ละลายรัก เพลิงใจ

ลำดับตอนที่ #1 : ละลายรัก เพลิงใจ ตอนที่ 1

ณ ห้องประชุมของ ซิลเวอร์กรุ๊ปคอมพานี ผู้บริหารกำลังรายงานผลประกอบการไตรมาสที่ 3 ของปีนี้ให้ประธาน

กรรมการใหญ่ที่มีอำนาจสิทธิ์ขาดในการตัดสินใจของบริษัทแต่เพียงคนเดียว อาจจะดูเสี่ยงสำหรับธุรกิจขนาดใหญ่ที่ต้องใช้

ความแม่นยำ และเฉียบขาดในการตัดสินใจ แต่ด้วยระยะเวลาที่ผ่านมา ไม่มีใครมีข้อกังขาในการตัดสินใจของเธอเลยแม้

เพียงคนเดียว บริษัทที่มีความเสี่ยงจากนักลงทุนสูงแบบนี้กลับมีกำไรจากผลประกอบการอย่างยอดเยี่ยม ทำให้มีสวัสดิการ

และฐานเงินเดือนให้กับพนักงานสูงที่สุดในประเทศไทย ทำให้มีคนทั่วไปอยากจะสมัครมาทำงานแม้เพียงตำแหน่งน้อยนิด

แค่ไหนก็ตาม และนั่นทำให้ความนับถือ ความชื่นชม ต่อประธานกรรมการคนนี้ทั้งในวงการและคนทั้วไปมีมากโขทีเดียว ทุก

อย่างส่งผลให้เธอดูเรืองอำนาจ และด้วยความสวยที่โดดเด่นทำให้เธอเป็นที่จับตามองจาดนักธุรกิจทั้งโสดและไม่โสดทั่ว

โลก

             บรรยากาศในห้องประชุม ค่อนข้างเงียบและอึดอัดสำหรับผู้บริหารและผู้กล่าวแถลงการประชุมยิ่งนัก เพราะทุกคน

ต่างรู้กันดีว่าอารมณ์ของประธานกรรมการคนนี้เปลี่ยนแปลงขึ้นลงได้ทุกวินาทีเลยทีเดียว ถ้ามีอะไรผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว

นั่นอาจหมายถึงหน้าที่การทำงานของพวกเขาหมดลงไปทันที

            “ และนี่คือผลกำไรของไตรมาสนี้ครับ ใครมีอะไรจะสอบถามหรือแนะนำเชิญเลยครับ” ทุกคนเงียบเพราะต่างก็

พอใจกับผลประการการไตรมาสนี้มากทีเดียว เพราะถือว่าได้กำไรมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา แต่ทุกคนก็ยังรอฟังคำพูดที่จะพูด

ต่อมาของประธานกรรมการ ที่ยังนั่งนิ่ง ราวกับใช้ความคิดอยู่

“ ขอชื่นชมนะคะ สำหรับทุกคนที่ร่วมสร้างความสำเร็จ ให้กับบริษัทเราในครั้งนี้ หวังว่าจะเป็นเช่นนี้เรื่อยๆ ไปนะคะ

ฉันอยากจะบอกข่าวดีกับพนักงานทุกคนว่า หนึ่งเดือนต่อจากนี้ จะอนุญาติให้ทุกคนลาพักร้อนได้ พร้อมเงินโบนัสจากผล

กำไร ไตรมาสนี้ เล็กๆ น้อยๆ “

ทุกคนต่างยินดีกับการตัดสินใจครั้งนี้ยิ่งนัก เพราะต่างรู้ดีว่า เล็กน้อยของท่านประธานนั้น มากมายขนาดไหน ทุกคนเหนื่อยล้ากันมามากขนาดไหนนั้น ท่านประธานเธอรู้อยู่เสมอ

            ไอยรดา เธอรู้ว่าพนักงานของเธอพยายามกันขนาดไหน จึงตัดสินใจให้สวัสดิการชั้นยอดเช่นนี้ และเงินก้อนนี้ก็ไม่ได้

