ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fairy Tail Fic (Yaoi) GaryxNatsu สิทธิ์ที่ฉันจะรักนาย

    ลำดับตอนที่ #24 : Episode 18 - ดูเเล

    • อัปเดตล่าสุด 7 พ.ค. 56


    Natsu Talk


    “แฮ่ก....แฮ่ก....แฮ่ก...ท...ทำไม....รู้สึก....หน้ามืด”ผมมายืนอยู่ตรงกระจกหน้าห้องน้ำ อาการนี้เริ่มขึ้นก็เริ่มตั้งแต่ทำงานเสร็จ


    “อึก!?ปวดหัวชะมัด เหมือนมีใครเอาอะไรมาจี้ที่หัวเลย อึก!?


    “นัตสึ!?เฮ้ จะไปกันแล้วนะ”เกรย์มันเดินมาแฮะ ผมตั้งสติให้ดีที่สุด แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ


    “จะไปกันแล้วเหรอ อะไรฟร้ะ ไวจัง”


    “อื้มพวกเอลซ่ารออยู่หน้าร้านแน่ะ ไปกันเร็ว”


    “อ๊ะ!? อื้ม.....”เจ้าเกรย์มันจับมือผมแล้วรีบวิ่งไปทันที อึก!?รู้สึกปวดหัวอีกแล้ว ครั้งนี้แรงกว่าครั้งไหนๆเลย


    -----ณ โรงแรม-----


    “เช็คอิน 2 ห้องค่ะ”เอลซ่าทำการเช็คอินอยู่ที่เคาน์เตอร์ โดยมีลูซี่กับแฮปปี้อยู่ช่วยด้วย ส่วยผมกับเกรย์ก็นั่ง
    อยู่ที่โซฟาของโรงแรม อร๊ากกกก
    !!!!!!ปวดหัว


    “ไม่เป็นไรนัตสึ หน้าซีดเชียว”ไอ้เกรย์เดินมานั่งข้างๆผมหลังจากมันนั่งอยู่ตรงข้ามผมอยู่นาน


    “อื้ม ไม่เป็นไร แค่เหนื่อยจากการทำงานน่ะ สงสัยว่าขาดน้ำนานมั้ง 5555” ผมหัวเราะกลบเพื่อไม่ให้เกรย์
    ต้องเป็นห่วง


    “เอ้า!?กุญแจห้องพวกนาย งั้นราตรีสวัสดิ์นะ พรุ่งนี้เจอกันที่ห้องอาหารตอน 9 โมง เราจะกลับกิลด์กันตอน
    บ่าย ไปนอนกันได้แล้ว”แล้วผมกลับเกรย์ก็ขึ้นห้อง ผมวางกระเป๋าไว้ตรงผนังห้อง ส่วนเกรย์ก็วางกระเป๋าไว้
    ตรงโต๊ะที่อยู่ข้างระเบียงที่ถูกปิดด้วยม่านสีขาวสะอาด แล้วเจ้าเกรย์มันก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงสีขาว


    “นี่นัตสึ ชั้นอยากอาบน้ำอ่า”มันพูดพร้อมยิ้มบางๆให้ผม


    “แล้วมาบอกชั้น...ทำไมฟร้ะ”เอ๊ะ!?ทำไมผมถึงเสียงเบาจัง ผมตั้งใจจะตะโกนใส่หน้ามันนะ แต่ทำไม.......


    “เอ๋!?ไปอาบด้วยกันสิ ชั้นอยากถูหลังให้นายไง นะ”


    “อาบไปคนเดียวเถอะ ไอ้โรคจิต”ผมเดินไปนั่งอยู่บนเตียง


    “ไม่ต้องอายหรอก เราเป็นแฟนกันนี่นา นะ”


    “ไม่เอา”


    “ชั้นอยากอาบกับนายนี่นา นะ”


