ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทบันทึกตำนานปีที่ 8 (2005) - แยกกัน..ยังอยู่ (ครบถ้วน)
เฮซอง : คนที่เริ่มทำผลงานเดี่ยวคนแรกของชินฮวาก็คือ จอนจินครับ เขาถ่ายโฆษณา ส่วนสมาชิกทุกคนของชินฮวาก็หารายได้ของตัวเองอย่างที่จอนจินเขาทำแยกกันไป 6 คน 6 เส้นทาง ตอนนี้เราต่างมีรายได้ของแต่ละคนเอง แต่จอนจินเขาน่ารักครับ เขาบอกว่า"ถึงผมจะถ่ายแบบคนเดียว แต่เราคือชินฮวา เพราะงั้น แบ่งตังค์กันครับบ~"
เอริค: มันค่อนข้างเหงาครับเวลาที่ไม่มีใครที่ให้เล่นหรือป่วนด้วย ช่วงที่ชินฮวายุ่งๆกับกิจกรรม ไม่ว่าตารางงานจะแน่นเอี๊ยดแค่ไหน เราก็ยังจะเล่นสนุกด้วยกันได้ แต่พอมางานเดี่ยวแล้ว คุณจะต้องอยู่ลำพังและแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง...มันเหงาจริงๆครับ
มินอู: ตอนที่ผมทำอัลบั้มเดี่ยว M นั้น, มีหลายๆช่วงที่ผมรู้สึกเหงา
ยิ่งช่วงที่ผมเตรียมงานสำหรับคอนเสิร์ตเดี่ยวและสุขภาพผมก็ไม่ดีเท่าไร ผมคิดถึงสมาชิกในวงมากๆ ถึงผมจะได้รับความช่วยเหลือจากพวกเขาในช่วงที่ผมทำเกี่ยวกับ M แต่พอได้ยืนอยู่บนเวที ที่มีเพียงแค่ผม ช่วงเวลานั้นมันอึดอัดแล้วผมก็หวังว่าจะมีกิจกรรมที่ทำร่วมกับกับสมาชิกคนอื่นๆครับ
ดงวาน: ผมรู้สึกเหงามากครับเวลาที่ทำงานเดี่ยว และผมก็จะเริ่มคิดถึงอดีตที่เราได้อยู่ด้วยกันในบ้านเล็กๆหลังนั้น ถึงมันจะน่าปวดหัวไปบ้างแต่ผมก็มีความทรงจำดีๆที่ประทับใจผมกับสมาชิกคนอื่นๆครับ
เฮซอง: ผมรู้สึกว่างานเดี่ยวมันเป็นภาระที่หนัก เพราะว่าบนเวทีที่มีความหมายสำหรับเราทั้ง 6 นั้นมันกลายมาเป็นของผม ในช่วงที่แยกทำงานเดี่ยว ผมทำอะไรๆเพียงคนเดียว มันก็เลยน่าเบื่อครับ เวลามีกิจกรรมให้พวกเราทั้ง 6 เราจะปล่อยมุขแล้วก็เล่นสนุกสนานกันในช่วงที่ว่าง เพราะงั้นผมถึงคิดถึงเวลานั้นมาก..ตอนนี้ผมรู้แล้วครับว่าสมาชิกของผมมีค่ากับผมมากมายแค่ไหน.
