คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [My manager01]:ผู้จัดการคนใหม่
"ห๊ะ! ผู้จัดการผมลาพักร้อนงั้นหรอ"
(ครับ แต่ไม่มีปัญหาหรอกครับ เพราะทางเราได้เตรียมผู้จัดการคนใหม่ไว้ให้คุณจีวาแล้ว)
"ครับๆ ถ้าเป็นอย่างงั้นก็ไม่ไร แต่ผมไม่ต้องการคนไม่ได้เรื่องนะครับ….ครับ…..ขอบคุณครับ"
นี่ผมต้องเปลี่ยนคนดูแลใหม่งั้นหรอแถมเป็นคนยังไงก็ไม่รู้ นี่ผมเป็นถึงนักร้องดังแถวแนวหน้าเลยนะถ้าส่งคนไม่ได้เรื่องมาละก็ ผมจะฟ้องบริษัทนี้!!
.
.
*ออดดดดดด*
เสียงออดประตูดังขึ้นจีวาเดินไปเปิดประตูแบบไม่สบอารมณ์นัก
"สวัสดีครับบบบ คุณจีวา ผม มิล นะครับเป็นผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ของคุณ" เด็กผู้ชาย ร่างบางตัวเล็ก ผิวขาวอมชมพู ยิ้มหวานให้กับจีวาอย่างเป็นมิตร
"อ่า..เข้ามาสิ" วาจีพูด
"ครับ^^" มิลเดินตามเข้ามา "โหหหห บ้านคุณจีวานี่กว้างจังเลยนะครับ แถมใหญ่จัง" มิลพูดด้วยทางท่าตื้นเต้น
"นั้งสิ" จีวาพูดก่อนที่ตัวเองจะนั่งลงบนโซฟา
"ครับ"
"แล้วนี่คุณรู้ตารางงานผมแล้วใช่มั๊ย"จีวาถาม
"ครับ ผมได้ดูมาหมดแล้ว" มิลตอบ
"งั้นก็ดี ผมชอบคนไม่จุกจิกมาก แล้วกระเป๋าใบใหญ่นั้นคุณเอามาทำไม" กระเป๋านั้นใบใหญ่กว่าตัวของเค้าเองซะอีก
"เอ่อ..ผมจะมาขออยู่ด้วยนะครับ" มิลพูดด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น
"ห๊ะ! ทำไมต้องมาอยู่กับผมด้วย"
"ค....คือ ผมพึ่งเข้ามาและนี่เป็นงานแรกของผม ผ..ผมก็เลยอยากทุ่มเท ตามดูแลคุณอย่างใกล้ชิดแล้วอีกอย่าง..เอ่อ.ผมก็ชอบผลงานคุณด้วย" มิลตอบด้วยเสียงอ่อย
"งั้นหรอ...ก็ได้ผมให้คุณอยู่..."วาจีตอบ
"จริงหรอครับ ขอบคุณนะครับ ><" มิลแสดงท่าทางดีใจสุดๆ
"แต่!!..คุณต้องทำงานบ้าน ทำอาหารให้ผม และผมจะเลิกจ้างแม่บ้าน อย่างนี้คุณยังจะอยูอีกมั๊ยครับ คุณผู้จัดการ" จีวายิ้มเหยียด
"ครับๆ ผมทำๆ ><" มิลตอบออกไปด้วยท่าทางดีใจ ด้านฝีมือการทำอาหารเค้าก็ไม่แพ้ใครเหมือนกัน
"งั้นก็ได้ ...งั้นคุณก็ไปนอนห้องนั้นละกัน" จีวาชี้ไปทางห้องนอนอีกห้องที่ติดกับห้องนอนของตน
"ครับ..แต่เอ่อ คุณเรียกผมว่ามิลก็ได้นะครับคือ..คุณมันดูห่างเหินไปน่ะครับ.."มิลพูดขึ้น
"อืม"จีวาตอบ
"เอ่อ...แล้วขออีกอย่างได้มั๊ยครับ..ผมขอเรียกคุณว่าเอ่อ..จีเฉยๆได้มั๊ยครับ"มิลถามเสียงเบาๆ
"นายจะเรียกไงก็เรียกไปเถอะ"จีวาตอบเพราะตนก็เหนื่อยเต็มทนกับการแสดงเมื่อวานและตอนนี้อยากพักผ่อนเต็มทนแล้ว
"ครับ พี่จี^^" มิลยิ้มออกมาด้วยท่าทางร่าเริง ก่อนจะตนเองจะลุกและเอากระเป๋าไปเก็บในห้อง
เมื่อมิลเดินออกมาก็เห็นจีวา นอนหลับอยู่ที่โซฟาเค้าจึงเดินไปเอาผ้าห่มมาห่มให้และเดินเข้าครับไปเพื่อทำอาหารเย็นให้จีวากินเพราะนี่มันก็ใกล้เวลาอาหารเย็นแล้ว
"ไหนมีอะไรให้ทำกินบ้าง~" ห๊ะ นี่มันอะไรเนี่ย ช็อกโกแลต เบียร์ อาหารเสริม - -* ไม่มีอะไรทำเป็นอาหารได้สักอย่างสงสัยต้องออกไปซื้อแล้วละมั้ง
.
