คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Episode 11 - ขอโทษนะ จูเบีย
Gray Talk
เดี๋ยวนะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นผมเอากระเป๋าของนัตสึไปเก็บที่บ้านนัตสึ แล้วก็รีบกลับไปเก็บกระเป๋าของผมที่บ้านผมแล้วผมก็รีบวิ่งกลับมา รวมๆแล้วก็ไม่น่าจะถึง 45 นาทีเลยด้วยซ้ำ แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมจูเบียกับนัตสึถึงสู้กันหล่ะ
“เอ่อ...คือ...จูเบียขอโทษค่ะ”
“มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ จูเบีย”
“จูเบียต่อสู้กับคุณนัตสึเพื่อแย่งชิงท่านเกรย์ค่ะ” แย่งผมเหรอ โอ้ย!!!!!อยากวิ่งดีใจรอบกิลด์ นัตสึต่อสู้เพื่อ
เอาผมเหรอ ดีใจเหลือเกิน
“แต่ทำไมนัตสึถึงเจ็บหนักถึงขนาดนี้หล่ะ”
“แต่จูเบียไม่เป็นอะไรเลยนะคะ”
“หมายความว่าไง”นัตสึสู้กับจูเบียแล้วแพ้เหรอ โอ้ ม่ายยยยยย
“ก็นัตสึน่ะไม่ตอบโต้อะไรเลยน่ะสิ วิ่งหนีลูกเดียวเลย”
“เข้าใจแล้ว ขอบใจที่บอกนะ ลูซี่”นั่นสินะ นัตสึคงไม่ทำร้ายเพื่อนตัวเองหรอก ถ้าไม่ใช่การต่อยตีประจำกิ
ลด์น่ะนะ
“จูเบีย!?”
“คะ!? ท่านเกรย์”
“ช...ชั้นน่ะ คิดกับเธอแค่เพื่อนนะ ส่วนนัตสึถึงจะกัดกันมาตลอด ถึงจะรู้จักกันมาตลอด 7 ปี แต่ไม่รู้นะว่า
ทำไมตอนนี้ใจของชั้นให้นัตสึไปเรียบร้อยแล้ว นัตสึน่ะพยายามดึงชั้นกลับเข้าสู่โลกแห่งความจริง คือผู้ชาย
จะชอบผู้ชายไม่ได้ เลยบอกปัดแบบอ้อมๆว่า นัตสึน่ะเป็นผู้ชายชั้นน่ะชอบนัตสึไม่ได้หรอกนะ แต่ก็นะไม่ว่า
ยังไงชั้นก็ชอบ ชอบนัตสึที่เป็นอยู่นี่ ชอบรอยยิ้มที่เจ้านั่นยิ้มให้เสมอ เพราะฉะนั้นคงเข้าใจชั้นนะ จูเบีย”
“........”ทั้งกิลด์ยืนฟังผมแบบเงียบๆ หรือว่าจะติดสตั้นกันไปหมดแล้วหว่า
“จูเบียเข้าใจแล้วค่ะ”
“ธ...เธอไม่โกรธชั้นเหรอ”ผมถามไปแบบตะกุกตะกัก
“ถ้ามันเป็นทางที่ท่านเกรย์เลือกจูเบียก็จะไม่ห้ามค่ะ แต่ว่า....”
“แต่ว่า.....”
