♥~สาวใช้จอมกวน กับ คุนชายเพลย์บอย~♥

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

‘‘กรี๊สสสสสส!’’ทำไมวันนี้เป็นวันเฮงซวยงี้ฟระ>,,<

‘‘เป็นไรแกอีกละกรี๊สอยู่นั่นแหละ’’พี่กวางพูด

‘‘ก็หัวหน้าเขาไล่ออกจากงานหมดเลยอ่ะดิ’’เฮ้ออทำไมต้องเปงงี้ด้วยอ่าT^T!

‘‘เร้วทำไมแกถึงถูกไล่ออกละ’’ ยังจะถามอีกพี่น้อพี่เป็นเพราะพี่นี่แหละยังไม่รู้ตัวอีกเราะ!

‘‘ก็พี่เองนี่นาทำไห้ถูกไล่ออกไงละ’’ด่าซะเลยทนไม่ไหวแล้วเชอะ~

‘‘เอ้าพี่ทำไรผิดอ่ะ?’’ยังถามอีก -  -*

‘‘ก็พี่นี่แหละตื่นสาย ไม่ตั้งนาฬิกาปลุกแถมยังดันตั้งผิดมาเป็นบ่าย 3โมงจะไม่ไห้ว่าได้ไงเล่า!!’’ฉันไม่อยากว่าเล้ยแต่ปากมันดันพูดเองซะงั้น-*-

‘‘เอ้าใครมันจาไปรู้ละ..ก็..เออๆเดี๋ยวฉันหางานใหม่ไห้ละกันขอเวลา 2 วันก่อนละกันนะ’’เย้สสส!!ฉันจะได้ไม่ต้องมาหางานเองแถมยังเปลืองโทรศัพย์อีกด้วยซิฮิๆดีแระไห้มันรู้บ้างว่าแพ็ตคนนี้เป็นไง555+  ^o^!!

เออลืมบอกไปเลยว่าฉันชื่อแพ็ตส่วนพี่ฉันชื่อกวาง...

‘‘อย่าลืมละกันสัญญาเร้วนา..ห้ามลืมไม่มีการบอกว่าหาไม่ได้ไห้เวลา 2 วันก็ 2 วันถ้าเบี้ยวละก็อย่าว่าน้องสาวสุดน่ารักคนนี้ละกัน!!’’ฉันตะโกนใส่พี่ฉันอย่างแรงจนฉันเองยังจะรับเสียงเหล็มของฉัน

ไม่ไหวเล้ยย!!

‘‘เออรู้แล้วน่าพูดจนหูจะอู้เร้ว...เดี๋ยวหามาไห้ละกันถ้าพูดมากเดี๋ยวก็ไม่หามาไห้หลอก!!’’พี่ตะโกนใส่ฉันบ้าง

‘‘งั้นแพ็ตขอตัวไปอาบน้ำก่อนละ ล๊า  ล้า ลา ล่า ล้า ลา~’’ฉันร้องเพลงอย่างมีความสุขใครจะไม่มีความสุขละก็พี่สาวทั้งคนจะหางานไห้ทั้งทีต้องมีความสุขสะมั่ง ฮ้าๆ~

วันนี้วันที่ 2 เร้วสินะหวังว่าพี่คงหางานมาได้ละกัน

‘‘เฮ้พี่คะ จะไม่หยุดบ้างเลยเหรอไงวันนี้เป็นวันสุดท้ายเร้วนี่นา..เอะ!อย่าบอกนะว่าพี่หางานไม่เจอ!’’ฉันทำเป็นบอกพี่ดูท่าทางพี่จะไม่ตกใจหรืออ่ะไรเลยนะ..เอหรือว่าพี่หางานเจอแล้วo.o

‘‘เจอเร้วจะน้องรัก^^~’’หาคนอย่างพี่เนี่ยน่ะไม่น่าเชื่อ!!!ขอบอกเป็นไปได้ไงเนี่ย

‘‘เร้วอ่ะไรละคะ’’ฉันถามอย่างอึ้งๆ

‘‘ก็เพื่อนพี่นะเขาบอกว่าที่โรงเรียนมีรับสมัคคนรับใช้กับคุณชาย อะไรทำนองนี้แหละ’’คุณชายงั้นเราะท่าทางจะรวยมากละสินะฉันคงไม่มีอะไรไปเทียบกับเข้าได้หลอกเพราะฉันมันต่ำกว่าตั้งเยอะ=..=

‘‘งั้นเหรอ..งั้นแพ็ตขอตัวไปดูก่อนน่ะ’’พูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งไปทันที

