คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แสบ ซ่า ป่วน ครั้งที่ 1 : การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ครั้งที่ 1
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
************************************
จ้อกแจ้ก จ้อกแจ้ก
เสียงพูดคุยของเหล่าเด็กสาวยามว่างจากการทำเป็นไกด์นำเที่ยวให้คู่ของตนเอง นั่งเป็นกลุ่มเล็กๆ บริเวณใต้ต้นไม้ใหญ่ สวนแห่งหนึ่งของลา ฟลอร่า แม้ว่า...ไม่มาก แต่ก็รู้เหมือนมีคนหลายร้อยคนเลยทีเดียว นักเรียน ลา ฟลอร่า ถือว่า สถานที่แห่งนี่เป็น 'สถานที่ชั้นเยี่ยม'เลย ผู้คนมานั่งพอกันพูดคุยพบปะ พลางจิบอาหารยามว่างช่วงบ่ายแบบนี้ ถือว่ามีความสุขพร้อมผ่อนคลาย ซึ่ง'ยูริ' ก็เป็นหนึ่งในนั้นเจ้าค่ะ >O<
คอนนิจิวะ (สวัสดีตอนบ่าย) ขอแนะนำเป็นทางการหน่อยนะเจ้าคะ ชื่อ 'ฟูจิวาระ ยูริ' เป็นทายาทยากูซ่าของญี่ปุ่น หรือว่ากันง่ายๆ เป็นผู้สืบทอดนี่เอง >.< แต่ยูริมีความฝัน คือ 'เป็นนักข่าว' ยูริลังเลในการเลือกสายทางชีวิตของตนเองระหว่าง 'ยากูซ่า' กับ 'นักข่าว' ยูริขอท่านพ่อขอเวลาคิดก่อนว่าจะเลือกทางไหน
แต่ตอนนี้ยูริขอทำเจ้าหน้าที่เป็นไกด์และคู่ของ 'คุณคริสโตเฟอร์' >O< วันนี้ยูริได้เป็นวันหยุดพักผ่อนเป็นเวลาหนึ่งวันเจ้าคะ >W< พร้อมกับเพื่อนของยูริทุกคน แต่ยกเว้น คุณทิวา ที่ไม่ได้หยุดพักเหมือนพวกเรา น่าสงสารคุณทิวาเจ้าคะ TT.TT
ยูริเงยหน้าพลางมองค้นไม้ใหญ่ที่แตกกิ่งก้านสาขากว้าง ใบสีเขียวชอุ่น ยูริเผลอไปคิดเหมือนต้นซากุระที่ปลูกไว้ที่บ้าน แม้ว่า 'ต้นไม้ต่างสายพันธุ์กัน ถ้ามีเพื่อนหรือครอบครัวมานั่งอยู่เคียงข้างก็ไม่ได้ต่างกันมากมาย...ความ รู้สึกที่อบอุ่น'
"สบายจังเลยน่อ\>=</"
เสียงบิดขี้ เกียจของคุณเหมยฮัวมาหยุดความคิดของยูริ คุณเหมยฮัวถือว่า เป็นเพื่อนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่ม เก่งกังฟูและอาหาร คุณเหมยฮัวนอนพร้อมบิดขี้เกียจออกมา ยูริเห็นก็พลางยิ้มออกมา แต่รู้สึกว่า มีคนนึงที่ไม่พอใจกระทำของคุณเหมยฮัวอยู่ด้วยเจ้าคะ คงจะรู้สินะเจ้าคะว่าคือใคร TT^TT
"ยัยเหมยฮัว ถ้าจะนอนไปนอนตรงอื่น อย่ามานอนตรงนี่ คนจะกินอาหารยามว่าง - -*"
คุณนาซิสซ่าพูดอย่างหงุดหงิดนั่งอยู่ข้างๆคุณเหมยฮัว คุณนาซิสซ่าเป็นคุณหนูสุดไฮโซจากเมืองปารีาถือว่า เป็นคนที่สละสวยเลยทีเดียว แต่ติดที่นิสัยที่ยังเหมือนเดิมเจ้าคะ T.T ไม่รู้ว่า'คุณดันเด้' จะสามารถปรับนิสัยแบบนี้ได้หรือเปล่า รอดูกันต่อไปเจ้าคะ >p<
"ก็สบายน่อ นอนตรงนี่ไม่เห็นเป็นอะไรเลยน่อ \>O</"
คุณเหมยฮัวก็ตอบอย่างสบายใจ แต่ด้วยความตรงของคุณเหมยฮัวอาจจะไปกระตุ้นความวีนแตกของคุณนาซิสซ่านะเจ้าคะ T.T
"จะนอนตรงอื่นดีๆ หรือจะให้ฉันลากไป" พูดจบคุณนาซิสซ่าก็ลุกขึ้นพร้อมจับปกเสื้อของคุณเหมยฮัวโดนไม่ให้ปริปากตอบแต่อย่างไร
"อานาซิสซ่ามัน...หายใจไม่ออกน่อ =O=;;" สงสัยคอปกเสื้อจะไปดันคอของคุณเหมยฮัว
"จะยอมไปดีๆแล้วยัง - -**" คุณนาซิสซ่าถามย้ำอีกรอบ
"ไป ดีๆก็ได้น่อ ยัยกิ้งก่าใจดำ :P"
เหมือนยูริได้ดูคุณทิวาเวอร์ชั่นสองจากคุณเหมยฮัวก็ลุกขึ้นหนีจากคุณนาซิ สซ่าที่ควบคุมอารมณ์ความโกรธไม่อยู่อีกแล้ว
"ยัยหมวย อย่าหนีนะยะ!!"
