ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2 50%
"พี่อาชิๆ" เสียงร้องเรียกผสมเสียงสะอื่น ดังมาแต่ไกล ในขณะที่นัดยืนรอหมออยู่ที่หน้าห้อง ICU หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของเสียง ก็วิ่งทะเล่อทะล่าเข้ามาดั่งคนไร้สติ นัดจึงใช้ลำแขนอันแกร่งของเขาโอบรัดไปที่เอว เพื่อขัดขวางไม่ให้เธอวิ่งเข้าไปในห้อง และช่วยเรียกสติของเธอคืนกลับมา
"นี่คุณ...คุณ ยังเข้าไปไม่ได้นะครับ หมอกำลังช่วยเหลือคนเจ็บอยู่ ใจเย็นๆ ก่อน"
"พี่อาชิ อย่าเป็นอะไรนะ" เพชรพราว สะอื่นร้องเรียกพี่ชายของเธออย่างคนไร้สติ
"คุณ ฟังผมดีๆ นะ ตั้งสติก่อน ตอนนี้หมอกำลังช่วยเหลือเขาอยู่ คุณใจเย็นๆ ก่อน นั่งลงก่อน"
"คุณ...คุณใช่ไหม ที่ขับรถชนพี่ชายฉัน คุณใช่ไหม" เพชรพราว ทุบไปที่ไหล่ของนัด อย่างคนไร้เรี่ยวแรง เขายังคงโอบเอวของเธอแน่น ด้วยความวิตกว่าเธอจะสติแตกและพุ่งเข้าไปในห้อง ICU
"นี่คุณ ตั้งสติให้ได้ก่อน แล้วเดี๋ยวผมจะเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้คุณฟัง"
นัดจับเธอนั่งลงบนเก้าอี้ เขานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าและจับไปที่ไหล่ของเธออย่างมั่นคง จากนั้นจึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เพชรพราวฟัง จนเธอเข้าใจ และกล่าวคำขอโทษ ที่ได้เข้าใจเขาผิด
"คราวนี้ คุณก็เข้าใจแล้วสิ่นะ ดูสิ่ ทุบไหล่ผมจนเจ็บไปหมดแล้ว"
"ถ้าพี่ชายฉันเป็นอะไรขึ้นมาจะทำอย่างไร เรามีกันแค่สองคนพี่น้องเท่านั้น"
เพชรพราวร่ำไห้ด้วยใจที่หวาดหวั่น เธอกลัวมากจนตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก นี่ก็หลายชั่วโมงเข้าไปแล้ว หมอยังไม่ออกจากห้อง ICU มาบอกอะไรเลย เธอวิตกกังวน จนบีบมือของนัดแน่น อย่างไม่รู้ตัว
"ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะอยู่เป็นเพื่อน จนกว่าพี่ชายของคุณจะออกมา แล้วถ้าพี่ชายคุณเป็นอะไร ผมสัญญาว่าจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง"
"ไม่...ฉันไม่ต้องการให้คุณรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น เพราะว่าพี่ชายของฉันจะต้องไม่เป็นอะไร อย่างแน่นอน"
"ผมก็กำลังภาวนาให้เป็นเช่นนั้นอยู่"
น้ำอิงโทรหานัด เพื่อบอกข่าวดีว่า ร็อคกี้ฟื้นแล้ว แต่มันมีอาการแปลกๆดูเหมือนว่าจะจำอะไรไม่ได้เลย แม้กระทั่งน้ำอิง ที่เลี้ยงมันมาตั้งแต่ยังไม่หย่านม จากนั้นเธอจึงได้ถามไถ่ถึงอาการชายหนุ่ม
"ตอนนี้ยังไม่ออกจากห้อง ICU เลยนะ พี่นั่งรอกับน้องสาวของเขามาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว"
"ถ้าอย่างนั้น น้ำอิงรบกวนพี่นัดดูเขาไปก่อนนะคะ น้ำอิงขอพาร็อคกี้ไปฝากไว้ที่โรงพยาบาลเพื่อให้หมอตรวจภายในให้ระเอียดอีกที เสร็จแล้วน้ำอิงจะรีบตามไปหาที่โรงพยาบาล"
เมื่อนัดวางโทรศัพท์จากน้ำอิง จึงได้รู้ตัวอีกที ว่าเพชรพราวได้นอนหลับซบไหล่ของเขาด้วยความอ่อนล้าและเหน็ดเหนื่อยจากการร้องไห้ เขายีไปที่ผมของเธอเอ็นดูเหมือนเช่น น้องสาว แต่เพียงพักเดียว หมอก็ได้ออกมาบอกข่าวร้าย ว่าอาชิมีอาการผิดปกติ สมองบางส่วนไม่ตอบสนองเพราะถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง และหมอก็ไม่สามารถบอกได้ว่า เขาจะฟื้นกลับมาเมื่อไหร่ เวลาเท่านั้นที่จะเป็นตัวกำหนด
