ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คุณพ่อ กับ ลอร่า
"ยะยัยโลมะมาได้ไง" ฉันพูดเสียงสั่น จะทำไงดี ทำไงดีอ่ะ
"ไอซ์ เธอเป็นปีศาจเหรอ"
โลมาถามอย่างไม่เชื่อสายตา
"ทะทำไมคิดยังงั้นอ่ะ^__^"
"ก็หูกับหางนั่น" โลมาพูดแล้วชี้ ม่ายน้า
"อ๋อ! ชุดคอสเพลย์น่ะ"
แก้ตัวน้ำขุ่นๆเลยน่ะ
"เหรอ!แล้วทำไมเมื่อกี้เธอถึงบอกว่า 'ไม่มีคนแล้วขอคลายร่างหน่อยดีกว่า' ล่ะ"
โลมาถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
"อ่า คือ เฮ้อ!ก็ช่วยไม่ได้-_-"(แกยอมรับทามมาย)คือจริงๆแล้วฉันเป็นปีศาจจิ้งจอก2หาง ที่ฉันไม่อยาก
บอกก็เพราะหากมนุษย์คนไหนรู้เรื่องจะต้องถูกปีศาจที่เดวิลน่าส่งมาฆ่าตาย รวมถึงฉันด้วย(-_-)"
เมื่อฉันเห็นโลมากับพี่น้ำหน้าซีด ฉันเลยดึงโลมาเข้ามากอดไว้แน่น
"ไม่ต้องห่วงน่ะ ฉันจะปกป้องพวกเธอเอง"
"อือ^^"
"ว่าแต่พวกเธอมาทำไรที่นี่อ่ะ??"
"คือ ฉันจะมาช่วยไอซ์ทำความสะอาดเลยขึ้นมารอที่ดาดฟ้าน่ะ แล้วก็เห็นพี่น้ำนอนหลับอยู่ข้างหลัง
ประตูและจู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงของคนวิ่งดังมา ฉันเลยไปแอบหลังประตูน่ะ แหะๆ^___^"
"ฉันว่าเรามาทำความสะอาดกันดีกว่า"
โลมาเอ่ย ฉันก็ว่างั้นแหละ
~~~35 นาที ผ่านปายยยย~~~
ฉันกับโลมาช่วยกันทำความสะอาดจนเสร็จเรียบร้อย เว้นแต่จะมีใครคนหนึ่งที่ไม่ยอมช่วยอะไรเอา
แต่มองผู้หญิงทำงาน เป็นผู้ชายภาษาอะไรก็ไม่รู้-__-#
"เสร็จซักทีเนอะ^^"
ไอ้บ้านั่นพูดขึ้น แกไม่ช่วยอะไรยังมาพูดดีอีก
เคร้งๆๆ
เรา3คนหันไปมองตามเสียงที่เหมือนมีบางอย่างมากระทบกับราวเหล็ก แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็น
มังกรตัวใหญ่เท่าสิบล้อ มี 2 หัว 3 หางo_O เกาะราวเหล็กอยู่
"คุณพ่อO_O"
"พ่อเธอเรอะ!!!"
"เอลิน่า" เสียงแหบแห้งเรียกชื่อฉัน
"ลูกรู้กฏใช่มั๊ย"
"ค่ะ"
"งั้นก็ช่วยไมได้ พ่อขอโทษน่ะลูก มันเป็นคำสั่งจากเดวิลน่า"
"ไอซ์ ใครคือเดวิลน่าแล้วเอลิน่าเป็นใคร "
"เดวิลน่าฉันไม่รู้ ส่วนเอลิน่าก็ชื่อจริงฉันไงจำไม่ได้เรอะ-__-"
ซักพักฉันรู้สึกว่าข้างหลังฉันมันร้อนๆ เมื่อหันไปดูก็เจอกับ....ลูกบอลเพลิงยักษ์..
"หลบเร็ว!!!"
"จากนี้ไปจะไม่มีการออมมือถึงแม้จะเป็นพ่อลูกก็ต้องฆ่าให้ตาย"
พ่อฉันคำรามเสียงดัง โชคดีที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ที่ร.ร.ไม่งั้นคงจะหูหนวกไปแล้ว(แล้วทำไมพวกแก
ไม่หูหนวกฟ่ะ) ยุ่งน่า!
"เอางั้นก็ได้ โลมา พี่น้ำถอยไป คุริคุริ..."
ป๊อง~~~
ฉันกลับคืนร่างเดิมเป็นปีศาจสุนัขจิ้งจอก2หางมีปีกแบบมังกร 1หางและตัวใหญ่เท่าพ่อ
"โลมาพี่น้ำขึ้นเร็ว!!"
