คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2
ตอนที่2
“วู้วววววว ข้างในสวยชะมัด”เบิร์นพูดพร้อมทำตาเปรงประกาย บรรยากาศข้างในคฤหาสน์คลายๆกับคนธรรมดาแต่แตกต่างตรงที่ว่ามีน้ำแข็งสลักตกแต่งอยู่รอบๆ ทั้งคู่เดินไปเรื่อยๆจนสายตาไปสะดุดกับ...
“เฮ้อ!นั่นตัวอะไรน่ะ!”โกเอนจิตกโกนออกมาพร้อมกับวิ่งเข้าไป มันเป็นเหมือนก้อนหิมะก้อนใหญ่2ก้อนมาต่อกัน ตากลมโตกำลังกอดตุ๊กตาหมีสีขาวไว้ในมือดูบ้องแบ๊ว(?) เมื่อเข้าไปใกล้ๆตัวที่ว่าก็รีบหนี
“เบิร์นนั่นปีศาจรึเปล่าน่ะ”โกเอนจิพูดขณะไล่ตามเจ้าตัวหิมะนั่น
“ไม่น่าจะใช่ ตามตำนานบอกว่าต้องใส่ยูกาตะ แล้วก็ต้องสวยด้วย”ประโยคหลังเบิร์นทำหน้าติดหื่นอย่างชัดเจน
“ที่แกมาล่าเพราะเหตุผลนี้เองเรอะ! แล้วก็ได้ข่าวว่าแกมีบาระอยู่แล้ว”โกเอนจิหันไปตวาดเบิร์นเนื่องจากเหตุผลที่สุดแสนจะมีสาระของเจ้าตัว
“โถ่ๆๆ ก็ยัยนั่นไม่ค่อยจะออดอ้อนบ้างเลยนี่นา แล้ววัยแบบนี้น่ะมันต้องการที่จะหาคน-beep-ด้วยนี่น่าได้ครั้นจะ-beep-กับบาระยัยนั่นก็ไม่ยอมให้-beep-ด้วยนี่ ปล่อยไว้นานๆเดี๋ยวฉันก็EDหรอก เอาน่ารีบตามไปเถอะ แล้วที่เราเจอเมื่อกี้นั่นคงจะเป็นภูติรับใช้แหละน่า”หลังจากเบิร์นพูดจบ โกเอนจิก็หยิบปีนขึ้นมาแล้วยิงไปที่เจ้าตัวนั้น เมื่อเข้าใกล้ลูกกระสุนปืนก็กลายเป็นตาข่ายล็อกคัวเจ้าตัวหิมะไว้เบิร์นกับโกเอนจิรีบวิ่งเข้าไปดูทันที
“แก พูดได้ไหม”โกเอนจิเป็นฝ่ายเปิดประเด็นก่อน
“ได้ฮับQWQ”เจ้าตัวมนุษย์หิมะตอบออกมาพร้อมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“นายชื่ออะไร”เริ่มด้วยคำถามเบสิกของเบิร์น
“สโนวการ์ดฮับQWQ”
“เจ้านายของนายอยู่ไหน”ต่อด้วยคำถามที่ดูมีสาระขึ้นมาบ้างของโกเอนจิ
“เจ้านายคนไหนฮับQWQ”
“เอ๋?เจ้านายของนายมีหลายคนหรอ”
“ป่าวฮับ แค่2คนฮับQWQ”
“เจ้านายของแกคือใครชื่ออะไรเป็นปีศาจอะไรบอกมาให้หมด”
“เป็นปีศาจ2พี่น้องฮับ คนพี่เป็นปีศาจหิมะชื่อฟุบุคิ ชิโร่ฮับ ใส่ยูกาตะสีเทาอ่อนฮับ ส่วนคนน้องชื่อกาเซลฮับเป็นปีศาจน้ำแข็ง ใส่ยูกาตะสิฟ้าฮับQWQ”
“ต่างจากที่ตำนานบอกนิดหน่อยแหะ”เบิร์นพูดออกมา
“ทีนี้เจ้านายของแกทั้งสองคนอยู่ที่ไหน”โกเอนจิเริ่มเค้นคำตอบ
“ค..คือผมบอกไม่ได้หรอกฮับ ย...เหยวว บอกก็ได้ฮับQWQ”สโนว์การ์ดร้องออกมาเพราะเบิร์นเริ่มเอาไฟเช็กจอหน้า
