อัจฉริยะพลังศูนย์ (Yaoi/Mpreg)

ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนต้องสาป

     เดินเหม่อลอยมาได้สักพักเขาและคนอีกคนก็ได้มาถึงชั้นเรียนของกลุ่มผู้สนับสนุน ยังไม่ทันที่จะได้เปิดประตูด้วยซ้ำอยู่ๆ ประตูของห้องที่ปิดสนิทก็ได้ถูกเปิดออกโดยนักเรียนที่อยู่ข้างใน

     โดยคนคนนั้นเป็นเด็กผู้ชายผู้มีตาสีฟ้าอันเป็นเอกลักษณ์พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มก่อนที่จะดึงตัวคนอีกคนที่มาด้วยกันพาเข้าไปในห้องแล้วปิดประตูทันทีที่ถึงแม้ความเป็นจริงจะมาเขาอีกคนยืนตรงหน้าห้องด้วยซ้ำ

     ถึงจะเป็นกลุ่มที่ชอบความเท่าเทียมแต่จากการกระทำที่ทำมาก่อนหน้านี้ก็สวะไม่ต่างจากกลุ่มสูงสุดอย่างกลุ่มผู้ออกคำสั่งเลยแม้แต่น้อย

     ถ้าจะให้เปรียบเทียบกันคงจะเป็นกลุ่มผู้ออกคำสั่งที่ดีที่สุดที่ถึงแม้จะใช้งานกลุ่มผู้รับใช้เยี่ยงทาสก็ตาม แต่ยังไงพวกเขาก็ยังคงเห็นหัวทาสไม่เหมือนกลุ่มเท่าเทียมอย่างกรุ่มผู้สนับสนุนที่เห็นกลุ่มผู้รับใช้ไร้ตัวตนราวกับวิญญาณที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

     ในเมื่อไม่มีเพื่อนคุยแล้วเขาจึงต้องเพิ่งพาตัวเองให้มากที่สุดและมันก็ไม่ยากเลยที่เขาจะสามารถหาห้องกลุ่มผู้รับใช้ได้

     เดินเหม่อลอยและคิดแต่เรื่องไร้สาระไปสักพักพอสมควรก่อนที่เขาจะได้เห้รป้ายไม้ที่แกะสลักเป็นตัวอักษรว่า...ผู้รับใช้

     และห้องตรงหน้าก็เหมือนจะเป็นห้องเก็บของมากกว่าจะเป็นห้องเรียนด้วยซ้ำ

     ถ้าดูจากภายนอกน่ะนะ

     แต่พอดูจากภายใน..ก็ไม่ต่างอะไรจากห้องเก็บของจริงๆ นั่นแหละ เพียงแต่ว่ามันดูสะอาดกว่าภาพภายนอกแถมยังมีชั้นหนังสือความรู้ที่เขาไม่รู้จักและไม่เคยอ่านเยอะแยะเลยด้วย

     "นี่มันสวรรค์ของคนที่รักการอ่านอย่างข้าชัดๆ" ถึงไม่ต้องเรียนเขาก็ไม่เสียใจสักนิดเพราะเป้าหมายที่แท้จริงคือการหาเงินแล้วอิ่มท้องและหลับสบายต่างหาก

     "สะ..สวัสดีค่ะ!" อยู่ๆ ก็ได้มีเสียงของเด็กผุ้หญิงดังขึ้นภายในความเงียบก่อนที่เขาจะหาต้นเสียงจนกระทั่งได้มาเจอเข้ากับลูกเต่าตัวหนึ่งที่มีสีขาวทั้งตัว

     ถ้าจะบอกว่าเต่าตรงหน้าพูดได้เขาจะไม่แปลกใจสักนิดเพราะที่นี่มันโลกแห่งเวทย์มนต์ไม่มีสิ่งได้พูดไม่ได้หรอก

     แม้แต่โต๊ะเก้าอี้ยังพูดได้เลยถ้าเงื่อนไขถูกต้อง

     "อาจจะตกใจกับร่างกายของฉัน แต่ตัวจริงของฉันเคยเป็นมนุษย์มาก่อน ทะ..ที่ต้องอยู่ในสภาพนี้ก็เพราะเหตุจำเป็น" เหตุจำเป็น? ไม่ใช่ว่าโดนกลั่นแกล้งจากพวกกลุ่มผู้ออกคำสั่งหรอกรึ? เพราะเวทย์มนตร์ด้านการแปลงร่างมันเป็นของถนัดของพวกนั้น

     ถ้าสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้รู้เรื่องนี้...หึ! คิดว่าเขาจะมาที่นี่โดยที่ไม่เตรียมตัวอะไรก่อนเหรอ? แม้แต่ผู้รับใช้อย่างดันพวกโง่นั่นก็ดูไม่ออกและคิดว่าเป็นคนธรรมดาเลย