

    "รักเหมือนกันนะจีวอนของฮันบิน"

     

     

     

    ----------------------------------

    หู้ววๆๆๆๆๆๆ ฟิคนี้เกิดจากฟังเพลง day1 - k.will แล้วดูซับไปด้วยมันทำให้เกิดอารมณ์ฮึดอยากแต่งแบบในเอ็มวีเงร้ อ่านแล้วก็เม้นติชมกันหน่อยโนะไม่เม้นก็ไม่เป็นไรนะเราเข้าใจว่าเขินเราก็เป็น /-\ 5555555 ช่วงนี้มีเรียนซัมเมอร์เลยอาจจะยังไม่ได้ลงฟิคหลักแต่จะพยายามรีบแต่งรีบลงน้าา รักรีดนะจุ้บบ -3-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×