.
.
เมื่อกลับมาจากตลาดแล้วมิลก็แสดงฝีมือการทำอาหารอย่างสุดฝีมือ และหลังจากนั้นมิลก็ได้ทำการจัดโต๊ะอาหารและกำลังเดินไปปลุกจีที่โซฟา
"พี่จีครับ...พี่จีตื่นสิครับ." มิลเขย่าตัวจีเบาๆ
"อื้อ!" จียกมือมาปัดป้องด้วยความรำคาญ
"พี่จีครับ.." อ่า คนอะไรตื่นยากตื่นเย็นจริงๆ เฮ้อออ เอาละงั้นวิธีนี้ละกัน
มิลค่อยเคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆหูของจีและค่อยๆเป่าที่หูของจีเบาๆ
"พี่จีครับ.." มิลเรียกเบาๆที่ข้างหู
"เฮ้ยยย" ด้วยความตกใจจีเลยสะดุ้งตื่น
"ฮ่าๆๆๆ พี่จีตื่นแล้ว" มิลดีใจหัวเราะออกมา
"นี่นายทำอะไรเนี่ยห๊ะ!!" จีถามด้วยท่าทางตกใจ
"ก็ปลุกพี่ตีไงครับ ผมเรียกแล้วพี่จีไม่ตื่นนี่-3-" มิลตอบ
"แล้วปลุกฉันมามีอะไร" จีถามด้วนเสียงเซ็งเพราะทั้งง่วงนอนและตกใจ
"มิลปลุกพี่ขึ้นมากินข้าวครับ ไปกินนะครับ.นี่มิลทำสุดฝีมือเลย" มิลยิ้มก่อนที่จะพยายามลากอีกคนลุกจากโซฟา
.
.
.
ณ.โต๊ะอาหาร
"ขอบคุณสำหรับอาหาร" ทั้งสองพูดพร้อมกัน
"เป็นไงครับ ฝีมือผม"มิลถามด้วยท่าทางยิ้มๆ
"ก็กินได้"จีตอบออกไปถึงแม้อาหารที่มิลทำจะอร่อยมากก็ตาม
"ครับ^^" มิลยิ้มก่อนจะเก็บจานไปล้าง
จีเดินตามเข้าไปในห้องครัว ในขณะที่มิลกำลังล้างจานอยู่
"นี่ที่นายบอกว่าชอบผลงานฉันนี่จริงหรอ" จีถาม
"จริงสิครับ ผมนะชอบพี่มาก พี่ดูเป็นคนจริงจังกับงาน แล้วอีกอย่างพี่ดูเป็นคนอ่อนโยนแถมดูใจดีอีกด้วย" มิลพูดไปยิ้มไป
"หรอ งั้น...นายอยากรู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉันมั๊ยละ" จีเดินเข้าไปเท้าแขนใกล้ๆกับอ้างล้างจาน และยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆร่างบาง
"อยากสิครับ.."มิลมองขึ้นก่อนจะล้างมือและเอามือนั้นค่อยๆเคลื่อนเข้าไปเหมือนจะจับที่ใบหน้าของร่างสูงแต่แล้ว..