คุณนาซิสซ่าวิ่งจับคุณเหมยฮัวข้างๆผ้าปูที่พวกเรานั่งกินอาหารกลางวัน ตอนนี้กลายเป็นวิ่งมารธานไปแล้วเจ้าคะ TTOTT แงๆๆ
เพล้ง!
เสียงแก้วน้ำชาลายซากุระของยูริโดนฝ่าเท้าของคุณนาซิสซ่าเตะเข้าอย่างจัง น้ำชาของยูริที่มาจากญี่ปุ่นมีแค่ช่อเดียว น้ำชาคุงหลับสบายบนผ้าปูแล้ว ( . . ) คุณนาซิสซ่าและคุณเหมยฮัวก็หยุดวิ่งไว้ชั่วคราว (. . ) ( . .) หันมาดูวีรกรรมของตัวเองที่ทำไว้ ยูริก็คง...
ช็อก! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! TTTOTTT
"น้ำชาของยูริ TTOTT" น้ำชาแล้วยูริจะกินอะไรกับอาหารยามว่างล่ะ TT^TT
"ฉันไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย =_="
คุณนาซิสซาพูดพร้อมหันหน้าไปอื่นเหมือนกับไม่ใช่ความผิดของตัวเอง แต่คุณนาซิสซ่าเจ้าคะ ยูริเห็นชัดเจนนะเจ้าคะ TOT แงๆๆ
"อานาซิสซ่าผิดเต็มๆเลยน่อ "
คุณเหมยฮัวพูดด้วยสีหน้าที่เครียด ไอ้ที่เครียดกับน้ำชาของยูริหรือเปล่าเจ้าคะ TOT ต้องอาลัยกับน้ำชาซะแล้วววว T^T
"หยุด ได้แล้วพวกเธอ!"
คุณโรซารี่ลุกขึ้นพร้อมพูดตะโกนทำให้สงครามหยุดไว้ ขอบคุณโรซารี่ไว้มากเลยเจ้าคะ T^T ยูริซาบซึ้งจนจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว (ร้องไหกับเรื่องน้ำชาหก =_=)
"ยูริ ไม่เป็นไรเจ้าคะ TT^TT" แต่ยูริจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วนะเจ้าคะ T^T
"อย่าร้องไหนะ ยูริ " คุณโรซารี่พูดปลอบใจยูริที่จะใกล้บ่อน้ำตาแตกTT^TT
"ร้องไหกับน้ำชาหก ไร้สาระ"
คุณนาซิสซ่าพูดกระแทกกับความรู้สึกของยูริอย่างจัง ไม่ว่า...คำพูดก็มักจะกระแทกที่สิ่งที่กลัวและห่วงไม่เป็นเรื่องอย่างเช่น เหตุการณ์แบบนี้...