ว่าแล้ว2คนนั้นก็กระโดดขึ้นหลังฉัน ฉันจึงกระพือปีกบินขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยมีพ่อฉันบินตาม
มาติดๆ
"ไฟเออร์บอล เวอร์ชันอัพ"
หวายO_Oลูกไฟยักษ์มาอีกแล้ว หักปีกหลบก่อนดีกว่า ฟึบ!
"ทอร์นาโดปะทะวารี(มัน'แหม่งๆน่ะ)"
ฉันพ่นน้ำออกไป ตูม!!!!
เราสู้กันมานานมากมายหลายชั่วโมง
"ไอ้พ่อบ้า รีบยอมแพ้ไปได้เลย"
"ไอ้ลูกเวร แกสิไปตายซะไป"
"พ่อลูกคู่นี้ มันแปลกๆน้าo__o"
เสียงโลมากระซิบกับพี่น้ำ
"บ้าเหมือนกัน แฮะๆ^^"
ไอ้นี่ฉันได้ยินน่ะ-__-#
ตูม!!!!!!!!!!!!!!
นั่นพ่อฉันโดนเข้าจังๆฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆสมน้ำหน้า
ฉันรีบร่อนลงไปดู พร้อมกับกลับร่างมนุษย์ แล้วก็ต้องตกใจ
"พะพ่อ ค่ะTT __TT"
ฉันตกใจมากเมื่อเห็นพ่อนอนจมอยู่ในกองเลือด หายใจติดๆขัดๆ ใครทำฟ่ะเนี่ยช่างโหดร้าย
(แกนั่นแหละ-___-")
"ละลูก"
"พ่อค่ะ ฮือๆๆ" ฉันสะอื้น
"ไอ้ลูกเวร ใครสั่งให้แกร้องไห้ว่ะ ส่วนพวกแก2คนน่ะ"
พ่อฉันตวาดใส่ฉัน แล้วชี้ไปที่โลมากะพี่น้ำ
"พวกแกไม่มีทางอยู่รอดตลอดไปหรอก"
แล้วร่างของพ่อก็หายไป
"พ่อค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา(ขายของ)TT__TT"
โลมาดึงฉันมากอด
"โอ๋ๆไม่เป็นไรน้า เดี๋ยวฉันเลี้ยงบะหมี่ลูกชิ้นปลา"
"จริงอ่ะOoO"
ว้าว!!!โชคดีสุดๆพ่อตายแล้วเพื่อนก็เลี้ยงบะหมี่ เย้!!!!!!!!!!!!
................................
"พี่ค่ะ^^ขอต่ออีกชามค่ะ"
"เฮ้ย!!ไอซ์พอแล้วม้างงงง สงสารฉันบ้างสิ ฉันเลี้ยงน่ะแต่แกกินไป6ชามแล้วน่ะ"
"ไม่เอา(-_- )( -_-)(-_- )( -_-)ยังไม่ถึงครึ่งกระเพาะเลยน่ะ"
"พอเถอะ!กินเยอะเดี๋ยวอ้วน" เสียงเรียบๆดังขึ้น
หนอย!!!แล้วทีแกล่ะ8ชามแล้วยังมาว่าคนอื่นอีก
"ช่าย^^ชามนี้ชามสุดท้ายแล้วน่ะ"
โลมารีบพูด
"โลมาเก๊าะทีพี่น้ำแกยังไม่เห็นว่าเลย"
"อย่างพี่น้ำน่ะกรณีพิเศษ"
โลมากระซิบข้างๆหูฉัน ไอ้เพื่อนลำเอียงT_T เอ๊ะ!หรือว่า
"นี่ ยัยโล แกคงไม่ได้ชอบพี่น้ำใช่ป่ะ"
ฉันแกล้ง(กระซิบ)ถามโลมาเล่นๆ แต่มันกลับหน้าแดง
"อือ>///< แกรู้ได้ไงอ่ะ"
"หน้าแกกับคำพูดมันฟ้องนะสิ แต่ไม่เป็นไรฉันจะช่วยให้สมหวังเอง^^"
"จริงอ่ะO_Oโอ้!แกมันไอ้เพื่อนแท้"
"แต่ต้องเลี้ยงอีกชาม^^น้า"
"T_Tคิดอีกที ไม่ดีกว่า"
"โอ๋ๆอย่างอนจิ๊อะช่วยก็ได้ โดยไม่คิดผลตอบแทนเลย เอ๊า"
"อือ^_________^"
โห ฉีกยิ้มซะกว้างเชียว
"นี่"
เสียงไอ้บ้าดังขึ้น
"เธอไม่กินเหรอ บะหมี่มาแล้วน่ะ"
"กิน .....ไหนอ่ะ"
ฉันถามแล้วหันซ้ายหันขวา
"ฉันกินไปหมดแล้ว^^"
เขายิ้มอย่างกวนประสาท ไอ้บ้า!ฉันอุตส่าห์เปลืองคำพูดสั่งบะหมี่มาน่ะ
"พี่ค้า คิดตังค์ด้วย หนูมีตังค์น่ะเพราะฉะนั้นไม่ต้องลดราคา"
โลมารีบตะโกนบอกพี่เค้า
"425บาทครับ"
"โห!แพงจัง 200 ก็พอน่ะพี่น่ะๆๆๆ"
เมื่อกี้แกบอกว่าไม่ต้องลดราคาไม่ใช่เรอะ ยัยโลมา
"ไม่เอาง่ะTT^TTฮือๆจาเอา200"
แล้วโลมาก็ต่อจนคนขายเค้ายอม
"อ่ะนี่200"
โลมายื่นแบงค์ร้อย2ใบให้พี่เค้า
"แล้ววันหลังจะมาใหม่น้า^^"
ฉันว่ามาอีกที เค้าคงไม่ต้อนรับเราแล้วม้าง เหอๆ
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียนน้า^O^บาย"
พวกเราต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
...................................