"นี่คุณ...คุณ ยังเข้าไปไม่ได้นะครับ หมอกำลังช่วยเหลือคนเจ็บอยู่ ใจเย็นๆ ก่อน"
"พี่อาชิ อย่าเป็นอะไรนะ" เพชรพราว สะอื่นร้องเรียกพี่ชายของเธออย่างคนไร้สติ
"คุณ ฟังผมดีๆ นะ ตั้งสติก่อน ตอนนี้หมอกำลังช่วยเหลือเขาอยู่ คุณใจเย็นๆ ก่อน นั่งลงก่อน"
"คุณ...คุณใช่ไหม ที่ขับรถชนพี่ชายฉัน คุณใช่ไหม" เพชรพราว ทุบไปที่ไหล่ของนัด อย่างคนไร้เรี่ยวแรง เขายังคงโอบเอวของเธอแน่น ด้วยความวิตกว่าเธอจะสติแตกและพุ่งเข้าไปในห้อง ICU
"นี่คุณ ตั้งสติให้ได้ก่อน แล้วเดี๋ยวผมจะเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้คุณฟัง"
นัดจับเธอนั่งลงบนเก้าอี้ เขานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าและจับไปที่ไหล่ของเธออย่างมั่นคง จากนั้นจึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เพชรพราวฟัง จนเธอเข้าใจ และกล่าวคำขอโทษ ที่ได้เข้าใจเขาผิด
"คราวนี้ คุณก็เข้าใจแล้วสิ่นะ ดูสิ่ ทุบไหล่ผมจนเจ็บไปหมดแล้ว"
"ถ้าพี่ชายฉันเป็นอะไรขึ้นมาจะทำอย่างไร เรามีกันแค่สองคนพี่น้องเท่านั้น"
เพชรพราวร่ำไห้ด้วยใจที่หวาดหวั่น เธอกลัวมากจนตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก นี่ก็หลายชั่วโมงเข้าไปแล้ว หมอยังไม่ออกจากห้อง ICU มาบอกอะไรเลย เธอวิตกกังวน จนบีบมือของนัดแน่น อย่างไม่รู้ตัว
"ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะอยู่เป็นเพื่อน จนกว่าพี่ชายของคุณจะออกมา แล้วถ้าพี่ชายคุณเป็นอะไร ผมสัญญาว่าจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง"
"ไม่...ฉันไม่ต้องการให้คุณรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น เพราะว่าพี่ชายของฉันจะต้องไม่เป็นอะไร อย่างแน่นอน"
"ผมก็กำลังภาวนาให้เป็นเช่นนั้นอยู่"
น้ำอิงโทรหานัด เพื่อบอกข่าวดีว่า ร็อคกี้ฟื้นแล้ว แต่มันมีอาการแปลกๆดูเหมือนว่าจะจำอะไรไม่ได้เลย แม้กระทั่งน้ำอิง ที่เลี้ยงมันมาตั้งแต่ยังไม่หย่านม จากนั้นเธอจึงได้ถามไถ่ถึงอาการชายหนุ่ม
"ตอนนี้ยังไม่ออกจากห้อง ICU เลยนะ พี่นั่งรอกับน้องสาวของเขามาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว"
"ถ้าอย่างนั้น น้ำอิงรบกวนพี่นัดดูเขาไปก่อนนะคะ น้ำอิงขอพาร็อคกี้ไปฝากไว้ที่โรงพยาบาลเพื่อให้หมอตรวจภายในให้ระเอียดอีกที เสร็จแล้วน้ำอิงจะรีบตามไปหาที่โรงพยาบาล"
เมื่อนัดวางโทรศัพท์จากน้ำอิง จึงได้รู้ตัวอีกที ว่าเพชรพราวได้นอนหลับซบไหล่ของเขาด้วยความอ่อนล้าและเหน็ดเหนื่อยจากการร้องไห้ เขายีไปที่ผมของเธอเอ็นดูเหมือนเช่น น้องสาว แต่เพียงพักเดียว หมอก็ได้ออกมาบอกข่าวร้าย ว่าอาชิมีอาการผิดปกติ สมองบางส่วนไม่ตอบสนองเพราะถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง และหมอก็ไม่สามารถบอกได้ว่า เขาจะฟื้นกลับมาเมื่อไหร่ เวลาเท่านั้นที่จะเป็นตัวกำหนด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น