"พอได้แล้ว นาซิสซ่า " คุณโรซารี่พูดเสียงดุเล็กน้อย คุณนาซิสซ่าก็เรียบโดยดีพร้อมเชิดหน้าไปทางอื่น
"ยูริเธอไปเอาน้ำชาในห้องนอนของฉัน ก็ได้นะ มีเหลือซองเดียวพอดี^^" คุณโรซารี่เสนอให้กับยูริ แต่ว่าทำไมต้องมีซองเดียวด้วยเจ้าคะ TOT
"ขอบคุณมากเจ้าคะ TOT" ยูริโค้งตัวเพื่อเป็นการขอบคุณน้ำใจของคุณโรซารี่มากเจ้าคะ
"อยู่ ในกล่องสีทอง ฉันตั้งไว้บนโต๊ะทำงาน เธอเดินไปที่โต๊ะทำงานฉัน เดี๋ยวก็เห็นเองนะ " คุณโรซารี่อธิบาย " เอ้า กุญแจห้องฉัน " คุณโรซารี่ยืนลูกกุญแจ ยูริแบนมืออย่างอิ่มเอมใจ
"ขอบคุณมากเจ้าคะ ><" ยูริโค้งเพื่อเป็นการขอบคุณอีกครั้งแล้วเดินไปเดินยังห้องคุณโรซารี่ทันที
แต่คุณโรซารี่แต่มาไกล่เกลี่ยสงครามก่อน ก่อนยูริจะมาที่นี่อีกครั้งพร้อมน้ำชา><
-ผ่านไป 15 นาที-
ตอนนี้ยูริได้มาอยู่ในห้องของคุณโรซารี่เรียบร้อยเเล้วเจ้าคะ>O< ยูริรู้ว่าคุณโรซารี่เป็นพวกที่แอบชอบของน่ารักๆ มีแต่พวกเรารู้นเจ้าคะ ห้ามบอกใครล่ะ ! >-< ยูริเดินไปยังโต๊ะทำงานของคุณโรซารี่ พร้อมเงยหน้าบนโต๊ะทำงาน
เจอกล่องสีทองเเล้วเจ้าคะ><
ตั้ง อยู่ชั้นวางของ ยูริสามารถเอื้อมถึงได้อย่างง่ายดาย เเต่ว่ามีมัน2กล่องนะเจ้าคะ แล้วจะมีรู้มั้ยเนี่ยว่ากล่องไหนมีซองชาอยู่ T T^ ถ้าเปิดโดยไม่รับอนุญาต คุณโรซารี่ได้ด่าว่า ยูริเป็นเด็กสาวที่ไม่มีมายาท T-T เอาแบบนี่แล้วกัน! ตัดสินใจเอากล่องสีทองด้านซ้ายมือเจ้าค่ะ ยูริรีบออกจากห้องโรซารี่พร้อมล็อคห้องไว้..
-----------------------------
เวลา 20.31 น.
-ห้องนอนยูริ-
ไลน์!
เสียง แจ้งข้อความของไลน์มีข้อความส่งมาถึงยูริ ยูรินอนอยู่บนเตียงเพื่อเตรียมลุยพรุ่งนี้ สงครามช่วงบ่ายก็จบลงอย่างสวัสดิภาพสมานฉันท์เจ้าคะ >< น้ำชาของคุณโรซารี่พร้อมและขมแบบพอดีๆ สึโก่ย! >O< คุณโรซารี่ก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร พร้อมให้ยูริดื่มน้ำชาได้อย่างเต็มที ยูริเปิดข้อความว่าใครส่งมา
'คุณคริสโตเฟอร์'
"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าเจ้าคะ"ยูริพึมพำสงสัยพร้อมอ่านข้อความที่คุณคริสโตเฟอร์ส่งมาให้
'พรุ่งนี้ ไอจะมีของให้ยูริจังอยู่ด้วย ' พร้อมมีสติกเกอร์แมวที่ตาเปล่งประกาย
'ของอะไรเจ้าคะ?' ยูริตอบกลับไปพร้อมส่งสติกเกอร์มีคำถาม
'เป็นฟิกเกอร์ของกัปตัน C.L.O.K ที่ผลิตออกมาแค่ 100 ตัวแรกของโลก '
'จริงเหรอเจ้าคะ O[]O'
กรี๊ดดดดด!! >O< ยูริอยากได้ ถ้าใครสามารถมีเป็นเจ้าของตัวเองได้ถือว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้เลยเจ้าคะ >[]<
'จริงสิ พรุ่งนี้ไอจะให้ยูริดูเป็นขวัญตาเลย'
'ตื่นเต้นจังเลยเจ้าคะ แต่คุณคริสโตเฟอร์ได้มาจากไหนเจ้าคะ?'
