คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Missing You >>> EP.8
Chapter 8
“หึ! ่อยูนะ่อนมาเมื่อไหร่ะับเหัวะให้เ็ เล่นปล่อยให้ใรที่ไหนไม่รู้มาี่หลัไ้ไ ่อยูนะ่อยู อมิน! ิแล้วมันโมโหๆ” อนอึนพูแล้วไม่วายะทุบหมอนอิใส่โฟา
“ออึน! นั้นมันแฟนลับอแฟนพวเราน๊า แ้อใเย็นๆ อย่าวู้วาม” เวินพู มือ็ำหมัแน่น
“เอ่อ! ออนนี่ะหนูว่าออนนีบอัวเอ่อนีมั้ย่ะ แล้ว่อยไปบอออึนออนนี ำหมัะแน่นระวัเล็บที่ทำมามันหันะ่ะ” อนาพู่อนที่ะหันลับมาวาอะไรบ้าอย่าบนไอารีอเธอ
“อนา! ไม่้อว่านอื่นไ้มั้ยแเอ็ ใเย็นๆลบ้า” โอีพู เพราะสัเเห็นอนาเียนอาายอมินเ็มไอารีไปหม...>>> ยอมิน! ลับมาแม่ะสับให้แหลเลย ไอ้าริสม่า
“อะไรๆๆ ันไม่ไ้อะไรเลยนะ ันเยสุๆแล้วไม่เห็นสนเลยอย่าไยอมิน็แฟนัน”
“แ่ที่เธอเียนมันเ้าั้นแ้นเลยนะ” ฮยอนยอพู่อนะเหลือบาอ่านำ่าๆนาๆที่อนาเียน
“มัน็ธรรมาอยู่แล้วนี่. ็แฟนอนาาริสม่าที่สุ็้อห่วเป็นธรรมาอ่ะเน๊อะ” ยอแอพู่อนะเินเอาุ๊ี้ที่ทำมาเสริฟ์ให้พวเราิน
แม่รัวประำลุ่มพวเรา..ยัไม่ทันะวาถานมเวิน็รีบหยิบุ๊ี้ที่ยอแอทำเ้าปาทันที ้ำๆๆๆ O..O’’ อ๊า
“ยอแอ! ถึแะไม่่อยเือเนื้อร้อนใเรื่อลีอ่ะนะ แ่แอย่าเอาไปลที่ับ้าวหรือนมไ้มั้ยว่ะ? มันเสียายอ” พูแล้วเวิน ็รีบายนม
อ้ว...อ้ว
....อ้ว…ามๆัน
“ทุนมันไม่อร่อยเหรอ? พี่ั้ใทำมาเลยนะ แ่พอเห็นานมีทให้ทีวีมัน..มันอยาัารลีะ” ยอแอพู่อนะิ้น ส่ายัวไปมา (ท่าประำ)
“มันอร่อยมาอ่ะออนนี.ือวามอร่อยมันล้นระเพระอาหารเลย่ะ พุ่ึ้นมาอุอปล่อยออมาเือบไม่ทัน” ฮยอนอสาธยาะเห็นภาพ
“แ่มีทรั้แร พวเรายัแทบบ้านานี้ แล้วถ้ามันมีรอบสอรอบสาม ไมันไมุ่อันเหรอเนีย” เวินบ่น ึมำ...ยิ่เห็นภาพสาวๆพวนั้นทั้เล่นทั้อ อยาะระโเ้าไปับบะทีสอที
๊อๆๆ >> เสียเาะประูัึ้นในะที่สาวๆำลันั่เรียันอยู่ ไม่รอบ้า ยอแอที่อยู่ใล้ที่สุ็เินไปเปิประู