“อยู่ในห้องนอนชั้น4ของท่านกาเซลทางฝั่งตะวันตกฮับQWQ”เมื่อสโนวการ์ดพูดจบเบิร์นและโกเอนจิก็มุ่งหน้าไปทันทีโดยทิ้งสโนว์การ์ดไว้
“แล้วผมล่ะเอาไงฮ้าบบบ QWQ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“โอ้ยยยย ร้อนๆๆๆๆ พี่ชิโร่มี่มันอะไรเนี่ยฉันร้อนซะจนอยากจะแก้ผ้าแล้วนะ”กาเซลไม่พูดเปล่าถอดเสื้อผ้าของตนเองออกเรื่อยๆ
“ไม่รู้สิ ถ้าจะถอดอย่างนั้นเดี๋ยวพวกภูติเข้ามาเห็นฉันไม่รู้ด้วยนะ”ปีศาจหิมะพูดพลางขำน้อยๆพอเป็นพิธีแต่ว่า
“งั้นพี่ก็ถอดด้วยเลย นี่แน่ะ!”กาเซลกระโจนเข้าไปดึงยูกาตะของพี่ตนเองจนหลุดลุยไปกว่าครึ่ง
“เล่นอย่างนี้เลยหรอ งั้นเดี๋ยวพี่เอาบ้างนะ นี่แนะ”ฟุบุคิเริ่มไปดึงยูกาตะของกาเซลจนหลุดลุ่ยไปหมดตัว
“หนอย พี่!เจอนี่ซะเถอะ”แล้วสงครามถอดผ้าของสองพี่น้องก็ดำเนินต่อไปอย่างสนุกสนาน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“เห้อ! คนบ้าอะไรสร้างห้องนอนอยู่ชั้น4วะ!”เบิร์นสบทออกมาอย่างเซ็งๆ
“แล้วนี่เราจะไปล่าคนรึไง”โกเอนจิพูดออกมาอย่างกวนๆ
“เออๆ ช่างมันเถอะแล้วห้องนั้นใช่รึเปล่าน่ะ”เบิร์นพูดพลางชี้นิ้วไปที่ห้องหนึ่ง หน้าประตูมีน้ำแข็งเกาะแน่นหนา ด้านบนสุดของประตูมีน้ำแข็งสลักเป็นตัวอักษรว่าGazelle
“วู้ว ได้ระยำอีกแล้วคราวนี้ฉันขอนะ”เบิร์นพูดพลางหยิบลูกบอลขึ้นมา
“อะตอมิกส์ เฟลม!”เมื่อลูกบอลลูกนั้นลุกเป็นไฟก่อนจะไปกระแทกกับน้ำแข็งที่ประตู น้ำแข็งที่แกะอยู่นั้นละลายหายไปหมดไอความร้อนยังลอยอยู่รอบๆ แต่ประตูกลับไม่เป็นอะไรเลย
“สงใสประตูจะแข็งมาก=.=”เบิร์นพูดออกมาพร้อมลูบประตูนิดหน่อย ต่อจากนั้นก็เปิดเข้าไปแต่เมื่อเปิดเข้าไปก็พบกับความอึ้ง ชนิดที่ว่ามีสติแค่ไหนก็ต้องสตั้น เพราะว่า...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คนสองคนที่ดูเหมือนจะเป็นปีศาจที่ว่ากำลังนอนก่ายกันในสภาพเปลือย(แต่มีผ้าห่มปิดส่วนสำคัญอยู่เล็กน้อย)!
“ก..กาเซลมีคนมา...”ดูเหมือนทางนั้นก็ตกใจเหมือนกัน
“ช..ชื่อกาเซลงั้นก็ปีศาจสินะ ไม่สนล่ะ เบิร์นผู้นี้ขอลุยละน้า!”เบิร์นไม่ได้สนใจ รีบเตรียมอุปกรการจับกระโดดขึ้นไปใส่ฟุบุคิและกาเซลทันที ส่วนโกเอนจิเมื่อเห็นเบิร์นการโดดไปก็รีบตั้งสติแล้วเอายันต์กันพลังปีศาจขึ้นมาแปะไว้ทั่วห้องทันที ทางกาเซลและฟุบุคิก็รีบกลิ้งหลบพร้อมถือผ้าห่มตามมาเพื่อปกปิดร่างกายด้วย กาเซลที่ตั้งสติได้ก่อนรีบพยายามจะใช้พลังทันที แต่ว่า...