"กลับมาแล้วค่า^O^"
"อ่าว กลับมาพอดีเลย ตั้งแต่วันนี้ไปน้องจะย้ายมาอยู่กับเราน่ะแล้วก็เรียนที่
เดียวกับไอซ์ด้วย" แม่ฉันพูดขณะล้างจาน
"อารายน้า!!!!!!!!!!!!!!!!ลอร่าน่ะเหรอ"
"อือ^^ตอนนี้อยู่ที่ห้องของลูกน่ะ"
ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง เมื่อเปิดประตูมาก็เจอกับสาวน้อยผมทองหยิกยาว ดวงตากลมโตสีฟ้า
อยู่ในชุดนอนลายโดราเอมอน-__-" สาวน้อยคนนี้ชื่อ ลอร่า เป็นน้องสาวของเมย์แสบพอๆกัน ชอบแย่งทุกสิ่งที่ฉันมี
ร้ายมากๆขอบอก
"แกมาทำไม"
ฉันถามแล้วกดล็อคประตู
"โธ่เอ๊ย!ก็มาเยี่ยมพี่สาวสุดสวยของฉันไง"
หล่อนตอบแบบกัดฟัน
"สุดสวยอ่ะฉันยอมรับ แต่ต้องให้ฉันบอกกี่ครั้งเนี่ยว่าใครเป็นพี่แกฟ่ะ แกน่ะเป็นลูกของลุงของอาของ
พ่อของพี่ของป้าของน้าของน้องแม่ฉันต่างหาก ไม่อนุญาตให้เรียกพี่แต่ให้เรียกว่าไอซ์สุดสวยน่ะโฮะๆๆ"
"หลงตัวเองชะมัด ยัยบ้านี่"
"ว่ายังไงน้าO_O"
"อ่าว ขี้เหร่แล้วยังหูหนวกอีก ถึงตายฉันก็ไม่ยอมเอาเป็นพี่หรอก"
"ฉันถามดีๆแล้วน่ะ แก(ขอย้ำอีกครั้งน่ะ 'แก')มาทำไม"
"เหตุผลเดิม ฉันจะแย่งคนที่เข้าใกล้แกทุกคน"
ด้วยเหตุผลนี้ล่ะค่ะ ทำให้ฉัน ไอซ์สุดสวยผู้เลอโฉม ยังไม่มีแฟน แต่ เอ๊ะ!
"แกอยู่ม.3แล้วจะรู้ได้ไงว่าใครเข้าใกล้ฉัน"
"ยังโง่เหมือนเดิมเลยน่ะ รู้เปล่าใครเป็นเจ้าของโรงเรียนนิเวศน์วิทยาสาธิทจันทรานครรามาธิปดีศรีลม
คมพสุธามหาวิทยาลัยนนทบุรี(ใครตั้งชื่อฟ่ะ-_-")ที่แกเรียนอยู่"
"อ่าว ก็พ่อเธอไง เอ๋...........เฮ้ย!!!!!"
"ใช่ดังนั้นฉันเลยให้พ่อพาสฉันขึ้นไปม.4 ห้องเดียวกับแกด้วย โฮะๆ"
"แกทำอย่างงี้ทำไม แล้วทำไมต้องจองล้างจองผลาญฉันด้วย ฉันไปทำอะไรให้แก"
"ใช่ เมื่อ5ปีก่อนเธอ....................."
