ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทบันทึกของตำนาน :: ภารกิจที่ 2 ของตำนาน (2002 - 2004)
ปีที่ 5 (2002) -- ภารกิจที่สองของตำนาน
จอนจิน: ช่วงนั้นมีครั้งหนึ่งที่ผมได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง ต้องถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินโดยด่วน
จอนจิน: หมอทุกคนช่วยกันห้ามเลือดที่ออกมาจากศีรษะของผม สถานการณ์ในตอนนั้นมันแย่สุดๆเลยครับ
จอนจิน: สมาชิกทุกคนเป็นห่วงผมมาก...พี่ดงวานเอาแต่ตะโกนเรียก "119!!! 119!!!" (เบอร์ฉุกเฉินของเกาหลีค่ะ) ด้วยความตกใจ พอผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็อยู่ในโรงพยาบาลแล้ว...พี่เอริคนั่งเฝ้าผมอยู่หลายชั่วโมง เขาเปลี่ยนท่าไปมาแล้วก็นั่งทำท่าแบบที่พวกเล่นโยคะเค้าทำกัน (??? แต่เค้าแปลมาว่างี้จริงๆค่ะ - เจ๊)...พี่มินอูเดินไปเดินมาอยู่ตลอดเวลา ส่วนพี่เฮซองก็เอาแต่ร้องไห้แล้วพูดว่า "นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นจินนี่ต้องเจ็บตัวขนาดนี้..."
เฮซอง: ผมคิดจริงๆนะว่าเรื่องนี้มันไม่ควรจะเกิดขึ้นกับเขาเลย
เฮซอง: เมื่อผมไปที่ห้องฉุกเฉินตอนที่เกิดเรื่อง หมอบอกกับผมว่า "ตอนนี้อาการของจอนจินน่าเป็นห่วงมากเพราะศีรษะของเขามีเลือดไหลออกมาไม่หยุด" แล้วก็ยังบอกอีกว่า "อาการของเขา แค่ให้ผ่านคืนนี้ไปได้ก็นับว่ายากแล้ว".....ได้ยินแบบนั้นผมถึงกับช็อคไปเลย.....ผมเดินออกมาข้างนอก ตอนนั้นฝนกำลังตก ผมร้องไห้อย่างหนักเพราะคิดว่าน้องชายที่ผมรักกำลังจะจากผมไปแล้ว....จริงๆนะครับ มันอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้...ส่วนจินนี่ นายต้องดูแลตัวเองให้มากๆนะ อย่าทำให้ฉันต้องร้องไห้อีก
เอริค: ใช่...นายต้องดูแลตัวเองให้มากๆ เพราะนายชอบเป็นอย่างงี้ทุกที เวลาที่เราขึ้นแสดงกันทีไรนายก็มักจะเจ็บตัว...
----------------------------------------
ปีที่ 6 (2003) -- ตำนานฟื้นคืนชีพ
ดงวาน: พวกเราย้ายไปอยู่ที่ใหม่...นั่นคือสังกัดใหม่ ภายใต้บริษัทใหม่
ดงวาน: เรามั่นคงต่อคำสัญญาของเราเสมอ จนกว่าจะถึงวาระสุดท้าย เราก็ยังซื่อสัตย์ต่อพวกคุณ....เราทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อตอบแทนพวกคุณ เราทำเช่นนั้นเสมอมา...และในอัลบั้มใหม่ของเรา เพลงใหม่ๆของเรา รูปแบบใหม่ของเรา เราจะยังคงมอบสิ่งนั้นให้กับพวกคุณครับ
เฮซอง: มันเป็นช่วงเวลาที่เราจะต้องใช้เวลาในการตัดสินใจอย่างมาก โชคดีที่ตัดสินใจถูกและเราก็ทำมันได้สำเร็จ มันเหมือนกับเราเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งในฐานะของชินฮวา
----------------------------------------
ปีที่ 7 (2004) -- เราคือ "ตำนาน"
จอนจิน: แม้เขาจะประกาศชื่อเราออกมาถึงสองสามครั้งแต่ผมก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี
เอริค: ผมแปลกใจมากจริงๆ สมาชิกทุกคนเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดีเลย
จอนจิน: สองสามปีที่ผ่านมาเราพยายามอย่างหนักมากเลยครับ
เอริค: มันเหมือนกับหนังเลย ช่วงที่เราลำบากกันตอนนั้น อยู่ดีๆมันก็ย้อนกลับเข้ามาในความทรงจำอย่างรวดเร็ว
เฮซอง: น้ำตาของแฟนๆในค่ำคืนนั้นคือน้ำตาแห่งความดีใจ....และนั่นก็ทำให้พวกเรามีความสุขจริงๆ
เอริค: บอกตามตรงนะ...ความจริงเราก็หวังกับรางวัลในทุกๆปีเหมือนกันแหละครับ เพราะฉะนั้นปีนี้เราก็เลยรู้สึกไม่ต่างกับปีก่อนๆ แต่พอได้รับรางวัลแล้ว....ทุกๆอย่างมันเปลี่ยนไปหมดเลย...