'ไอมีเส้นสายสิ '
'แบบนี่มันขี้โกงนะเจ้าคะ -3-'
'ฮ่าๆ ล้อเล่น ไอสั่งจองนะ กว่าจะจองได้มือของไอแทบพันกันอยู่แล้ว'
'คุณคริสโตเฟอร์เก่งจังเจ้าคะ'
'เรื่องนี่ไอเต็มที่อยู่แล้ว><'
'เจ้าคะ แล้วเจอกันตรงไหนดีเจ้าคะ'
'เจอกันที่เดิมนะ 8 โมงเช้า Ok มั้ย'
'Ok เจ้าคะ'
'ตอนนี้มันดึกแล้ว ฝันดีนะยูริจัง'
'ฝันดีนะเจ้าคะ'
คุณ คริสโตเฟอร์ก้ไม่ได้ตอบกลับอะไรยูริ ทิ้งตัวกับเตียงที่แสนนุ่มพร้อมกับความตื่นเต้นที่จะได้เห็นฟิกเกอร์ C.L.O.C.K ยูริก็เป็นแฟนพันธุ์แท้เหมือนกันเจ้าคะ ยูริจองไม่ทันเจ้าคะ เศร้าจังกับตนเอง T^T
หาว ยูริง่วงนอนแล้ว =O= ดวงตาของยูริค่อยๆปิดลงไปพร้อมกับมีความคิดของใครบางคนมีแทรกในหัวของยูริ
'ฉันขอนะ'
-------------------------------------
เวลา 9.00 น.
-ห้องนอนยูริ-
ปึง! ปึง!
เสียงเคาะประตูระรัวอย่างรุนแรง บ่งบอกว่าผู้ที่เคาะประตูโกรธมากที่เขานัดเธอแต่เธอไม่ไปที่เขานัดไว้เป็นชั่วโมง
"ยูริจัง ตื่นแล้วยัง"
เสียง ห่วงใยปนความโกรธนิดนึงของคริสโตเฟอร์ที่ยืนเคาะประตูของยูริ ยูริปกติจะมาตามที่เขานัดพอดีหรือมาก่อนสิบห้านาที คริสโตเฟอร์ได้รับอนุญาตพิเศษให้เข้ามาหอหญิงได้ เนื่องจากคู่ของตนเองไม่ว่าตามที่นัดกันไว้ แอบห่วงว่ายูริไม่สบายหรือว่า...
"หนวกหูโว้ย!!"
เสียงตะคอก กลับของฉันที่ตื่นมางัวเงียจากการตื่นนอน พร้อมลุกขึ้นจากเตียงแล้วจะเปิดประตูว่าใครมาบังบาจมาปลุกเวลาอันมีค่าของ ฉัน หนังหน้ามันจะเป็นอย่างไร - -**
แอ๊ด...
พอฉันเปิด ประตูห้องของตนเอง สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าฉันเป็นผู้ชายตัวสูงกว่าตัว ผมสีส้มผมชี้ตรง ใบหน้าเรียวได้รูป เรียวตาคมแฝงความขี้เล่นเล็กน้อยพร้อมบ่งบอกไม่พอใจอะไรบางอย่าง คิ้วโค้งสวย ตอนนี้มันขวดไปแล้ว ขนตาสวย ถือว่าเป็นหนังหน้าดีเลยทีเดียว =_=
''ยูริจัง ยูลืมนัดไปแล้วเหรอ" ผู้ชายต่อหน้าฉันถามอย่างหัวเสีย พร้อมมืออีกข้างนึงถือตุ๊กตาปูนปลาสเตอร์มาเตอร์มาเหรอ =_=^
"นัดอะไร =_='' ฉันตอบพร้อมยืนเท้าสะเอว
"ก็เมื่อคืนไง ที่ไอส่งไลน์ไปให้'' มันพยายามให้ฉันย้อนความทรงจำให้
''ไลน์ มันคืออะไร?'' ของไว้ปาหัวหมาได้ใช่ป่ะ =_=?
''ยูริ ยูเป็นอะไรหรือเปล่า นิสัยเปลี่ยนจากหน้าไปหลังมือ"
มัน ก็คว้าจับไหล่ข้างเดียวฉัน โดยที่ฉันไม่ตั้งตัว ฉันรีบสะบัดอย่างแรงเพื่อให้มันปล่อยจากไหล่ของฉัน ฉันโดนปลุกนอนอีกพร้อมโดนผู้ชายแปลกหน้ามาจับแตะต้องตัวฉันอีก!