    “ถ้ายังไม่หยุด คืนนี้ชั้นจะไปนอนข้างนอก”ผมขมวดคิ้วใส่มัน


    “เอ๋!!!อย่างนั้นไม่เอานร้า ชั้นไปอาบคนเดียวก็ได้ เพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนวันนี้ชั้นขอ.....”ว่าจบมันยิ้มหื่นใส่
    ผม


    “ถ้ายังไม่หยุดพูดชั้นไปนะ”ผมทำท่าจะเปิดประตู


    “ไปแล้วๆๆๆๆ อย่าไปนะ”ว่าจบมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป ผมก็เดินไปนอนรอที่เตียง


    “ไม่ไหวแฮะ ป...ปวดหัวชะมัด อ่า....”แล้วผมก็หลับไป


    Gray Talk


    “บู!!!!!!!! นัตสึไม่เล่นด้วยเลยง่ะ บูๆๆๆ”ผมยืนบ่นในขณะที่กำลังใช้ผ้าเช็ดหัว โดยที่ผมใส่เพียงกางเกง
    ใน เอิ่ม....ที่ทุกคนเรียกว่าบ๊อกเซอร์น่ะครับ แล้วเดินตรงไปที่เตียง เห็นนัตสึนอนอยู่


    “เฮ้อ!? สงสัยคงเหนื่อยมั้ง หลับสนิทเชียว เวลานอนก็น่ารัก แฟนใครหว่า เอาเป็นว่าปลุกขึ้นมาอาบน้ำก่อน
    ดีกว่า นี่นัตสึ...นี่
    !?”ผมจับตัวที่นัตสึ ผมก็ต้องตกใจเพราะตอนนี้นัตสึตัวร้อน ร้อนมาก ทำไมถึงมีไข้ได้ ตอนอยู่ที่ร้านเมดคาเฟ่ ยังดีๆอยู่เลยนะ เดี๋ยวนะ ตอนที่ลองชุดเมดนัตสึก็จามออกมาด้วยนี่นา ตอนก่อนจะขึ้นไปทำงานชั้นบนกับผมก็เกือบล้มด้วย แล้วตอนอยู่ที่ข้างล่างโรงแรมอีก ก็ไม่แปลกที่อาการแบบนี้อาจจะมีไข้ได้


    “โธ่เฟ้ย!!!! ทำไมชั้นไม่รู้เลยฟร้ะเนี่ย ว่านัตสึป่วย อร๊ากกกกกกกกก”


    โป๊ก!!!!!!


    “หนวกหูเฟย ไอ้โรคจิต คนจะหลับจะนอน”นัตสึโยนนาฬิกาตั้งโต๊ะที่ถูกวางเอาไว้มาปาใส่หัวผม


    “นัตสึ นายไม่เป็นไรนะ ปวดหัวหรือเปล่า”ผมจับไหล่นัตสึทั้งสองข้างแล้วเขย่าตัวนัตสึเบาๆ


    “ชั้นไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย ชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ”นัตสึลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ แต่นัตสึเดิน
    เซไปๆมาๆจนล้มลง


    “นัตสึ!? นี่ถ้าไม่สบายก็บอกสิ เงียบไว้อย่างงี้ไม่มีใครช่วยนะ”ผมประคองตัวนัตสึที่กำลัง....นอนอยู่กับพี่ให้
    ลุกขึ้นนั่ง


    “ชั้นบอกแล้วไงว่า...ฮัดชิ้ว!!!!


    “เฮ้อ!?ขอจับตัวหน่อยนะ”ว่าจบผมก็เอาหลังมือไปวางทาบบนหน้าผากของนัตสึ แล้วเลื่อนลงมาที่แก้ม ไล่มาจนถึงซอกคอ แล้วเลื่อนจับมือเป็นที่สุดท้าย


    “อืม...ตัวร้อนมากเลยนะ ชั้นว่านายกลับไปนอนเถอะ เดี๋ยวชั้นเช็ดตัวให้”


    “หนวกหูนร้า ชั้นไม่ได้เป็นไร...เดี๋ยว!?ปล่อยนะเฟ้ย”ผมไม่รอช้าอุ้มนัตสึทันที ผมนำร่างของนัตสึไว้บนเตียง


