คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : #11
ผ่านไปรึ่ั่วโม หิสาวยับร่าาย้วยวามรู้สึร้าวระบมที่วามเป็นหิ พอวามวาบหวามที่รอบำหายไป สิรับรู้สาระายในสมอ เธอนอนนิ่ทบทวนเหุาร์ เฝ้าถามัวเอว่าทำไมเสียสาว่ายายนั น้ำารินไหล ประอร่าายลุึ้น วาสีน้ำาลมอผู้ายที่นอนอยู่้าัน เาเหยียยิ้มให้
“ไอ้ั่ว แทำันทำไม ันไม่ไ้ื่อธั่า” ธันารีร้อฟูมฟาย่าทอ รัวทุบำปั้นบนเรือนายที่เ็มไป้วยมัล้ามไม่นับ
“หยุเลย! ผมเริ่มะทนวามอแหลอุไม่ไหวแล้ว ใอะลืมผัวนนี้ริๆ ใ่มั้ย” เอลเปรโรับสอมือไม่ให้ทุบีเา พร้อมับ่าว่าลับไปรุนแรไม่แพ้ัน
“ปล่อย...ันไม่รู้ัุ ทำไมุไม่สืบให้ี๊อน” เธอยัร้อไห้ฟูมฟายระาแนส่เสียสู “
ฮือๆ ันมีฝะ...” สาวลูรึ่พยายามะอธิบายว่ามีแฝื่อธัน แ่ำว่าแฝออไปเพียรึ่ำ
เาบริมฝีปาปิปาหยัสวยไม่ให้เธอส่เสีย ุมพิเร่าร้อนทำให้สมออหิสาวพล่าเบลอ เธอพยายามปิเสธวาม้อารอร่าาย เมื่อมือเป็นอิสระึทุบเาอย่าแรพร้อมับผลัอ ร่าแ็แร่ยอมปล่อยเธอ่ายๆ
“ถ้าุพูมาอีำเียว ผมะมีเ็ับุอี ใหุ้ลุไม่ึ้นเลยอยู” นิ้วยาวแ็แร่ ี้หน้าาโทษนที่ยับถอยห่าาเา เธอไ้แ่้อมอ้วยวาวาวโรน์เม้มปาแน่น เพลย์บอยหนุ่มยับยื่นหน้าเ้าใล้เธอ
“้ออบใไอ้หมอู้อุ มันรีแพร์ใหุ้เยี่ยมมา บอรๆ ผมัิใอที่ผ่านหลายมืออย่าุแล้วสิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” พูบ็หัวเราะัลั่นเินเ้าห้อน้ำ ธันาเม้มปาแน่น ยมือึ้นเ็น้ำา ้อมอาม้วยวาอาา
“ุะ้อเสียใ ไอ้นหมมุ่นทาเพศ” ประโยแรเธอทำเสีย่ำ อนท้ายเธอรีร้อะโนสุเสีย
ร่าโปร่บอบบาลุึ้นเินัๆ รู้สึเ็บลึ เธอหยิบเสื้อผ้าทุิ้น รีบมาสวมใส่ และพยายามเินให้เป็นปิ ไปรวูวามเรียบร้อยอัวเอที่หน้าระ ใบหน้าสวยมีแ่วามเสียใปนวามโรธแ้น
“เสื้อสูทยับหม นั่ว นเลว” ธันาสบถพลาึายเสื้ออย่าแร พร้อมล่าววาาที่เ็มไป้วยวามแ้น
เธอเินออาห้อนอน แล้ว้มเ็บแฟ้มที่หล่นบนพื้นมาอไว้ในอ้อมแน หิสาวเินไปว้าระเป๋าสะพายบนโ๊ะทำานึ้นมาล้อไหล่ เ้าอใบหน้าเรียวสวยสูหายใลึ แล้ว้าวเินออาห้อุอเาอย่าส่าาม เธอเ็บวามบอบ้ำอร่าายไม่ให้แสวามรู้สึออมา ใบหน้ามีแ่วามอาาาบไว้
ธันาเินผ่านเ้าหน้าที่ประาสัมพันธ์ส่วนลาออนโมิเนียม หิสาวนหนึ่มอสภาพยับย่นอเสื้อสูท แล้วส่ยิ้มเยาะมาให้ วาสีน้ำาลหันไป้อรๆ ้วยวาวาวุ แล้วึสะบัหน้าเินออาอาารไป
แฝน้อที่้อมารับผิอบารระทำอแฝพี่โยไม่รู้เรื่ออะไร้วย เธอเรียรถแท็ี่ลับบ้าน และโทรบอเมธาว่าไม่เ้าบริษัทอี พร้อมัปัหาารัถามมามายอเา้วยำว่าปวศีรษะ นระทั่มาถึบ้าน เธอหมโอาสหลบไปพัเพียลำพั
“อ้าว นา ทำไมวันนี้ลับเร็วนัล่ะลู เป็นอะไรรึเปล่า หน้าาูไม่ีเลย” นาพรถามพลาสำรวลูสาวอย่าละเอีย
“ปวหัวนิหน่อย่ะแม่ นาอไปพั่อนนะะ” นเป็นลูหลบสายา รีบเินหนีึ้นห้อนอนอย่ารวเร็ว ถ้าแม่้อมารับรู้เรื่อที่เิับเธอวันนี้ะ้อเสียใมาน็อ็เป็นไ้
ความคิดเห็น