.
.
.
"เฮ้ยยย" จีร้องด้วยความตกใจเมื่อมิลกลับเอามือนั้นมาเช็ดเสื้อของเค้าแล้วหัวเราะอย่างร่าเริง
"ฮ่าๆๆ งั้นเดียวมิลไปจัดของที่ห้องก่อนนะครับ" ร่าบางรีบวิ่งเข้าห้องไปด้วยท่าทางทะเล้น
'เด็กนี่ สงสัยอย่างเจอดีสิน่ะ มีะไรหนุกๆมาให้เล่นอีกแล้วสิน่ะ' จีบ่นพึมพัม แต่เด็กนี่มองใกล้ๆแล้วมันก็น่ารักนี่หว่า แต่ เด็กนี่หน้าตามันคุ้นๆแหะ - -
.
.
.
.
.
ณ.ห้องของมิล
"แฮ่กๆๆๆ" นี่พี่เค้าตั้งใจจะทำอะไรผมเนี่ย หรือว่าพี่เค้าจำผมได้ ไม่นี่ๆๆ ไม่หรอก จัดของต่อดีกว่า
มิลเอามือทาบที่หน้าอกตัวเองที่ตอนนี้กำลังเต้นแรง เพราะใครบางคน..
.
.
เวลาผ่านไปไม่นานนักร่างบางก็จัดของเสร็จ
"อ่า~ เสร็จสักที" เหนื่อยเหมือนกันแหะ เอ๊ะว่าแต่ตอนนี้พี่จีทำอะไรอยู่นะ ออกไปดูหน่อยดีกว่า
ร่างบางคิดก่อนจะเดินไปเปิดประตูออกจากห้อง เมื่อออกไปก็พบร่างสูงที่กำลังนั่งหน้านิ่งดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขก
"..." ร่างบางค่อยๆย่องไปทางด้านหลังของร่าสูง
"..."
"แบร่~~~" ร่างบางโผล่มาจากหลังโซฟาก่อนจะแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ร่างสูงด้วยท่าทางทะเล้น
"เฮ้ยยยย!" เมื่อร่างสูงหันไปเผชิญหน้ากับร่างบางที่ตอนนี้หน้าทั้งคู่ห่างกันไม่ถึง3เซน
ด้วยความตกใจร่างบางจึงรีบเคลื่อนใบหน้าของตนออกมาห่างๆ
"ฮ่าๆๆๆๆๆพี่นี่ขี้ตกใจจัง" มิลพูดด้วยท่าทางปกติ ทั้งที่ใจของเค้านั้นตอนนี้มันกลับเต้นแรงเอามากๆ
"น..นี่นายเล่นอะไรของนายเนี่ย" ร่างสูงเบี่ยงหน้าหลบหน้าเพราะรู้สึกว่าตัวเองก็ใจเต้นแรงเหมือนกัน แต่ผมตกใจหรืออะไรเค้าก็ไม่รู้ ...
ทั้งคู่นั่งดูทีวีกันไปเรื่อยๆจนเวลาก็ล่วงเลยมาถึง3ทุ่มกว่าๆแล้ว
"หาวววว.นี่พี่จีไม่ง่วงหรอครับ" ร่างบางถามอีกคนด้วยท่าทางง่วงสุดๆ พร้อมกับเอามือไปเช็ดน้ำตาจากการหาว
"ฉันยังน่ะ ถ้านายง่วงก็ไปนอนสิ" จีตอบออกไปไม่ค่อยสนใจอะไรนัก
"ไม่อ่าา มิลรอนอนพร้อมพี่ดีกว่า"ร่างบางพูดด้วยท่าทางสลึมสลือ ตาก็จะปิดไม่ปิดแล
"อืมๆนี่ฉันจะไปนอนละ ไปก็ไปๆ" ร่างสูงบอกออกไปเพราะตนก็เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน
เมื่อร่างสูงลุกขึ้นร่างบางก็ลุกตาม แต่กลับเดินไปที่ห้องครัว ร่างสูงแปลกใจแต่ก็เดินเข้าห้องนอนตัวเองไป
เด็กนี่มันเด็กจริงๆ แล้วนี่จะมาเป็น ผู้จัดการของฉันได้จริงๆหรอ ...
