ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักใสๆของยัยปีศาจ

    ลำดับตอนที่ #2 : คุณพ่อ กับ ลอร่า

    • อัปเดตล่าสุด 16 เม.ย. 49


    "ยะยัยโลมะมาได้ไง" ฉันพูดเสียงสั่น จะทำไงดี ทำไงดีอ่ะ
     "ไอซ์ เธอเป็นปีศาจเหรอ"
     โลมาถามอย่างไม่เชื่อสายตา
     "ทะทำไมคิดยังงั้นอ่ะ^__^"
     "ก็หูกับหางนั่น" โลมาพูดแล้วชี้ ม่ายน้า
     "อ๋อ! ชุดคอสเพลย์น่ะ"
     แก้ตัวน้ำขุ่นๆเลยน่ะ
     "เหรอ!แล้วทำไมเมื่อกี้เธอถึงบอกว่า 'ไม่มีคนแล้วขอคลายร่างหน่อยดีกว่า' ล่ะ"
     โลมาถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
     "อ่า คือ เฮ้อ!ก็ช่วยไม่ได้-_-"(แกยอมรับทามมาย)คือจริงๆแล้วฉันเป็นปีศาจจิ้งจอก2หาง ที่ฉันไม่อยาก
    บอกก็เพราะหากมนุษย์คนไหนรู้เรื่องจะต้องถูกปีศาจที่เดวิลน่าส่งมาฆ่าตาย รวมถึงฉันด้วย(-_-)"
     เมื่อฉันเห็นโลมากับพี่น้ำหน้าซีด ฉันเลยดึงโลมาเข้ามากอดไว้แน่น
     "ไม่ต้องห่วงน่ะ ฉันจะปกป้องพวกเธอเอง"
     "อือ^^"
     "ว่าแต่พวกเธอมาทำไรที่นี่อ่ะ??"
     "คือ ฉันจะมาช่วยไอซ์ทำความสะอาดเลยขึ้นมารอที่ดาดฟ้าน่ะ แล้วก็เห็นพี่น้ำนอนหลับอยู่ข้างหลัง
    ประตูและจู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงของคนวิ่งดังมา ฉันเลยไปแอบหลังประตูน่ะ แหะๆ^___^"
     "ฉันว่าเรามาทำความสะอาดกันดีกว่า"
     โลมาเอ่ย ฉันก็ว่างั้นแหละ 
                         ~~~35  นาที ผ่านปายยยย~~~
     ฉันกับโลมาช่วยกันทำความสะอาดจนเสร็จเรียบร้อย เว้นแต่จะมีใครคนหนึ่งที่ไม่ยอมช่วยอะไรเอา
    แต่มองผู้หญิงทำงาน เป็นผู้ชายภาษาอะไรก็ไม่รู้-__-#
     "เสร็จซักทีเนอะ^^"
     ไอ้บ้านั่นพูดขึ้น แกไม่ช่วยอะไรยังมาพูดดีอีก
        เคร้งๆๆ
     เรา3คนหันไปมองตามเสียงที่เหมือนมีบางอย่างมากระทบกับราวเหล็ก แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็น
    มังกรตัวใหญ่เท่าสิบล้อ มี 2 หัว 3 หางo_O เกาะราวเหล็กอยู่
     "คุณพ่อO_O"
     "พ่อเธอเรอะ!!!"
     "เอลิน่า" เสียงแหบแห้งเรียกชื่อฉัน
     "ลูกรู้กฏใช่มั๊ย"
     "ค่ะ"  
     "งั้นก็ช่วยไมได้ พ่อขอโทษน่ะลูก มันเป็นคำสั่งจากเดวิลน่า"
     "ไอซ์ ใครคือเดวิลน่าแล้วเอลิน่าเป็นใคร "
     "เดวิลน่าฉันไม่รู้ ส่วนเอลิน่าก็ชื่อจริงฉันไงจำไม่ได้เรอะ-__-"
     ซักพักฉันรู้สึกว่าข้างหลังฉันมันร้อนๆ เมื่อหันไปดูก็เจอกับ....ลูกบอลเพลิงยักษ์..