จอนจิน: ผมมักจะคิดถึงสมาชิกคนอื่นๆเวลาผมไม่สบาย แล้วมันก็เหนื่อยสุดๆที่จะคุมเวทีทั้งหมดไว้ มันน่าเศร้าครับที่ไม่มีเพื่อนๆมาอยู่ข้างๆผมเวลาผมป่วย เพราะถ้าเราอยู่ด้วยกัน เวลาที่ผมรู้สึกไม่ค่อยดี สมาชิกคนอื่นๆก็จะแบ่งส่วนหน้าที่ของผมไป เพราะงั้นเวลาทำงานเดี่ยวแล้ว จะไม่มีใครคอยช่วยเหลือ และผมก็รู้สึกเหงาจริงๆครับ
แอนดี้: ตอนที่ผมเป็นพิธีกรให้ Inkigayo นั้น, เวลาผมเห็นพวกวงน้องใหม่อย่าง BATTLE, SS501,
DBSK, Super Junior นั้นเล่นด้วยกัน ผมคิดถึงพวกพี่ๆมากเลยครับ
[เฮซองออกมาก่อนดังนั้นพวกเขาจึงเห็นท่าทีของจอนจิน จอนจินดูมีความสุขมาก เขาไม่ได้พบเฮซอง 2 เดือนกว่าและก็เข้าไปกอดเฮซองทันที]
จอนจิน: ผมมีความสุขมากๆแล้วก็ขอบคุณมากๆด้วยที่มา ช่วงเวลาที่ยากลำบากนั้น พอผมเห็นเฮซอง ผมก็ลืมเรื่องราวที่กังวลใจและอะไรที่แย่ๆไปหมดเลย
เอริค: ผมรีบมาจากกองถ่าย"June's Diary" . ผมมาที่นี่ (งานโชว์เคสมินมินอัลบั้ม 2) แบบรีบสุดๆ
เพราะงั้นผมเลยใส่รองเท้าแตะมา และก็เพราะนี่แหล่ะ,มินอูชอบให้ผมเจอเรื่องแย่ๆเสมอเลย.
มินอู: พอผมกล่าวคำขอบคุณของผมจบ.. ผมก็นึกถึงสมาชิกชินฮวาขึ้นมาทันที. 'Sob!' (คือไรง่า - จอย)
แล้วทันทีที่ผมถึงสนามบิน ผมอ้างว้างมากเลย แต่พออยู่บนเวทีผมกลับคิดถึงพวกเขามากกว่าเดิมซะอีก
ดงวาน: เมื่อไรที่เราได้ถ่ายรูปร่วมกับสมาชิก ถึงบรรยากาศอาจจะดูอึดอัดหรือจะอย่างไร เราก็จะพากันสนุกสนานสร้างบรรยากาศให้ดีขึ้น.
[สีหน้าของเขาทำให้รู้ได้ถึงความเหงายามที่เขาโดดเดี่ยวโดยไม่มีสมาชิกชินฮวาคนอื่น]
ถ้าเทียบเรื่องเงินแล้ว, ผมไม่คิดว่าจะมีอะไรดีไปกว่าการได้ถ่ายโฆษณาเดี่ยว.นี่,พวกเรา,ตกลงคืนนี้ใช่ไหม? ถ้าผมบอกเกี่ยวกับงานโฆษณา เขากะจะให้ผมจ่ายคืนนี้ งั้น ไม่บอกล่ะ..วันนี้ หวังว่าเอริคจะเลี้ยงนะ!
เฮซอง: ผมรู้สึกหวั่นๆตอนที่ทำอัลบั้มเดี่ยวโดยที่ไม่มีสมาชิกคนอื่นๆ
จอนจิน: ส่วนผม , ที่เคยทำงานร่วมกันกับสมาชิกชินฮวามาตลอด..ผมรู้สึกเหงาๆขณะที่ถ่ายละคร..แต่ไม่แสดงออกน่ะครับ
ดงวาน: เวลาที่ผมอยู่กับสมาชิกในวง,ผมไม่เคยเป็นโรคนอนไม่หลับนะ แต่ทุกวันนี้ที่ต้องอยู่คนเดียว เวลาผมนอนไม่หลับ เวลากลางคืนที่ผมไม่สามารถหลับได้ผมคิดถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันและนอนไม่หลับเหมือนกัน เราจะลุกขึ้นมาคุยด้วยกันตลอดคืน ฉันคิดถึงพวกนายมากๆเลย
เฮซอง: ทุกทีที่ดงวานนอนไม่หลับ. ดึกๆเขาจะโทรหาผมแล้วก็ถามประจำว่า"คืนนี้ไม่มานอนกับฉันหรอ??"
จอนจิน: เฮซองมักจะมาที่ห้องอัดบ่อยๆ แล้วถ้าผมเกิดร้องเพี้ยน เฮซองก็จะติผมแล้วก็ให้คำแนะนำที่ดีมากๆกลับมา.
