คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : วันที่ 3 ณ เขาชนไก่
วันที่ 3 ณ เขาชนไก่
ตื่นเหมือนเดิม ทำภารกิจเดิมๆ (เริ่มขี้เกียจพิมพ์ ฮ่าๆๆๆ) หลังจากที่เมื่อวานลำบากตรากตรำกันมา วันนี้เลยให้ทำอะไรเบาๆกันมั่ง...
วันนี้เราจะไปโดดร่มกันค่า ^[]^
กินข้าวเช้าเรียบร้อยก็ตั้งแถวเดินแหกปากกันไปที่หอโดดกันเล๊ยยยยย ก่อนไปครูฝึกก็นจะถามใครโดดไม่ได้ ใครไม่โดดมั่ง ก็ออกไปกันเกือบครึ่ง พุดก็เริ่มดีใจละ เราจะได้โดดเร็วๆไม่ต้องรอนาน เพราะปีที่แล้วพุดก็ไม่ได้โดดแถมยังต้องเสียเงินซื้อปีกอีก ปีนี้เลยตั้งใจว่าจะโดดให้ได้!!
พอไปถึงก็ฟังบรรยายเล็กน้อย มีโชว์โดดตัวอย่างของครูฝึกแล้วก็ถามอีกใครไม่โดด ใครโดดแล้วออกมา พุดก็เหลือบไปเจอเพื่อนออกไป ก็...เอ๊ะ ออกไปทำไมอะเค้าให้คนไม่โดดออกไปไม่ใช่หรอ ก็เลยแอบๆลุกไปหา เท่านั้นแหละโดนต้อนไปอยู่ใต้หอโดดเลย
พุดก็ดีใจ อุ๊ยยย สงสัยเค้าจะให้คนที่เคยโดดแล้วโดดก่อน ^O^ ดีใจๆ โดนทำโทษหมอบคลานเล็กน้อยเป็นการต้อนรับแล้วครูฝึกก็ให้ตั้งแถวไปซื้อปีก พุดก็อ้าว...? ไม่ได้ให้โดดก่อนหรอ ก็อึนๆ เบลอๆ ตามเค้าไป แต่ไม่ซื้อนะ งก ฮ่าๆๆๆ เสร็จก็ให้มานั่ง ก็อ้าว....ให้มานั่งอีกละ เมื่อไหร่จะให้ไปโดดวะ ก้นยังไม่ทันจะแตะพื้นเวรกรรมยังไม่จบแค่นี้ค่ะ มีครูฝึกอีกคนเสียงดังหน้าโฉดๆ มา
ครูฝึก : เฮ้ยยยย ไอ้พวกนี้จะนั่งกันไปให้พื้นถลอกหรอวะ ลุก!!
เด็ก : (ลุกกันพรึบพรึบ ยังงงๆ จะเอายังไงกะกรูวะเนี่ยยย)
ครูฝึก : เห็นแท่นนั่นไม๊ (ชี้ไปที่แท่นรับเวลาคนโดดเสร็จ มีหน้าที่รับเพื่อนลงจากสลิง ห่ายไปประมาณ100 เมตรได้)
เด็ก : พยักหน้ากันหงึกหงัก
ครูฝึก : นับหนึ่งถึงสิบ วิ่งไปให้ถึงแท่น จับคนช้า 1 2 3 4
.!!!
เด็ก : วิ่งกันเหมือนคนบ้า เกิดไรขึ้นกะชีวิต???