“ยอแอ! ิถึเป็นบ้าเลย รู้มั้ย?ว่าะแอบออมาไ้แทบาย” ฮยอนเ้ามาไม่รอ้าสวมอยอแอที่ทำหน้าใ แล้วหอม้ายวา
“โอปป้า!” ยอแอเินอายับสายาน้อๆที่มอูอย่าอิาาร้อน
“น้อยๆหน่อยเหอะ สอนนั้นอ่ะ!” เวินพู่อนเินเ้าห้อ (อิาอย่าเห็นไ้ั)
“เี๋ยวิ! เวิน ฮยอนอรอเธออยู่้าล่าหนะรีบลไปหาิ” หลัสิ้นเสียพูเวิน็รีบวิ่ออาห้อไปไม่พูอะไรเล่นสัำ
“โอป้า แล้ววัมินหละ?” ฮยอนยอพู ยัไม่ทันที่ฮยอนะอบ
ริ่ๆ>> เสียโทรศัพท์มือถืออฮยอนยอ.....เ๊ยเย
“ที่รั! รออยู่เิมนะรีบมานะรับ ฝาบออนอึน้วยนะอมินฮยอรออยู่ที่มินิมาร์้าโรเรียน” วัมินโทรมาบอฮยอนยอ
“อนอึนไปันเหอะ วัมินบอว่าอมินรอเธออยู่ที่มินิมาร์้าโรเรียน” ฮยอนยอวนออึนไป้วยัน
“เี๋ยวนะฮยอยอ แล้วยอมินหล่ะ?”
“วัมินไม่ไ้บอไว้อ่ะ อนาออนนี่”
“แล้วมินวูหละ ไม่ไ้ฝาอะไรไว้เลยเหรอ?” โอีถาม ฮยอนยอส่ายหน้าแ่ำอบ
“โอปป้า.ยอมินับมินวูไม่ฝาบออะไรมาหรอ่ะ” ยอแอระิบถามเบาๆ (ยอวู แอบไปฟิเอร์ลิ่ันอยู่รึป่าว)
“ั้นไม่เป็นไรยอมินเหนื่อยเลยไม่อยาเอใรมั้! อัวลับบ้าน่อนนะ่ะ” อนาพูบ็รีบเินออไปนอห้อ
“ัน็เหมือนันนะ่ะ ลับ่อนีว่า” โอีพูแล้วออาห้อามอนาไปิ
“อนา โอี เี๋ยว่อนิ” ยอแอเรียแ่็ไม่ทันแล้ว
“โอปป้า ยอมินันมินวูอยู่ไหน่ะ ทำไมไม่มาหาอนา ับโอี”
“อนที่ผมลรถมา็เห็นสอนนั้นหลับอยู่ใน มี็แ่ผม ฮยอนอ อมินวัมินที่อเวลาผู้ัารออมา”
ยอแอับฮยอนยอแล้ว็ออึนอห่วเธอไม่ไ้ ่อนะโทรศัพท์หายอมินับมินวู แ่็ไม่ไ้ผม ทั้สอนปิเรื่อิ่อไม่ไ้เลย
“เป็นห่วอนา ับโอีัเลย”
“เห็นอนาออนนี ับโอีแล้วันไม่อยาลไปหาวัมินเลย” ฮยอนยอทิ้ัวนั่ลโฟา
“ัน็เหมือนัน ันไม่อยามีวามสุในะที่น้อสาวมีวามทุ์หรอนะ” อนอึนพู่อนะโทรศัพท์ไปที่ไหนะที่
“อมิน! ันไม่ลไปหานายแล้วนะ ะมาหา็ึ้นมาบนห้อยอแอออนนีแล้วัน”
๊อๆๆ วัมินับอมินหน้าาื่นเ้ามาให้ห้อ
“เิอะไรึ้นเหรอ?”
“ยอมินับมินวูไม่ยอมมาหาอนาับโอี ทำไม?”
“ไอ้สอนนั้นมันออไปั้นานแล้ว?”
“ห๊ะ? ออไปแล้ว”
★APPLE PIE.
ความคิดเห็น