.
.
.
*ก๊อกๆๆ*
"เข้ามา" ร่างสูงตอบ
"อ่า คือผมเอานมร้อนมาให้พี่นะครับ" ร่างบางเดินถือแก้วนมมาด้วยท่าทางจะหลับไม่หลับแล
"อืม ขอบใจ.นายก็ไปนอนได้แล้ว" จีรับนมมาก่อนจะบอกร่างบาง
"คร้าบบ = = พี่ก็รีบนอนนะครับ พรุ่งนี้มีงานถ่ายแบบตอนเที่ยงนะครับ" ร่างบางพูดด้วยเสียงยานครางเพราะความง่วง ก่อนจะเดินออกจากห้องร่างสูงไปเพื่อกลับเข้าห้องของตน
70%__
ต่อคะ
เช้าวันต่อมา....
"พี่จีคร้าบบบบ~ ตื่นๆๆๆๆ" ผมรีบวิ่งเข้ามาให้ห้องนอนของผู้ชายที่ชื่อจีวา เอ๊ะ นี่เค้าขี้เซ้าจังเช้าแล้วยังไม่ตื่นอีก - -"
"อื้อออ" พี่จีวาเค้าทำท่าทางรำคาญผมก่อนจะเอาผ้าห่มมาคลุมโปง
"ถ้าพี่ไม่ตื่นผมจะปลุกแบบเมื่อวานะครับ"ผมขู่ในขนาดที่ตัวเองกำลังเปิดผ้าม่านในห้องของพี่จี
"อื้อออ แล้วนายจะรีบมาปลุกฉันทำไม= =" จีวาพูดด้วยเสียงงัวเงีย
"นี่มันเช้าแล้วนะครับ แล้วอีกอย่างวันนี้พี่มีถ่ายแบบนะครับ แล้วที่สำคัญอาหารเช้าพีก็ต้องทานสิครับ แล้วไหนจะต้องไปทำผมก่อนอีก พี่จะมาตื่นสายไม่ได้นะครับ" ผมบ่นพี่จียาวเยียดจนเค้าต้องตื่นขึ้นมานั่งในสภาพง่วงเต็มทนแต่ถึงไงพี่เค้าก็หล่ออยู่ดีอ่าา ><~
"เออๆ.ฉันตื่นแล้ว ไหนละอาหารเช้า" จีพูดด้วยท่าทางงัวเงีย
"ผมจัดโต๊ะไว้แล้วครับ ออกไปกินกันนะครับ ออ แต่ก่อนอื่นพี่ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนดีกว่า" พอพูดเสร็จผมก็ดึงเค้าขึ้นมาจากเตียง และดันเค้าเข้าห้องน้ำไป
เมื่อผมจัดโต๊ะเรียบร้อยพี่จีวาก็เดินออกมาจากห้องของเค้า เค้านั่งลงบนโต๊ะอาหารตรงข้ามผม เช้านี้ผมทำอาหารเช้าแบบฝรั่ง ขนมปัง แฮม ไข่ดาว และก็นมอุ่นๆอีก1แก้ว
.
.
.
"ขอบคุณสำหรับอาหาร" ผมกับพี่เค้าพูดพร้อมกัน
"งั้นพี่จีไปอาบน้ำก่อนนะครับ เดียวผมขอล้างจานเก็บโต๊ะก่อน" ผมพูดก็จะเริ่มลงมือเก็บโต๊ะล้างจานและอาน้ำจนเสร็จ
"วันนี้มีถ่ายแบบที่เดียวนะครับ" ผมหยิบแว่นขึ้นมาใส่ก่อนจะเริ่มเช็คตารางของพี่จี
"อืม...เอ่อ..เฮัย" พี่จีร้องออกมาเมื่อผมเดินเข้าไปใกล้ๆเค้าเพื่อจัดปกเสื้อให้เค้า
"ผมเห็นมันไม่ค่อยเข้าที่นะครับเลยจัดให้" ผมยิ้มหวานส่งให้คนตรงหน้าก่อนที่เค้าจะเดินนำผมมาขึ้นรถ ซึ่งเค้าเป็นคนขับ แล้วถ้าถามว่าทำไมผมไม่ขับน่ะหรอ ง่ายๆเลย ก็มันเป็นรถของเค้าไงครับ
.