ชินฮวาชางโจ: ข้างนอก ในความมืด ไม่มีแสงไฟเลยแม้แต่นิดเดียว มีเพียงแค่ไมโครโฟนที่ไม่มีใครรู้มาก่อนเลยว่ามันจะถูกใช้เนื่องในโอกาสนี้ ชินฮวาออกมาพบกับพวกเรา มีบอดี้การ์ดคุ้มกันเพียงหนึ่งคน ชินฮวาให้นักข่าวกว่า 20 คนรอสัมภาษณ์พวกเขาอยู่ข้างในและเลือกที่จะออกมาร่วมแบ่งปันความยินดีกับพวกเราก่อน
เฮซอง: ขอบคุณจริงๆครับ...ขอบคุณทุกคนที่ร่วมกันหวังกับเรามาตลอด 7 ปี วันนี้พวกเราทำสำเร็จจนได้ ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับแฟนๆแบบนี้เลยแต่มันก็ได้เกิดขึ้นแล้ว ทั้งหมดนี้ก็เพราะพวกคุณนะครับ เพราะงั้นเราเลยอยากจะออกมาข้างนอกนี่เพื่อบอกกับพวกคุณว่าขอบคุณทุกๆคนมากครับ
จอนจิน: จากใจจริงเลยนะ....แม้ตอนนี้ผมจะไม่ร้องไห้ให้พวกคุณเห็นแต่ข้างในของผมมันก็กำลังร้องไห้อยู่ เราไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ ที่เรามีมันได้ก็เพราะพวกคุณ ตั้งแต่วันที่เราเดบิวต์ในปี 1998....ก็ 7 ปีมาแล้ว พวกเราผ่านอะไรกันมามากและในที่สุดก็มีวันนี้ นั่นเป็นเพราะพวกคุณนะครับ ขอบคุณจริงๆครับ
มินอู: ผมรักคุณ ชินฮวาชางโจ!!!! ขอบคุณมากๆนะครับ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะพวกคุณจริงๆ เราได้รางวัลแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(เขาตะโกนออกมาเสียงดังแล้วก็ชูรางวัลขึ้นมาด้วยความดีใจเหมือนว่าตัวเองเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุดในโลก)
เอริค: ความจริงแล้วเราไม่เคยหวังว่าจะต้องได้แดซางเลย เวลาที่เห็นคนอื่นได้เราก็ดีใจกับพวกเขาและมีความสุขตามไปด้วย....แต่พอหลายๆปีมากเข้า เราก็ยังคงไม่ได้รับมันอยู่ดี...นั่นล่ะครับที่เราเริ่มเห็นแล้วว่าพวกคุณอยากให้เราได้รับมันมากและผิดหวังเสียใจแค่ไหนที่เราไม่ได้ เมื่อเห็นบ่อยครั้งเข้ามันก็เริ่มทำให้พวกเราอยากได้แดซาง อย่างน้อยก็นำมันมาให้พวกคุณ เพื่อทำให้พวกคุณมีความสุข ตอนนี้เราดีใจมากเพราะในที่สุดเราก็ไม่ทำให้พวกคุณต้องร้องไห้ด้วยความผิดหวังอีกต่อไปแล้ว
ดงวาน: อ้า....สมาชิกทุกคนพูดในสิ่งที่ผมอยากจะพูดไปหมดแล้ว....งั้นก็...เราจะมีคอนเสิร์ตในวันที่ 19 นี้นะครับ~~ หวังว่าเราจะได้เจอกับพวกคุณทุกคนที่อยู่ตรงนี้นะคร้าบ *^^* ซารางแฮ~~ ขอบคุณทุกคนครับ......
แอนดี้: อ่า....ขอบคุณจริงๆนะครับ พวกเราจะพยายามให้มากขึ้นในครั้งต่อๆไปอีกนะครับ.....(ร้องไห้)
ชินฮวา: อูรีนึน!!!!????
ชินฮวาชางโจ: ชินฮวา อิมนีดา!!!!!!
