สายลับพ่ายรักเวอร์จิ้น

เมื่อคุณพบรักแท้ คุณสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อเขาหรือเธอ เรื่องราวรักที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ เริ่มต้นจากความแตกต่าง แต่ไม่ว่าจะเป็นความเหมือนหรือความแตกต่าง ไม่ได้มีความสำคัญกับหัวใจสองดวงสักนิด ถ้าหัวใจตรงกัน

เรื่อง สายลับพ่ายรักเวอร์จิ้น เป็นเรื่องราวที่แต่งขึ้นเพื่อความสนุกเพลิดเพลิน ตัวละครและเหตุการณ์ในเรื่องเกิดจากจินตนาการไม่ได้มีอยู่จริง

นิโคลัส โดมินิก อีวาน เขาคือโลโก้ของความโหดระห่ำ และภารกิจก็คือชีวิต ที่มีแต่คำว่าจริงจัง ไม่มีใครเคยเห็นรอยยิ้มจากใบหน้าคมคาย สำหรับเขาไม่มีคำว่าผิดพลาด ทว่า...ภายใต้หน้ากากเข้มดุ เขากลับซ่อนความเซ็กซี่เร่าร้อนทรงพลังเอาไว้

นาเดีย คาร์ดอส ว่าที่นักวิทยาศาสตร์สาว ที่มาพร้อมกับคำว่าผิดพลาด ซุ่มซ่าม พูดมาก และขี้เซา ซึ่งตรงกันข้ามกับเขาอย่างสิ้นเชิง เธอคือภารกิจที่ทำให้เขาต้องพูดมากกว่าหนึ่งคำ และไม่เป็นตัวของตัวเอง

โปรย

“ฉันล้างเลือดออกหมดแล้ว แผลไม่ใหญ่มาก งั้นฉันกลับก่อนนะคะ”

“เดี๋ยว” นิโคลัสห้ามพลางจับไหล่เธอให้หมุนกลับมา

“อยู่ต่ออีกนิด ผมยังไม่อิ่มเลย”

“คุณว่าอะไรนะคะ!” ถามออกไปแล้วก็ต้องกัดปากตัวเอง เธอรู้อยู่แล้วว่าเขากำลังต้องการอะไร

“รสชาติของคุณเหมือนวิปปิ้งครีม ผมอยากละเลียดชิมไปเรื่อยๆ” เสียงแหบจนคนพูดต้องกระแอม

“คุณพูดเรื่องอะไร ฉันกลับดีกว่าค่ะ”

“เอ่อ...ผมหมายถึง อยากให้คุณทำแผลให้ผมก่อนค่อยกลับ”

ท่ามกลางภารกิจเฉียดตาย ที่สองหนุ่มสาวต่างขั้วต้องมาใกล้ชิดกัน เธอจะต้านทานความเซ็กซี่ของเขาได้นานแค่ไหน เมื่อเขาเสพติดที่จะมีเธออยู่ข้างๆ และอยากจะชิมวิปปิ้งครีมอยู่ร่ำไป

ออร์เดิร์ฟสักเล็กน้อยจร้า...

“นาเดีย เปิดประตู” นิโคลัสกระซิบเรียก เธอรีบเปิดทันที พอเห็นร่างสูงใหญ่ยืนอยู่หน้าประตู ด้วยสภาพเหงื่อโซมกาย ความดีใจทำให้ร่างเพรียวโผเข้ากอดเขาแน่น

“ฉันเกือบจะออกไปตามคุณอยู่แล้ว” เธอบอกไปตามตรง

“ถ้าคุณออกไป ก็ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับผม” เขาทำเสียงดุอีกแล้ว แถมยังเดินหนีเข้าข้างในอีก นาเดียจึงปิดประตู เสร็จแล้วก็เดินตามไปขอโทษ

“ฉันขอโทษ ต่อไปนี้ฉันจะรักษาสัญญากับคุณทุกเรื่อง คุณก็สัญญาแล้ว ว่าจะไม่ทิ้งฉัน อย่าลืมล่ะ” มือนุ่มจับท่อนแขนเหมือนการง้อคนรักไม่มีผิด

