คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Episode 9 - จากข้ออ้างเป็นเหตุผล
Natsu Talk
ณ ชานชาลาที่เมืองแมกโนเลีย
“แหม่ๆ เอลซ่าทำไมมีแค่ชั้นกับเธอหล่ะที่ไม่รู้เรื่องทีนัตสึกับเกรย์เป็นแฟนกันหล่ะ”
“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ต้องเอาไปบอกกับคนในกิลด์แล้วหล่ะ ข่าวใหม่เลยนะเนี่ย”ยัยสองคนนี้คิดอะไรกับ
ผมเนี่ย
“ด...เดี๋ยวสิ ลูซี่ เอลซ่า”ต้องกลบเกลื่อนด่วน
“มีอะไรเหรอ นัตสึ อ๊ะ!?จริงสิว่าจะถาม เวลาแต่งงานจะใส่ชุดเจ้าสาวจะใส่สีชมพูหรือขาวดีหล่ะ”
“เอ่อ...คือ”ยัยสองคนนี้ในหัวมีแต่เรื่องแบบนี้รึไงฟร้า ดูสิรอคำตอบของผมจนตาเป็นประกายเชียว
“ชั้นว่าน่าจะเป็นสีชมพูนะ น่าจะเข้ากับความหวานของนัตสึที่สุด”
“แกน่ะเงียบไปเลย ไอ้โรคจิต”พูดทีไร ทำเสียเรื่องทุกที เฮ้อ!?
“แหม่ๆ นัตสึ ไม่ต้องอายหรอกนะ อยู่บนหลังแฟนตัวเองน่ะดีที่สุดแล้ว”
“ม...ไม่ใช่โว้ย!!!!!!!”พวกนี้บ้าไปแล้วแน่ๆ
“งั้นกระผมล่วงหน้าไปบอกคนในกิลด์ก็นะครับ”
“หยุดนะเฟ้ยยยย ไอ้แมวบ้า!!!!!”ไอ้แมวทรยศเจ้าของ
“นี่เกรย์ เวลาแต่งงานนายจะใส่ชุดอะไรเหรอ”
“นี่ๆ ชั้นไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายนะ”
“น่าจะถอดเสื้อเวลาแต่งอ่ะนะ”
“ฟังที่คนอื่นพูดมั่งเซ่!!!!!!”
“แล้วจะมีลูกกันกี่คนเหรอ นี่ๆ”
“เฮ้ย!?ชั้นเป็นตัวผู้ เอ้ย!? ผู้ชายนะเฟ้ย” ผมไม่ได้อยากมีแฟนเป็นผู้ชายนะ
“ก็แล้วแต่ว่านัตสึจะไหวหรือเปล่าน่ะนะ”เฮ้ย!?เมื่อกี้แกพ่นอะไรออกปายยยย
“แหม่ๆนี่จะรุกหนักเลยเหรอ เกรย์”ยัยลูซี่พูดอะไรของเธอน่ะ
“นี่นัตสึๆ”
“มีอะไรเหรอ”ในที่สุดยัยลูซี่ก็คุยกับผม ผมจะได้ปฎิเสธบ้างแล้ว
“จำยอมเกรย์เค้าเถอะนะ”
“เธอพูดอะไรของเธอ ห๋า!!!!!”อร๊ากกกก อยากจะบ้าตาย ฮืออออ
เดินไปด้วยเถียงไปด้วยและแล้วก็ถึงกิลด์ เฮ้อ!?พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกช้างด้วย (Writer:แล้วพ่อกับแม่นาย
เนี่ย ใครเหรอนัตสึ)
“กลับมาแล้วววว ทุกคนได้ข่าวจากแฮปปี้ยังจ๊ะ”
“อื้ม!ได้แล้วหล่ะจ๊ะ ยินดีด้วยนะ เกรย์ นัตสึ”
“กิ๊วๆ ขี่หลังกันมาด้วย สวีทกันจังเลยนร้า”
“ด...เดี๋ยวสิทุกคน...ม...มัน...ไม่ใช่...คือ...โอ้ย!?”ผมลงจากหลังไอ้เกรย์ เพื่อหาข้ออ้างกลบเกลื่อน แต่เพราะ
แผลที่ขาผมมั้งทำให้ผมล้มลง
“อ้าว!?ระวัง นัตสึ!?”เกรย์มันคว้าเสื้อผมทัน เฮ้อ!?หวุดหวิด
“เอ่อ...ขอบใจนะ...แต่ตอนที่อยู่ที่รีสอร์ททำไมแกถึงรับชั้นไม่ไหวฟร้ะ”
“เอ่อ...คือ...แรงมันหมดขึ้นมาน่ะ”
“โกหกหน้าด้านๆนะ เกรย์”
“อะๆ ก็ได้ๆ บอกความจริงก็ได้ ก็นายน่ารักจนเรี่ยวแรงชั้นมันหมดเลยไง”เหตุผลอะไรฟร้ะ ฟังไม่ขึ้น แต่ก็
นะ...