มินอู: เอริคเป็นกำลังใจที่ดีมากๆ โดยส่งข้อความว่า "เหนื่อยไหม? มินบง สู้ๆ รักนะจ้ะ" พวกเรารู้สึกว่ามันเป็นข้อความที่น่ารักที่พวกเราไม่ค่อยส่งกันเท่าไร
[พูดจบ..มินอูยิ้มอย่างมีความสุข]
เอริค: ผมต้องขอบคุณสมาชิกทุกคนที่สนับสนุนผมเป็นอย่างดี จริงๆนะ ไม่มีใครจะมาเทียบสมาชิกของผมได้เลยล่ะ แล้วก็ไม่ได้ถืออะไรกันซักเท่าไร แต่หลังจากงานรอบสื่อมวลชนแล้ว มันน่าตกใจมากครับที่สมาชิกที่เหลือต่างส่งข้อความมาเหมือนกัน "ไอ้*** เลี้ยงด้วย!" และผมก็รู้ว่าพวกเขาภูมิใจในตัวผม
มินอู: เวลาที่ผมอัดเสียงอยู่ ,ผมจะได้รับกำลังใจจากเพื่อนๆ แต่มันมีปีศาจอยู่ตัวหนึ่งที่ชอบส่งข้อความแปลกๆมาหาผม อย่างเมื่อเร็วๆนี้ ผมก็ได้รู้ว่าเอริคเป็นคนส่งมัน ข้อความที่ว่า "ไปตายซะ" ดังนั้นผมเลยตอบกลับไปว่า "ยอมแพ้ซะ" .
จอนจิน: สมาชิกในวงที่ไม่มีประโยชน์เลยคือ เอริคครับ เอริคคงมีเวลาว่างมากที่จะส่งข้อความอย่าง "‘샤릉훼’ (syareunghwe)*" มันเป็นภาษาที่พวกนอกโลกใช้กันล่ะมั้งครับ แล้วมันก็รบกวนเวลาซ้อมของผมด้วย
[*ปกติ รัก - ซารางเฮ ช่ะมิค่ะ ของป๋าส่งไปว่า "ซยารึงเว" ซึ่งไม่สามารถแปลได้ จินจึงบอกว่ามันคือภาษาต่างดาว - จอย]
จอนจิน: ผมอยากได้แค่ข้อความขำๆจากสมาชิกคนใดคนนึง มากกว่าที่จะได้รับจากคน 10 คนที่ยกยอผม เวลาที่ผมรู้สึกหมดกำลังใจ
ชินฮวา: แม้ว่าเราจะเป็นกลุ่ม ถึงเราจะมีงานของแต่ละคน..ที่เราต่างก็ทำในแต่ละวัน..แต่ถึงยังไง พอเรากลับมารวมกันแล้ว เราก็จะแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิมอีด
เอริค: มันค่อนข้างเหงาครับเวลาที่ไม่มีใครที่ให้เล่นหรือป่วนด้วย ช่วงที่ชินฮวายุ่งๆกับกิจกรรม ไม่ว่าตารางงานจะแน่นเอี๊ยดแค่ไหน เราก็ยังจะเล่นสนุกด้วยกันได้ แต่พอมางานเดี่ยวแล้ว คุณจะต้องอยู่ลำพังและแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง...มันเหงาจริงๆครับ
มินอู: ตอนที่ผมทำอัลบั้มเดี่ยว M นั้น, มีหลายๆช่วงที่ผมรู้สึกเหงา
ยิ่งช่วงที่ผมเตรียมงานสำหรับคอนเสิร์ตเดี่ยวและสุขภาพผมก็ไม่ดีเท่าไร ผมคิดถึงสมาชิกในวงมากๆ ถึงผมจะได้รับความช่วยเหลือจากพวกเขาในช่วงที่ผมทำเกี่ยวกับ M แต่พอได้ยืนอยู่บนเวที ที่มีเพียงแค่ผม ช่วงเวลานั้นมันอึดอัดแล้วผมก็หวังว่าจะมีกิจกรรมที่ทำร่วมกับกับสมาชิกคนอื่นๆครับ
ดงวาน: ผมรู้สึกเหงามากครับเวลาที่ทำงานเดี่ยว และผมก็จะเริ่มคิดถึงอดีตที่เราได้อยู่ด้วยกันในบ้านเล็กๆหลังนั้น ถึงมันจะน่าปวดหัวไปบ้างแต่ผมก็มีความทรงจำดีๆที่ประทับใจผมกับสมาชิกคนอื่นๆครับ
เฮซอง: ผมรู้สึกว่างานเดี่ยวมันเป็นภาระที่หนัก เพราะว่าบนเวทีที่มีความหมายสำหรับเราทั้ง 6 นั้นมันกลายมาเป็นของผม ในช่วงที่แยกทำงานเดี่ยว ผมทำอะไรๆเพียงคนเดียว มันก็เลยน่าเบื่อครับ เวลามีกิจกรรมให้พวกเราทั้ง 6 เราจะปล่อยมุขแล้วก็เล่นสนุกสนานกันในช่วงที่ว่าง เพราะงั้นผมถึงคิดถึงเวลานั้นมาก..ตอนนี้ผมรู้แล้วครับว่าสมาชิกของผมมีค่ากับผมมากมายแค่ไหน.