Credits:
- Translations: Arirang, mommie Alice, crystalis, other translators from shinhwachangjo.net,
English subbed videos and Chinese subbed videos, Aheeyah
- Articles: shinhwachangjo.net, soompi.com
- Videos: shinhwachangjo.net, youtube, DVDs
- Pictures: yahoo.co.kr, wonderful posters @ soompi.com
Special credits: ****
- FLiPSiDE, labingtatlo, nutzie, shinhwa family @ soompi.com for the comments and supports
- and SHINHWA (Eric, Minwoo, Dongwan, Hyesung, Junjin, Andy) for the quotes
Thai Trans: Finny@ShinhwaThailand
จอนจิน: ช่วงนั้นมีครั้งหนึ่งที่ผมได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง ต้องถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินโดยด่วน
จอนจิน: หมอทุกคนช่วยกันห้ามเลือดที่ออกมาจากศีรษะของผม สถานการณ์ในตอนนั้นมันแย่สุดๆเลยครับ
จอนจิน: สมาชิกทุกคนเป็นห่วงผมมาก...พี่ดงวานเอาแต่ตะโกนเรียก "119!!! 119!!!" (เบอร์ฉุกเฉินของเกาหลีค่ะ) ด้วยความตกใจ พอผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็อยู่ในโรงพยาบาลแล้ว...พี่เอริคนั่งเฝ้าผมอยู่หลายชั่วโมง เขาเปลี่ยนท่าไปมาแล้วก็นั่งทำท่าแบบที่พวกเล่นโยคะเค้าทำกัน (??? แต่เค้าแปลมาว่างี้จริงๆค่ะ - เจ๊)...พี่มินอูเดินไปเดินมาอยู่ตลอดเวลา ส่วนพี่เฮซองก็เอาแต่ร้องไห้แล้วพูดว่า "นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นจินนี่ต้องเจ็บตัวขนาดนี้..."
เฮซอง: ผมคิดจริงๆนะว่าเรื่องนี้มันไม่ควรจะเกิดขึ้นกับเขาเลย
เฮซอง: เมื่อผมไปที่ห้องฉุกเฉินตอนที่เกิดเรื่อง หมอบอกกับผมว่า "ตอนนี้อาการของจอนจินน่าเป็นห่วงมากเพราะศีรษะของเขามีเลือดไหลออกมาไม่หยุด" แล้วก็ยังบอกอีกว่า "อาการของเขา แค่ให้ผ่านคืนนี้ไปได้ก็นับว่ายากแล้ว".....ได้ยินแบบนั้นผมถึงกับช็อคไปเลย.....ผมเดินออกมาข้างนอก ตอนนั้นฝนกำลังตก ผมร้องไห้อย่างหนักเพราะคิดว่าน้องชายที่ผมรักกำลังจะจากผมไปแล้ว....จริงๆนะครับ มันอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้...ส่วนจินนี่ นายต้องดูแลตัวเองให้มากๆนะ อย่าทำให้ฉันต้องร้องไห้อีก
เอริค: ใช่...นายต้องดูแลตัวเองให้มากๆ เพราะนายชอบเป็นอย่างงี้ทุกที เวลาที่เราขึ้นแสดงกันทีไรนายก็มักจะเจ็บตัว...
----------------------------------------
ปีที่ 6 (2003) -- ตำนานฟื้นคืนชีพ
ดงวาน: พวกเราย้ายไปอยู่ที่ใหม่...นั่นคือสังกัดใหม่ ภายใต้บริษัทใหม่
ดงวาน: เรามั่นคงต่อคำสัญญาของเราเสมอ จนกว่าจะถึงวาระสุดท้าย เราก็ยังซื่อสัตย์ต่อพวกคุณ....เราทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อตอบแทนพวกคุณ เราทำเช่นนั้นเสมอมา...และในอัลบั้มใหม่ของเรา เพลงใหม่ๆของเรา รูปแบบใหม่ของเรา เราจะยังคงมอบสิ่งนั้นให้กับพวกคุณครับ
เฮซอง: มันเป็นช่วงเวลาที่เราจะต้องใช้เวลาในการตัดสินใจอย่างมาก โชคดีที่ตัดสินใจถูกและเราก็ทำมันได้สำเร็จ มันเหมือนกับเราเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งในฐานะของชินฮวา
----------------------------------------
ปีที่ 7 (2004) -- เราคือ "ตำนาน"
จอนจิน: แม้เขาจะประกาศชื่อเราออกมาถึงสองสามครั้งแต่ผมก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี
เอริค: ผมแปลกใจมากจริงๆ สมาชิกทุกคนเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดีเลย
จอนจิน: สองสามปีที่ผ่านมาเราพยายามอย่างหนักมากเลยครับ
เอริค: มันเหมือนกับหนังเลย ช่วงที่เราลำบากกันตอนนั้น อยู่ดีๆมันก็ย้อนกลับเข้ามาในความทรงจำอย่างรวดเร็ว
เฮซอง: น้ำตาของแฟนๆในค่ำคืนนั้นคือน้ำตาแห่งความดีใจ....และนั่นก็ทำให้พวกเรามีความสุขจริงๆ
เอริค: บอกตามตรงนะ...ความจริงเราก็หวังกับรางวัลในทุกๆปีเหมือนกันแหละครับ เพราะฉะนั้นปีนี้เราก็เลยรู้สึกไม่ต่างกับปีก่อนๆ แต่พอได้รับรางวัลแล้ว....ทุกๆอย่างมันเปลี่ยนไปหมดเลย...