ขยะแขยงที่สุด!!
เพี้ยะ!
ฉัน ใช้ฝ่ามือเล็กน้อยของฉันแต่แรงไม่น้อยนิดตบใบหน้าเรียวของมันอย่างจัง ใบหน้าของมันก็ถูกแรงตบของฉันหันไป มันเบิกตาโพลงสิ่งขึ้นมาพร้อมจ้องแววตาที่ก้าวร้าวดุดัน แต่คิดว่าฉันจะยอมแพ้หรอกนะ! ฉันก็เขม็งตากลับไป-_-!
"ยูริจัง ทำไมต้องตบหน้าไอด้วย!" ไอ้หน้าอ่อนตะคอกตรงหน้าฉัน ขอตั้งชื่อแล้วกัน คือฉันไม่รู้จักชื่อมัน -_-+
"แกเป็นใคร บังบาจมาแตะต้องตัวฉัน!" มันเป็นใคร ไอ้หน้าอ่อนหรือเป็นลุงภารโรง -_-+ ที่หน้าอ่อนกว่าวัย
"ยูริพูดจาไม่ไพเราะเลยนะ!" ฉันพูดจาไม่ไพเราะตรงไหน -_-^
"ฉันถามว่า แกเป็นใคร"
"ไอ'คริสโตเฟอร์' ไงเป็นคู่ของยูริจังไง "
"ฉันนี่นะ มีคู่ไอ้หน้าอ่อนแบบนี้ ไม่เอาหรอก -_-+"
"ยูริจังเปลี่ยนไปเยอะแล้วนะ"
"ฉันเป็นปกติโว้ย! แล้วถืออะไรมา ปูนปลาสเตอร์ที่ระบายสีเสร็จแล้วมาเดินโชว์เหรอ"
"ไม่ใช่ปูนปลาสเตอร์ เป็นฟิกเกอร์ต่างหาก"
''นั้นเหรอ เป็นของไร้สาระ ฉันขอตัวไปนอนก่อนแล้วกัน "
ฉันรีบตัดบทสนทนาไอ้หน้าอ่อน ไม่นั้นไม่พอไอ้ที่มัน ฟิก... ฟิ เตอร์ อะไรไม่รู้เรียกไม่ถูก- -* หมุนตัวจะเข้าห้องเพื่อนอนต่อ = =
หมับ!
มือของฉันหยุดชะงักลงโดนไอ้หน้าอ่อนจับไว้ อะไรกันนักหนาเนี่ย! =_= ฉันหัวเสียที่สุดรีบสะบัด แล้วฉันจงใจให้มือที่ฉันที่ถูกมันจับไว้ไปโดนปูนปลาสเตอร์ที่มันถืออยู่ ด้วยความแรงของฉัน เขาคลายกำออกมาจากนั้นมันก็...
ตุบ!
หัว ของปูนปลาสเตอร์หักไปเรียบร้อยแล้ว...ไปซะเถอะ อาเมน( _ _ ) ฉันเงยหน้าประสานแววตาที่ดูเหมือนโกรธดุดันสุดขีด มันก็ปล่อยมือฉันทันที ฉันก็ทำหน้าเหมือนไม่รู้ไม่ชี้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
"ยูริจัง นี่ยูทำอะไรของยู!!" ไอ้หน้าอ่อนตะคอกเสียงดังสนั่นบ่งบอกมันโกรธมากๆๆๆๆ(ประชด==)
"เปล่า"
"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราขาดกัน! ไม่ต้องเห็นหน้าอีกครั้งที่สอง"
" มันหมายความว่าอะไร=_=" ดีเหมือนกัน ><! แต่ฉันยอมรับมันเป็นคู่เมื่อไหร่ - -*
"แล้วแต่ยูจะคิด!''
จาก นั้นไอ้หน้าอ่อนก้มเก็บชิ้นหัวของปูนปลาสเตอร์อย่างอาลัยรักเดินออกจากห้อง ฉัน ปล่อยให้ฉันที่หงุดหงิดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันกับมันมีความสัมพันธ์อะไร...?
"อะไรของมันว่ะ..."
****************************************************************************************************
สวัสดีค่ะ >O< เป็นไรบ้างค่ะนิยาย บอกความรู้สึกในการอ่านมาซะดีๆ หึๆ..
อาจจะยาวมากสำหรับครั้งที่ 1 มันรวมกับบทนำเนอะ >O<
ความคิดเห็น