ก่อนที่ยัยนี้จะพูดจบ แม่ฉันก็พูดขัดขึ้นมาทันที
"มีอะไรกันเหรอ เห็นตะโกนกันซะลั่นบ้านเลย^^"
"อ๋อค่ะ เราไม่ได้เจอกันนานมากเลยอยากจะแสดงความรักความผูกพันระหว่างพี่น้องน่ะค่ะ"
แม่อย่าไปเชื่อมัน ยัยนี้กำลังเท็จทูนเบื้องสูง
"อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ^^แต่นี้ก็ดึกแล้วเข้านอนกันเถอะป่ะ ลอร่ามานอนกับแม่เร็ว ส่วนไอซ์ก็รีบนอนได้แล้วน่ะ"
"ค่า"
แล้วแม่ก็พาลอร่าออกไปจากห้องฉัน เรื่องไรฉันจะยอมนอนง่ายๆล่ะ ฉันต้อง......รีบโทรไปบอกยัยโล!!!
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรีบกดเบอร์โลมาอย่างเร็ว
"ฮัลโหลค่ะ"
"หวัดดีจ๊ะ ไอซ์ใช่มั้ยจะคุยกับใครล่ะ อ๋อ!!โลมาใช่มั้ยรอแป๊ปนึงน่ะเดี้ยวเรียกให้ ตึกๆๆๆ(เสียงวิ่ง)"
เสียงงี้พี่ปลาวาฬชัวร์ แล้วรู้ได้ไงว่าฉันโทรมาง่ะ-__-" ซักพักก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้น
"เฮ้ย!!แกน่ะเป็นอะไรกับลูกสาวฉัน ถ้าขืนแกแตะต้องลูกสาวฉันแม้แต่ปลายเล็บแล้วล่ะก็ ตาย"
เฮือก!!!ฉันไปทำอะไรให้เนี่ย แล้วฉันก็ได้ยินเสียงพี่ปลาวาฬเล็ดลอดเข้ามา
"เฮ้ย!พ่อไม่ใช่อย่างงั้นนั่น ไอซ์เพื่อนของโลมา เร็วๆสิโลมาไปรับเร็ว"
คูณพ่อเลยเรอะ
"เออ คือ ลุงต้องขอโทษด้วยน่ะ หนูไอซ์"
"อ่าค่ะ-__-^^^"
"พ่อเก๊าะถอยไปเลย อ่า ฮัลโหลไอซ์โทรมาทำไมมีเรื่องไรเหรอ อ๋อ!เรื่องบะหมี่น่ะเหรอไม่ต้องห่วงเธอได้
ใช้คืนวันพรุ่งนี้แน่^^"
"เอ๋!___!พรุ่งนี้เหรอ เอ๊ย ไม่ใช่เรื่องนั้นคือว่า."
แล้วฉันก็เล่าเรื่องของลอร่าให้ฟังจนหมดเปลือก
"เหรอ แหม^^น้องเธอคงจะน่ารักกว่าพี่ล่ะเนอะชื่อ'ไรน่ะพอลล่าเหรอ"
"ลอร่าย่ะ! แล้วตกลงเธอเป็นพวกใครเนี่ย"
"แหม ล้อเล่นจ้า แล้วเมื่อ5ปีก่อน เธอไปทำอะไรให้ลอร่าโกรธล่ะ"
"อ๋อ เอ่อครือว่า...ฉันทำบราวนี่คุงตุ๊กตาหมีสุดรักสุดหวงของลอร่าคอขาดน่ะ"
"เอ่อ สยองอ่ะ-__-^^^เออมีเรื่องเล่าแค่นี้ใช่มั้ยจะวางล่ะอ๊ะ!อย่าลืมพรุ่งนี้ ขอค่าบะหมี่ด้วย^^"
"อ๊ะ!เดี๋ยวก่อน นี่โลมาเธอจะเป็นเพื่อนฉันตลอดไปใช่มั้ยT_T"
โลมาเงียบไปพักนึงแล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาซะลั่น
"ฮ่ะๆๆๆ โธ่!เรื่องนั้นเอง ฮ่ะๆๆๆๆ"
"แกหยุดหัวเราะก่อนเถอะ"
"อะอือ โทษที แต่ไม่ต้องห่วงน่ะ^^ต่อให้พอลล่าแยกฉันออกจากเธอ ฉันก็ยังเป็นเพื่อนเธออยู่น้า"
"ลอร่าย่ะ แต่ก็ขอบใจ งั้นแค่นี้น้า"
"เดี๋ยวอย่าเพิ่งวางสิ"
"ไมอ่ะ"
"เธอจะได้เปลืองค่าโทรไง^^"
ปิ๊บ!ฉันกดปิดทันทีที่ยัยโลพูดจบ แล้วโดดขึ้นเตียงนอน
