อัจฉริยะพลังศูนย์ (Yaoi/Mpreg)

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

     "นั่นเหรอโรงเรียนที่ต้องเข้าก่อนที่จะสามารถทำงานในกิลด์ได้ถูกต้องตามกฏหมายได้" เหม่อมองไปที่ประสาทสีขาวที่ราวกับบ้านของเจ้าชายและเจ้าหญิงในเทพนิยายก่อนที่อีกคนที่อยู่ข้างๆ เขาจะผงกหัวเป็นคำตอบ

     ที่โรงเรียนแห่งนี้จะแบ่งนักเรียนออกมาสามจำพวกใหญ่ๆ ได้แก่..

     กลุ่มผู้รับใช้

     กลุ่มผู้สนับสนุน

     และกลุ่มผู้ออกคำสั่ง

     ถ้าจะอธิบายสั้นๆ และเข้าใจได้ไม่ยากก้คือ..

     กลุ่มผู้รับใช้ก็ตามชื่อคือต้องไปเป็นเบ๊ของกลุ่มผู้ออกคำสั่งที่มียศที่สูงกว่า

     ส่วนผู้สนับสนุนจะเป็นกลุ่มที่อิสระสามารถที่จะลุยเดี่ยวหรือเกาะกลุ่มผู้ออกคำสั้งก็ได้หรือไม่อาจจะหาผู้ร่วมทีมจากกลุ่มผู้รับใช้ก็ได้แต่การใช้งานคนจะเท่าเทียมกันไม่เหมือนกลุ่มออกคำสั่งที่เห็นตัวเองเป็นนายเหนือหัวส่วนกลุ่มอื่นคือขี้ข้าที่ต้องรับใช้ใต้เท้าอย่างกับทาสเท่านั้น

     ใช้เวลาเดินเข้าไปในโรงเรียนไม่นานนักในที่สุดเขากับคนอีกคนก็ได้มาถึงจุดลงทะเบียนพร้อมกับลูกแก้วที่เอาไว้วัดพลังอยู่ข้างๆ

     "กรุณาวางมือบนลูกแก้วด้วยค่ะ" คนอีกคนที่มาด้วยกันก็ทำตามอย่างว่าง่ายก่อนที่ลูกแก้วจะเรืองแสงเป็นสีแดงเพลิงพร้อมกับตัวเลขที่ปรากฏออกมาเป็น..100 "คุณมีพลังอยู่คั้นกลาง..คุณจะได้ไปอยู่ในกลุ่มของผู้สนับสนุนค่ะ" สาวน้อยใส่แว่นว่าอย่างอารมณ์ดีและเป็นมิตร

     "สำเร็จแล้ว! คุ้มที่อุตส่าห์ฝึกฝนจริงๆ" คนข้างๆ ที่มาด้วยกันพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นผิดกับเขาที่ไม่ได้รู้สึกกับความดีใจของคนข้างๆ เลย

     "ต่อไป" สาวน้อยใส่แว่นคนเดิมว่าพร้อมกับที่เขาเดินผ่านคนที่มาด้วยกันก่อนที่จะวางมือบนลูกแก้วก่อนที่ลูกแก้วจะส่องสว่างเป็นสีขาวจนแสบตาก่อนที่จะค่อยๆ มอดลงจนเผยให้เห็นตัวเลขเป็น..."ศะ..ศูนย์!" ว่าก่อนที่จะทำหน้าตกใจสุดขีดเหมือนเห็นเขาเป็นผีที่เพิ่งขึ้นมาจากโลงศพก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้าเป็นคนที่สิ้นหวังที่สุดในชีวิตแล้วเปลี่ยนมาเป็นคนที่หัวเราะคนเดียวกับเรื่องอะไรก็ไม่รู้

     สงสัยเธอจะเป็นโรคอารมณ์หลายขั้วอย่างแน่นอน

     "ดูเหมือนจะมีคนที่โชคร้ายอีกคนนะ" เธอยิ้มเยาะมาที่เขาก่อนที่จะถอนหายใจ "ถ้าไม่อยากใช้ชีวิตที่นี่อย่างยากลำบากละก็ฉันขอให้คุณกลับบ้านไปเลี้ยงสัตว์กินพืชจะดีกว่านะ" แล้วพูดคำที่ดูแคลนเขาออกมาอย่างกับคนที่อยู่เหนือกว่าจนเขาที่ได้ฟังถึงกับทำหน้างุนงง

     ผิดกับอีกคนที่มาด้วยเตรียมพร้อมสู้หมายจะให้ปากแตกไปข้างหนึ่งถึงแม้อีกฝ่ายจะเป็นผู้หญิงก็ตาม

     "หึ! เด็กน้อยจริงๆ" พร้อมกับส่ายหัวไปมาแล้วเดินผ่านสาวน้อยใส่แว่นราวกับเธอไม่ได้มีตัวตนตั้งแต่แรกจนคนที่เคยดูถูกคนโดนบ้างถึงกับกัดปากตัวเองจนเลือดซิป

     'อย่าให้ถึงตอนทำงานเถอะจะใช้แกจนกว่าจะตายเลยคอยดู!' เธอว่าในใจอย่างเจ็บแค้น