คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : เสียผี 1 ทีนแตกหักกลุ่มชาลี
เสียงไก่ป่าขันแต่เช้าตรู่ ฉัตรฟ้าค่อยๆ ลืมตาตื่นจากฝันหวาน เธอพยุงตัวเองขึ้นมานั่งจากเตียงบิดขี้เกียจไปมา ฟ้าก้าวลงเตียงทันทีที่เธอลงน้ำหนักตัวไปที่ขา แต่กลับไร้เรี่ยวแรงทรุดตัวนั่งพื้นด้วยเพราะเมื่อคืนช่วงล่างของเธอนั้นรับแรงกระแทกอย่างแรง
“โอ๊ยยยย…ซี้ดดด!”
‘พี่เสือนะ พี่เสือ กลับมาแม่จะทุบให้!’ ฉัตรฟ้าต้องค่อยคลานเข่าเข้าห้องน้ำ
เสื้อลายผ้ามัดย้อมสีรุ้งดูสดใสถูกสวมคู่กับกางเกงขายาวลายเดียวกัน ฟ้าก้าวลงบันไดอย่างระวังจนถึงชั้นล่างก็เห็นยายแก้วที่กำลังแบ่งขนมกล้วยบวชชีจากหม้อสเตนเลสใหญ่ใส่หม้อแบ่งใบเล็ก บริเวณที่เคยทานข้าวกับพื้นแต่ตอนนี้ได้มีโต๊ะอาหารขนาดกลางตั้งแทนที่
“ทำไมวันนี้ตื่นไวละลูก ไปกินข้าวก่อน แล้วเอาขนมไปให้บ้านป้าศรีแกหน่อยนะ เพื่อนบ้านมีไรก็แบ่งๆ กันไป” ยายแก้วกล่าวเสร็จก็เดินเข้าครัวไปแล้วออกมาพร้อมไข่ป่ามพริกหยวกยัดไส้
“ไปตักข้าวเอานะฟ้า นี้กับข้าวฝีมือพ่อสมิงเขาทำไว้ให้นะ แล้วเขาฝากยายให้เอายาลูกกลอนให้เรากินด้วยนะ เห็นว่าเป็นยาบำรุง” แกล้วงกระเป๋าเสื้อคอกระเช้าหยิบขวดแก้วขนาดเล็กฝาเป็นแบบจุก ภายในขวดมีลูกกลอนเม็ดเล็กๆ จำนวนหนึ่ง
“กินวันละเม็ดพอนะ” ยายแก้วยืนขวดจุกให้หลานสาว
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ” ฟ้ารับยาพร้อมกับสีหน้าขยาด
“ยายค่ะ พี่เสือได้บอกไหมคะ…ว่า..ไปไหน” เธอแอบหวังว่ายายของจะรู้คำตอบ
“ไม่นะ เขาไม่ได้บอกฟ้าหรอ เขาบอกยายแค่ว่าจะกลับเข้าป่าไปทำธุระ”
ฉัตรฟ้าทำหน้าเศร้าทันที
“ฟ้าอย่าห่วงเลยเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว เขาอยู่ป่าอยู่แล้วไม่เป็นไรหรอก” ยายแก้วเอ่ยปลอบ ด้วยแกมองความรู้สึกหลานสาวคนนี้ออก
ฟ้าพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปครัวหลังบ้านตักข้าวสวยหอมกรุ่นใส่จาน แล้วถือมาทานที่โต๊ะอาหารทานคู่กับกับข้าวฝีมือเสือใหญ่ เมื่ออิ่มแล้วเธอจึงเดินยกจานทั้งหมดไปเก็บในครัวแล้วหยิบขวดยาลูกกลอนออกมา เธอลังเลอยู่นานเพราะฟ้ายังจำได้ถึงรสชาติของยาหม้อสามถ้วยที่สมิงเคยให้ดื่ม แต่ความเกรงใจที่อีกฝ่ายเอามาให้แล้ว จึงตัดสินใจเอาปากหวังจะกลืนลงคอเร็วๆ ก่อนจะรู้สึกถึงความหวานของน้ำผึ้ง สมิงนั้นจำได้ว่าฟ้าชอบของหวานมาก สังเกตจากตอนที่เขาทำมันต้มน้ำตาลและขนมวง สายตาสาวเจ้าดูเป็นประกายกว่าตอนที่กับข้าวซะอีก ในการทำยาครั้งนี้เขาจึงใส่น้ำผึ้งเพิ่มลงไปเป็นพิเศษเพื่อให้กลบรสขมบาง
‘หวานจัง’
ฟ้าผุดยิ้มอ่อนน่ารักออกมา ก่อนจะออกไปหาคุณยายแก้ว
“หม้อไหนหรอยาย?” ฉัตรฟ้ายืนมองหม้อทั้งสอง
“หม้อเล็กเลยลูก” แกพูดเสร็จก็ไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้าน