มีผลกระทบใดๆ ต่อธุรกิจเลยแม้เพียงน้อยนิด แต่สามารถซื้อใจคนในปกครองได้อย่างตลอดการ อย่างน้อยก็ไม่ทำให้พวก

เขาย้ายไปทำงานที่อื่น...แต่จะมีใครซักคนที่รู้ว่าการให้พนักงานหยุดคราวนี้เป็นเพราะว่าเธอเหนื่อยล้า เหลือเกินกับทุกอย่าง

เธออ่อนแอเหลือเกินกับระยะเวลา 3 ปีที่เธอทำงานทุกวันเพื่อให้ลืมเรื่องราวที่เธอไม่อยากจำครั้งนั้น เขาที่ทำร้ายเธอ ปล่อย

เธอไว้กับสังคมที่โหดร้าย สอนให้เธอต้องเข้าใจโลกว่า ทุกคนก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น แค่คิดน้ำตาเธอก็จะไหล นิสัยที่อ่อนแอ

ของเธอเช่นนี้ไม่มีใครซักคนเลยในบริษัทจะได้ล่วงรู้ นอกจาก พ่อของเธอ และเลขาส่วนตัวเธอเท่านั้นที่รู้แต่เก็บความลับของ

เจ้านายได้อย่างเงียบเชียบ ทำให้เธอไว้ใจเลขาคนนี้มากทีเดียว และก่อนที่น้ำตาเธอจะไหลเธอก็บอกเลิกประชุม

ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับไปทำงาน พร้อมกับข่าวดีที่ได้รับ ซึ่งนานๆ ครั้งจะมีสวัสดิการใหญ่ๆ จัดมาให้พวกเขาซะ

ขนาดนี้ บางคนวางโปรแกรม ที่จะเที่ยวไว้เสร็จสรรพไว้พร้อมแล้ว เมื่อคนออกไปจากห้องประชุมหมดแล้วเหลือเพียงประธาน

ใหญ่ เธอนั่งหันหลังให้โต๊ะประชุม มองออกไปนอกตึกที่สูงระฟ้า อย่างไม่มีจุดหมาย

             จะมีใครล่วงรู้บ้างมั้ย ว่าเธอเหงา และเหนื่อยเพียงใด เธอต้องทำเป็นเข้มแข็งและใจร้ายกับหลายคน เพื่อธุรกิจ พ่อ

ของเธอวางมือจากธุรกิจทันที่ที่เธอเรียนจบมาจากเมืองนอก ให้เธอรับช่วงดูแลธุรกิจเป็นหมื่นล้านคนเดียวตั้งแต่อายุ 22  

ช่างเป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยและวุ่นวายเหลือเกิน แต่มันก็ทำให้เธอลืมเรื่องบางคน  เรื่องร้ายๆ ที่เธอไม่เข้าใจซักนิดว่าเพราะ

อะไร ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น

หน้าร้อนเมื่อ 9 ปีก่อน ตอน รดา อายุ 13 เธอคบกับผู้ชายคนนึง ชือ ภัทร ใช่แล้ว เป็นชื่อที่เธอไม่มีวันลืม ผู้ชายที่

เป็นรักครั้งแรกที่หอมหวาน และ ปวดร้าวเจียนตายในเวลาเดียวกัน

ภัทร หรือพี่ภัทร ของรดา เธอเจอเขาเมื่อหน้าร้อนตอน มอ.1 ที่สวนสาธารณะในหมู่บ้านที่ค่อนข้างบอกถึงฐานะดี

ของคนอยู่อาศัยที่หนึ่ง ใจกลางเมืองหลวง

‘นี่เธอ มานั่งทำอะไรที่นี่คนเดียว นี่มันเย็นแล้วนะ’ เด็กชายมอสามถามเด็กหญิงหน้าตาน่ารักคนนึงที่เขาเห็นเธอนั่ง

หน้าเศร้าอยู่คนเดียวเป็นชั่วโมงแล้ว

‘ เอ่อ คือ รดาเพิ่งย้ายมาที่นี่และวันนี้ไปโรงเรียนวันแรก รดาโดนแกล้ง เลยบอกคุณพ่อว่าไม่อยากไปเรียนที่นี่แล้ว

