แม่ทัพปีศาจคลั่งรัก - นิยาย แม่ทัพปีศาจคลั่งรัก : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    แม่ทัพปีศาจคลั่งรัก

    สมรสพระราชทาน...เป็นเหตุให้นางต้องเดินทางไปแต่งงานยังชายแดน กับซื่อจือที่ใครๆต่างเล่าขานว่าเป็นอันธพาลอันดับหนึ่ง NC 20++

    ผู้เข้าชมรวม

    2,273

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    2.27K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    26
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.ค. 66 / 16:33 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

          เรื่อง : แม่ทัพปีศาจคลั่งรัก               

    เรื่องย่อ...

     สมรสพระราชทาน...เป็นเหตุให้นางต้องเดินทางไปแต่งงานยังชายแดน กับซื่อจือที่ใครๆ ต่างเล่าขานว่าเป็นอันธพาลอันดับหนึ่ง ฉายาแม่ทัพปีศาจ เพียงแค่เอ่ยชื่อลูกเด็กเล็กแดงต่างหวาดกลัวในความดุร้ายและโหดเหี้ยม 

    ท่านหญิงผู้อ่อนแอ บอบบาง ฉายาหญิงงามอันดับหนึ่ง กับ ซื่อจือทายาทคนเดียวของจวนเจิ้นเจียงอ๋อง ผู้ที่ใครๆ ต่างเกรงกลัวต้องมาใช้ชีวิตร่วมกัน...เพราะสมรสพระราชทานของฮ่องเต้...

    ‘ตัวเขามีแต่กลิ่นขี้ม้า!’

    “ท่าน...หยุดน่ะ”

    คิ้วหนาของลู่เหยียนเลิกสูง ที่ถูกปฏิเสธ

    “ท่านยังไม่ได้อาบน้ำ” นางเอ่ยบอกเขาเสียงเบา รีบหันหน้าไปอีกทางเพื่อหนีกลิ่นจากตัวเขา พยายามดันตัวออกห่าง ให้ตายสิ...เขาตัวเหม็นชะมัด!

    ลู่เหยียนไม่สนใจกิริยาดีดดิ้นอันแสนเล็กน้อยของนาง เขาโถมทับลงมาก่อนที่เซียวหมิ่นจะพลิกตัวลุกจากที่นอนอ่อนนุ่มด้วยซ้ำ ริมฝีปากพุ่งเขาดูดซับเสียงร้องตกใจของนางเอาไว้ สองมือที่มีตุ่มไตเพราะจับอาวุธอยู่เสมอลูบไล้บัวงามขาวกระจ่างอย่างหิวกระหายแสดงความเป็นเจ้าของ

    ขณะอ้าปากหอบหายใจในจังหวะที่แม่ทัพหนุ่มถอนริมฝีปากออกไป เซียวหมิ่นพยายามผลักเขาออกห่างด้วยการยกมือทั้งสองข้างขึ้นดันแผงอกกว้างทว่านั่นราวกับนางใช้มือผลักกำแพง ท่าทางเขาคล้ายไม่รู้สึกถึงการขัดขืนของนางด้วยซ้ำ กระทั่งนางยึดผ้าห่มไว้ยกมือทั้งสองขึ้นปิดทรวงอกและหันไปเผชิญหน้ากับสามีอย่างระแวงระวัง

    สายตาเร่าร้อนจ้องทรวงงามขาวผ่องที่หายไปแทนที่ด้วยผ้าห่มลู่เหยียนเริ่มเข้าใจ เปลวไฟร้อนรุ่มดับวูบไปจากใบหน้าคมสัน

    เซียวหมิ่นกระแอมเบาๆ มองตาเขา “ข้า...”

    นางลอบกลืนน้ำลายแล้วลองพูดใหม่อีกครั้ง “ข้าจะยอมตามใจท่าน ถ้าท่านอาบน้ำเสียก่อน”

    ลู่เหยียนนิ่งขึง ท่าทีสับสนคือสิ่งเดียวที่เขาแสดงออกมา

    “อาบน้ำหรือ...ที่จินหยางตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาอาบน้ำ ทำไมข้าต้องอาบน้ำด้วย”

    เซียวหลิวหลีนิ่วหน้า...จินหยางอาบน้ำเป็นเวลาหรือ?