    “เกรย์.....”นัตสึเรียกผมอย่างแผ่วเบาพร้อมเอื้อมมือจับแขนของผม


    “หายใจ...ไม่ออก”นัตสึพูดพร้อมหอบไปด้วย นัตสึท่าจะทรมานมาก ผมไม่อยากเห็นนัตสึที่แบบนี้เลย


    “งั้นเหรอ อยู่เฉยๆนะ”ผมปลดเข็มขัดที่เอวของนัตสึออก จากนั้นมือของผมก็ค่อยๆคลายผ้าพันคอออก พร้อม
    มืออีกข้างเลื่อนเปิดเสื้อของนัตสึ


    “เดี๋ยวชั้นก็ไปเอาน้ำมาเช็ดตัวให้นะ”ผมห่มผ้าให้นัตสึเสร็จ ก็เดินเข้าห้องน้ำหยิบกะละมังในตู้ที่เค้าจัดเตรียม
    ไว้ให้อยู่แล้วออกมาพร้อมผ้า
    2ผืน ผมนำน้ำใส่กะละมังแล้วเดินตรงไปหานัตสึ ผมหยิบเก้าอี้ที่อยู่มุมห้องมา
    ตัวนึงเพื่อวางกะละมังใส่น้ำวางไว้ข้างเตียง


    “อาการเป็นไงบ้างนัตสึ ปวดหัวหรืออะไรมั้ย”ผมพูดพลาง2มือนำผ้าผืนนึง ชุบน้ำบิดหมาดเตรียมเช็ดตัวให้
    นัตสึ


    “ปวด....หัว”นัตสึพูดพลางอีกมือกุมขมับตัวเอง


    “เดี๋ยวเช็ดตัวเสร็จค่อยกินยานะ”ผมพูดพลางมือนึงเอื้อมจับแขนนัตสึอีกมือนึงใช้ผ้าชุบน้ำหมาดๆเช็ดแขนข
    องนัตสึทั้งสองข้าง แล้วเลื่อนมาที่หน้าอกของนัตสึผมเช็ดเบาๆแต่รู้สึกถึงอกของนัตสึกระพือขึ้นลงอย่าง
    เหนื่อยอ่อน แล้วมือของผมก็เลื่อนขึ้นไปที่ซอกคอขาวของนัตสึ พอเช็ดที่คอของนัตสึเสร็จผมก็เปลี่ยนผ้าอีก
    ผืนนึงชุบน้ำแล้วบิดให้หมาดแล้วเอาไปเช็ดที่แก้มของนัตสึ


    “ไอ้บ้าเอ้ย....ไม่ต้องทำ....ก็ได้ ชั้นไม่เป็นไรมากน่า”หน้าของนัตสึเริ่มแดงเพราะพิษไข้


    “อืม...ไม่ได้หรอก อย่างนายน่ะนอนอยู่เฉยๆก็พอแล้ว”ผมกล่าวขึ้นในขณะที่มือของผมน้ำผ้าชุบน้ำแล้วไป
    ทาบบนหน้าผากของนัตสึ


    “อะไรกันเล่า....ชั้นไม่ได้เป็นไรจริงๆนะ”


    “ไม่ได้นะ นอนอยู่เฉยๆเลย”นัตสึจะลุกขึ้นแต่ผมกดให้นัตสึนอนลง


    “ปล่อยช้านนนนน....ฮัดชิ้ว!!!!”นัตสึจามทีนึงนี่น้ำมูกเกลื่อนเลยแฮะ


    “อ่าาา น้ำมูกเยิ้มเชียว มาเดี๋ยวเช็ดให้ สั่งออกมานะ”ผมเดินไปหยิบทิชชู่ในกราะเป๋าของผมมาเช็ดน้ำมูกให้
    นัตสึ


    “อืมมมมม ซี้ดดดด”


    “เฮ้ย!?บอกว่าให้สั่งน้ำมูก โธ่!?จะเอามันกลับเข้าไปทำไม”ผมลูบหัวนัตสึอย่างเอ็นดู น่ารักจังเลยนะ
    นัตสึเนี่ย


