ละลายรัก เพลิงใจ

ลำดับตอนที่ #2 : ละลายรัก เพลิงใจ ตอนที่ 2- 100 %

ละลายรัก เพลิงใจ ตอนที่ 2

               




                เหลือเวลาอีกเพียง 2 สัปดาห์ เท่านั้นก็จะหมดช่วงพักร้อนของบริษัท ใช่ว่าช่วงนี้บริษัทจะไม่มีรายได้ ที่ให้พักร้อน

ก็เฉพาะผู้บริหารระดับกลางและสูงเท่านั้น บริษัทยังคงทำงานกันปรกติมีรายได้และปัญหารายวันเกิดขึ้นอยู่เป็นประจำ

ประธานใหญ่ของบริษัท ใช่ว่าจะได้หยุดพัก รดาอยู่บ้านเฉยๆ ได้เพียง 2 วันเท่านั้น ก็มีปัญหาและเรื่องเข้ามาให้เธอต้อง

แก้ไขจนได้ เพราะของที่บอกว่าจะนำเข้ามาจากฮ่องกงล๊อตใหญ่นั้นเกิดปัญหาผ่านแดนเข้ามาไม่ได้ มีคนบางคนต้องการให้

ซิลเวอร์ กรุ๊ปจ่ายค่าผ่านทางให้ตัวเอง

          

               ‘ หึ  ไม่ว่าใครก็อยากได้เงินกันทั้งนั้น ’ เลขาที่ได้ยินเจ้านายของตนแสยะยิ้มเช่นนั้นก็อดสงสารคนเหล่านั้นที่กำลัง

จะโดนเจ้านายตน เล่น เข้าแล้วไม่ได้ ถ้าเป็นเรื่องของธุรกิจ รดาทำมันได้ดีแทบทุกอย่าง เข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับปัญหาการ

ลงทุนต่างๆ และผ่านปัญหามามากจนทำให้เข้าใจว่า เรื่องธุรกิจคือเรื่องของผลประโยชน์ บางครั้งต้องเด็ดขาด บางครั้งก็

ต้องยอม แต่เป็นส่วนน้อยที่คนอย่าง รดา จะยอม การปกครองลูกน้องของรดา ถ้าทำดีเธอก็จ่ายค่าความดีเป็นเงินทองซึ่ง

เธอคิดว่ามันเหมาะสมกับผลประโยชน์ที่เกิดขึ้น ส่วนคนที่ทำผิด เธอก็ไม่เอาไว้เหมือนกัน เธอไม่อยากคอยตามแก้ปัญหามาก

นัก กับเรื่องราวกวนใจแบบนี้ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์เธอล้วนๆ เพราะถึงอย่างไร เธอก็อายุแค่ 25 ปีเท่านั้น การตัดสินใจ

บางทีอารมณ์ก็เป็นใหญ่ แต่ก็ยังไม่เกิดเรื่องผิดพลาดจากการใช้อารมณ์ของเธอ

        

              ‘ คุณ อลิส ติดต่อทางนั้นให้ด้วย แล้วจัดการเรื่องการเดินทางให้ด้วย ฉันจะไปจัดการปัญหากวนใจซักหน่อย บอก

คุณพ่อให้ด้วยนะ ‘ สั่งเลขาคนสนิทเสร็จ รดาก็เดินจากไปด้วยอารมณ์ไหนก็สุดที่เลขาสาวจะรู้ได้

            ‘ เจมส์ จอห์นนี่ เตรียมตัวไปฮ่องกงกับฉันพรุ่งนี้ ‘

            ‘ ครับ ‘ สองบอดี้การ์ดรับคำอย่างรู้งาน สองคนนี้เป็นคนที่รับใช้พ่อเธอมาตั้งแต่เธอจำความได้ ไว้ใจได้ เธอไม่อยาก

ทำให้เอิกเกริก ด้วยคิดว่าสองคนนี้ก็พอแล้วสำหรับปัญหาแค่นี้

            ฮ่องกง เวลา 20.00 น.