'ฮึๆ ยัยลอร่าถึงเธอจะแย่งของฉันไปหมด แต่เธอไม่มีทางแย่งมิตรภาพของฉันกับโลมาได้หรอก'
"ไอซ์ เธอเป็นปีศาจเหรอ"
โลมาถามอย่างไม่เชื่อสายตา
"ทะทำไมคิดยังงั้นอ่ะ^__^"
"ก็หูกับหางนั่น" โลมาพูดแล้วชี้ ม่ายน้า
"อ๋อ! ชุดคอสเพลย์น่ะ"
แก้ตัวน้ำขุ่นๆเลยน่ะ
"เหรอ!แล้วทำไมเมื่อกี้เธอถึงบอกว่า 'ไม่มีคนแล้วขอคลายร่างหน่อยดีกว่า' ล่ะ"
โลมาถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
"อ่า คือ เฮ้อ!ก็ช่วยไม่ได้-_-"(แกยอมรับทามมาย)คือจริงๆแล้วฉันเป็นปีศาจจิ้งจอก2หาง ที่ฉันไม่อยาก
บอกก็เพราะหากมนุษย์คนไหนรู้เรื่องจะต้องถูกปีศาจที่เดวิลน่าส่งมาฆ่าตาย รวมถึงฉันด้วย(-_-)"
เมื่อฉันเห็นโลมากับพี่น้ำหน้าซีด ฉันเลยดึงโลมาเข้ามากอดไว้แน่น
"ไม่ต้องห่วงน่ะ ฉันจะปกป้องพวกเธอเอง"
"อือ^^"
"ว่าแต่พวกเธอมาทำไรที่นี่อ่ะ??"
"คือ ฉันจะมาช่วยไอซ์ทำความสะอาดเลยขึ้นมารอที่ดาดฟ้าน่ะ แล้วก็เห็นพี่น้ำนอนหลับอยู่ข้างหลัง
ประตูและจู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงของคนวิ่งดังมา ฉันเลยไปแอบหลังประตูน่ะ แหะๆ^___^"
"ฉันว่าเรามาทำความสะอาดกันดีกว่า"
โลมาเอ่ย ฉันก็ว่างั้นแหละ
~~~35 นาที ผ่านปายยยย~~~
ฉันกับโลมาช่วยกันทำความสะอาดจนเสร็จเรียบร้อย เว้นแต่จะมีใครคนหนึ่งที่ไม่ยอมช่วยอะไรเอา
แต่มองผู้หญิงทำงาน เป็นผู้ชายภาษาอะไรก็ไม่รู้-__-#
"เสร็จซักทีเนอะ^^"
ไอ้บ้านั่นพูดขึ้น แกไม่ช่วยอะไรยังมาพูดดีอีก
เคร้งๆๆ
เรา3คนหันไปมองตามเสียงที่เหมือนมีบางอย่างมากระทบกับราวเหล็ก แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็น
มังกรตัวใหญ่เท่าสิบล้อ มี 2 หัว 3 หางo_O เกาะราวเหล็กอยู่
"คุณพ่อO_O"
"พ่อเธอเรอะ!!!"
"เอลิน่า" เสียงแหบแห้งเรียกชื่อฉัน
"ลูกรู้กฏใช่มั๊ย"
"ค่ะ"
"งั้นก็ช่วยไมได้ พ่อขอโทษน่ะลูก มันเป็นคำสั่งจากเดวิลน่า"
"ไอซ์ ใครคือเดวิลน่าแล้วเอลิน่าเป็นใคร "
"เดวิลน่าฉันไม่รู้ ส่วนเอลิน่าก็ชื่อจริงฉันไงจำไม่ได้เรอะ-__-"
ซักพักฉันรู้สึกว่าข้างหลังฉันมันร้อนๆ เมื่อหันไปดูก็เจอกับ....ลูกบอลเพลิงยักษ์..
"หลบเร็ว!!!"
"จากนี้ไปจะไม่มีการออมมือถึงแม้จะเป็นพ่อลูกก็ต้องฆ่าให้ตาย"
พ่อฉันคำรามเสียงดัง โชคดีที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ที่ร.ร.ไม่งั้นคงจะหูหนวกไปแล้ว(แล้วทำไมพวกแก
ไม่หูหนวกฟ่ะ) ยุ่งน่า!
"เอางั้นก็ได้ โลมา พี่น้ำถอยไป คุริคุริ..."
ป๊อง~~~
ฉันกลับคืนร่างเดิมเป็นปีศาจสุนัขจิ้งจอก2หางมีปีกแบบมังกร 1หางและตัวใหญ่เท่าพ่อ
"โลมาพี่น้ำขึ้นเร็ว!!"