    “อะไรกันเล่า....ฮัดชิ้ว!?”นัตสึจามอีกครั้งนึง เฮ้อ!?เที่ยงคืนแล้วเหรอ รีบให้นัตสึนอนดีกว่าเดี๋ยวไข้ขึ้น


    “เอาเป็นว่ากินยาแล้วนอนเถอะ”ผมลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกับยาจากกระเป๋าผมมาให้นัตสึ


    “เดี๋ยว...ชั้นก็หายเองแหละน่า”


    “ไม่ต้องมาพูดนี่พูดนั่น เอ้า!?กิน”ผมยัดยาเข้าปากนัตสึทันที พร้อมกรอกน้ำใส่ปากนัตสึ


    “พรู้ดดดดดดดดดดดดด แค่กๆๆๆ ขมชะมัด เกรย์....อุ๊บ!?55555


    “นัตสึ.....นายจะพ่นน่ะ หัดดูด้วยสิว่าใครอยู่ข้างหน้า”นัตสึพ่นยาใส่หน้าของผม อืม...จะโกรธดีมั้ยเนี่ย


    “ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ”


    “ต้องเอาคืนเฟ้ย!!!!!!


    “อุ่ก!!!!!!!!!!!”ผมกระดกน้ำเข้าปากของผมจนหมดขวด แล้วผมก็อมน้ำไว้ เอิ่ม...ทุกคนอาจคิดว่ามันน่า
    เกลียดได้นะ แล้วก็เอายายัดใส่ปากนัตสึ มือของผมข้างนึงรวบเอวนัตสึเอาไว้ อีกข้างเชยค้างนัตสึขึ้นแล้ว
    ประกบริมฝีปาก


    “อืม....อื้อ”เอิ่ม...เอาจริงๆนะครับ ผมไม่ได้แกล้งนัตสึมันหรอก แค่อยากจะให้กลืนยาน่ะครับ


    “.....”


    “อื้ม....อือ....อืม”นัตสึก็เอาแต่ครวญครางเมื่อกี้นี้แล้ว แล้วเมื่อไหร่เอ็งจะกลืนยาซักทีฟร้ะ


    “.....”


    “อุ๊บ...อึก”แล้วในที่สุดนัตสึก็กลืนยาลงไปจนได้ ผมก็ต้องถอนริมฝีปากออกอย่างน่าเสียดาย


    “ฮ้า!?ในที่สุดก็ยอมกลืนยาซักทีนะ นัตสึ”


    “แกนะแก แค่กๆๆ”


    “อ้าวๆๆ สำลักน้ำเหรอ ฮะ ฮะ ฮะ โทษทีนะ เอ้า!?ได้เวลานอนแล้ว”ผมหยิบเก้าอี้อีกตัวมานั่งข้างๆเตียง


    “นี่เกรย์....”


    “อะไรเหรอ”นัตสึเรียกผม เสียงตอนนัตสึไม่สบายนี่ น่ารักจังเลย อ่าาาา


    “นายรู้สึกอึดอัดเปล่าน่ะ”


    “อืม....ก็ไม่นะ นายอึดอัดเหรอ”ผมขึ้นไปบนเตียงข้างๆนัตสึพร้อมเอามือทาบกับหน้าผากเบาๆ


    “อืม......”


    “สงสัยนายคงต้องใส่เสื้อที่หลวมๆหน่อยอ่ะนะ จะได้ระบายอากาศได้ดี รอแป็บนะ”ผมลุกขึ้นไปหยิบเสื้อเชิ้ต
    ของผมออกจากกระเป๋าแล้วเดินมาทางนัตสึ


    “ใส่เสื้อของชั้นก่อนนะ อาจจะใหญ่ไปหน่อยสำหรับนายก็ได้ ฮะ ฮะ ฮะ”


