[Fic Inazuma eleven]love hunter นักล่าหัวใจ(yaoi)[rewrite}

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่6

ตอนที่6

“อ้าวพี่เรอันแล้วพี่เบิร์นล่ะ”ยูกะร้องถามเมื่อเห็นเรอันเดินออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด

“อ..เอ่อ ยังอยู่ในห้องน้ำจ้ะ ว่าแต่ยูกะจังกาเซลนี่ใครหรอ”เรอันถามขึ้นมาเพราะคิดว่ายูกะน่าจะรู้

“อ๋อพี่กาเซลน่ะหรอเป็นปีศาจน้ำแข็งที่พี่เบิร์นกับพี่โกเอนจิล่ามาได้น่ะคะ สวยมากเลยล่ะเห็นครั้งแรกนึกว่าพี่เบิร์นมีแฟนใหม่แต่ที่จริงแล้วพี่กาเซลเขาเป็นผู้ชายน่ะ”ยูกะอธิบายออกมายาวเรอันก็ชะงักไปนิดเมื่อรู้ว่ากาเซลเป็นผู้ชาย

“เราคงจะหูฟาดไปเองมั้ง”สาวผมม้วนพึมพำกับตนเองเบาๆ

“แล้วพี่เรอันมาหาพี่เบิร์นมีเรื่องอะไรหรอคะ?”ยูกะถามขึ้นมาเรอันจึงนึกธุระของตนเองออกมาได้

“อ๋อ กะว่าจะชวนไปเที่ยวพรุ่งนี้น่ะ จะเลยจะมาขอค้างที่นี่น่ะจ้ะ”เมื่อเด็กสาวพูดจบหนุ่มผมแดงก็เดินออกมาพอดี

“จะชวนฉันไปเที่ยวหรอ ที่ไหนดีล่ะ”เบิร์นพูดพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้เด็กสาวผมม้วนจึงออกอาการหน้าแดงทันที

“ก....ก็ไปห้างละกัน เอาหน้าออกไปได้แล้ว”เรอันพูดพร้อมดันหน้าเบิร์นออกแต่ก็ไม่เป็นผล ขฌะนั้นกาเซลที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จแต่อยู่ในชุดเดิมก็ได้เดินลงมาพอดี

มอง..........

มอง..........

มอง..........

กาเซลมองเรอัน เรอันมองกาเซล แต่เบิร์นมองโกเอนจิที่เดินลงมาด้วยใบหน้าเคร่งเครียดพร้อมกระดาษสามสีแผ่นในมือ

“เบิร์น นั่นใครอะ”เรอันเปิดประเด็นถามคนแรก

“เอ่อ....ก็แค่คน ไม่สิ ไม่ใช่คนนี่เนอะ”เบิร์นตอบอย่างติดอ่างเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไง

“ยูกะอธิบายเองค่ะ เขาคือพี่กาเซลเป็นปีศาจที่พี่เบิร์นกับพี่ชูยะล่ามาได้แต่ด้วยความหายากพี่ชูยะเลยเอามาศึกษาค่ะ”ยูกะเล่าอย่างคล่องแคล่ว ต่างกับเบิร์นที่ติดอ่างอย่างเห็นได้ชัด เรอันมีท่าทีตกใจเล็กน้อยเมื่อได้เห็นว่านี่คือกาเซล

“น นี่หรอกาเซลที่ยูกะจังบอก สวยจังผู้ชายจริงหรอเนี่ย”เมื่อได้ยินคำว่าสวยกาเซลแสดงท่าทีไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดแต่ก็ยังพยายามควบคุมตนเองไว้

“แล้วเธอล่ะใคร”กาเซลถามห้วนๆด้วยท่าทีไม่พอใจพร้อมตวัดหางตาใส่

“เป็นแฟนเบิร์น ชื่อเรอัน”เรอันก็มีท่าทีไม่พอใจเหมือนกัน

“แล้วมาทำไม”กาเซลถามต่ออีกดังแม่ที่ลูกกำลังพาผู้หญิงเข้าบ้าน(?)

“มาค้าง พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกัน อ้อเบิร์นฉันขอค้างห้องนายนะ”เรอันตอบพร้อมเอาแขนเบิร์นมาควง สร้างความไม่พอใจให้กับกาเซลเป็นอย่างมากข้อหามาสวีทกันต่อหน้า(?)

“ค้างห้องเบิร์น ก็ดีฉันจะได้กลับไปที่คฤหาสน้ำแข็ง”กาเซลพูดอย่างไม่พอใจซึ่งสังเกตง่ายๆเลยว่า งอน อยู่แน่นอน

“อ้าว เฮ้ยนายห้ามกลับนะเว้ย อ่า..คือเรอันเธอเป็นผู้หญิงนะ จะให้มานอนห้องฉันคงจะไม่ดีเท่าไหร่ อีกอย่างห้องมันรก"ด้วยเบิร์นแถไปอย่างไม่ค่อยจะเนียนเท่าไหร่

“ทำไมล่ะเบิร์น เมื่อก่อนเราก็นอนด้วยกันออกจะบ่อยนะ”เรอันพูดออกมาด้วยท่าทางออดอ้อนพร้อมกระชับแขนที่ควงให้แน่นยิ่งขึ้น

“โกเอนจิช่วยพูดอะไรหน่อยสิเฟ้ย”เบิร์นร้องขอความช่วยเหลือเพราะกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ไหวจะเคลีย โกเอนจิที่นั่งคุยกับยูกะอยู่ที่โซฟาก็หันมามอง

