คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : The Story 2 : swimming pool
จบไปเสียแร้วในตอนของชางมิน เรามาต่อกันเรยดีกว่าจ้า...
"(พูดไทยนะคะ )ว้าว ในที่สุดก็ได้กลับมาเมืองไทยซะทีล่ะนะ" หญิงสาวใส่ชุดว่ายน้ำทูพีทคนหนึ่งพูดขึ้น
"ไม่มีคนเลยแฮะ ฝันมานานว่าอยากว่ายน้ำ ดีใจจังในที่สุดฝันก็เป็นจริง อิอิ"พูดจบหญิงสาวก็กระโดดลงน้ำ แต่ทว่า... ดันนึกได้ว่าตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น -*-
"อ่ะ ลึกจัง ฉันขาไม่ถึงง่า ช่วยด้วยๆ Help Me !!!!"พอดีกับที่มีชายหนุ่มคนหนึ่งใส่กางเกงว่ายน้ำเข้ามาเห็นเหตุการนั้นพอดี...
เขาจึงไม่รอช้ากระโดดลงไปช่วยหญิงสาวที่กำลังจมน้ำทันที...
...ในที่สุดชายหนุ่มก็ช่วยหญิงสาวขึ้นมาได้!!!! แต่หญิงสาวกลับหมดสติไปเสียดื้อๆ...
"(อันนี้พูดเกาหลีนะคะ)นี่คุณ เป็นอะไรหรือเปล่า?"
ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...
เอ้ย ม่ายช่ายยยยมั่วแร้ววววววพี่น้อง...
"นี่คุณ ตายแล้วหรอ ยังอยู่หรือเปล่า?"
"เฮ้อ ทำไงดีล่ะ..." เขาร้องรำพึงออกมาเบาๆ
"อืม... ก็คงจะมีแต่วิธีเดียวล่ะสินะ" เขาว่าอีกครั้งก่อนจะทำในสิ่งที่ตัวเองคิด (อย่าคิดลึกนะจ๊ะ)
...........................................................
"แค๊กๆ"
ในที่สุดหญิงสาวของเราก็ฟื้น แต่ว่า...
เพียะ! เสียง ตบมือ เอ๊ย!!!! ตบหน้าดังขึ้นลั่นไปทั่วสระน้ำ
"นะ...นายทำอะไรฉันน่ะ"
ชายหนุ่มงงกับที่หญิงสาวไทยพูด เพราะเขาฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง... (ก็แน่สิ เอ้อ)
"(ภาษาเกาหลี) พูดอะไรน่ะ ผมฟังไม่รู้เรื่อง แล้วคุณมาตบผมทำไมกัน"
อ่ะ นายนี่เป็นคนเกาหลีหรอเนี่ย น่ารักดีแฮะ อิอิ...
เอ้ย! นี่ไม่ใช่เวลามาบ้าผู้ชายนะ...
"(ภาษาเกาหลี)นายเป็นคนเกาหลีหรอ"
"อื้ม แล้วเมื่อกี้เธอตบฉันทำไมกัน" ชายหนุ่มพูดก่อนจะเอามือกุมแก้ม
"ก็...ก็นายจูบฉันอ่ะ นั่นมันจูบแรกของฉันเลยนะ"
ใช่แล้ว นายนั่นจูบฉัน นายนั่นได้จูบแรกของฉัน อ๊ากกกกกก....
"ฉันไม่ได้ตั้งใจจะจูบเธอนี่ ฉันก็แค่ช่วยชีวิตเธอก็เท่านั้น"
"แต่ฉันเสียหายนะนาย"
"นี่ เธอไม่คิดจะขอบคุณฉันสักคำเลยหรอไง ฉันอุตส่าห์ช่วยชีวิตเธอนะ"
ชายหนุ่มเริ่มมีน้ำโหขึ้นมาบ้างแล้ว...
"เชอะ แล้วใครขอร้องให้นายมาช่วยฉันล่ะ"
หญิงสาวก็มีน้ำโหดุเดือดไม่แพ้กัน...
"ก็เธอเป็นคนพูดเองไม่ใช่หรอว่าช่วยด้วยๆน่ะ"
เออแฮะ ฉันร้องให้ช่วยนี่นา ว้าย! หน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลยอ่า...
"เฮอะ เถียงไม่ออกล่ะสิ เธอน่ะว่ายน้ำไม่เป็นใช่ไหมล่ะ"
เฮ้ย นายนั่นรู้ได้ไงเนี่ย นั่นมันจุดอ่อนของฉันเลยน้า...