พอไปถึงแท่นก็ได้รู้ว่าเอาพวกหนูมาใช้แรงงานค่า T____T หนูอยากโดดหอออออ ก็มีครูดุๆ เสียงดังๆ มันเทรนว่าต้องทำยังไง อะไรบ้าง คัดตัวตามขนาดตัวไปเป็นตำแหน่งต่างๆ
เลข1 นั่งแท่น คอยแกะสลิงออกจากตัว
เลข2-3 เข็นแท่นตามราง
เลข4-5 เป็นคนที่คอยวิ่งจับขาเพื่อนเพื่อเบรค (น่าจะเหนื่อยสุดแล้วนะเพราะต้องวิ่งไปวิ่งมากลางแดด)
เลข 6 คอยวิ่งรอก (เหนื่อยเหมือนกัน)
พุดซาได้เลขสองเป็นคนเข็นแท่นและได้อยู่แท่น1 ซึ่งร่มสุดและสบายที่สุดแล้ว ^O^ โชคดีจริงๆ แต่ไม่ได้โดดอ่า ก็ถามครูฝึกว่าเนี่ยถ้าเพื่อนโดดเสร็จแล้วไปโดดได้ไม๊ ครูฝึกก็ใจดีบอกว่าได้สิ ไปขอเค้าเอานะ พุดซาก็ค่า ^O^ ลัลลาไป
แต่แดดนี่ไม่ลัลลาเลย ร้อนมากกกกกกกกกกก เพราะเวลาเข็นแท่นไปรับเพื่อนมันก็ต้องยืนคอยกลางแดดไง เอาผ้าพันคอมาปิดเป็นหนูน้อยหมวกแดงเลย แต่นี่คงเป็นหมวกเขียวแทน ฮ่าๆๆ หน้าที่มันไหม้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วพอเจอเหงื่อแล้วแสบมากกกกกกก ณ จุดๆนี้ซันบลอคก็เอาไม่อยู่ค่ะ เอาโคลนมาพอกให้เหมือนควายไปเลยท่าจะดี!!
ฐานนี้รู้มาว่าเพื่อนๆที่โดดเสร็จแล้วจะไปฐานเชือกเส้นเดียว สองเส้น สามเส้นต่อ แต่พุดซาไม่ได้ไปค่ะเพราะต้องปฏิบัติภารพกิจเข็นแท่น Y^Y แต่พอโดดกันหมดแล้วพุดซากลับไม่ได้โดดอ่ะ ฮือๆๆๆ เค้ารวมพลแล้วเดินกลับไปกินข้าวเที่ยงกันอ่ะ แอร๊ยยยยยยย อดอีกแล้ว ม่ายยยยยย!!!
กินข้าวเที่ยงเสร็จก็เดินไปเรียนพยาบาลต่อ ก็แบบเอาละวะ ต้องเดินขึ้นเขา แบบครูฝึกหลอกไว้โหดร้ายมากอะ ต้องเดินขึ้นเขา ต้องแบกเพื่อนลงมาให้ได้ แล้วไม่มีครูฝึกไปด้วย มีแค่วิทยุสนามหนัก 10 กิโลกับกระเป๋าพยาบาลไป แบบสถานการณ์ดูเลวร้ายสุดๆ ในใจก็คิดแล้วถ้าเราดันไปเครื่องดับบนเขาจะทำไงเนี่ยยยย ก่อนจะปล่อยขึ้นเขาก็มีการย้ำอีก ใครขึ้นไม่ไหวไม่ต้องขึ้นนะ เดี๋ยวจะเป็นภาระเพื่อนแบกลงมาอะไรแบบนี้ พุดก็อืมมมม ไหวดี ไม่ไหวดี เอาไงดีๆๆๆๆ ไหวละกัน เป็นไงเป็นกัน!!