ว่าแล้ว2คนนั้นก็กระโดดขึ้นหลังฉัน ฉันจึงกระพือปีกบินขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยมีพ่อฉันบินตาม
มาติดๆ
"ไฟเออร์บอล เวอร์ชันอัพ"
หวายO_Oลูกไฟยักษ์มาอีกแล้ว หักปีกหลบก่อนดีกว่า ฟึบ!
"ทอร์นาโดปะทะวารี(มัน'แหม่งๆน่ะ)"
ฉันพ่นน้ำออกไป ตูม!!!!
เราสู้กันมานานมากมายหลายชั่วโมง
"ไอ้พ่อบ้า รีบยอมแพ้ไปได้เลย"
"ไอ้ลูกเวร แกสิไปตายซะไป"
"พ่อลูกคู่นี้ มันแปลกๆน้าo__o"
เสียงโลมากระซิบกับพี่น้ำ
"บ้าเหมือนกัน แฮะๆ^^"
ไอ้นี่ฉันได้ยินน่ะ-__-#
ตูม!!!!!!!!!!!!!!
นั่นพ่อฉันโดนเข้าจังๆฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆสมน้ำหน้า
ฉันรีบร่อนลงไปดู พร้อมกับกลับร่างมนุษย์ แล้วก็ต้องตกใจ
"พะพ่อ ค่ะTT __TT"
ฉันตกใจมากเมื่อเห็นพ่อนอนจมอยู่ในกองเลือด หายใจติดๆขัดๆ ใครทำฟ่ะเนี่ยช่างโหดร้าย
(แกนั่นแหละ-___-")
"ละลูก"
"พ่อค่ะ ฮือๆๆ" ฉันสะอื้น
"ไอ้ลูกเวร ใครสั่งให้แกร้องไห้ว่ะ ส่วนพวกแก2คนน่ะ"
พ่อฉันตวาดใส่ฉัน แล้วชี้ไปที่โลมากะพี่น้ำ
"พวกแกไม่มีทางอยู่รอดตลอดไปหรอก"
แล้วร่างของพ่อก็หายไป
"พ่อค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา(ขายของ)TT__TT"
โลมาดึงฉันมากอด
"โอ๋ๆไม่เป็นไรน้า เดี๋ยวฉันเลี้ยงบะหมี่ลูกชิ้นปลา"
"จริงอ่ะOoO"
ว้าว!!!โชคดีสุดๆพ่อตายแล้วเพื่อนก็เลี้ยงบะหมี่ เย้!!!!!!!!!!!!
................................
"พี่ค่ะ^^ขอต่ออีกชามค่ะ"
"เฮ้ย!!ไอซ์พอแล้วม้างงงง สงสารฉันบ้างสิ ฉันเลี้ยงน่ะแต่แกกินไป6ชามแล้วน่ะ"
"ไม่เอา(-_- )( -_-)(-_- )( -_-)ยังไม่ถึงครึ่งกระเพาะเลยน่ะ"
"พอเถอะ!กินเยอะเดี๋ยวอ้วน" เสียงเรียบๆดังขึ้น
หนอย!!!แล้วทีแกล่ะ8ชามแล้วยังมาว่าคนอื่นอีก
"ช่าย^^ชามนี้ชามสุดท้ายแล้วน่ะ"
โลมารีบพูด
"โลมาเก๊าะทีพี่น้ำแกยังไม่เห็นว่าเลย"
"อย่างพี่น้ำน่ะกรณีพิเศษ"
โลมากระซิบข้างๆหูฉัน ไอ้เพื่อนลำเอียงT_T เอ๊ะ!หรือว่า
"นี่ ยัยโล แกคงไม่ได้ชอบพี่น้ำใช่ป่ะ"
ฉันแกล้ง(กระซิบ)ถามโลมาเล่นๆ แต่มันกลับหน้าแดง
"อือ>///< แกรู้ได้ไงอ่ะ"
"หน้าแกกับคำพูดมันฟ้องนะสิ แต่ไม่เป็นไรฉันจะช่วยให้สมหวังเอง^^"
"จริงอ่ะO_Oโอ้!แกมันไอ้เพื่อนแท้"
"แต่ต้องเลี้ยงอีกชาม^^น้า"
"T_Tคิดอีกที ไม่ดีกว่า"
"โอ๋ๆอย่างอนจิ๊อะช่วยก็ได้ โดยไม่คิดผลตอบแทนเลย เอ๊า"
"อือ^_________^"
โห ฉีกยิ้มซะกว้างเชียว
"นี่"
เสียงไอ้บ้าดังขึ้น
"เธอไม่กินเหรอ บะหมี่มาแล้วน่ะ"
"กิน .....ไหนอ่ะ"
ฉันถามแล้วหันซ้ายหันขวา
"ฉันกินไปหมดแล้ว^^"
เขายิ้มอย่างกวนประสาท ไอ้บ้า!ฉันอุตส่าห์เปลืองคำพูดสั่งบะหมี่มาน่ะ
"พี่ค้า คิดตังค์ด้วย หนูมีตังค์น่ะเพราะฉะนั้นไม่ต้องลดราคา"
โลมารีบตะโกนบอกพี่เค้า
"425บาทครับ"
"โห!แพงจัง 200 ก็พอน่ะพี่น่ะๆๆๆ"
เมื่อกี้แกบอกว่าไม่ต้องลดราคาไม่ใช่เรอะ ยัยโลมา
"ไม่เอาง่ะTT^TTฮือๆจาเอา200"
แล้วโลมาก็ต่อจนคนขายเค้ายอม
"อ่ะนี่200"
โลมายื่นแบงค์ร้อย2ใบให้พี่เค้า
"แล้ววันหลังจะมาใหม่น้า^^"
ฉันว่ามาอีกที เค้าคงไม่ต้อนรับเราแล้วม้าง เหอๆ
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียนน้า^O^บาย"
พวกเราต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
...................................