    “ทำไมต้องเป็นเสื้อของนาย”นัตสึขมวดคิ้วลงทันที


    “ก็เสื้อชั้นมันตัวใหญ่ อาจระบายอากาศได้ดีกว่าก็ได้ เอ้า!!!!”ว่าจบผมก็ยื่นเสื้อให้นัตสึ


    “ไม่-ใส่-แบร่!!!!”นัตสึแลบลิ้นใส่ผม


    “งั้นยอมได้ มาชั้นเปลี่ยนให้เอง อยู่เฉยๆนะ นัตสึคุง”ผมฉีกยิ้มหื่นๆให้นัตสึ หึหึหึ


    “เดี๋ยวๆๆๆ เกรย์ใจเย็นๆ ม่ายยยยยย”


    ------ 2 นาทีผ่านไป------


    “เอ้า!?เสร็จแล้ว เห็นมั้ยแป็บเดียวเอง”ผมถือเสื้อสีดำตัวแขนยาวข้างนึงแขนกุดข้างนึงของนัตสึ ส่วนเสื้อที่
    นัตสึเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวของผม ตัวเสื้อท่าทางจะหลุดให้เห็นไหล่เมื่อไหร่ไม่รู้ ส่วนปฏิกิริยาของนัตสึนั้นก็กอด
    ตัวเอง ขอบตาของนัตสึมีน้ำใสปริ่มอยู่ ใบหน้าขึ้นสีด้วยความเขินอายบวกกับพิษไข้ที่ยังไม่หายดี บร๊ะ
    เจ้า
    !?เลือดกำเดาจะพุ่งโว้ย


    “แกลวนลามช้านนนนนน....ฮัดเช้ย!!!!!!!!


    “เอาน่าๆ ได้เวลานอนแล้วนะ”ผมลุกออกจากเตียงไปนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ผมลากมาวางไว้ก่อนหน้านี้


    “วันนี้แกมาแปลกนะ ไม่มานอนกับชั้น...ซี้ดดด”นัตสึพูดพลางสูดน้ำมูกที่มันไหลออกมา


    “เอ๊ะๆๆๆ อยากให้ชั้นนอนด้วยเหรอ”ผมเลิกคิ้วใส่นัตสึ


    “ป....เปล่าซักหน่อย....ราตรีสวัสดิ์”ว่าจบนัตสึก็หลับตาลง


    “อืม....ราตรีสวัสดิ์ ขอให้ฝันดีนะ”ว่าจบผมก็ฟุบลงบนเตียงจนหลับไป


    ....................


    ...............


    ..........


    .......


    ...


    “หลับก่อนชั้นซะอีกแฮะ”ร่างบางเอ่ยเสียงหวานใสอ่อนๆก่อนยิ้มบางๆให้ร่างสูง


    “งืม....”เสียงครางทุ้มของร่างสูงดังขึ้นเป็นระยะๆ


    “คงจะเหนื่อยมากสินะ”ว่าจบร่างบางก็ลุกออกจากเตียงไปหยิบเสื้อของตนที่ร่างสูงพาดไว้บนกระเป๋าของ
    ตนมาห่มให้ร่างสูง


    “เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก...ฮัดชิ้ว!!!!!! อะ.....”ร่างบางจามเสียงดังกลัวร่างสูงจะตื่นจากภวังค์


    “อือ....อืมๆ”ร่างสูงครางเบาๆ ร่างบางโล่งอกขึ้นเพราะนึกว่าร่างสูงที่ตอนนี้เหนื่อยอยู่ต้องเหนื่อยอีกครั้ง
    เพราะตน


    “ได้เวลานอนแล้วสิ”ร่างบางเดินขึ้นเตียงพลันหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่ม


    “ราตรีสวัสดิ์นะ เกรย์”ร่างบางวางมือของตนไว้บนมือของร่างสูงก็จะผล็อยหลับไป

    _________________________________________

    ไรทเตอร?มาต่ออีกตอนเเล้ว นัตสึจังเป็นไข้เเล้วท่าทางน่ารักจัง//ผิด

    เอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้านะคะ บายค่ะ

     

    ตัวอย่างตอนต่อไป

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×