‘‘เฮ้ยเดี๋ยวสิแพ็ตรอก่อนน!!!’’พี่กวางตะโกนใส่หลังฉันแต่ฉันไม่สนใจหลอกเพราะตอนนี้ต้องรีบอย่างเดียว  (กลัวคนแย่งว่างั้น)  เฮ้อออ!!  มาถึงสักทีแฮ่กก กก ก! เหนื่อยจังหูยยยยยทำไมคนมันเยอะยังงี้นะO.Oเร้วฉันจะได้เข้าร่วมไม้เนี่ยเวรสิเราอุส่าวิ่งมาถึงเหนื่อยแทบบ้า

‘‘เอ่อ..ขอ..โทษ..นะคะ..ขอทาง..หน่อย..คะ’’โอ๊ยๆเบียดกันจิ๊งงง!!จะรอดไหมเนี่ยเราฉันต่อแถวเป็นคนสุดท้ายจนถึงประมาณ 1 ทุ่มกว่าเร้วเนี่ยโหยถึงสักทีเร้วฉันก็พูดขึ้น

‘‘เอ่อพี่ค่ะคือหนูจะมาเ...’’ยังพูดไม่จบพี่เขาก๊แทรกขึ้นมาเสียก่อน

‘‘เอ่อน้องคะคือใบรับสมัคมันหมดพอดีนะคะขอโทษทีนะคะ’’หา!!!!อ่ะไรนะO.O

‘‘มะ..มะกี้..พะ..พี่พูดอ่ะไรนะคะ’’ฉันพูดอย่างตะกุกตะกัก

‘‘พี่บอกว่าใบรับสมัครมันหมดพอดีเลยนะคะขอโทษนะคะพี่ขอกลับก่อน’’หะ..หาม่ะไม่จริงนี่ฉันอุจส่าวิ่งมาถึงจุดหมายนี้แต่กลับไม่ได้อ่ะไรเลยงั้นเหรอT^T!!ฉันเดินคอตกกลับมาถึงที่บ้านเร้วร้องไห้อย่างไม่รู้ตัวเลย

‘‘เอ้าเป็นไงบ้างแล้วเข้ารับน้องเข้าหรือเปล่าเร้วนัดไว้ที่ไหนเร้...’’ทันทีที่พี่ฉันพูดจบฉันก็พูดแทรกขึ้น

‘‘ไม่ได้อ่ะไรเลยย!!!มันสายไปเร้วมันไม่เหลือเร้ว..ฮึกๆ..มันสายไปเร้วมันไม่มีอีกเร้วฮึกๆ’’ทันทีที่ฉันพูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้องอย่างรวดเร็ว ฉันเสียใจอย่างบอกไม่ถูกฉันอุจส่าฟ่าฟันวิ่งไปถึงจุดหมายเร้วแต่มันกลับไม่เหลืออะไรเลย....ฉันนอนหลับไปโดยไม่รู้ตัว

เช้าเร้วสินะ...

ฉันตื่นขึ้นมาก็เห็นแสงสว่างเร้วเลยรีบอาบน้ำเร้วไปโรงเรียน

‘‘เฮ้ยยทำไมวันนี้แกดูแปลกๆไปวะแพ็ต’’เพื่อนฉันชื่อแนนพูดขึ้น

‘‘ก็ไม่มีไรหลอกน่าไปได้เร้วเดี๋ยวโดยด่าเอาน่ะ’’ฉันพูดเพื่อที่จะเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากเอากลับมาคิดอีก..

‘‘นี่แพ็ต..เมื่อวานแกได้ไปสมัครคนรับใช้  อ่ะไรนั่นป่ะ?’’แนนถามจนฉันตกใจบ้างเล็กน้อย

‘‘เฮ้ยนี่แพ๊ตได้ไปรึเปล่า ฉันถามว่าได้ไปมาไหม?’’แนนถามฉันครั้งที่ 2 แต่ฉันไม่กล้าตอบเพราะกลัวว่าเพื่อนทุกๆคนจะหัวเราะฉันว่าไปคนสุดท้ายแล้วก็อดได้อีกต่างหาก

‘‘แพ็ตตตตตต!!!’’ฉันได้ยินเสียงใครบางคนเรียกฉันนะ

‘‘...แพ็ตตตต...’’เอ๋?

‘‘หะ..หาอ่ะไร’’ฉันตอบไปอย่าง งง ๆ

‘‘นี่ฉันถามเธอเรียกเธอหลายครั้งเร้วนะทำไมไม่พูดสักทีเนี่ย!!’’แนนตะโกนใส่ฉันจนเพื่อนๆทั้งห้องหันมามองฉันกับแนน 2 คน

‘‘นี่แนนเงียบๆหน่อยสิคนอื่นหันมามองเรา 2 คนหมดเร้วนะ’’ฉันพูดกับแนนเบาๆ