เรื่องรักฉบับนางรอง

นิยายรักฉบับนางรอง

เมื่อเวธกา ตื่นมาพบว่าชีวิตของหล่อนกำลังดำเนินเรื่องอยู่ในหนังสือที่หล่อนซื้อมาเมื่อเย็นวานหล่อนควรจะทำอย่างไรดีเมื่อหญิงสาวสังเกตเห็นความสัมพันธ์ของเรื่องราวในนิยายกับเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ของหล่อน

“ชื่อพระเอกเรื่องนี่ชื่อเจ ส่วนนางเอกชื่อกานดา ทำไมรู้สึกคุ้นๆจัง” เวธกา พูดขึ้นแล้วนึกกับตัวเอง

“เฮ้ยย ชื่อนางเอกคือกานดา ส่วนพระเอกชื่อเจ เจตริน” เมื่ออ่านเนื้อเรื่อง หญิงสาวเพิ่งซื้อนิยายและอ่านมาได้แค่ไม่กี่ตอนจึงจำชื่อพระนางในเรื่องไม่ได้ หล่อนเริ่มเอะใจขึ้นมา

 “พีคไปอีก นางเอกมีเพื่อนชื่อวาว มีคู่หมั้นที่วางแผนจะแต่งงานกันอีกไม่กี่เดือนนี้” ตกใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อชื่อนั้นชื่อเดียวกับหล่อน เมื่อเริ่มรู้สึกว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเหมือนเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติ หล่อนความรู้สึกกลัวขึ้นมาแทนที่มากกว่าตื่นเต้น ทำไมกันหนอหล่อนถึงตื่นมาแล้วพบว่ากลายเป็นตัวละครหนึ่งในนิยายที่ซื้อมาเมื่อเย็นวานนั้น

“แหมขนาดในนิยายก็ยังเป็นเพื่อนนางเอกอยู่ยังวันยังค่ำ พูดแล้วเจ็บใจนักอยากซื้อแห้วมากินให้หมดโลกไปเลยจะได้ไม่ต้องมีแห้วมาให้กินทุกจังหวะแบบนี้” อดบ่นออกมาไม่ได้ เมื่อความจริงที่ว่าเรื่องราวที่ดำเนินไปนั้นหล่อนไม่ใช่นางเอกเฝ้าฝัน ขนาดเรื่องแบบนี้ยังไม่เป็นใจให้หล่อนได้สมหวังเลย แล้วหล่อนจะทำอย่างไรต่อไป เวธกา นึกในใจว่าชีวิตของเธอตอนนี้ต้องรับบทไปตามที่นิยายเขียนไว้หรือไม่หรือหล่อนต้องทำตัวอย่างไร

“น่าเสียดายจริงๆที่ไม่มีตอนต่อไปให้อ่านจะได้รู้เหตุการณ์ล่วงหน้า” หญิงสาวปิดหนังสือและมองไปยังท้องฟ้าตามเคยวันนี้ดวงดาวส่องสว่างให้เห็นเพียงไม่กี่ดวง

‘ทำไมพระเอกในนิยายเปลี่ยนใจง่ายจัง จากเกลียดกลายเป็นรัก’ อดสงสัยไม่ได้และเมื่อคิดทบทวนดูอีกทีความรู้สึกสงสัยเมื่อตอนบ่ายวันนี้แล่นเข้ามาอีกครั้งในสถานะของตนเองและจักรวาล หญิงสาวพยายามเปิดอ่านนิยายดูอีกรอบก็พบว่าที่หล่อนต้องหมั้นกับจักรวาลเป็นเพราะเขายื่นข้อเสนอให้หล่อนโดยการยอมเป็นคู่หมั้นกำมะลอให้เขาเพื่อที่ว่าแม่ของเขาจะได้ไม่ต้องหาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาให้แต่ง

‘แหม ชอบจริงๆเลยกับบทเป็นคู่หมั้นหลอกๆ’ อดเขินขึ้นมาไม่ได้ เพราะคู่หมั้นหล่อถึงขนาดนี้ถึงแม้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับหล่อนนี้ไม่ใช่เรื่องที่เกิดในชีวิตจริงก็เถอะ มันอดเขินไม่ได้จริงๆ