ชินฮวาชางโจ: ข้างนอก ในความมืด ไม่มีแสงไฟเลยแม้แต่นิดเดียว มีเพียงแค่ไมโครโฟนที่ไม่มีใครรู้มาก่อนเลยว่ามันจะถูกใช้เนื่องในโอกาสนี้ ชินฮวาออกมาพบกับพวกเรา มีบอดี้การ์ดคุ้มกันเพียงหนึ่งคน ชินฮวาให้นักข่าวกว่า 20 คนรอสัมภาษณ์พวกเขาอยู่ข้างในและเลือกที่จะออกมาร่วมแบ่งปันความยินดีกับพวกเราก่อน
เฮซอง: ขอบคุณจริงๆครับ...ขอบคุณทุกคนที่ร่วมกันหวังกับเรามาตลอด 7 ปี วันนี้พวกเราทำสำเร็จจนได้ ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับแฟนๆแบบนี้เลยแต่มันก็ได้เกิดขึ้นแล้ว ทั้งหมดนี้ก็เพราะพวกคุณนะครับ เพราะงั้นเราเลยอยากจะออกมาข้างนอกนี่เพื่อบอกกับพวกคุณว่าขอบคุณทุกๆคนมากครับ
จอนจิน: จากใจจริงเลยนะ....แม้ตอนนี้ผมจะไม่ร้องไห้ให้พวกคุณเห็นแต่ข้างในของผมมันก็กำลังร้องไห้อยู่ เราไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ ที่เรามีมันได้ก็เพราะพวกคุณ ตั้งแต่วันที่เราเดบิวต์ในปี 1998....ก็ 7 ปีมาแล้ว พวกเราผ่านอะไรกันมามากและในที่สุดก็มีวันนี้ นั่นเป็นเพราะพวกคุณนะครับ ขอบคุณจริงๆครับ
มินอู: ผมรักคุณ ชินฮวาชางโจ!!!! ขอบคุณมากๆนะครับ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะพวกคุณจริงๆ เราได้รางวัลแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(เขาตะโกนออกมาเสียงดังแล้วก็ชูรางวัลขึ้นมาด้วยความดีใจเหมือนว่าตัวเองเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุดในโลก)
เอริค: ความจริงแล้วเราไม่เคยหวังว่าจะต้องได้แดซางเลย เวลาที่เห็นคนอื่นได้เราก็ดีใจกับพวกเขาและมีความสุขตามไปด้วย....แต่พอหลายๆปีมากเข้า เราก็ยังคงไม่ได้รับมันอยู่ดี...นั่นล่ะครับที่เราเริ่มเห็นแล้วว่าพวกคุณอยากให้เราได้รับมันมากและผิดหวังเสียใจแค่ไหนที่เราไม่ได้ เมื่อเห็นบ่อยครั้งเข้ามันก็เริ่มทำให้พวกเราอยากได้แดซาง อย่างน้อยก็นำมันมาให้พวกคุณ เพื่อทำให้พวกคุณมีความสุข ตอนนี้เราดีใจมากเพราะในที่สุดเราก็ไม่ทำให้พวกคุณต้องร้องไห้ด้วยความผิดหวังอีกต่อไปแล้ว
ดงวาน: อ้า....สมาชิกทุกคนพูดในสิ่งที่ผมอยากจะพูดไปหมดแล้ว....งั้นก็...เราจะมีคอนเสิร์ตในวันที่ 19 นี้นะครับ~~ หวังว่าเราจะได้เจอกับพวกคุณทุกคนที่อยู่ตรงนี้นะคร้าบ *^^* ซารางแฮ~~ ขอบคุณทุกคนครับ......
แอนดี้: อ่า....ขอบคุณจริงๆนะครับ พวกเราจะพยายามให้มากขึ้นในครั้งต่อๆไปอีกนะครับ.....(ร้องไห้)
ชินฮวา: อูรีนึน!!!!????
ชินฮวาชางโจ: ชินฮวา อิมนีดา!!!!!!
Credits:
- Translations: Arirang, mommie Alice, crystalis, other translators from shinhwachangjo.net,
English subbed videos and Chinese subbed videos, Aheeyah
- Articles: shinhwachangjo.net, soompi.com
- Videos: shinhwachangjo.net, youtube, DVDs
- Pictures: yahoo.co.kr, wonderful posters @ soompi.com
Special credits: ****
- FLiPSiDE, labingtatlo, nutzie, shinhwa family @ soompi.com for the comments and supports
- and SHINHWA (Eric, Minwoo, Dongwan, Hyesung, Junjin, Andy) for the quotes
Thai Trans: Finny@ShinhwaThailand
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น