“เฮ้อ!?เชื่อก็ได้เห็นแก่หน้านายแล้วน่ะนะ”
“เย้!?ขอบคุณนะนัตสึ ชั้นให้รางวัลนะ”
“รางวัลอะไรของแก”
“ก็นี่ไง”มันกระซิบข้างหูเสร็จมันก็หอมแก้มผมไปทีนึง
“แหม่!?หวานกันจังเลยนะ ทั้ง2คน”
“ม...ไม่ใช่นะ...เข้าใจผิดแล้ว”(Writer: ไม่ทันแล้วนัตสึ)
“ว่าแต่ทำไมเกรย์ถึงชอบนัตสึได้หล่ะ เห็นทะเลาะกันออกบ่อย”
“หรือว่านัตสึเสียตัวให้เกรย์ไปแล้ว เลยต้องรับผิดชอบรึเปล่า”
“ไม่ใช่!!!!! ชั้นแค่เสียFirst Kissเท่านั้นเอง ไม่ได้เสียตัวให้ใครเฟ้ย เวอร์จิ้นชั้นยังอยู่”
“เอ๊ะ!?นั่นก็First Kissชั้นเหมือนกันนะ เท่านี้ก็เท่าเทียมกัน ไม่สิชั้นน่าจะได้กำไรมากกว่านะ”
“ได้กำไร...ยังไง”
“ก็ชั้นได้ไซร้คอนายไงหล่ะ”แกจะขุดขึ้นมาพูดทำมายยยยยย
“แหม่!?ไซร้คอกันด้วย หวานกันจังเลยนะ”
“เอากระเป๋ามาสิ เดี๋ยวเอาไปเก็บให้ที่บ้าน”
“เอ๊ะ!?...ขอบใจนะ”บางครั้งมันก็ทำตัวมีประโยชน์เหมือนกันแฮะ
“คุณนัตสึคะ”มีเสียงมาเรียกจากข้างหลังผม ทำไมรู้สึกแปลกๆฟร้ะ
“ม...มีอะไรเหรอจูเบีย”
“จูเบียขอสู้กับคุณเพื่อแย่งท่านเกรย์ค่ะ”
“หา!!!!!!”
“เอาหล่ะครับ ศึกแย่งชิงเกรย์ ฟูลบัสเตอร์เริ่มแล้วครับ”
“มันเริ่มตั้งแต่ตอนไหนฟร้า!!!!!” นี่มันเกิดเรื่องบ้าบออะไรอีกกกกกกก
_____________________________________________
อะเเฮ่มๆ มาอัพให้อีกตอนเเล้วค่ะ อาจสั้นไปหน่อยก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
ตอนหน้าจะมีความสัมพันธ์ที่เรียกว่ามิตรภาพเข้ามาเอี่ยวด้วยค่ะ
ความคิดเห็น