"กลับมาแล้วค่า^O^"
"อ่าว กลับมาพอดีเลย ตั้งแต่วันนี้ไปน้องจะย้ายมาอยู่กับเราน่ะแล้วก็เรียนที่
เดียวกับไอซ์ด้วย" แม่ฉันพูดขณะล้างจาน
"อารายน้า!!!!!!!!!!!!!!!!ลอร่าน่ะเหรอ"
"อือ^^ตอนนี้อยู่ที่ห้องของลูกน่ะ"
ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง เมื่อเปิดประตูมาก็เจอกับสาวน้อยผมทองหยิกยาว ดวงตากลมโตสีฟ้า
อยู่ในชุดนอนลายโดราเอมอน-__-" สาวน้อยคนนี้ชื่อ ลอร่า เป็นน้องสาวของเมย์แสบพอๆกัน ชอบแย่งทุกสิ่งที่ฉันมี
ร้ายมากๆขอบอก
"แกมาทำไม"
ฉันถามแล้วกดล็อคประตู
"โธ่เอ๊ย!ก็มาเยี่ยมพี่สาวสุดสวยของฉันไง"
หล่อนตอบแบบกัดฟัน
"สุดสวยอ่ะฉันยอมรับ แต่ต้องให้ฉันบอกกี่ครั้งเนี่ยว่าใครเป็นพี่แกฟ่ะ แกน่ะเป็นลูกของลุงของอาของ
พ่อของพี่ของป้าของน้าของน้องแม่ฉันต่างหาก ไม่อนุญาตให้เรียกพี่แต่ให้เรียกว่าไอซ์สุดสวยน่ะโฮะๆๆ"
"หลงตัวเองชะมัด ยัยบ้านี่"
"ว่ายังไงน้าO_O"
"อ่าว ขี้เหร่แล้วยังหูหนวกอีก ถึงตายฉันก็ไม่ยอมเอาเป็นพี่หรอก"
"ฉันถามดีๆแล้วน่ะ แก(ขอย้ำอีกครั้งน่ะ 'แก')มาทำไม"
"เหตุผลเดิม ฉันจะแย่งคนที่เข้าใกล้แกทุกคน"
ด้วยเหตุผลนี้ล่ะค่ะ ทำให้ฉัน ไอซ์สุดสวยผู้เลอโฉม ยังไม่มีแฟน แต่ เอ๊ะ!
"แกอยู่ม.3แล้วจะรู้ได้ไงว่าใครเข้าใกล้ฉัน"
"ยังโง่เหมือนเดิมเลยน่ะ รู้เปล่าใครเป็นเจ้าของโรงเรียนนิเวศน์วิทยาสาธิทจันทรานครรามาธิปดีศรีลม
คมพสุธามหาวิทยาลัยนนทบุรี(ใครตั้งชื่อฟ่ะ-_-")ที่แกเรียนอยู่"
"อ่าว ก็พ่อเธอไง เอ๋...........เฮ้ย!!!!!"
"ใช่ดังนั้นฉันเลยให้พ่อพาสฉันขึ้นไปม.4 ห้องเดียวกับแกด้วย โฮะๆ"
"แกทำอย่างงี้ทำไม แล้วทำไมต้องจองล้างจองผลาญฉันด้วย ฉันไปทำอะไรให้แก"
"ใช่ เมื่อ5ปีก่อนเธอ....................."