.
ณ.สตูดิโอถ่ายแบบ บริษัท MBL
ตอนนี้ผมกับพี่จีเดินเค้ามาในสตูดิโอแล้ว ระหว่างทางผมก็ทักคนมากมาย เพราะผมต้องรู้จักกับคนเยอะงานผมคือผู้จัดการส่วนตัวยิ่งรู้จักคนเยอะๆยิ่งดีครับ ตอนนี้พี่เค้ากำลังคุยกับพี่ชินเรื่องคอนเช็ปของงานวันนี้ ผมก็นั่ง ระหว่างที่นั่งรอ เพราะก็หาน้ำหาอะไรมาเตรียมไว้ให้ เพราะเวลานี้มันก็ใกล้เที่ยงแล้ว
“ไปห้องแต่งตัวกัน” พี่เค้าเดินมาชวนผม และพี่เค้าก็เดินนำหน้าผมไป ก่อนจะถึงห้องแต่งตัวผมดึงเสื้อพี่จีไว้
“อะไร” เค้าหันหลังมาหาผม ผมส่งขนมปังให้เค้า
“นี่ครับ นี่เที่ยงแล้วพี่ทานอะไรหน่อยดีกว่า”เค้ารับขนมปังไปก่อนจะเก็บไว้
“เดียวฉันจะถ่ายแบบ มากินอะไรตอนนี้” เค้าพูด ทำให้ผมชะงักเมื่อนึกได้
“ขอโทษครับ” ผมก้มหน้าแล้วกำลังจะเดินตามต่อ
“เดียวเลิกงานแล้วฉันค่อยกินละกัน” เค้าพูดแล้วเอามือมาลูบหัวผม หัวใจผมเต้นตึกตัก จนเหมือนเค้าจะได้ยิน
“เอ่อ...ครับ” ผมยิ้ม
.
.
.
เมื่อการถ่ายแบบผ่านไป ผมกับเค้าก็กลับมาที่บ้านกัน เค้าดูเหนื่อยมาก ผมเลยบอกให้เค้าไปนอนก่อน และผมกำลังจะทำอาหารเย็นให้เค้า ผมมีเวลาอีกแค่ 1 อาทิตย์เท่านั้นก่อนที่ผู้จัดการคนเก่าเค้าจะกลับมาจากลาพักร้อน ผมต้องทำให้เค้าจำเรื่องเมื่อก่อนให้ได้ ผมมีเวลาแค่นั้นจริงๆ..
.
“พี่จีครับบบ กินข้าววว” ผมวิ่งเค้าไปเรียกพี่เค้าในห้องก่อนที่ตัวเองจะวิ่งออกมาเมื่อเห็นว่าพี่เค้าตื่นแล้ว
“อืมมม - -*” จีวาลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเก็บอะไรบ้างอย่างที่ร่างเล็กทำตกไว้ในห้องเค้าตอนที่รีบวิ่งออกไปเมื่อกี้ “น.นี่มันอะไรกัน...” จีวาพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องเพื่อไปถามกับเจ้าตัวเอง
“มาแล้วหรอครับบ มาๆๆกินข้าวครับๆ” มิลพูดเมื่อหันไปเห็นจีวาวิ่งออกมาจากห้อง
“มิล...นี่มันอะไร...” จีวาพูดพร้อมกับวางบางสิลงบนโต๊ะอาหาร
“ตกลงนายเป็นใครกันแน่....”
TBC___
คอมเม้นติเตือนกันได้นะคะ TT เรื่องแรกของเราเลยยย เป็นยังไงกันบ้าง
ความคิดเห็น