Got 7 : It's You; (너) เพราะเธอ

ตอนที่ 1 : Intro : It's you เพราะเธอ

  

         

Titte : It's You : เพราะเธอ

Author : D’sweet.eye

Pairing :Mark Vs Bam

Rate : LOVE LOVE LOVE

                      ห๊าวววว!!! ผมนั่งบิดขี้เกียจบเก้าอี่สีชมพูที่พี่สาวพึ่งซื้อส่งมาจากเมืองไทย สุขใดไหนจะเท่าสุขได้เล่นเฟสบุ๊ค อินสตราแกรม ทวิตเตอร์ มีนมอุ่นกลิ่นหอม อื้นนนได้อารมณ์การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนสุดๆ ผมคิดก่อนจะทิ้งตัวลงเตียงนุ่ม กว้างขนาดนี้นอนกันสามคนได้สบายๆ

            อ๋อ!! ผมลืมแนะนำตัวไป ผมชื่อแบม เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไทยเกาหลี จากโครงการเล็กที่หานักเรียนผลการเรียนดีส่งมาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม แล้วผมก็ได้เป็นหนึ่งเดียวที่พิชิตโครงการนี้มา ฮาๆๆๆ ผมกระโดดบนเตียงอยางหนำใจ แต่ก็นะ ชีวิตที่นนี้มันชั่งอับเฉาซะจริงๆผมมาอยู่ที่เกาหลีได้เกือบๆอาทิตย์แล้วไม่เห็นมีพี่อุปถัมภ์มาใส่ใจผมเลย อิจฉาเพื่อนนักเรียนคนอื่นๆจัง ก็ใช่ซิพี่อุปถัมภ์ หรือที่นักเรียนไทยเรียกว่าที่รหัสนั้นแหละ ดันเป็นคนดังแต่..ดังในทางไม่ค่อยดีซะเท่าไหร่ ก็ทำไมหนะเหรอ? ถ้าพูดถึง แจคสัน หวัง มีใครไม่รู้จักบ้าง นี้ที่ชื่อโด่งดังไม่ใช่เพราะเรียนเก่ง เป็นประธานนักเรียน หรือเป็นคณะกรรรมการหรอกนะผมจะบอกให้ วีรกรรมสุดแสบสะท้านทรวง ตั้งแต่ทะเลาะวิวาท ต่อยกับยามหน้าโรงเรียน เตะหมาโทษฐานเดินมองหน้า ยันปาดระเบิดห้องน้ำ นี้แค่เศษเสียวเท่านั้นนะ คืนให้ผมเล่าเรืองพี่เค้าทั้งวันก็คงจะเล่าไม่หมด

            // ก๊อกๆๆ // ผมหันมองประตูก่อนจะดูนาฬิกา นี้มันสามทุ่มแล้วใครกันมาเคะประตูห้องผม คงไมม่ใครใจดีส่งเดลิเวอร์รี่ให้ผมตอนดึกแบบนี้ใช่มั้ย?

            ก๊อก ก๊อก ก๊อก

            “มาแล้วครับๆๆๆ” ผมวิ่งไปเปิดประตูเพราะดูเหมือนว่าคนข้างนอกคงมีเรื่องสำคัญไม่อย่างนั้นคงยืนเคาะประตูนานสองนานหรอก

            แต่ทว่า....พี่แจคสันพี่อุปถัมภ์ที่ผมพึ่งพูดถึงเมื่อกี้ตอนนี้เค้ากำลังยืนอยู่หน้าห้องผม หน้าตาบวมช้ำเหมือนจะไปมีเรื่องกับใครมางั้นแหละ ก่อนจะสังเกตเห็นว่าในพี่แจคสันกำลังหอบหิ้วใครก็ไม่รู้ เนื้อตัวสะบักสะบอมชุ่มไปด้วยคราบเลือด ถ้าจะให้ผมเดาเค้าคงหมดสติ

            “จะยืนมองอีกนานมั้ย หนักนะโว้ยหนีไป!” พี่แจคสันพูดเสียงแข็งก่อนจะดันผมให้ออกจากประตูก่อนจะลากไอ้หมอนั้นเข้าห้องผมหน้าตาเฉยนี้มันห้องผมหรือ โรงพยาบาลสาธารณะเนีย

            “เดี๋ยวๆครับพี่ นี้มันอะไรกัน” ผมวิ่งตามพี่แจคสันที่ไม่พูดพร่ำทำเพลงก่อนจะรื้นค้นของในลิ้นชักผม

            “หุบปาก!! แล้วจำไว้เก็บไดร์ฟอันนี้ไว้ให้ดี ถ้ามันหาก็เท่ากับไอ้หมอนั้นมันต้องตายเพราะนาย!” เค้าพูดก่อนจะยัดไดร์ฟที่ดำลงลิ้นชักผม

ห๊ะ? อะไรว่ะอยู่เฉยๆดันมีคนเอาขี้มาปาหัวเล่น บังคับให้เป็นผู้สมรู้รวมคิดจับโยงให้เป็นฆาตกรจำเป็น ชีวิตคนทั้งชีวิตจะให้ฝากไว้กับไดร์ฟอันนิดเดียวนี้นะ

“ไม่นะพี่!!พี่ไปทำอะไรมา ผมไม่รู้!! ผมไม่ขอเกี่ยวกับเรื่องที่พี่ไปก่อขึ้น” ผมไม่สน ผมไม่ยอมให้ชีวิตเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนที่สดใสต้องหม่นหมองเพราะเรื่องบ้าๆที่ตัวเองไม่ได้ก่อขึ้นหรอกนะ หัวเด็ดตีนขาดอย่างไงผมก็ไม่ทำตามคำสั่งเค้าแน่

“ถ้านายอยากจะลองดีกับฉันก็ลองดู ชีวิตนายในรัวโรงเรียนนี้ไม่สดใจเหมือนที่นายคิดแน่ กันต์พิมุก ภูวกุล!! ” 

 

♥ FANPAGE| FB.GROUP | TWITTER ♥