ที่ไหนได้ ขึ้นเขาก็จริงค่ะ ขึ้นแค่ตีนเขา เดินไปแบบลอดต้นไผ่แดดไม่ค่อยโหดร้ายมาก แล้วก็ไปตามฐานอ่านคำสั่งแล้วก็เลือกว่าใครจะป่วย คำสั่งก็แบบฮามาก เช่น
“นศท.โดนกิ่งไผ่แทงราวนม”
อะไรประมาณนี้ อ่านไปก็ฮาไปซึ่งแบบเรื่องจริงมันจะมีหรอวะ??? กิ่งไผ่สูงกว่าหัวซะอีกถ้าโดนแทงได้แสดงว่าไอ้นี่มันต้องสูงกว่าสองเมตรเลยนะนั่น O[]o
บรรยากาศตอนอยู่ในฐานนี้ก็ฮามา ที่จริงครูฝึกให้เดินกันไปเงียบๆ นะ อารมณ์แบบเป็นทหารลาดตระเวนอะไรแบบนี้ ไปถึงแต่ละฐานจะต้องว.มาบอกว่าถึงไหนแล้วอะไรแบบนี้ ซึ่งแต่ละฐานชื่อก็จะเอาฮาไปไหนคะ
“หนองฮีใหญ่”
ไรแนวนี้ แล้วก็มีเพื่อนบางคนอินจัด ทางเดินปกติมันก็เดินลำบากพออยู่แล้วยังไปหักกิ่งไผ่มาสร้างเครื่องกีดขวางอีก พอถามก็บอกว่ากันฆ่าศึกสะกดรอย ฮ่าๆๆๆ ตอนทำแผลก็อย่างฮาอะ ครูฝึกก็ช่างครีเอตบาดแผลเหลือเกิน เพราะแต่ละอย่างมันประหลาดมา จากที่เดินมาครบ 32 ก็ค่อยๆ บาดเจ็บกันไปจนมองไม่ค่อยเหมือนคนละ คนนั้นก็ที่หัว คนนี้ก็ที่หว่างขา(โดนจริงๆคงไม่ต้องคิดจะมีลูกอีกแล้วอะนะ =.,=) แล้วก็ต้องทำเปลสนามแบกเพื่อนมาด้วย สนุกมากฐานนี้ ตอนแรกก็พูดซะโหดร้ายให้แบกเพื่อนมา เอาจริงๆ แบกมาไม่ถึงยี่สิบก้าวเอง
พอทำภารกิจครบก็ให้มานั่งพัก รอกลุ่มอื่นๆ ก็นั่งคุยนั่งเล่นกันไป ไปผลัดนี้ได้เจอเพื่อนจากหลายภาคเลย คุยกันทีนึกว่ามางาน OTOP ฮ่าๆๆ ไปคุยกับเพื่อนคนนึงมาจากม.แม่โจ้ ก็น่ารักดี แต่ปลื้มคนที่มาจากบุรีรัมมากเลยอะ ชื่ออะไรไม่รู้แต่เห็นทุกคนเรียกว่า(ปัญญา)เรนู เพราะหน้าเค้าแบบสุโค่ยยยยยย!!! ช่างตรงกับอิมเมจรด.ญ สวย ถึก บึกบึน เหลือเกิน ตัวอวบๆ ดำๆ ตัดผมทรงหนูหิ่น หน้าโหดๆหน่อย แล้วก็พูดเสียงดังๆ แบบนี่หล่ะ!! ของจริงหล่ะ!! รด.ญคนอื่นนี่อายไปเลย เทียบกับม.แม่โจ้แล้วอย่างกะไม่ได้เรียนมาเหมือนกันงั้นแหละ
แต่รู้สึกที่บุรีรัมย์จะฝึกโหดกว่านี้เยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แหละ เพราะทุกคนที่มาจากบุรีรัมย์ไม่มีใครเป็นอะไรเลย แถมดูมีความสุขกันดีไม่มีเหนื่อย ไม่มีล้าให้เห็นซักนิด เหมือนมาปิคนิคเปลี่ยนบรรยากาศ ฮ่าๆๆๆ ถ้าเรนูมาอ่านเจอรู้ไว้นะว่าพุดซาเป็น FC อยู่ จุ๊บๆ ^3^
เรียนเสร็จก็เดินกลับกองพันกินข้าวเย็นเรียบร้อยก็ให้อาบน้ำ นอน ปีนี้รู้สึกว่าฝึกสบายกว่าปีที่ผ่านๆ มามาก เหนื่อยไม๊? ก็เหนื่อยอยู่ ร้อนไม๊? ก็ร้อนเหมือนเดิม แต่ไม่โดนทำโทษ ไม่โดนเร่ง ชีวิตรด.ได้แค่นี้ก็แฮปปี้แล้ว ^O^ พรุ่งนี้ต้องเดินทางไกลไปตั้งฐานลาดตระเวนซึ่งถือว่าเป็นจุดไคลแมคสุดๆของการมาเข้าค่ายเขาชนไก่ปี 4 แล้ว ครูฝึกเลยรีบปล่อยนอน
ความคิดเห็น