จอนจิน: ผมมักจะคิดถึงสมาชิกคนอื่นๆเวลาผมไม่สบาย แล้วมันก็เหนื่อยสุดๆที่จะคุมเวทีทั้งหมดไว้ มันน่าเศร้าครับที่ไม่มีเพื่อนๆมาอยู่ข้างๆผมเวลาผมป่วย เพราะถ้าเราอยู่ด้วยกัน เวลาที่ผมรู้สึกไม่ค่อยดี สมาชิกคนอื่นๆก็จะแบ่งส่วนหน้าที่ของผมไป เพราะงั้นเวลาทำงานเดี่ยวแล้ว จะไม่มีใครคอยช่วยเหลือ และผมก็รู้สึกเหงาจริงๆครับ
แอนดี้: ตอนที่ผมเป็นพิธีกรให้ Inkigayo นั้น, เวลาผมเห็นพวกวงน้องใหม่อย่าง BATTLE, SS501,
DBSK, Super Junior นั้นเล่นด้วยกัน ผมคิดถึงพวกพี่ๆมากเลยครับ
[เฮซองออกมาก่อนดังนั้นพวกเขาจึงเห็นท่าทีของจอนจิน จอนจินดูมีความสุขมาก เขาไม่ได้พบเฮซอง 2 เดือนกว่าและก็เข้าไปกอดเฮซองทันที]
จอนจิน: ผมมีความสุขมากๆแล้วก็ขอบคุณมากๆด้วยที่มา ช่วงเวลาที่ยากลำบากนั้น พอผมเห็นเฮซอง ผมก็ลืมเรื่องราวที่กังวลใจและอะไรที่แย่ๆไปหมดเลย
เอริค: ผมรีบมาจากกองถ่าย"June's Diary" . ผมมาที่นี่ (งานโชว์เคสมินมินอัลบั้ม 2) แบบรีบสุดๆ
เพราะงั้นผมเลยใส่รองเท้าแตะมา และก็เพราะนี่แหล่ะ,มินอูชอบให้ผมเจอเรื่องแย่ๆเสมอเลย.
มินอู: พอผมกล่าวคำขอบคุณของผมจบ.. ผมก็นึกถึงสมาชิกชินฮวาขึ้นมาทันที. 'Sob!' (คือไรง่า - จอย)
แล้วทันทีที่ผมถึงสนามบิน ผมอ้างว้างมากเลย แต่พออยู่บนเวทีผมกลับคิดถึงพวกเขามากกว่าเดิมซะอีก
ดงวาน: เมื่อไรที่เราได้ถ่ายรูปร่วมกับสมาชิก ถึงบรรยากาศอาจจะดูอึดอัดหรือจะอย่างไร เราก็จะพากันสนุกสนานสร้างบรรยากาศให้ดีขึ้น.
[สีหน้าของเขาทำให้รู้ได้ถึงความเหงายามที่เขาโดดเดี่ยวโดยไม่มีสมาชิกชินฮวาคนอื่น]
ถ้าเทียบเรื่องเงินแล้ว, ผมไม่คิดว่าจะมีอะไรดีไปกว่าการได้ถ่ายโฆษณาเดี่ยว.นี่,พวกเรา,ตกลงคืนนี้ใช่ไหม? ถ้าผมบอกเกี่ยวกับงานโฆษณา เขากะจะให้ผมจ่ายคืนนี้ งั้น ไม่บอกล่ะ..วันนี้ หวังว่าเอริคจะเลี้ยงนะ!