            ‘ คุณต้องการอะไร บอกปัญหาที่ส่งมอบสินค้าให้ฉันไม่ได้ มาเลยดีกว่าค่ะ ฉันไม่อยากเสียเวลามากนัก ‘ อัลเบิร์ด

อดที่จะอึ้งกับความกล้าของประธานใหญ่ ซิลเวอร์ กรุ๊ปไม่ได้ แต่แค่นั้นยังไม่เท่ากับความสวยที่ท่านประธานใหญ่คนนี้มี จน

เขาละสายตากลับมาคุยเป็นปรกติได้ยาก นี่อีกคนที่กลายเป็นเหยื่อความสวย หึ สวยหรอ รวยหรอ แล้วยังไงล่ะ คงมีแต่คน

ที่อยากจะครอบครองตัวเธอ ต้องการเงินเธอ และชื่นชมความสวยที่ไม่จีรังสินะ โธ่ ผู้ชาย รดาคิดพลางแสยะยิ้มสมเพชใน

ใจ

            ‘ คุณคงรู้แล้ว ว่าเราต้องการอะไร ‘

            ‘ บังเอิญว่าฉันไม่ค่อยฉลาด เลยอยากฟังจากปากคุณมากกว่า ถ้าคุณยังท่ามาก ฉันจะกลับล่ะนะ ‘

            ‘ เดี๋ยวสิคนสวย เราต้องการค่าผ่านทาง สักสิบเปอร์เซ็นของราคาสินค้านั่น คุณคิดว่าไง ‘

            ‘ ฉันจำไม่ได้ว่านอกจากเสียเงินตามกฏหมายแล้วยังต้องเสียค่าอะไร ไร้สาระพวกนี้อีก อย่างงั้นเหรอ แล้วถ้าต้อง

จ่ายฉันต้องจ่ายให้ใครล่ะ ‘

            ‘ ถ้าคุณยังไม่รู้จักผมล่ะ ก็ ผมชื่อ อัลเบิร์ด อัลเฟ่น  จำไว้ให้ดีล่ะ วันข้างหน้าเราอาจได้ร่วมงานกันอีก ‘

‘  ชื่อนี้ฉันไม่ค่อยชอบอ่ะ ไม่จ่ายได้มั้ย ‘

‘ พูดเหมือนจะไม่ตกลง ‘

            ‘ แล้วถ้าไม่......’

            ‘ อ้าว อ้าว ก็อย่าหวังว่าจะผ่านไปได้เลยนะครับคนสวย หึ หึ ‘

‘ หึ  คิดว่าตัวเองชนะแล้วอย่างนั้นเหรอ โง่จริงๆ เลยนะคุณน่ะ ‘

‘ หมายความว่ายังไง ‘ อัลเบิร์ดเริ่ม หมดความอดทน

‘ เจมส์  ‘

‘ ครับ ‘ จากนั้นเจมส์ก็ล้วงอะไรบางอย่างออกมา -เราต้องการค่าผ่านทาง สักสิบเปอร์เซ็นของราคาสินค้านั่น คุณ

คิดว่าไง- ฉันจำไม่ได้ว่านอกจากเสียเงินตามกฏหมายแล้วยังต้องเสียค่าอะไร ไร้สาระพวกนี้อีก อย่างงั้นเหรอแล้ว ฉันต้อง

จ่ายให้ใครล่ะ -ถ้าคุณยังไม่รู้จักผมล่ะ ก็ ผมชื่อ อัลเบิร์ด อัลเฟ่น  จำไว้ให้ดีล่ะ วันข้างหน้าเราอาจได้ร่วมงานกันอีก

             ‘ ถ้าตำรวจที่นี่ฟังคลิปเสียงนี้แล้ว ฉันคิดว่าพวกคุณคงจะเดือดร้อนนะคะ ทางที่ดี ฉันว่าเราน่าจะเจรจาสงบศึก