     "หลบเร็ว!!!"
     "จากนี้ไปจะไม่มีการออมมือถึงแม้จะเป็นพ่อลูกก็ต้องฆ่าให้ตาย"
     พ่อฉันคำรามเสียงดัง โชคดีที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ที่ร.ร.ไม่งั้นคงจะหูหนวกไปแล้ว(แล้วทำไมพวกแก
    ไม่หูหนวกฟ่ะ) ยุ่งน่า!
     "เอางั้นก็ได้ โลมา พี่น้ำถอยไป คุริคุริ..."
     ป๊อง~~~
     ฉันกลับคืนร่างเดิมเป็นปีศาจสุนัขจิ้งจอก2หางมีปีกแบบมังกร 1หางและตัวใหญ่เท่าพ่อ
     "โลมาพี่น้ำขึ้นเร็ว!!"
     ว่าแล้ว2คนนั้นก็กระโดดขึ้นหลังฉัน ฉันจึงกระพือปีกบินขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยมีพ่อฉันบินตาม
    มาติดๆ
     "ไฟเออร์บอล เวอร์ชันอัพ"
     หวายO_Oลูกไฟยักษ์มาอีกแล้ว หักปีกหลบก่อนดีกว่า ฟึบ!
     "ทอร์นาโดปะทะวารี(มัน'แหม่งๆน่ะ)"
     ฉันพ่นน้ำออกไป ตูม!!!!
     เราสู้กันมานานมากมายหลายชั่วโมง
     "ไอ้พ่อบ้า รีบยอมแพ้ไปได้เลย"
     "ไอ้ลูกเวร แกสิไปตายซะไป"
     "พ่อลูกคู่นี้ มันแปลกๆน้าo__o"
     เสียงโลมากระซิบกับพี่น้ำ
     "บ้าเหมือนกัน แฮะๆ^^"
     ไอ้นี่ฉันได้ยินน่ะ-__-#
     ตูม!!!!!!!!!!!!!!
     นั่นพ่อฉันโดนเข้าจังๆฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆสมน้ำหน้า
     ฉันรีบร่อนลงไปดู พร้อมกับกลับร่างมนุษย์ แล้วก็ต้องตกใจ
     "พะพ่อ ค่ะTT __TT"
     ฉันตกใจมากเมื่อเห็นพ่อนอนจมอยู่ในกองเลือด หายใจติดๆขัดๆ ใครทำฟ่ะเนี่ยช่างโหดร้าย
    (แกนั่นแหละ-___-")
     "ละลูก"
     "พ่อค่ะ ฮือๆๆ" ฉันสะอื้น
     "ไอ้ลูกเวร ใครสั่งให้แกร้องไห้ว่ะ ส่วนพวกแก2คนน่ะ"
     พ่อฉันตวาดใส่ฉัน แล้วชี้ไปที่โลมากะพี่น้ำ
     "พวกแกไม่มีทางอยู่รอดตลอดไปหรอก"
     แล้วร่างของพ่อก็หายไป
     "พ่อค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา(ขายของ)TT__TT"
     โลมาดึงฉันมากอด
     "โอ๋ๆไม่เป็นไรน้า เดี๋ยวฉันเลี้ยงบะหมี่ลูกชิ้นปลา"
     "จริงอ่ะOoO"
     ว้าว!!!โชคดีสุดๆพ่อตายแล้วเพื่อนก็เลี้ยงบะหมี่ เย้!!!!!!!!!!!!
     ................................