เฮซอง: ผมรู้สึกหวั่นๆตอนที่ทำอัลบั้มเดี่ยวโดยที่ไม่มีสมาชิกคนอื่นๆ
จอนจิน: ส่วนผม , ที่เคยทำงานร่วมกันกับสมาชิกชินฮวามาตลอด..ผมรู้สึกเหงาๆขณะที่ถ่ายละคร..แต่ไม่แสดงออกน่ะครับ
ดงวาน: เวลาที่ผมอยู่กับสมาชิกในวง,ผมไม่เคยเป็นโรคนอนไม่หลับนะ แต่ทุกวันนี้ที่ต้องอยู่คนเดียว เวลาผมนอนไม่หลับ เวลากลางคืนที่ผมไม่สามารถหลับได้ผมคิดถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันและนอนไม่หลับเหมือนกัน เราจะลุกขึ้นมาคุยด้วยกันตลอดคืน ฉันคิดถึงพวกนายมากๆเลย
เฮซอง: ทุกทีที่ดงวานนอนไม่หลับ. ดึกๆเขาจะโทรหาผมแล้วก็ถามประจำว่า"คืนนี้ไม่มานอนกับฉันหรอ??"
จอนจิน: เฮซองมักจะมาที่ห้องอัดบ่อยๆ แล้วถ้าผมเกิดร้องเพี้ยน เฮซองก็จะติผมแล้วก็ให้คำแนะนำที่ดีมากๆกลับมา.
มินอู: เอริคเป็นกำลังใจที่ดีมากๆ โดยส่งข้อความว่า "เหนื่อยไหม? มินบง สู้ๆ รักนะจ้ะ" พวกเรารู้สึกว่ามันเป็นข้อความที่น่ารักที่พวกเราไม่ค่อยส่งกันเท่าไร
[พูดจบ..มินอูยิ้มอย่างมีความสุข]
เอริค: ผมต้องขอบคุณสมาชิกทุกคนที่สนับสนุนผมเป็นอย่างดี จริงๆนะ ไม่มีใครจะมาเทียบสมาชิกของผมได้เลยล่ะ แล้วก็ไม่ได้ถืออะไรกันซักเท่าไร แต่หลังจากงานรอบสื่อมวลชนแล้ว มันน่าตกใจมากครับที่สมาชิกที่เหลือต่างส่งข้อความมาเหมือนกัน "ไอ้*** เลี้ยงด้วย!" และผมก็รู้ว่าพวกเขาภูมิใจในตัวผม
มินอู: เวลาที่ผมอัดเสียงอยู่ ,ผมจะได้รับกำลังใจจากเพื่อนๆ แต่มันมีปีศาจอยู่ตัวหนึ่งที่ชอบส่งข้อความแปลกๆมาหาผม อย่างเมื่อเร็วๆนี้ ผมก็ได้รู้ว่าเอริคเป็นคนส่งมัน ข้อความที่ว่า "ไปตายซะ" ดังนั้นผมเลยตอบกลับไปว่า "ยอมแพ้ซะ" .
จอนจิน: สมาชิกในวงที่ไม่มีประโยชน์เลยคือ เอริคครับ เอริคคงมีเวลาว่างมากที่จะส่งข้อความอย่าง "‘샤릉훼’ (syareunghwe)*" มันเป็นภาษาที่พวกนอกโลกใช้กันล่ะมั้งครับ แล้วมันก็รบกวนเวลาซ้อมของผมด้วย
[*ปกติ รัก - ซารางเฮ ช่ะมิค่ะ ของป๋าส่งไปว่า "ซยารึงเว" ซึ่งไม่สามารถแปลได้ จินจึงบอกว่ามันคือภาษาต่างดาว - จอย]
จอนจิน: ผมอยากได้แค่ข้อความขำๆจากสมาชิกคนใดคนนึง มากกว่าที่จะได้รับจากคน 10 คนที่ยกยอผม เวลาที่ผมรู้สึกหมดกำลังใจ
ชินฮวา: แม้ว่าเราจะเป็นกลุ่ม ถึงเราจะมีงานของแต่ละคน..ที่เราต่างก็ทำในแต่ละวัน..แต่ถึงยังไง พอเรากลับมารวมกันแล้ว เราก็จะแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิมอีด
-------------------------------------------------------------
credit - soompi
thai trans - tajoyz
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น