Awake ตื่นจากฝัน...

"เธอ อาทิตย์ผมโดนเวรนะ"

"...อ่า งั้นไปปีนผากันอาทิตย์หน้าก็ได้เนอะ"

"เธอ ..."

"ว่า"

"อาทิตย์ต่อจากนั้นผมต้องไปฝึกภาค"

เขาให้ได้แทบทุกสิ่งที่ฉันไม่เคยได้รับจากใคร ความอบอุ่นยามที่สบตา ศรัทธาในทหารที่ขาดหาย ความคิดเป็นผู้ใหญ่ ความเป็นผู้นำ มีเพียงแค่เวลาเท่านั้นแหละ ให้ตายยังไงเขาก็ให้ไม่ได้

.

.

.

...จุดเริ่มต้นของเรา มันเกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่ 

เอ้ย ใช่ที่ไหนล่ะ มันเกิดจากฉันที่เมาในตอนเพื่อนนัดตี้หลังสอบเสร็จ พอแอลกฮอล์เข้าเส้นเลือด การด่าทหารชนิดที่ไม่เกรงใจโต๊ะข้างๆที่สวมหมวกแก๊ปบังหัวเกรียนๆก็บังเกิดขึ้น 

สายเลือดประชาธิปไตยมันไหลเวียนถึงกันอย่างรุนแรงทั้งโต๊ะ เสียงของคนๆนึงจะตังถึงโต๊ะข้างๆได้อย่างไร 

ถ้าเราไม่ร่วมใจ สมัครสมานกันทั้งโต๊ะ ฮ่าๆๆๆ โต๊ะฉันและโต๊ะหัวเกรียนต่างก็มองหน้ากันไปมา ราวกับจะหยั่งเชิงกัน 

กระทั่ง...ฉันได้เห็นหน้าคนที่นั่งหันหลังให้ตอนเขาเอียงใบหน้ามาทางนี้ อิบอ๋ายแอ๊ว นั่นมันเขา คนที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดี ภาพลักษณ์ชะนีใสๆ มันโดนชะนีหัวรุนแรงเมื่อกี้กลบหายไปหมดแล้ว ไหนๆก็รู้แล้วว่าฉันหัวรุนแรง ฉันจะได้ด่าอดีตทหารที่ผันตัวมาเป็นนักการเมืองมันให้สุดไปเลยเเล้วกัน

ตัวละครในเรื่องเป็นเพียงสิ่งที่ผู้เขียนสมมติ ปรุงแต่งขึ้นมา ไม่เกี่ยวข้องกับผู้ใดในชีวิตจริง

คำเตือน ไม่สามารถหาสาระความจริงจากนิยายเรื่องนี้ อยากรู้สาระความจริงต้องหาอ่านกันค่ะ

แต่ก่อนที่เป็นผู้อ่านมาโดยตลอด ของผันตัวมาเป็นผู้เขียนบ้างนะคะ 

เรื่องแรกของเรา ขอคำแนะนำติชมด้วยนะคะ