คุณพ่อดุรดา รดาเลยหนีออกจากบ้านมา ไม่รู้จะไปไหน ‘ เด็กหญิงน่าตาน่ารักบอกกับเด็กชายที่ดูไม่ใช่คนเลวที่เพิ่งเจอกัน

ครั้งแรก

‘ อืม เหรอ แล้วน้องเรียนที่ไหนล่ะ’ รดาบอกชื่อโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งที่อยู่แถวนั้นไป

‘ อ๋อ พี่ก็เรียนที่นั่นเหมือนกัน เอาอย่างนี้มั้ย พี่ชื่อ ภัทร ตอนไปโรงเรียน รดา ไปกับพี่ภัทร แล้วพี่ภัทรจะบอกใครๆ

ว่า รดา เป็นน้องสาวพี่ คนอื่นจะได้ไม่กล้ามาแกล้งไง ดีมั้ย ‘ เด็กชายที่เอ่ยออกไปอย่างนึกเอ็นดูน่าตาจิ้มลิ้ม และคำพูด

แทนตัวที่ดูน่ารักนั่นแล้ว อยากอยู่ใกล้ๆ เขาไม่มีน้องสาวและเป็นลูกชายคนเดียว

‘ เอ๋ จริงเหรอคะ ถ้างั้น พรุ่งนี้เช้า รดาจะมารอที่นี่ แล้วพี่ภัทรจะมารับรดาใช่มั้ยคะ ‘ อะไรดลจิตดลใจให้รดา เชื่อ

ใจพี่ภัทรคนนี้ ทั้งๆ ที่เพิ่งจะเจอกัน แค่ครั้งเดียวแท้ๆ แต่เวลา ที่ยาวนาน ผ่านวันเป็นเดือน ผ่านเดือนเป็นปี เวลาที่ยาวนาน

เหล่านั้นเป็นข้อพิสูจน์ว่า รดาคิดถูก คิดถูกจริงๆ ที่ไว้ใจ และเชื่อใจพี่ภัทรคนนี้ของเธอ  แต่ยังมีอีกเรื่องที่รดาไม่เคยรู้เลย คือ

พี่ภัทรของเธอป่วย ด้วยโรคทางพันธุกรรม โรคหนึ่งซึ่งติดมาจากทางแม่ของเขา

ภัทรกลายเป็นทุกๆ เหตุผลที่ทำให้รดาใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองใหญ่เมืองนี้ได้ เนื่องจากพ่อของรดาไม่มีเวลามาให้คำ

ปรึกษา มาถามไถ่ มาใส่ใจเธอเลย พ่อของเธอต้องดูแลธุรกิจครอบครัวขนาดใหญ่ของตระกูลเธอ วันเวลาหล่อหลอมความ

รัก ความเข้าใจ ของคนสองคน จากพี่น้อง ก็กลายเป็นคนรัก ที่เหมาะสมกันมากจนใครๆ ก็อิจฉา ทั้งเรื่องหน้าตา การเรียน

ทั้งคู่ดูเหมาะสมกันทุกอย่าง จนกระทั่งวันนึง วันที่ พี่ภัทรของเธอมีเรื่องไม่สบายใจ จนเธอ รู้สึกได้ จึงตัดสินใจ ถามออกไป

‘ พี่ภัทร เป็นอะไรคะ รดาเห็นพี่ภัทรทำหน้าตาเครียดๆ ตั้งแต่เช้าแล้วนะคะ มีอะไรคุยกับรดาได้นะ’ ชายหนุ่มจับน้ำ

เสียงที่บอกถึงความอาทรของคนพูดได้ ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้

‘ ไม่เป็นอะไรหรอกครับ พี่ภัทร ก็แค่มีเรื่องต้องแก้นิดหน่อยน่ะ รดาไม่ต้องเป็นห่วงนะ ‘

