คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : #44
เอลเปรโรมอาม และเปิประูลมายืนนอรถ มอสำรวโรแรม หลัาธันาเินหายเ้าไปในม่านอ่อหนึ่ วาสีำเบิโึ้น เมื่อเห็นเมธาเินามเธอเ้าไป
“แอบมาั่วับเมธาั้นรึ!” เาพึมพำออมา้วยวามใและโรธเือ
อนแริว่าฟัผิ นึไม่ถึว่าธันาะุยโทรศัพท์ับายอื่น รามแร่บเ้าหาันัรอ ร่าสูแ็แร่รีบ้ำเท้าเ้าไปในโรแรมม่านรู เาเินเ้าไปใน่อที่เห็นผู้หิอเาเินหายเ้าไป
หลัาธันาแยาเอลเปรโร เธอ็รีบ้ำเท้าเ้าไปามหมายเลห้อที่เมธาบอ ไม่นานร่าโปร่บอบบา็มาถึหน้าห้อ และเาะเรียน้าใน เมธาเินประบามหลัแล้วเปิประูอ้อมร่าสาว ใบหน้าเรียวหันวับไปมอน้าหลั
“ุเป็นยัไบ้าะ” ธันาเอ่ยถามพลาเินเ้าไป้านใน เธอนั่รอไม่นานเมธาเินออมาาห้อน้ำโยสวมเพียเสื้อล้าม แ่าเยัอยู่รบ
“ลุเรียันมาุยเรื่ออะไร” เสียอหิสาวเริ่มเ้มึ้น เธอมออย่าระแวและยับะลุึ้น
“ถ้าุหนีผมไป ผมไม่อยามีีวิอยู่อี” เมธาทำามำแนะนำอาราทุำ และไ้ผล เพราะสาวไทยไม่ลุึ้น และยัมอรุ่นพี่้วยแววาสสาร ไม่ิว่าเาะริัับเธอมานานี้
“เมธา ลับบ้านันนะะ มีอะไร่อยุยัน” มือเรียวยื่นไปแ่้นแนึ่เาสวมเพียเสื้อล้าม
พอเมธาไ้รับสัมผัสามือนุ่มเา็ว้าหมับที่้อมือเล็ แล้วึล้มลบนเีย้วยัน สอแนอนแล้เมาอรัร่าเธอเอาไว้แน่น
“อย่าทำแบบนี้่ะ เมธา!” ยิ่ทำเสียุใส่้วยใบหน้าไม่พอใ เมธา็ยิ่อรัแน่นึ้น
“นา พี่รันา เป็นอพี่เถอะนะ พี่ะัานแ่านให้นาอย่าสมเียริ” เมธาละล่ำละลับอ และพยายามึให้หิสาวลมานอนนไ้
หนุ่มหน้าเ้มพลิัวึ้นมา เาใ้แรายับสอมือไว้บนที่นอน แล้ว้มลั้ใะูบ แ่ใบหน้าเรียวเบี่ยหนีไ้ทัน เาึพลาไปูบที่ผมยาวสยายเ็มหมอน
“่วย้วย!” ธันาร้อะโนนเสียเล็ลอออไป้านนอ
เอลเปรโรระแทประู วิ่เ้าไปในห้อ ภาพที่เห็นทำให้เลือเือปุ มือแ็แริผมนที่ำลัพยายามะปล้ำผู้หินหน้าหาย แล้ว็่อยเ้าไปที่ปลายา
รั้นเมธาลุึ้นมาไ้ เา็ว้าแันใบเล็ที่วาแ่ในห้อึ้นมาฟาศีรษะอหนุ่ม่าาิ แล้วับมือธันาไว้แน่น พาเธอวิ่หนีออาห้อ เพราะถูาราเป่าหูว่าสาวไทยถูบัับอย่าโหร้าย พอออมาถึรถึผลัเธอเ้าไปในรถ ธันาไม่ล้าัืน ึยอมามมา่อน แล้ว่อยเลี้ยล่อมทีหลั
“าเ็มัเร็วนา” เมธาบอรุ่นน้อ้วยน้ำเสียร้อนรน
หนุ่มไทยออรถ้วยวามเร็ว และับออาโรแรมทันที เอลเปรโรวิ่ามมา เอามือุมศีรษะึ่มีเลือไหลย้อยลมา เาึผ้าเ็หน้ามาเ็เลือที่มือแล้วึ้นรถ ับามเมธาไป้วยวามเร็ว
เมธาับรถไปทาใ้ ึ่เป็นเส้นทาออนอเมือ้วยวามำนา ธันาเาะรถไว้แน่น ทั้ที่าเ็มันิรภัยเรียบร้อยแล้ว วามเร็วอรถเพิ่มึ้นเรื่อย ๆ นน่าใ
“เมธา้าลหน่อยสิ นาว่าลับบ้านีว่า ป่านนี้พี่ายุเป็นห่วแย่แล้ว” เธอพยายามเลี้ยล่อมอย่านุ่มนวลที่สุ เรว่าพูอะไรไม่เ้าหูเาะโมโหและทำอะไราสิ
“้าไม่ไ้ ไอ้หนุ่มเพลย์บอยนิสัยไม่ี มันทำร้ายุไม่ใ่หรือ ผมะพาุหนีให้พ้นานั่วอย่ามัน” ำพูอเมธามีแ่วามห่วใยสาวรุ่นน้อ และโรธแ้นเอลเปรโร
ความคิดเห็น