     "พี่ค่ะ^^ขอต่ออีกชามค่ะ"
     "เฮ้ย!!ไอซ์พอแล้วม้างงงง สงสารฉันบ้างสิ ฉันเลี้ยงน่ะแต่แกกินไป6ชามแล้วน่ะ" 
     "ไม่เอา(-_-  )(  -_-)(-_-  )(  -_-)ยังไม่ถึงครึ่งกระเพาะเลยน่ะ"
     "พอเถอะ!กินเยอะเดี๋ยวอ้วน" เสียงเรียบๆดังขึ้น
     หนอย!!!แล้วทีแกล่ะ8ชามแล้วยังมาว่าคนอื่นอีก
     "ช่าย^^ชามนี้ชามสุดท้ายแล้วน่ะ"
     โลมารีบพูด
     "โลมาเก๊าะทีพี่น้ำแกยังไม่เห็นว่าเลย"
     "อย่างพี่น้ำน่ะกรณีพิเศษ"
     โลมากระซิบข้างๆหูฉัน ไอ้เพื่อนลำเอียงT_T เอ๊ะ!หรือว่า
     "นี่ ยัยโล แกคงไม่ได้ชอบพี่น้ำใช่ป่ะ"
     ฉันแกล้ง(กระซิบ)ถามโลมาเล่นๆ แต่มันกลับหน้าแดง
     "อือ>///< แกรู้ได้ไงอ่ะ"
     "หน้าแกกับคำพูดมันฟ้องนะสิ แต่ไม่เป็นไรฉันจะช่วยให้สมหวังเอง^^"
     "จริงอ่ะO_Oโอ้!แกมันไอ้เพื่อนแท้"
     "แต่ต้องเลี้ยงอีกชาม^^น้า"
     "T_Tคิดอีกที ไม่ดีกว่า"
     "โอ๋ๆอย่างอนจิ๊อะช่วยก็ได้ โดยไม่คิดผลตอบแทนเลย เอ๊า"
     "อือ^_________^" 
     โห ฉีกยิ้มซะกว้างเชียว
     "นี่"
     เสียงไอ้บ้าดังขึ้น
     "เธอไม่กินเหรอ บะหมี่มาแล้วน่ะ"
     "กิน .....ไหนอ่ะ"
     ฉันถามแล้วหันซ้ายหันขวา
     "ฉันกินไปหมดแล้ว^^"
     เขายิ้มอย่างกวนประสาท ไอ้บ้า!ฉันอุตส่าห์เปลืองคำพูดสั่งบะหมี่มาน่ะ
     "พี่ค้า คิดตังค์ด้วย หนูมีตังค์น่ะเพราะฉะนั้นไม่ต้องลดราคา"
     โลมารีบตะโกนบอกพี่เค้า
     "425บาทครับ"
     "โห!แพงจัง 200 ก็พอน่ะพี่น่ะๆๆๆ"
     เมื่อกี้แกบอกว่าไม่ต้องลดราคาไม่ใช่เรอะ ยัยโลมา
     "ไม่เอาง่ะTT^TTฮือๆจาเอา200"
     แล้วโลมาก็ต่อจนคนขายเค้ายอม
     "อ่ะนี่200"
     โลมายื่นแบงค์ร้อย2ใบให้พี่เค้า
     "แล้ววันหลังจะมาใหม่น้า^^"
     ฉันว่ามาอีกที เค้าคงไม่ต้อนรับเราแล้วม้าง เหอๆ
     "งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียนน้า^O^บาย"
     พวกเราต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
     ...................................