    “แล้วที่นี่เขาอาบน้ำกันตอนไหน”

    “พวกเราอาบน้ำปีละสี่ครั้งนี่พึ่งจะผ่านฤดูหนาวยังไม่เข้าฤดูใบไม้ผลิเลย ยังไม่ใช่เวลาอาบน้ำ” เขาบอกด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ

    “ฤดูใบไม้ผลิ...มันเกี่ยวอะไรด้วย” เซียวหมิ่นถามสีหน้างงงวย

    “อากาศทางเหนือหนาวเย็นตลอดทั้งปี คนเป่ยหูจึงอาบน้ำปีละสองครั้ง แต่ข้าคิดว่าสองครั้งต่อปีน้อยเกินไปจึงประกาศให้ทุกคนเปลี่ยนมาอาบน้ำปีละสี่ครั้ง ก่อนเริ่มเทศกาลตรุษจีนซึ่งอยู่ในช่วงฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง ข้าพึ่งอาบไปก่อนฉลองเทศกาลตรุษจีน ยังไม่เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิเลย เหตุใดเข้าต้องเปลี่ยนมาอาบน้ำกลางฤดูหนาวด้วย”

    “เพราะ...เพราะว่าถ้าข้าบอกท่านว่ากลิ่นตัวท่านมันน่ารังเกียจล่ะ” นางตอบเบาๆ อย่างขลาดกลัว

    “อะไรน่ะ”

    “ข้าบอกว่า...”

    “ข้าได้ยินที่เจ้าพูดแล้ว...น้องหญิง! ข้าไม่ได้หูหนวก ข้ารู้ว่าเจ้าหมายความว่าอย่างไร”

    เมื่อมือทั้งสองถูกตรึงไว้เหนือศีรษะ ร่างกายท่อนล่างยังแนบชิดติดอยู่ใต้ตัวเขา นางจึงสัมผัสได้ถึงความแข็งขึงร้อนผ่าวที่แนบติดกับหน้าท้องเนียน กลิ่นชวนรังเกียจโชยมา เซียวหมิ่นกลั้นหายใจและโต้กลับด้วยความรู้สึกไม่ยินยอมปนเดือดดาล “ทั้งตัวท่านมีแต่กลิ่นม้า มันเหม็นจนข้าหมดอารมณ์ และไม่อยากอยู่ใกล้ท่านแม้แต่นิดเดียว...ข...ข้าจะไม่ยอมตามใจท่านจนกว่าท่านจะอาบน้ำก่อน”

    ลู่เหยียนดันตัวออกจ้องมองนางอย่างไม่พอใจ นอกจากนั้นยังงุนงงที่จู่ๆ กระต่ายน้อยแสนน่ารักก็มีความกล้าที่จะโต้เถียงกับเขา “เจ้ากำลังบ่ายเบี่ยงไม่ให้ข้าใช้สิทธิ์ของสามีอย่างนั้นหรือ”

    “ไม่ใช่น่ะ!” เซียวหมิ่นแย้งทันควัน หลุบตามองเพียงปลายผ้าห่มพูดอย่างมีเหตุมีผล "ขอท่านเห็นใจข้าและยอมอาบน้ำ ข้าก็ไม่..." 

    "นั่นแหละ เขาเรียกว่าหาข้ออ้างมาบ่ายเบี่ยง" เขากล่าวหา หน้าบึ้งตึง

    "ไม่ใช่น่ะ ข้า..." คำพูดของเซียวหลิวหลีหยุดชะงัก เมื่อเขาปล่อยตัวนางกะทันหันและเหวี่ยงขาลงไปจากเตียง

    "เจ้ากล้า...เจ้า...แล้วเราจะได้เห็นดีกัน" แม่ทัพหนุ่มคำรามเสียงต่ำ ก้มลงเก็บเสื้อคลุมบนพื้นอย่างหงุดหงิด           

    ลู่เหยียน : ซื่อจือแห่งจวนเจิ้นเจียงอ๋อง ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการกองทัพพยัคฆ์ดำ แห่งเป่ยหู

    อายุ 27 ปี ฉายาแม่ทัพปีศาจ

    เซียวหมิ่น : บุตรีพ่อค้าอันดับหนึ่ง ผู้อ่อนแอ บอบบางดั่งกิ่งหลิว

    อายุ 16 ปี ท่านหญิงแห่งเมืองหลวง

    ^_^ ช่วยกันลุ้นว่าท่านหญิงเซียวหมิ่น...จะเปลี่ยนแม่ทัพปีศาจของเราได้ไหม!

    T^T และมาติดตามว่าซื่อจืออันธพาลลู่เหยียนจะสามารถจับท่านหญิงกินได้ตอนไหน...เรื่องนี้ NC ดุเดือด

    นิยาเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน เป็นจีนโบราณผสมแฟนซีเล็กๆ ชื่อตัวละคร ชื่อเมือง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์แต่อย่างใด

    ^^ นิยายเรื่องนี้ มีฉาก NC 18++ หากมีความผิดพลาดประการใดกระซิบบอก คอมเมนต์แจ้งได้เลยคร้า

    นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.2558

    ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดของหนังสือเล่มนี้ก่อนได้รับอนุญาต

                                                                    

    ด้วยรัก

    แมวอ้วน ^^

    ปล: NC 18++ อันแสนดุดันของแม่ทัพ...ไม่อาจผ่านการพิจารณาจากเด็กดี version 18++ จัดเต็ม  แมวอ้วนลงไว้ที่ รี๊ดอะไรท์ นะคะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น