นิทานอีสปค่ะ

ลำดับตอนที่ #33 : นักรบไร้ผม

นักรบไร้ผม

นักรบชราผู้หนึ่งรู้สึกอับอายศีรษะอันล้านเลี่ยนของตน จึงได้ไป เสาะหาวิกผมมาสวมใส่ วันหนึ่งเขาออกไปล่าสัตว์กับเพื่อนๆ นักรบรุ่นเดียวกัน ขณะที่ ควบม้าไปนั้นกระเเสลมก็พัดมาทำให้วิกผมปลอมปลิวไปทันที เพื่อนๆ พากันหัวเราะขบขันเมื่อเห็นศีรษะอันล้านเลี่ยนไร้เส้นผม ของเขา เเต่นักรบชราก็พยายามเอ่ยอย่างขบขันเเก้เขินว่า "ผมจริงยังเอาไว้ไม่อยู่ เเล้วจะเอาผมปลอมไว้ได้อย่างไร" คติเตือนใจ ถ้ายอมรับในสภาพความเป็นจริง ก็ไม่ต้องอับอายใคร