“ท..ทำไมใช้พลังไม่ได้”ทั้งสองมีสีหน้าหวาดกลัวอย่างชัดเจน
“หึ เราแปะยันต์กันพลังของพวกเธอไว้หมดแล้ว”โกเอนจิพูดออกมาพร้อมแสยะยิ้ม
“"วู้ว ปีศาจนี่สวยกว่าตำนานว่าเลยแหะ ถ้าจะข่มขืนปีศาจก็คงไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่เนอะ โกเอนจิฉันเอาปีศาจน้ำแข็งนะ"เบิร์นพูดพลางพูดแขนกาเซลไว้กับโต๊ะไม้แถวนั้น
“แล้วไม่คิดจะจับแล้วหรอ”โกเอนจิถาม
“จับนะ แต่ขอจับทำเมียก่อนละกัน หึๆๆๆๆๆๆ”เบิร์นพูดพร้อมทำหน้าหื่นที่สุดเท่าที่โกเอนจิจะเคยเห็น
“จะเอาจริงดิ ถ้าบาระรู้ล่ะทำไง”โกเอนจิถามเพื่อความแน่ใจแต่อีกมือกลับล็อกฟุบุคิไว้แล้ว
“ไว้ค่อยคิดละกัน ตำนานบอกว่าสวยแต่นี่มันสวยสุดๆเลยนี่หว่าแต่ผมต้องยาวนี้นา”เบิร์นเริ่มจะสังเกตรอบตัวกาเซลเรื่อยๆ
“ปล่อยฉันนะไอ้บ้านี่ ตำนานมันก็แค่ตำนานนั่นแหละมีทั้งจริงแล้วก็โม้นั่นแหละ”กาเซลพูดพลางพยายามดิ้นแต่ยิ่งดิ้นผ้าที่ปิดบางส่วนไว้ก็ยิ่งหลุดกาเซลจึงได้แต่นิ่งไป
“หึๆๆๆ นิ่งๆอย่างนี้แหละดี เอ๊ะ?......”เมื่อเบิร์นพยายามดึงผ้าที่ปิดส่วนบนออกอยู่ๆก็นิ่งไป
“ทำไมมันแบนๆ....หรือว่า.......”เบิร์นพูดพลางชะงักไปเล็กน้อย
“เออสิ ทั้งฉันทั้งพี่ฉันเป็นผู้ชายเว้ยไอ้โรคจิต!”กาเซลตะโกนด่าเบิร์นไปที่ช็อกไม่ใช่เบิร์นคนเดียวแต่เป็นโกเอนจิด้วย
“น....นี่..........ฉันมาจับปีศาจตัวผู้หรอเนี่ยยยยยยยยยย”
.........................................................................................................................................................
talk with writer
กลับมาอีกครั้งมาเจอกับไรต์aloneอีกแล้วนะคร้าาาา//โดนโบก
ไรต์เตอร์ผู้นนี้นั้นขอบอกว่าอยากจะมาอัพตั้งแต่หัววันเบยยย
แต่ว่า...เมื่อตอนประมาณ11โมงกว่าครอบครัวของไรต์ได้ออกไปซื้อของซึ่งไรต์อยู่บ้านกับอาโผ่อายุ83
ไรต์จึงรีบมาเปิดคอมทันที แต่รู้สึกว่าตอนที่2มันสั้นไปก็เลยจัดการเสริมเติมแต่งซะเยอะ จนกระทั่ง....
"เอาล่ะเสร็จแล้ววว อัพดีกว่า"ฉับพลันที่ไรต์กำลังจะอัพฟิคเสียงรถพ่อก็ได้ดังขึ้นมาแล้วไรต์ก็นึกได้ว่าพ่อสั่ง
ให้รีดผ้าซึ่งเตารีดที่ยังไม่ได้เสียบปลั้กกับโต๊ะรีดผ้าก็ตั้งอยู่หลังคอมพอดี เลยรีบปิดคอมโดยที่ยังไม่ได้อัพเลย
แล้วรีบไปทำเป็นรีดผ้าทันที ก็อย่างว่าแหละนะเลยต้อมาอัพตอนเย็นนี่แหละส่วนEDที่เบิร์นพูดก็คือ .....
โรคเสื่อมสมทภาพทางเพศนั่นเองงงง(ส่อให้ฟิคโดนแบนมาก)
ถ้ามีคำผิดล่ะก็บอกกันด้วยละกันน้าาา
ความคิดเห็น