     "กลับมาแล้วค่า^O^"
     "อ่าว กลับมาพอดีเลย ตั้งแต่วันนี้ไปน้องจะย้ายมาอยู่กับเราน่ะแล้วก็เรียนที่
    เดียวกับไอซ์ด้วย"   แม่ฉันพูดขณะล้างจาน
     "อารายน้า!!!!!!!!!!!!!!!!ลอร่าน่ะเหรอ"
     "อือ^^ตอนนี้อยู่ที่ห้องของลูกน่ะ"
     ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง เมื่อเปิดประตูมาก็เจอกับสาวน้อยผมทองหยิกยาว ดวงตากลมโตสีฟ้า
    อยู่ในชุดนอนลายโดราเอมอน-__-" สาวน้อยคนนี้ชื่อ ลอร่า เป็นน้องสาวของเมย์แสบพอๆกัน ชอบแย่งทุกสิ่งที่ฉันมี
    ร้ายมากๆขอบอก
     "แกมาทำไม"
     ฉันถามแล้วกดล็อคประตู
     "โธ่เอ๊ย!ก็มาเยี่ยมพี่สาวสุดสวยของฉันไง"
      หล่อนตอบแบบกัดฟัน
     "สุดสวยอ่ะฉันยอมรับ แต่ต้องให้ฉันบอกกี่ครั้งเนี่ยว่าใครเป็นพี่แกฟ่ะ แกน่ะเป็นลูกของลุงของอาของ
    พ่อของพี่ของป้าของน้าของน้องแม่ฉันต่างหาก ไม่อนุญาตให้เรียกพี่แต่ให้เรียกว่าไอซ์สุดสวยน่ะโฮะๆๆ"
     "หลงตัวเองชะมัด ยัยบ้านี่"
     "ว่ายังไงน้าO_O"
     "อ่าว ขี้เหร่แล้วยังหูหนวกอีก ถึงตายฉันก็ไม่ยอมเอาเป็นพี่หรอก"
     "ฉันถามดีๆแล้วน่ะ แก(ขอย้ำอีกครั้งน่ะ 'แก')มาทำไม"
     "เหตุผลเดิม ฉันจะแย่งคนที่เข้าใกล้แกทุกคน"
     ด้วยเหตุผลนี้ล่ะค่ะ ทำให้ฉัน ไอซ์สุดสวยผู้เลอโฉม ยังไม่มีแฟน แต่ เอ๊ะ!
     "แกอยู่ม.3แล้วจะรู้ได้ไงว่าใครเข้าใกล้ฉัน"
     "ยังโง่เหมือนเดิมเลยน่ะ รู้เปล่าใครเป็นเจ้าของโรงเรียนนิเวศน์วิทยาสาธิทจันทรานครรามาธิปดีศรีลม
    คมพสุธามหาวิทยาลัยนนทบุรี(ใครตั้งชื่อฟ่ะ-_-")ที่แกเรียนอยู่"
     "อ่าว ก็พ่อเธอไง เอ๋...........เฮ้ย!!!!!"
     "ใช่ดังนั้นฉันเลยให้พ่อพาสฉันขึ้นไปม.4 ห้องเดียวกับแกด้วย โฮะๆ"
     "แกทำอย่างงี้ทำไม แล้วทำไมต้องจองล้างจองผลาญฉันด้วย ฉันไปทำอะไรให้แก"
     "ใช่ เมื่อ5ปีก่อนเธอ....................."
     ก่อนที่ยัยนี้จะพูดจบ แม่ฉันก็พูดขัดขึ้นมาทันที
     "มีอะไรกันเหรอ เห็นตะโกนกันซะลั่นบ้านเลย^^"
     "อ๋อค่ะ เราไม่ได้เจอกันนานมากเลยอยากจะแสดงความรักความผูกพันระหว่างพี่น้องน่ะค่ะ"
     แม่อย่าไปเชื่อมัน ยัยนี้กำลังเท็จทูนเบื้องสูง
     "อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ^^แต่นี้ก็ดึกแล้วเข้านอนกันเถอะป่ะ ลอร่ามานอนกับแม่เร็ว ส่วนไอซ์ก็รีบนอนได้แล้วน่ะ"
     "ค่า"
     แล้วแม่ก็พาลอร่าออกไปจากห้องฉัน เรื่องไรฉันจะยอมนอนง่ายๆล่ะ ฉันต้อง......รีบโทรไปบอกยัยโล!!!
     ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรีบกดเบอร์โลมาอย่างเร็ว
     "ฮัลโหลค่ะ"
     "หวัดดีจ๊ะ ไอซ์ใช่มั้ยจะคุยกับใครล่ะ อ๋อ!!โลมาใช่มั้ยรอแป๊ปนึงน่ะเดี้ยวเรียกให้ ตึกๆๆๆ(เสียงวิ่ง)"
     เสียงงี้พี่ปลาวาฬชัวร์ แล้วรู้ได้ไงว่าฉันโทรมาง่ะ-__-" ซักพักก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้น
     "เฮ้ย!!แกน่ะเป็นอะไรกับลูกสาวฉัน ถ้าขืนแกแตะต้องลูกสาวฉันแม้แต่ปลายเล็บแล้วล่ะก็ ตาย"
     เฮือก!!!ฉันไปทำอะไรให้เนี่ย แล้วฉันก็ได้ยินเสียงพี่ปลาวาฬเล็ดลอดเข้ามา
     "เฮ้ย!พ่อไม่ใช่อย่างงั้นนั่น ไอซ์เพื่อนของโลมา เร็วๆสิโลมาไปรับเร็ว"
     คูณพ่อเลยเรอะ
     "เออ คือ ลุงต้องขอโทษด้วยน่ะ หนูไอซ์"
     "อ่าค่ะ-__-^^^"
     "พ่อเก๊าะถอยไปเลย อ่า ฮัลโหลไอซ์โทรมาทำไมมีเรื่องไรเหรอ อ๋อ!เรื่องบะหมี่น่ะเหรอไม่ต้องห่วงเธอได้
    ใช้คืนวันพรุ่งนี้แน่^^"
     "เอ๋!___!พรุ่งนี้เหรอ เอ๊ย ไม่ใช่เรื่องนั้นคือว่า."
     แล้วฉันก็เล่าเรื่องของลอร่าให้ฟังจนหมดเปลือก
     "เหรอ แหม^^น้องเธอคงจะน่ารักกว่าพี่ล่ะเนอะชื่อ'ไรน่ะพอลล่าเหรอ"
     "ลอร่าย่ะ! แล้วตกลงเธอเป็นพวกใครเนี่ย"
     "แหม ล้อเล่นจ้า แล้วเมื่อ5ปีก่อน เธอไปทำอะไรให้ลอร่าโกรธล่ะ"
     "อ๋อ เอ่อครือว่า...ฉันทำบราวนี่คุงตุ๊กตาหมีสุดรักสุดหวงของลอร่าคอขาดน่ะ"
     "เอ่อ สยองอ่ะ-__-^^^เออมีเรื่องเล่าแค่นี้ใช่มั้ยจะวางล่ะอ๊ะ!อย่าลืมพรุ่งนี้ ขอค่าบะหมี่ด้วย^^"
     "อ๊ะ!เดี๋ยวก่อน นี่โลมาเธอจะเป็นเพื่อนฉันตลอดไปใช่มั้ยT_T"
     โลมาเงียบไปพักนึงแล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาซะลั่น
     "ฮ่ะๆๆๆ โธ่!เรื่องนั้นเอง ฮ่ะๆๆๆๆ"
     "แกหยุดหัวเราะก่อนเถอะ"
     "อะอือ โทษที แต่ไม่ต้องห่วงน่ะ^^ต่อให้พอลล่าแยกฉันออกจากเธอ ฉันก็ยังเป็นเพื่อนเธออยู่น้า"
     "ลอร่าย่ะ แต่ก็ขอบใจ งั้นแค่นี้น้า"
     "เดี๋ยวอย่าเพิ่งวางสิ"
     "ไมอ่ะ"
     "เธอจะได้เปลืองค่าโทรไง^^"
     ปิ๊บ!ฉันกดปิดทันทีที่ยัยโลพูดจบ แล้วโดดขึ้นเตียงนอน
     'ฮึๆ ยัยลอร่าถึงเธอจะแย่งของฉันไปหมด แต่เธอไม่มีทางแย่งมิตรภาพของฉันกับโลมาได้หรอก'
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×