ครั้งนี้นะคะ อัลเบิร์ด หรือคุณมีความคิดที่ดีกว่า แต่ฉันคิดว่าไม่น่าจะมีนะ ‘

              อัลเบิร์ด กัดฟันข่มความโกรธไว้ เห็นได้ชัดว่าเขาเสียเปรียบ ทำไมคนของพวกเราจึงค้นไม่เจอเทปนั่นนะ อันที่จริง

แล้ว คนของเขามัวแต่ตะลึงความสวยของแขกเจ้านายเลยลืมตรวจค้นเธอ ค้นเฉพาะบอดี้การ์ด พอพวกเขาเผลอ เธอก็ส่ง

มันให้กับบอดีการ์ดแต่ตอนไหนนั้นพวกเขาไม่มีทางรู้เลย

            ก็แค่อีกวันนึงที่รดาต้องเจอกับปัญหาด้านธุรกิจ และคนที่หวังจะมาเอาเปรียบบริษัทเธอ และก็อีกวันเช่นกันที่รดาแก้

ปัญหาผ่านไปได้อย่างง่ายดาย รดาอ่านเกมทางธุรกิจออกอย่างทะลุปรุโปร่ง อาจเป็นเพราะเธอทุ่มเทกับการเรียน หาปัญหา

เศรษฐกิจมาขบคิด วิเคราะห์หาทางแก้ รดาแก้ปัญหาที่ต้นเหตุได้เสมอ และเพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่ว่าง ไม่ฟุ้งซ่านคอยคิดถึงแต่

ใครคนนั้น เวลาสามปีมานี้มีนักธุรกิจหนุ่มหลายคนที่ต้องอกหัก และเสียโง่ให้กับเธอ แต่เธอไม่เคยแคร์ ทุกคนต้องเคยเป็นผู้

กระทำและถูกกระทำด้วยกันทั้งนั้น ช่วงเวลาที่ว่างเปล่าของรดา สามปีนี้ไม่มีอะไรดึงดูดความสนใจรดาได้เลยนอกจากเรื่อง

ธุรกิจ แต่อะไร อะไรจะเปลี่ยนไปนับตั้งแต่พรุ่งนี้ ความเย็นชาที่เคยมีจะถูกสั่นคลอน โดยคนที่ทำให้เธอกลายเป็นคนเย็นชา

คนเดิมนั่นเอง

  ************

ชายฝั่งของทะเลทางภาคใต้ของประเทศไทย ภัทรทบทวนความทรงจำที่เขาและเธอคนนั้นมีร่วมกัน ตั้งแต่เจอกัน

ครั้งแรก กินข้าวด้วยกันครั้งแรก ไปโรงเรียนพร้อมกันครั้งแรก ทุกๆ อย่างไม่เคยหายไปจากความทรงจำของเขาเลยแม้เพียง

เสี้ยววินาที พอคิดถึงวันที่จากเธอคนนั้นมา ยิ่งทำให้เขาเจ็บปวด หากแต่เพียงเขาไม่รับความช่วยเหลือของเธอคนนั้น ถ้า

เพียงแต่เค้าปฏิเสธความช่วยเหลือนั้นซะ เรื่องทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้ ภัทรทบทวนความรู้สึกตอนนั้น แต่ถ้าหากเขาย้อน

เวลากลับไปได้ ก็ใช่ว่าเขาจะไม่ทำแบบเดิม คงทำร้ายความรู้สึกของทั้งเขาและเธอแบบเดิม สถานการณ์ตอนนั้นบีบบังคับ

เขาอย่างหนัก แม่ มีความหมายกับเขามากเหลือเกิน แต่เธอคนนั้น รดา ก็มีความสำคัญต่อเขามากเช่นกัน ทำไมมันต้องเกิด

เรื่องแบบนั้นพร้อมกันในวันนั้น ผ่านมา 7 ปีแล้วสินะ ช่างเป็นช่วงเวลาที่ทรมานมากสำหรับผู้ชายคนนึงที่ต้องเสียแม่และผู้