“จูเบียก็จะช่วยเชียร์ท่านเกรย์ค่ะ จูเบียจะเข้าสมาคมสาววายค่ะ”
“เดี๋ยวเด้!? สมาคมนี้มีตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
“เมื่อกี้นี้ค่ะ พยายามเข้านะคะ ท่านเกรย์”โอ้!? ถ้านัตสึรู้เรื่องนี้คงค้างไปเลยแหละ ฮะฮะ
“นี่ๆ ลูซี่ กระผมว่ามันแปลกนะ”
“มีอะไรเหรอ แฮปปี้”
“ก็นัตสึไม่ขยับมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนี่นา จะเป็นอะไรมั้ยนะ”
“หา!?จริงเหรอแฮปปี้ ขอทางหน่อยๆ”ผมแหวกทางเพื่อเข้าไปดูอาการของนัตสึทันที
“เกรย์”ผมเข้าไปตรวจที่ชีพจรของนัตสึ ตรวจลมหายใจ ฟังเสียงหัวใจ ตรวจอุณหภูมิร่างกาย แย่แล้ว
“เอ่อ...เกรย์ นัตสึน่ะ...อ...เอ่อ....เอ้ย!?”ผมไม่รอช้า ผมเชยคางนัตสึขึ้น บีบจมูกของนัสึ แล้วทำการผายปอด
ทันที
“กรี๊ดดดดด จูบแล้วววววว ค...ใครมีกล้องบ้าง”
“เอลซ่า กล้องชั้นนัตสึพึ่งทำพังไปเมื่อวันก่อนนี้เอง ตอนที่นัตสึมาเล่นที่บ้านน่ะ”
“ม่ายยยยยย”เสียงของสาวววายก็เริ่มลั่นขึ้นทุกที เฮ้ยๆๆๆ ถ้านัตสึรู้เรื่องนี้ขึ้นมามีหวังหน้าแดงแปร๋ดถึงหูแน่
“ค่อกๆ แค่กกก”พอรู้ว่าคนตรงหน้าเริ่มสำลักน้ำออกมาผมก็เปิดช่องทางให้นัตสึหายใจ
“อ๊ะ!?นัตสึฟื้นแล้ว ไอ๊ ฟื้นแล้วๆๆ”ผมรีบตรวจร่างกายของนัตสึทันที
“นัตสึนายOKนะ ไม่เป็นไรนะ”
“ก...เกรย์...อืม...ชั้น...Ok”เสียงของนัตสึแผ่วเบาราวกับกระซิบ ผมกำหมัดแน่นแล้วเขกไปที่หัวนัตสึเบาๆที
นึง
“อึ!?...ชั้น...เจ็บนะ”
“ก็เขกให้เจ็บไง นายนี่นะถ้าเป็นเรื่องชกตีประจำกิลด์นี่จะสู้สุดใจ แต่ทำไมเวลาแบบนี้ถึงไม่สู้หล่ะ บ้าเปล่า
เนี่ย”
“ก...แก...กล้า..ว่า...ชั้น...เหรอ...แค่กๆๆ”
“นี่อย่าฝืนสิ พักซักซะ”
“อื้ม....”แล้วเสียงของนัตสึก็สงบลง(Writer : นัตจังยังไม่ตายนะ เกรย์คุง)
“เฮ้!?เอาเป็นว่า ศึกชิงเกรย์ก็จบเพียงเท่านี้นะครับ ไปทุกคนเข้ากิลด์”แล้วคนในกิลด์ที่มามุงก็....กลับเข้ากิ
ลด์ เฮ้ย!?อะไรของพวกเอ็งฟร้ะ ส่วนพวกสาววายทั้งหลายก็....
“เอาเป็นว่าเราไปหาที่ประชุมกันนะทุกคน”
“อื้ม!?ไปกันเถอะ” เฮ้ย!?ประชุมอะไรฟร้ะเนี่ย ส่วนผมก็ยืนอยู่หน้ากิลด์คนเดียว โดยอุ้มนัตสึในท่าเจ้าหญิง
อยู่
“สรุปแล้วพวกนี้ก็แค่หาอะไรทำไม่ใช่เหรอฟร้ะ ถึงได้จัดการต่อสู้นี่ขึ้นมาน่ะ”
__________________________________
สวัสดีค่ะ นี่เป็นอีกตอนนะคะ เเต่ว่า ทำไมมันเเปลกชอบกล ยิ่งเเต่งยิ่งเเปลก ว้ากกกกก หัวจะระเบิด เอาเป็นว่า พบกันตอนหน้านะคะ เเปะไว้รูปนึงนะ เจ้าคะ
กินมั่งจิ//โดนนัตสึกับเกรย์ถีบออกนอกโลก
ความคิดเห็น