“เฮ้อ...ก็ได้ๆ เอาเป็นว่าเรอันเดี๋ยวฉันจะหาห้องให้เธอละกันเพราะกาเซลต้องนอนกับเบิร์น”เมื่อโกเอนจิพูดจบเรอันก็แสดงท่าทีไม่พอใจออกมาทันที

“นอนกับเบิร์น? ห้องเบิร์นมีแต่เดียว หมายความว่า.........”เรอันเริ่มฉุดคิดได้จึงเผลาชี้หน้ากาเซลแล้วร้องตะโกนออกมาทันที

“กรี้ดดดดด เบิร์นนอนกับผู้ชายยยยยยยย เบิร์นนายเปลี่ยนรสนิยมแล้วหรอ ทำไมทำแบบนี้ นายไม่อยากสืบพันธุ์แล้วหรอ ถึงได้อยู่กับไอ้หมอนี่น่ะ”เรอันร้องออกมาดังแทบบ้านแตก จนยูกะต้องเอามือปิดหู

“ปากเสีย แล้วก็เลิกเอานิ้วชี้หน้าฉันด้วย ปีศาจฝั่งหนาวน่ะถึงจุดบอกเพศจะชัดเจน แต่ระบบสืบพันธุ์ก็คล้ายคลึงกับมนุษย์ผู้หญิงนั่นแหละ แล้วนอนในความหมายเธอนี่มันคืออะไรฉันไม่คิดจะทำบัดสีบัดเทิงกับมนุษย์ผู้ชายหรอกนะเฟ้ย”กาเซลสวนกับอย่างยืดยาวใจจริงอยากเข้าไปตบเลยแต่ด้วยความเป็นลูกผู้ชาย(?)ทำร้ายผู้หญิงไม่ได้(?)จึงได้แค่สวนกับโดยคำพูด

“อ...เอ่อ ก็นะเรอันไม่ต้องห่วงหรอกฉันไม่นอกใจเธอหรอกน่า เอาเป็นว่าทำตามที่โกเอนจิบอกเถอะพรุ่งนี้จะได้ไปเที่ยวกัน“เบิร์นพูดออกมาเพื่อสงบศึกระหว่างสองสาว(?)แล้วอยู่ๆเมื่อกาเซลเห็นหน้าโกเอนจิก็คิดได้ขึ้นมา

“เฮ้ แล้วพี่ฉันอยู่ไหน”กาเซลถามขึ้นมาอย่างร้อนรน โกเอนจิทำหน้าอ๋อขึ้นมาแล้วบอกว่า

“เพิ่งตรวจร่างกายเสร็จน่ะเห็นบอกว่าง่วงก็เลยให้พักไป”เมื่อโกเอนจิพูดจบกาเซลก็ทำปากขมุบขมิบอย่างไม่พอใจทันที

“ไม่ต้องคิดหนี อย่าลืมว่าประตูลงยันต์อยู่”เบิร์นพูดออกมาเสียงเรียบทำให้กาเซลไม่พอใจแล้วเดินหนีขึ้นชั้นบนทันที

“บาระเธออยู่ห้องข้างๆเบิร์นละกันนะ”แม้บาระจะทำท่าทางไม่พอใจแต่ก็ยอมทำตาม

“ส่วนเบิร์น เรามีเรื่องต้องคุยกัน ไปที่ห้องแล็ปเถอะ”โกเอนจิพูดแล้วเดินน้ำไป

ห้องแลปบ้านโกเอนจิ

“ไม่ได้เข้าตั้งนานแหะห้องนี้ ว่าแต่มีเรื่องสำคัญมากสินะถึงต้องคุยห้องนี้”เบิร์นถามขึ้นมาพร้อมลากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆ

“อืม ใช่ นายเอานี่ไปดูสิ”โกเอนจิยื่นกระดาษสามสี่แผ่นไปให้เบิร์นดู เมื่อเบิร์นรับมาอ่านก็ได้ตกใจถึงขีดสุดจึงเผลอตะโกนออกมา

“น..นาย แน่ใจหรอ นายคิดว่าใช่หรอ ข้อมูลถูกแล้วแน่นะ มีอะไรผิดพลาดรึเปล่า ต้องมีไรผิดพลาดแน่ๆ”เบิร์นปล่อยคำถามมากมายใส่โกเอนจิรัวๆ

“แล้วนายเคยเห็นข้อมูลฉันผิดรึเปล่าล่ะ”โกเอนจิพูดขึ้นมาพร้อมก้มหน้าต่ำ

“มันเป็นไปไม่ได้น่า”เบิร์นพูดออกมาสายตาแสดงถึงความหวาดหวั่งอย่างชัดเจน

Tbc.

.......................................................................................................................................................................

talk with writer

สวัสดีค่าาาาา กลับมาแล้วค่ะ

มาลงอีกตอนแล้วนะตะเอง แล้วสำหรับคนที่สงสัยว่าทำไมหายไปนาน

เอาตรงๆไม่อ้อมค้อมเลยนะ

การบ้านท่วมหัวเอาตัวไม่รอดTAT

คงจะสังเกตุเห็นกันนะคะว่าตอนที่4กับ5ไม่มีtalk with writer

คือมันรีบมากค่ะต้องรีบไปทำงานเลยอัพได้เท่านั้น

ช่วงนี้ถึงกับต้องเอาไปแต่งที่โรงเรียนเลยอะ

เอาเป็นว่าขอลาไปก่อนนะคะแล้วจะรีบอัพ

see you