ก่อนที่ยัยนี้จะพูดจบ แม่ฉันก็พูดขัดขึ้นมาทันที
"มีอะไรกันเหรอ เห็นตะโกนกันซะลั่นบ้านเลย^^"
"อ๋อค่ะ เราไม่ได้เจอกันนานมากเลยอยากจะแสดงความรักความผูกพันระหว่างพี่น้องน่ะค่ะ"
แม่อย่าไปเชื่อมัน ยัยนี้กำลังเท็จทูนเบื้องสูง
"อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ^^แต่นี้ก็ดึกแล้วเข้านอนกันเถอะป่ะ ลอร่ามานอนกับแม่เร็ว ส่วนไอซ์ก็รีบนอนได้แล้วน่ะ"
"ค่า"
แล้วแม่ก็พาลอร่าออกไปจากห้องฉัน เรื่องไรฉันจะยอมนอนง่ายๆล่ะ ฉันต้อง......รีบโทรไปบอกยัยโล!!!
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรีบกดเบอร์โลมาอย่างเร็ว
"ฮัลโหลค่ะ"
"หวัดดีจ๊ะ ไอซ์ใช่มั้ยจะคุยกับใครล่ะ อ๋อ!!โลมาใช่มั้ยรอแป๊ปนึงน่ะเดี้ยวเรียกให้ ตึกๆๆๆ(เสียงวิ่ง)"
เสียงงี้พี่ปลาวาฬชัวร์ แล้วรู้ได้ไงว่าฉันโทรมาง่ะ-__-" ซักพักก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้น
"เฮ้ย!!แกน่ะเป็นอะไรกับลูกสาวฉัน ถ้าขืนแกแตะต้องลูกสาวฉันแม้แต่ปลายเล็บแล้วล่ะก็ ตาย"
เฮือก!!!ฉันไปทำอะไรให้เนี่ย แล้วฉันก็ได้ยินเสียงพี่ปลาวาฬเล็ดลอดเข้ามา
"เฮ้ย!พ่อไม่ใช่อย่างงั้นนั่น ไอซ์เพื่อนของโลมา เร็วๆสิโลมาไปรับเร็ว"
คูณพ่อเลยเรอะ
"เออ คือ ลุงต้องขอโทษด้วยน่ะ หนูไอซ์"
"อ่าค่ะ-__-^^^"
"พ่อเก๊าะถอยไปเลย อ่า ฮัลโหลไอซ์โทรมาทำไมมีเรื่องไรเหรอ อ๋อ!เรื่องบะหมี่น่ะเหรอไม่ต้องห่วงเธอได้
ใช้คืนวันพรุ่งนี้แน่^^"
"เอ๋!___!พรุ่งนี้เหรอ เอ๊ย ไม่ใช่เรื่องนั้นคือว่า."
แล้วฉันก็เล่าเรื่องของลอร่าให้ฟังจนหมดเปลือก
"เหรอ แหม^^น้องเธอคงจะน่ารักกว่าพี่ล่ะเนอะชื่อ'ไรน่ะพอลล่าเหรอ"
"ลอร่าย่ะ! แล้วตกลงเธอเป็นพวกใครเนี่ย"
"แหม ล้อเล่นจ้า แล้วเมื่อ5ปีก่อน เธอไปทำอะไรให้ลอร่าโกรธล่ะ"
"อ๋อ เอ่อครือว่า...ฉันทำบราวนี่คุงตุ๊กตาหมีสุดรักสุดหวงของลอร่าคอขาดน่ะ"
"เอ่อ สยองอ่ะ-__-^^^เออมีเรื่องเล่าแค่นี้ใช่มั้ยจะวางล่ะอ๊ะ!อย่าลืมพรุ่งนี้ ขอค่าบะหมี่ด้วย^^"
"อ๊ะ!เดี๋ยวก่อน นี่โลมาเธอจะเป็นเพื่อนฉันตลอดไปใช่มั้ยT_T"
โลมาเงียบไปพักนึงแล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาซะลั่น
"ฮ่ะๆๆๆ โธ่!เรื่องนั้นเอง ฮ่ะๆๆๆๆ"
"แกหยุดหัวเราะก่อนเถอะ"
"อะอือ โทษที แต่ไม่ต้องห่วงน่ะ^^ต่อให้พอลล่าแยกฉันออกจากเธอ ฉันก็ยังเป็นเพื่อนเธออยู่น้า"
"ลอร่าย่ะ แต่ก็ขอบใจ งั้นแค่นี้น้า"
"เดี๋ยวอย่าเพิ่งวางสิ"
"ไมอ่ะ"
"เธอจะได้เปลืองค่าโทรไง^^"
ปิ๊บ!ฉันกดปิดทันทีที่ยัยโลพูดจบ แล้วโดดขึ้นเตียงนอน
'ฮึๆ ยัยลอร่าถึงเธอจะแย่งของฉันไปหมด แต่เธอไม่มีทางแย่งมิตรภาพของฉันกับโลมาได้หรอก'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น