คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : #38
เอลเปรโรอาบน้ำแ่ัวเสร็เรียบร้อย ไม่เห็นสาวไทยเ้ามาในห้อนอน ึเปิประูออไปู เาพบแ่วามว่าเปล่า ายหนุ่มออาห้อุับรถออไปาม ทั้ที่ยัสวมุนอน แ่เลื่อนรถพ้นอาารสูไม่เท่าไร เสียไเรน็ัสนั่นไปทั่วบริเว หนุ่มสเปนเหยียบันเร่ไปให้ถึุที่เิเหุ อรถแล้ววิ่ลไปู
ใบหน้าเรียวสวยุ้นาำลัเินามเปลที่หามายหนุ่มนหนึ่ึ้นรถุเิน เารีบวิ่เ้าไปหาเธอ วาสีำสนิทมอสำรวร่าโปร่บอบบา
“เอวุ!” เอลเปรโรอุทานพลาี้ที่เอวอหิสาว
แม้หนุ่ม่าิที่สวมุนอนะพูภาษาอัฤษ แ่ทุน็มอามมือที่เาี้ นัศึษาอีนึเ้ามาับแนธันา
“พี่ึ้นรถพยาบาลไปับเพื่อนผมีว่ารับ” นัศึษาบอ้วยวามหวัี เอลเปรโรปัมือหนุ่มรุ่นน้อออ
“ไอ้หนุ่มนี่เป็นใร” เาทำเสียไม่พอใใส่นที่บาเ็บรเอว
“เาเป็นพลเมือีมา่วยันไว้” ธันาวาลับไปพร้อมับสะบัแนนออามืออนพาล
“แล้วทำไม้อมาับมือถือแนัน้วย” เอลเปรโรไม่สนใว่าผู้หิอเาะรู้สึอายแ่ไหนที่เาเสียมารยาทแบบนี้
“เาให้ันึ้นรถพยาบาลไปทำแผล!” เธอัฟันอบ พร้อมับวั้อนใส่
“พี่อบุน้อมานะะ ถ้าไม่ไ้น้อสอน พี่ถู่าไปแล้ว” ธันาบที่ไหล่นัศึษาายเบาๆ
“พี่เป็นแฝอนที่ถู่าที่นี่เมื่ออาทิย์่อนนี่รับ!” หนุ่มรุ่นน้อเห็นใบหน้าอหิสาวัเนึอุทานออมา
“ผมอเิทุนไปให้ปาำที่สถานี้วยนะรับ”
เ้าหน้าที่ำรวนหนึ่เินเ้ามาบอับทุนที่อยู่ในเหุาร์ หลัาระายำลั้นหานร้ายแล้วไม่พบร่อรอย
“ับนร้ายไม่ไ้หรือะ” นที่ถูปอร้ายเอ่ยถามอย่าัวล
“รับ มันหายไปเร็วมา พวผมามรอยไปรั้วฝั่สนามห้า ำแพแเป็น่อว้า าว่านร้ายะหลบหนีออไปทานั้น อนนี้ ทาำรวไ้ส่เ้าหน้าที่ามออไปทานั้นแล้วรับ” ำรวนเิมบอับผู้เสียหาย
“บอทุนว่าุะนั่รถไปับผม ไม่ั้นุไ้อายแน่” เอลเปรโรรู้ั้นอนี ว่าำรวะ้อให้ามไปที่สถานีำรว เหมือนราวที่แล้ว ึระิบบอับธันา
“นิสัยอบ่มู่” เธอบ่นพึมพำเป็นภาษาไทยไม่ให้เาฟัออ มือเล็เริ่มนำมาแผลที่เอวเพราะเริ่มปวมาึ้น
“ว่าอะไรผม” ร่าสูเห็นริมฝีปาหยัสวยมุบมิบ ึ้มลมาถามใล้ๆ
“เปล่า” นอบทำหน้านิ่วแสวามเ็บปว
“ุเ็บแผลเรอะ ไป... รีบไปึ้นรถ” พูพลาอุ้มเธอเินไปึ้นรถยน์อเาอย่ารวเร็ว
หลัาเ้าหน้าที่ำรวรถุเิน และทุนที่่าอยู่ในเหุาร์ไปันหมแล้ว ผู้ล่าเฝ้ามออยู่ที่แห่หนึ่ึ่ไม่มีใรมอเห็น แววาอาา รอโอาสที่ะลับมาอีรั้
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
เอลเปรโรพาธันาไปโรพยาบาล ึไ้รู้ว่าแผลที่เอวอเธอไม่ลึมา หลัาทำแผลเสร็ึพาหิสาวามไปที่สถานีำรว สอหนุ่มสาวเสียเวลาพอสมวรว่าะไ้ลับ เาพานเ็บลับอนโมิเนียม
“ผมบอแล้วว่าุยัไม่ปลอภัย เินออไปนเียว เป็นไล่ะ” น้ำเสียาเ้าอห้อุมีแ่วามโรธเือ นฟัรู้สึเหมือนโน้ำเิม
“ไม่น่ามีนมาเห็นัน ป่านนีุ้ไ้บ่นนเียว”
เ้าอวาสีน้ำาลโ้ลับพร้อมับปัมือเาออาารประอ
“ยัะมาปาีอี” เอลเปรโระอลับ
ธันาไม่พูับเาอี เธอเินเ้าห้อนอน และล้มัวลนอนบนเีย โยไม่สนใว่าเอลเปรโระพูะทำอะไรอี ใบหน้ามสันไ้แ่ส่ายไปมา
ความคิดเห็น