"คะ...ใครบอกล่ะ ฉะ...ฉันไม่ปัญญาอ่อนขนาดว่ายน้ำไม่เป็นหรอกน่า"
"แน่ใจหร๊อ แล้วปะกี้ทำไมถึงจมน้ำล่ะ หือ?"
"กะ...ก็"
ก็อะไรดีวะ คิดไม่ออก.... -*-
"เอาเถอะ ถ้าว่ายน้ำไม่เป็นก็ไม่ต้องฝืนหรอก"
เชอะ...
"เอางี้ไหม เดี๋ยวฉันจะสอนเธอให้ ฉันว่ายน้ำเก่งนะ"
ต๊ายยยย หน้าหวานแบบนี้เนี่ยนะว่ายน้ำเก่ง ฆ่าให้ตายก็ไม่เชื่อหรอก...
"ไม่เชื่อล่ะสิ เฮ้อ ฉันว่าเธอคงไม่กล้าหรอก ป๊อดชัว"
มันรู้ได้ไงวะ?
"คะ...ใครบอกว่าฉันป๊อดล่ะ ก็ได้ๆ ฉันจะเรียนกับนายก็ได้"
"งั้นก็ดี งั้นเรามาเริ่มเรียนกันเลย บอกไว้ก่อนนะว่าฉันดุ"
"เชอะ!! รู้แล้วล่ะน่า"
และในที่สุดทั้งฉันก้ได้เรียนว่ายกับนายนี่...อย่าทุลักทุเลเต็มที่ -*-
เวลาล่วงเลยไป 1 ชั่วโมง...
"อืม ดีขึ้นมากเลย เธอเรียนรู้เร็วดีนี่"
"ขอบใจที่ชม"
"นี่ นายชื่ออะไรหรอ"
"เฮ้ย นี่เธอไม่รุ้จักฉันหรอกหรอ"
"อ้าว แล้วทำไมฉันต้องรู้จักนายด้วยล่ะ เกาหลีคนเยอะแยะ ใครจะไปรู้จักนายกัน"
"นี่เธอบ้าหรือเปล่า? เธอไม่รู้จักฉันเลยรึไงกัน"
ทำไมนายนี่ถามแปลกจัง แค่ไม่รู้จักต้องหาว่าบ้าด้วย...
"ก็ใช่น่ะสิ ถ้าไม่อยากบอกชื่อก็ไม่เป็นไรฉันก็ไม่อยากรู้เหมือนกันแหละ"
"ก็ได้ บอกก็ได้ ฉันชื่อคิมแจจุง"
"อ้อหรอ ฉันชื่อขนมจีบ เป็นคนไทย แต่ไปเรียนที่เกาหลี"
"งั้นเหรอ แต่นี่เย็นมากแล้ว กลับเถอะ พักอยู่ห้องไหนล่ะ เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอก ฉันไปเองได้ ไม่เป็นไร"
"อืม"
"ยังไงก็..ขอบใจนะที่สอนฉันว่ายน้ำน่ะ"
"ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อย"
"แต่ว่า...เรื่องที่นายเอาจูบแรกฉันไปฉันไม่ยกโทษให้หรอกนะ เชอะ"
"เฮ้ย เดี๋ยว...กลับมาก่อน"
ฮึ่ม! จูบแรกของฉัน...เสียไปแล้วหรอเนี่ย ฮือๆ...
อ่ะลืมไป เราต้องไปร้านเค้กยัยโซดากะชาเย็นนี่นา เกือบลืมแน่ะ...
แต่ทำไงดีล่ะ จะไปชุดนี่น่ะหรอ...
อืม คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ก็ในร้านมีกันอยู่ไม่กี่คนเองนี่นา...
งั้นไปเลยดีกว่า...
มาดูอีกด้านหนึ่งก่อน...
"เฮ้ย ยัยขนมจีบนี่ท่าจะบ้าแฮะ ฉันไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย ก็แค่จะช่วยเท่านั้นเอง"
ฮึๆ แต่จูบยัยนั่นก็หวานใช่เล่นนะ...
แจจุงยิ้มกริ่มก่อนจะพาตัวเองเดินออกจากสระว่ายน้ำเพื่อไปหาเพื่อนๆอีก 4 คน...
ความคิดเห็น