ดวงตาสีเทามองมือของเธอ สีหน้าของเขาคลายความเครียดลง จึงหันมาพยักหน้าให้ ก่อนจะหันกลับไปจัดอาหารใส่จานต่อ หญิงสาวจึงกุลีกุจอไปช่วยเปิดกล่องพาสต้า แต่แล้วก็พลาด ทำกล่องพาสต้าตีลังกา เส้นพาสต้าพลิกมาอยู่บนฝากล่อง ส่วนน้ำที่เป็นครีมซอสหกเลอะเทอะและกระเด็นเต็มเสื้อนิโคลัส

“นาเดีย!” เขากัดฟันเรียกเธอ คนซุ่มซ่ามยกมือมาปิดปากพร้อมกับกะพริบตาปริบ ๆ ส่งสายตาอ้อนวอนแฝงคำขอโทษไปให้ นิโคลัสยังคงจ้องหน้าเธอเขม็ง แต่พอเห็นดวงตาดำขลับไหวระริกด้วยแววตาสำนึกผิด ขนตาก็โบกขึ้นลงอย่างอ้อนวอน จึงเอ่ยขึ้น

“เลิกทำตาปริบ ๆ เสียที ผมเวียนหัว แล้วก็ไปล้างมือ นั่งรอที่เก้าอี้ ถ้าผมไม่เรียกห้ามลุกจากเก้าอี้เด็ดขาด” แม้ดวงตาจะคลายความดุดัน แต่น้ำเสียงยังคงเข้มงวด จนเจ้าของร่างเพรียวต้องเดินตัวลีบไปทำตามคำสั่งของเขา แต่ก็ยังไม่วายหันมาส่งเสียง

“เมี้ยว”

เสียงเลียนแบบแมวจากใบหน้าหวาน ทำให้นิโคลัสหลุดยิ้มออกมา เขาส่ายหน้ากับกล่องพาสต้าซึ่งเละเทะจนมองไม่ออกว่าเขาสั่งอะไรมาในกล่องนี้

พอนาเดียล้างมือเดินออกมาจากห้องน้ำ และต้องเดินผ่านหน้าชายหนุ่ม เธอเห็นมุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย หญิงสาวรู้สึกดีขึ้น แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องกลัวเขาโกรธ แต่เพียงแค่นี้ก็พอใจแล้ว

“ดีใจจัง ที่ความซุ่มซ่ามของฉันทำให้คุณยิ้มได้” เสียงของเธอทำให้เขารีบตีหน้าขรึม

“ไปนั่งรอ!” คนที่เพิ่งหลุดยิ้มทำเสียงดุใส่ แต่เธอกลับยิ้มทะเล้นมาให้ ก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตามคำสั่ง

นิโคลัสเกือบจะเผลอยิ้มออกมาอีก เขาต้องเกร็งริมฝีปากเม้มเอาไว้แน่น ถึงกระนั้น ภายในใจของเขาก็กำลังหัวเราะอย่างร่าเริง และเป็นครั้งแรกที่เขาอยากจะทิ้งรอยยิ้มไว้บนใบหน้า แต่ชายหนุ่มผู้เคร่งขรึมก็ไม่ได้ทำอย่างที่ใจคิด

เรื่อง สายลับพ่ายรักเวอร์จิ้น

เป็นการจับคู่กันระหว่าง

อดีตนาวิกโยธินหน้าโหด ผู้ไม่เคยมีรอยยิ้มให้ใคร และไม่พูดกับใครเกินหนึ่งคำ

และ

ว่าที่นักวิทยาศาสตร์สาวสวย ที่พกพาความซุ่มซ่ามมา และทำผิดพลาดเสมอ

แต่

เธอทำให้คนหน้าโหดยิ้มได้ และพูดมากกว่าหนึ่งคำ

ไรท์ขอฝากเรื่อง สายลับพ่ายรักเวอร์จิ้น กับรีดที่น่ารักทุกท่านด้วยนะคะ

ถ้าใครชอบแนวนี้ ฝากแอดแฟนพันธุ์แท้ ส่งกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและช่วยอุดหนุนนะคะ

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ไม่อนุญาตให้สแกน คัดลอก เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใด หรือเนื้อหาทั้งหมด ของเรื่อง 'สายลับพ่ายรักเวอร์จิ้น' นำไปใช้, อ้างอิง หรือเพื่อสร้างฐานข้อมูล เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรแล้วเท่านั้น