ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Episode 1 - จุดเริ่มต้น
Gray Talk
พวกผมก็มาถึงรีสอร์ทจนได้ โอ้โห~รีสอร์ทเเบบญี่ปุ่นซะด้วยสวยชะมัดเลย
"เช็คอินห้องคู่ 2 ห้องค่ะ"เอลซ่าเธอเช็คอินไวไปเเล้วสงสัยคงง่วงจัดหล่ะมั้ง
"เอ้า!?กุญเเจห้องนายกับนัตสึ ไปเก็บของเเล้วรีบลงมากินข้าวหล่ะ"สั่งอยู่นั่นเเหละยัยเเม่มด
เฮ้อ~ในที่สุดผมกับนัตสึก็มาถึงห้องซักที ผมรีบเปลี่ยนเสื้อเป็นชุดยูกาตะ เอ๋!?เจ้านัตสึมันนั่งมองหน้าต่างไม่สนใจอะไรเลย(Writer:อะไรเนี่ยสนใจด้วยเหรอ)ชุดก็ไม่เปลี่ยน ผมที่ยืนมองมันอยู่เพราะเเสงจันทร์หรือฉากหลังหรืออะไรก็ไม่รู้เเหละ นัตสึในตอนนี้สวยกว่าปกติอีก เอ๊ะ!?อะไรเนี่ย ทำไมจู่ๆผมถึงน่าเเดงได้เนี่ย ใจก็เต้นเร็วด้วย
"เอ่อ...นัตสึ"เเคี่เรียกชื่อมันยังยากเลย
"เอ๊ะ...มีอะไรเหรอ"มันตอบกลับมาเเล้ว ใจเย็นๆ
"เอ่อ...คือ...เอ่อ"หวา!?ถ้าเจ้านัตสึเห็หน้าผมในตอนนี้จะทำยังไงดี
"เป็นไรไปเกรย์ หน้าเเดงเชียว ไม่สบายเหรอ"นั่นไง มันเห็นเเล้วจริงๆด้วย ผมต้องรีบหนี
ผมรีบวิ่งออกจากห้องเเล้วรีบปิดประตูอย่างรวดเร็ว
"เฮ้ย!?เป็นอะไรของเเกวะ"
"ปะ...เปล่า รีบลงมากินข้างหล่ะ ทุกคนรออยู่"ใช่รีบลงมานะเฟ้ย
"ไม่หล่ะ ชั้นไม่หิวบอกทุกคนด้วย"
"เอ๊ะ!?ปกตินายชอบกินข้าวไม่ใช่เหรอ"เฮ้ย!?วันนี้มันเป็นอะไรของมัน
"ไม่หล่ะ นายไปกินเถอะ"
"อื้ม!?ไปก่อนนะ"วันนี้มันเป็นอะไรของมันสวยกว่าปกติ เอ้ย!?เเปลกกว่าปกติ
ผมกินข้าวไปพลางคิดเรื่องนัตสึไปพลาง เเล้วผมจะคิดเรื่องของมันทำไมเนี่ย
"นี่เกรย์เห็นนั่งเหม่อตั้งเเต่เมื่อกี้เเล้ว เเล้วนัตสึหล่ะไม่ลงมากินด้วยกันเหรอ"
"อื้ม!?เห็นบอกว่าไม่หิวน่ะ"
"จะว่าไปกระผมคืฃิดว่าพักนี้นัตสึเหม่อลอยบ่อยมากเลยนะ"
"จริงเหรอ!?"
ผมรีบวางตะเกียบเเล้วรีบยกข้าวไปให้นัตสึทันที ผ...ผมไม่ได้เป็นห่งมันนะ(Writer:อุ้ยตาย พึ่งรู้ว่าเกรย์เป็นพวกซึน<<<เกรย์:หนวกหูเฟ้ย!!!)
"เฮ้!?นัตสึเปิดประตูหน่อย"ข้าวน่ะจะกินมั้ย
"-"
"เฮ้!?ไอ้ไฟเส็งเคร็ง"มันไม่อยู่หรือไงเนี่ย
"-"
"ชั้นเข้าไปนะ เฮ้!?เจ้าบ้านัตสึ ทำไมฉันเรียกเเล้วไม่...."
ผมไม่รู้ว่านัตสึอยู่ เเต่พอเจ้านัตสึมันหันมา ผมก็ตกใจเพราะว่า...