‘ ไม่จริงหรอก รดาไม่เชื่ออ่ะ ดูสิ ขนาดยิ้มให้รดา สายตายังบอกเลยว่ามีเรื่องไม่สบายใจ เล่าให้รดาฟังได้มั้ย เผื่อ

รดาช่วยได้นะ’ ภัทรที่ไม่คิดจะเอาปัญหาที่มีอยู่ไปเล่าให้คนรักของเขาไม่สบายใจไปด้วย แต่ดูจากน้ำเสียงคาดคั้นจากรดา

แล้ว เขาก็เลย ถอนหายใจและยอมเล่าให้ฟังว่าเกิด อะไรขึ้น

‘ โธ่พี่ภัทรคะ เรื่องแค่นี้เอง ทำไมไม่บอก รดาล่ะคะ เดี๋ยว รดา ช่วยเองค่ะ ‘

‘ ไม่ได้นะ รดา พี่แค่เล่าให้ฟัง ไม่ได้คิดให้รดา หาเงินมามายขนาดนั้นมาให้พี่นะ ‘

‘ พี่ภัทร ฟังรดานะคะ การที่พี่ภัทรไม่สบายใจ ก็ทำให้รดาไม่สบายใจด้วย ถ้ารดาไม่ได้ช่วยพี่ภัทร รดาก็จะไม่เห็นว่า

พี่ภัทรมีความสุข รดาก็จะไม่มีความสุขด้วยนะคะ พี่ภัทรเป็นคนยังไง รดาคิดว่ารดา รู้จักดี พี่ภัทรน่ะ ต้องไม่ได้โกหก รดา

อยู่แล้ว รดาเชื่อ เพราะฉะนั้น รดาช่วยเองค่ะ เอาเป็นว่า รดาให้ยืมนะคะ รดารวยน้า จะบอกให้’ แม้จะพูดแบบนั้นแต่คน

ฟังก็รู้ว่า รดาของเขาไม่ได้อวดร่ำอวดรวยอะไรเลย เพียงแต่อยากให้เขาสบายใจเท่านั้น แต่เขาลำบากใจไม่น้อยที่จะต้องยืม

เงินจำนวนมากมายขนาดนั้นกับคนรัก

ครอบครัวเขามีธุรกิจส่วนตัวอยู่หลายธุรกิจ ฐานะก้ดีมากระดับนึง แต่ระยะนี้แม่ของเขาอาการไม่สู้ดีนัก พ่อเขา

ตัดสินใจขายธุรกิจบางอย่างเพื่อมารักษาแม่ของเขา จนทำให้เงินทองหมุนเวียนในบ้านเขาค่อยๆ ติดขัดไปทีละน้อย จนถึง

เมื่อคืนที่ เขาได้ยินพ่อพูดกับคุณหมอถึงค่าใช้จ่ายที่ต้องพาแม่เขาไปรักษาถึงต่างประเทศ แล้วทำให้พ่อเขาแทบทรุด เป็น

เงินจำนวนมากที่แม้แต่ขายธุรกิจ แล้วใช้หนี้ก็ไม่รู้จะพอมั้ย จึงทำให้เขากลุ้มใจ ด้วยความที่เป็นคนกตัญญู จึงหนักใจแทน

พ่อ

สถานการณ์บังคับให้เขาต้องรับความช่วยเหลือจากรดา ทั้งที่เขาอยากให้เป็นทางเลือกสุดท้ายที่เขาจะทำเพราะเมื่อ

คืนแม่ของเขาอาการทรุด หมอบอกพ่อว่าถ้าไม่รีบแม่อาจจะไม่รอด ภัทรตัดสินใจยอมรับความช่วยเหลือ พ่อของเขาร้อนใจ

เรื่องแม่จนเกินไป จนลืมเรื่องที่มาของเงินมากมายที่ภัทรบอกว่าเก็บไว้ตั้งแต่เป็นเด็กๆ ภัทรไม่เคยโกหก พ่อของเขาเลยไม่

เซ้าซี้มาก แต่เงินก้อนนั้นก็ไม่สามารถช่วยชีวิตแม่ของเขาไว้ได้....