หญิงสาวยกหม้อขนมกล้วยบวชชีใบเล็ก เดินไปทางบ้านข้างๆ ซึ่งเวลานี้เป็นเวลาที่ใหม่และทีนตื่นแล้วเช่นกัน ทีนนั้นกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ที่ห้องตัวเอง ใหม่และป้าศรีกำลังทำกับข้าวที่ครัวนอกบ้าน ส่วนลุงพลแกนั่งดูข่าวเช้าอยู่บนบ้าน
“ป้าศรีค่ะ! อยู่ไหมคะ?!” ฟ้าตะโกนถามเพื่อนบ้าน
“อะไรจ๊ะ?! อยู่ในครัว” เสียงป้าศรีตะโกนจากครัว
“หนูเอาขนมกล้วยบวชชีมาฝากค่ะ คุณยายทำเองค่ะ” ฟ้าเดินมาชะโงกหน้าที่ครัว
“อ้าว ขอบใจนะหนูฟ้า ใหม่ไปเอาหม้อพี่ไปเปลี่ยนไปเป็นหม้อเรา แล้วก็เอาผลไม้ที่แม่ซื้อจากตลาดแบ่งให้พี่เขาด้วยนะ” ป้าศรีส่งยิ้มให้ฟ้า
“ขอบคุณค่ะป้าศรี” ฟ้าส่งหม้อในมือให้ใหม่ จึงค่อยยกมือไหว้ขอบคุณ ป้าศรีโบกคล้ายว่าไม่เป็นไรด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วแกค่อยหันกลับไปทำอาหารเช้าต่อ เป็นจังหวะเดียวกับที่ทีนรับสายโทรศัพท์จากเบอร์แปลก เขาตัดสินใจรับสายนี้เพราะคิดว่าคงเป็นพนักงานขนส่งที่นำพัสดุจากการสั่งของออนไลน์มาส่ง
“ฮัลโหลครับ” ทีนรับสายด้วยท่าทีปกติของเขา
“ฮัลโหล ไอทีน! มึงกว่าจะรับได้ มึงบล็อกเบอร์พวกกูเลยหรอวะ?! พวกกูผิดพวกกูขอโทษ ต้องให้พวกกูง้อมึงยังไงวะ?!” หากแต่เสียงปลายสายกลับเสียงของชาลี ตั้งแต่เกิดเรื่องเมื่อสามเดือนก่อนทีนก็ค่อยๆ หายออกจากกลุ่มชาลีมาเงียบๆ บล็อกเบอร์ทุกคนทุกช่องทางติดต่อ ก่อนจะย้ายกลับมาอยู่บ้าน
“พวกมึงกะกูตัดขาดกันแล้ว! ไม่ต้องมาติดต่อกูอีก! ชีวิตมึงกะกูคนละทางแล้ว!” ชายหนุ่มมาดนิ่งทำเสียงดุดันและหนักแน่นในความคิดของเขา
“เห้ย! ไอทีนมึงก็บอกกูหน่อยดิ! ว่าพวกกูทำไรผิดกับมึงให้พวกกูรู้หน่อย!? ไม่ใช่หายไปเงียบๆ แบบนี้ หรือถ้าเรื่องที่ไอปางมันต่อยหน้าอะ!? มันก็ขอโทษแล้วป่ะ? มีไรมาคุยกันก่อนดิวะ”
เหตุที่พวกเขาต้องมาตามง้อทีนอย่างงี้ไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนรักเพื่อนหรืออะไร เพียงแต่ทีนเองนั้นก็รู้ความลับในความเลวทรามของพวกเขาไม่น้อยเลย ทุกครั้งที่พวกมันจะปรึกษาทำเรื่องชั่วๆ ก็มักจะมีทีนนั่งร่วมวงด้วย ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาทีนจะรับรู้ทุกสิ่งแต่ก็ไม่เคยปริปากห้ามเพื่อนตนเลยแม้สักครั้ง ก่อนหน้านนั้นพวกชาลีก็ทำเรื่องในระดับที่เขายังรับได้ เช่น ขโมยของ งัดรถ ทำร้ายร่างกาย แบล็กเมล์ แต่ยิ่งนับวันความรุนแรงยิ่งมากขึ้น จนกระทั่งเกิดเรื่องนี้ อีกทั้งสถานที่ที่พวกชาลีเลือกทำชั่วยังเป็นของคนที่เขาแอบชอบมาตลอด ถึงบัดนี้อีกฝ่ายจะมีผู้อื่นแล้ว
“ไม่โว้ยxxx แค่นี้แหละxxx” ทีนกำลังกดวางสาย
“ไม่เป็นไร พวกกูถึงบ้านมึงแหละ” สิ้นเสียงชาลี ก็มีเสียงของบีมตัวโรคจิตของกลุ่มตะโกนเรียกชื่อจริงของเขา
ความคิดเห็น