ขอตัดนะคะ ช่วงนี้อาจไม่ค่อยได้ลงเพราะเป็นช่วงกีฬาสี ไว้ไรเตอร์จะมาเขียนต่อนะคะ
พวกผมก็มาถึงรีสอร์ทจนได้ โอ้โห~รีสอร์ทเเบบญี่ปุ่นซะด้วยสวยชะมัดเลย
"เช็คอินห้องคู่ 2 ห้องค่ะ"เอลซ่าเธอเช็คอินไวไปเเล้วสงสัยคงง่วงจัดหล่ะมั้ง
"เอ้า!?กุญเเจห้องนายกับนัตสึ ไปเก็บของเเล้วรีบลงมากินข้าวหล่ะ"สั่งอยู่นั่นเเหละยัยเเม่มด
เฮ้อ~ในที่สุดผมกับนัตสึก็มาถึงห้องซักที ผมรีบเปลี่ยนเสื้อเป็นชุดยูกาตะ เอ๋!?เจ้านัตสึมันนั่งมองหน้าต่างไม่สนใจอะไรเลย(Writer:อะไรเนี่ยสนใจด้วยเหรอ)ชุดก็ไม่เปลี่ยน ผมที่ยืนมองมันอยู่เพราะเเสงจันทร์หรือฉากหลังหรืออะไรก็ไม่รู้เเหละ นัตสึในตอนนี้สวยกว่าปกติอีก เอ๊ะ!?อะไรเนี่ย ทำไมจู่ๆผมถึงน่าเเดงได้เนี่ย ใจก็เต้นเร็วด้วย
"เอ่อ...นัตสึ"เเคี่เรียกชื่อมันยังยากเลย
"เอ๊ะ...มีอะไรเหรอ"มันตอบกลับมาเเล้ว ใจเย็นๆ
"เอ่อ...คือ...เอ่อ"หวา!?ถ้าเจ้านัตสึเห็หน้าผมในตอนนี้จะทำยังไงดี
"เป็นไรไปเกรย์ หน้าเเดงเชียว ไม่สบายเหรอ"นั่นไง มันเห็นเเล้วจริงๆด้วย ผมต้องรีบหนี
ผมรีบวิ่งออกจากห้องเเล้วรีบปิดประตูอย่างรวดเร็ว
"เฮ้ย!?เป็นอะไรของเเกวะ"
"ปะ...เปล่า รีบลงมากินข้างหล่ะ ทุกคนรออยู่"ใช่รีบลงมานะเฟ้ย
"ไม่หล่ะ ชั้นไม่หิวบอกทุกคนด้วย"
"เอ๊ะ!?ปกตินายชอบกินข้าวไม่ใช่เหรอ"เฮ้ย!?วันนี้มันเป็นอะไรของมัน
"ไม่หล่ะ นายไปกินเถอะ"
"อื้ม!?ไปก่อนนะ"วันนี้มันเป็นอะไรของมันสวยกว่าปกติ เอ้ย!?เเปลกกว่าปกติ
ผมกินข้าวไปพลางคิดเรื่องนัตสึไปพลาง เเล้วผมจะคิดเรื่องของมันทำไมเนี่ย
"นี่เกรย์เห็นนั่งเหม่อตั้งเเต่เมื่อกี้เเล้ว เเล้วนัตสึหล่ะไม่ลงมากินด้วยกันเหรอ"
"อื้ม!?เห็นบอกว่าไม่หิวน่ะ"
"จะว่าไปกระผมคืฃิดว่าพักนี้นัตสึเหม่อลอยบ่อยมากเลยนะ"
"จริงเหรอ!?"
ผมรีบวางตะเกียบเเล้วรีบยกข้าวไปให้นัตสึทันที ผ...ผมไม่ได้เป็นห่งมันนะ(Writer:อุ้ยตาย พึ่งรู้ว่าเกรย์เป็นพวกซึน<<<เกรย์:หนวกหูเฟ้ย!!!)
"เฮ้!?นัตสึเปิดประตูหน่อย"ข้าวน่ะจะกินมั้ย
"-"
"เฮ้!?ไอ้ไฟเส็งเคร็ง"มันไม่อยู่หรือไงเนี่ย
"-"
"ชั้นเข้าไปนะ เฮ้!?เจ้าบ้านัตสึ ทำไมฉันเรียกเเล้วไม่...."
ผมไม่รู้ว่านัตสึอยู่ เเต่พอเจ้านัตสึมันหันมา ผมก็ตกใจเพราะว่า...
ขอตัดนะคะ ช่วงนี้อาจไม่ค่อยได้ลงเพราะเป็นช่วงกีฬาสี ไว้ไรเตอร์จะมาเขียนต่อนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น