คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ChaPTER TwO
" ป๋า รอด้วย !!!! " ฉันสะดุ้งตื่นฝันไปเหรอเนี๊ย . .
***---ฉันกวาดสายตาไปรอบๆๆ เรานอนอยู่บนเตียง เเล้วเตียงๆข้างฉัน..มีชายร่างบางผมสีดำสนิทที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นพิกลหลับอยู่เเละโต๊ะข้างๆเตียงอันนั้นมีเเว่นวางอยู่ต้องเป็นเเว่นของเค้าเเน่ๆ เลย. . เเล้วฉันก็ได้สังเกตว่าๆๆๆ.. .. คุณพยาบาลไม่อยู่
หิวน้ำจังลุกไปกินน้ำดีกว่า . .
"อึก อึก . ." ตอนนี้กำลังดื่มน้ำด้วยความกระหาย คงเป็นว่าเมื่อกี้ ละเมอ มั้ง ..
"เเบร่+" ...??
"ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ฉันกริ๊ดให้ดังเท่าที่จะทำได้
"เพล้งงงงงงงงงง" เป็นไงหล่ะกริ๊ดจนเเก้วน้ำตก
เราหันไปมองที่มาของเสียง ใช่เเล้วไอหัวดำที่นอนอยู่เมื่อกี้ !!
"โว้ยตกใจหมดเลย เเล้วดูเเก้วเเตก ก้มลงไปเก็บเลย" หึหึเเกต้องชดใช้
"อะไร ไม่ใช่ความผิดผมซะหน่อย อยากตกใจเองทำไมเหล่า" อะโหดูมันทำหน้าตาย กวนประสาทว่ะ
"ไปเก็บเลยอย่ามากวนประสาท " ฮึ๋ยขืนเราอยู่กับมันอีกหนึ่งนาทีเราได้เฟี๊ยงเศษเเก้วใส่หน้ามันเเน่
"ไม่เก็บ เเบร่" มันไม่ยอมรับผิดเเถมยังทำหน้ากวนประสาทเหมือนเด็กปันยาอ่อน
"ไม่เก็บเดี๊ยะๆๆ " หึหึ เราขุ่ไปงั้นๆ
"ไม่เก็บเเล้วจะทำไม ? ทำขู่ๆๆ" อ่าวรู้อีก
"ไม่เก็บ ก็ยังงี้ไง" เราพูดเเล้วก็เเกล้งผลักให้มันล้มลงไปตกที่ที่เศษเเก้วกองอยู่
"โอยยยย" เเละเเล้วมันก็ตกลงไปตรงที่ที่เล็งไว้จริงๆๆ เเต่เราไม่ได้ตั้งใจน่ะเราเเค่จะขู่เฉยๆ นี่นา
"ฉันๆๆ.. ไม่ได้ตั้งใจน่ะกะเเค่จะเล่นๆๆเฉยๆอ่ะ " TT^TT ให้ตายเถอะ
"เห้ยมัวยืนเเก้ตัวอยู่ได้ มาช่วยกันหน่อย โอ๊ย นั่งไม่ได้ไปสามเดือนเเน่เลย" เว่อร์เเล้ว
"เว่อร์ๆ" ฉันพูดพลางยื่นมือไปเพื่อช่วยพยุงเค้าขึ้นมา อะโฮะๆ มีไออุ่นๆด้วย เขิล ล์
"ทำเเผลให้หน่อย" O_o
"บ้าหรอ จะทำยังไง? จะให้เราถอด . . กางเกงนายเหร่อ" ไอบ้าเนี๊ยทำฉันเขิลน่ะ
"ก็เออเดะ เรื่องมากอยู่ได้ เร็วๆๆเข้าหน่า" โอว์พระพุทธเจ้าช่วย!!
ฉันค่อยๆ ถอดกางเกงที่เลอะเลือดนิดๆของเค้าออก พบกับบ็อกเซ่อลายสก็อต เเล้วทำใจอยู่สักครู่
"เร็วดิๆเจ๊ เเสบนะจะตายอยู่เเล้ว". . เออๆๆ
"รู้เเล้วหน่า เร่งอยู่ได้ขอทำใจหน่อยเหอะ" พลางเอามือดึงบ็อกเซ่อสก็อต ออก
"ว้ายยยย ท่าจะเด๋งดึ๋งสะด้วย ฮ๋าฮ๋า" ฉันล้อเค้าเล่นจนลืมไปว่าต้องช่วยเค้าทำเเผล
"เห้ย เสร็จยัง" ใจเย็นสิเพ่ - -*
"นายรู้ไหมว่ากล่องปฐมพยาบาลอยู่ไหนหน่ะ?" ฉันถาม
"ในตู้ ชั้นที่สามนับจากข้างล่างอยู่ขวาสุด" ฉันจึงเดินไปหยิบมันมา
ฉันวางกล่องปฐมพยาบาลไว้ตรงพื้นเเล้วเปิดหายาเเดงเมื่อเจอมันฉันก็อายาเเดงหยดเเหม่ะลงไปบนเเผล เเล้วเอาสำลีถูๆ โอเคเเค่เนี๊ยก็เรียบร้อย
ในขณะเดียวกัน . .
"คุณครูค๊ะ หนูขอยาเเก้ปวดหัวหน่อยค่ะ " เสียงนั่นพูดก่อนที่จะเปิดประตูเข้ามา ด้วยความที่ฉันร้อนรนจนเกิดเหตุฉันสะดุดกล่องปฐมพยาบาลทำเอาฉันไปคร่อมไอหัวดำ . . ให้ตายเหอะเเล้วประตูก็ถูกเปิด ว้ากเเละภาพที่ฉันเห็นหลังจะประตูถูกเปิดออกก็คือ.................."
---------------------------------------------------------
เขียนติชมได้น่ะคะๆ มีข้อผิดพลาดตรงไหนบอกด้วน่ะค๊ะ
ความคิดเห็น