หญิงที่เป็นรักแรกและรักเดียวของเขาไปแทบจะพร้อมๆ กัน รดา ตอนนั้นอยู่สูงกว่าเขามาก ยิ่งคิดถึงเงินที่รับมาก็ยิ่งย้ำชัดว่า

เราต่างกันมากแค่ไหน ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาบอกอะไรเขาทั้งนั้น เขารู้ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องให้คนคนนั้นมาบอกหรอก ว่าเราไม่

คู่ควรกัน ภาพในความทรงจำที่เต็มไปด้วยความสุขย้อนกลับมาดั่งละครที่ฉายซ้ำตอนเดิม ซ้ำๆ ซากๆ

         / รดา ชอบดอกอะไรเหรอ /

/ หืม ถามทำไมคะ /

/ อยากรู้ครับ บอกพี่ภัทรได้มั้ยคนดี /

/ ดอกลั่นทมค่ะ เอ๋ ไม่สิ ลีลาวดีค่ะ แล้วต้องเป็นสีขาวด้วยนะคะ /

/ ทำไมต้องเป็นสีขาวล่ะครับ /

/ รดาก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่รดาชอบมันหอม สวย ดูมีค่าและ../

/ เหมือนรดา ด้วย / คนที่พูดยังไม่ทันจบก็ต้องมีอันต้องหน้าแดงด้วยความเขิน จนต้องรีบกระแอมและถามต่อ

/ ว่าแต่พี่ภัทรถามทำไมเหรอคะ รดาอยากรู้ นะ นะ บอกรดาหน่อยนะ /

/ เพราะว่าพอเราโตเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ พี่ภัทรจะเอาดอกไม้ไปฝากรดาทุกครั้งที่เราเจอกันเลย ถ้าเราแต่งงานกัน

ตื่นมาทุกเช้าพี่ภัทรจะวางไว้ข้างหมอนของรดา ทุกครั้งที่รดาลืมตาตื่นขึ้นมา รดาจะเจอดอกไม้แห่งความรักของพี่เป็นสิ่งแรก

ของทุกๆวัน / คนฟังยิ้มรับอย่างตื้นตันใจ และหน้าแดงด้วยความเขิน จนต้องพูดอะไรแก้เขิน

/ จริงเหรอคะ แต่พี่ภัทรคะ ถ้าพี่ภัทรจะเอาดอกไม้มาฝากรดาน่ะ เป็นดอกอะไรได้ทั้งนั้นค่ะ ขอแค่เป็นสีขาวนะคะ รดาชอบดอกไม้สีขาวค่ะ /

มีเพียงสายตาของภัทรที่ตอบรับคำพูดของรดาเท่านั้นที่รดารู้ดีว่า จะเป็นคำรับปากที่ดีกว่าคำพูดและคำสัญญา

ด้วยปากเปล่าเป็นล้านๆ คำ ถึงแม้เรื่องราวเหล่านี้จะเป็นคำพูดของเด็กชาย อายุ 16 กับเด็กหญิงอายุ 14 แต่คนที่พูดก็รู้ตัว

อยู่เสมอว่าไม่ใช่คำพูดลอยๆ แต่อย่างใด เป็นคำมั่นที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้อยู่แก่ใจ

‘ ภัทร นั่งทำอะไรอยู่ล่ะ หืม ‘

‘ ก็นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะวิ ไม่มีอะไรหรอก ‘

‘ คิดเรื่องรดาอีกล่ะสิ ภัทร ทำไมไม่กลับไปล่ะ กลับไปพูดกันให้เข้าใจ หยุด อย่าพูดถึงความไม่เหมาะสม ดูภัทรตอน

นี้สิ มีอะไรไม่คู่ควรกับรดาอีก ภัทรมีทุกอย่างแล้วนะ จะรอให้เวลาผ่านไป แล้วทนเจ็บปวดกับทุกวินาทีต่อไปนี้อีกทำไมล่ะ ’ 

วิชุดา เพื่อนสมัยประถมของภัทร พูดอย่างรู้ใจเพื่อนของเธอดี ทำไมจะไม่รู้ล่ะ ว่าเพื่อนเธอคนนี้ รักและยังรักรดา ผู้หญิงคน

นั้น มากขนาดไหน ตอนที่เขาหอบความเจ็บช้ำกลับมา ผู้ชายคนนี้แทบไม่เหมือนคนที่มีชีวิต ราวกับวิญญาณและความรู้สึก

ออกจากร่างไปแล้ว คิดแล้ววิชุดาก็สงสาร ภัทรเสียอะไรมามากแล้วเหลือเกิน อยากให้เค้าพบความสุขบ้างเท่านั้นเอง

‘ แต่วิ รดาจะเข้าใจผมเหรอ ผมทิ้งเธอมาไม่ยอมบอกอะไรเธอซักคำ รดาคงโกรธผมมาก คงไม่มีทางให้อภัยผมแล้ว ‘

‘ ถ้าเป็นรดาคนนั้น คนที่ภัทรเล่าให้วิฟัง ถ้าเป็นคนๆนั้น ต้องเข้าใจภัทรแน่ๆ กลับไปขอโทษเธอซะภัทร หรือจะรอจน

ตายจากกันไปก่อน ถึงจะไปบอกเล่าเหตุผลให้เธอฟัง ถามหน่อยเถอะภัทร ถ้าได้พูดออกไป ภัทรจะสบายใจขึ้นหรือเปล่า ‘

‘ แต่รดาคงเกลียดผมมาก ‘

‘ ไม่เกลียดหรอก แค่โกรธมาก น้อยใจมาก เท่านั้นเอง ภัทรก็แค่ง้อจนถึงที่สุด ไถ่โทษให้ถึงที่สุด ทำทุกอย่างให้ถึงที่

สุดเท่านั้นเอง น่านะ ถึงผลลัพท์จะเป็นยังไง ก็ดีกว่าต้องมานั่งเสียใจว่าไม่ได้ทำนะภัทร ภัทรรู้อยู่แล้วหนิว่าเธออยู่ที่ไหนน่ะ ‘

            เหมือนเสียงผลักดันจากสวรรค์ ภัทรลุกขึ้นยืนแล้วส่งยิ้มจริงใจให้วิชุดา ที่ทำให้เขาตาสว่างซักที เขาควรจะลอง

ควรจะกลับไปทำตามเสียงของหัวใจตัวเองตั้งนานแล้ว

‘ ขอบคุณนะวิ ขอบคุณจริงๆ ภัทรจะเข้ากรุงเทพวันนี้เลย ‘

‘ แหมๆ พอจะไปก็ใจร้อนเหมือนวัยรุ่นเลยนะ แต่...ภัทร ดูแลสุขภาพตัวเองดีๆ ด้วยนะ ภัทรน่ะ ‘

‘ รู้อยู่แล้วล่ะวิ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฝากดูแลพ่อด้วยนะ แล้วงานยังไงก็ฝากวิด้วยนะ ผมคงไปนานเลย ‘

วิชุดายิ้มรับด้วยความจริงใจ เธออยากเห็นภัทรลุกขึ้นมายิ้มได้ซักที ชะตาชีวิตเพื่อนเธอคนนี้เหมือนนิยายน้ำเน่า

จริงๆ หวังว่าคงจะทันนะภัทร วิชุดาหวังในใจ

แต่ภัทรจะรู้มั้ยนะ เส้นทางที่เขาเลือกเดินแล้วนั้นไม่ได้ง่ายดายเหมือนเดิม เพราะเธอคนนั้นเปลี่ยนไปมากเหลือเกิน

เกินกว่าภัทรจะเตรียมใจมาเจอ แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ หรอก เพราะรดาคือความสุขเพียงอย่างเดียวของเขา เขาต้องเอากลับมา

ให้ได้....