ตั้งแต่วันนั้น พี่ภัทรก็หายไปจากชีวิตของรดา รดานั่งรอพี่ภัทรของเธอที่สวนสาธารณะที่เดิม ที่ที่เป็นครั้งแรกที่เรา

เจอกัน วันเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ‘ รดา ร้องไห้ทุกครั้งที่ฟ้ามืดลงในแต่ละวัน แล้วพบว่าพี่ภัทรไม่ได้มาหารดาแล้วจริงๆ รดา

มารอพี่ภัทรเป็นปีจนเวลาผ่านไปนานแค่ไหน รดาจำไม่ได้ รดาจำได้เพียงว่า รดายังรอ ยังอยากรู้เหตุผลที่พี่ภัทรหายไป ยังรอ

พี่ภัทรมาอธิบาย รออย่างมีความหวัง ว่าซักวันพี่ภัทรจะกลับมา กลับมาแล้วเล่าทุกอย่างให้รดาฟัง กลับมานะคะพี่ภัทร ’

จนเวลาผ่านไป เธอจบมัธยมปลาย เธอก็ขอให้คุณพ่อส่งเธอไปเรียนด้านธุรกิจที่เมืองนอก และอีกเหตุผลรดาอยาก

ลืมเรื่องพี่ภัทรของเธอให้ได้ซักที คิดว่าควรเลิกรอได้แล้ว พี่ภัทรไม่มีทางกลับมาแล้วจริงๆ รดาคิดว่าถ้าอยู่ไกลๆ จากที่แห่ง

นั้น รดาอาจลืมเขาได้ แต่แล้ว รดาก็ได้พบว่า มันไม่เป็นแบบนั้น ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม เธอก็ไม่เคยลืมพี่

ภัทรของเธอได้เลย แม้แต่นาทีเดียว

จนถึงหน้าร้อนตอนปีสุดท้าย มีเพื่อนของเธอคนนึงพบพี่ภัทรของเธอที่ตอนใต้ของประเทศไทย เค้าดูสบายดี มี

ความสุข เพื่อนเธอบอกว่า พี่ภัทรของเธอเดินกับผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนนึง น่าจะเป็นคนรักของพี่ภัทรของเธอ เธอยังจำ

คำพูดที่เพื่อนเธอเล่าให้ฟัง ‘ รดาฟังที่เอมจะบอกให้ดีนะ บางทีพี่ภัทรของรดา อาจจะโกหกว่าแม่เค้าป่วย หลอกลวง รดา

พอรดาให้เงินเค้าแล้วเค้าก็หนีไปมีความสุข กับคนที่เค้ารัก เค้าอาจจะรู้ว่าบ้านรดามีฐานะก็ได้นะเลยตั้งใจมาหลอกตั้งแต่

แรก รดา ตัดใจเถอะนะ แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ ผู้ชายดีๆ ยังมีอีกมากนะ รดา เอมอยากบอกแค่นี้แหละ ยังไงก็ดูแลตัวเองนะ ‘

โลกมืดลงทันใด รดาไม่อยากรับรู้อะไรอีกเลย สมองมันตื้อไปหมด

รดาไม่อยากจะเชื่อ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่ภัทรคนนั้นจะเป็นคนแบบนี้ หลอกลวง รดา แล้วปล่อยให้รดาคอย คอย

พี่ภัทรอยู่ตลอดเวลา พี่ภัทรได้เงินแล้วจะตีจากรดาไป อย่างนั้นหรือที่จริงแล้วพี่ภัทรต้องการแค่เงินตั้งแต่แรกอย่างนั้นเหรอ ‘

รดาคิดว่า รดารู้จักพี่ภัทรดี’ คำนี้ลอยเข้ามาในห้วงความคิดของเธอ หึ รู้จักดีงั้นเหรอ โง่จริงๆ รดา เธอมันโง่ที่หลงเชื่อผู้ชาย

คนนั้น พอกันที ทุกๆ คนมันก็หวังเงินของรดา หวังผลประโยชน์มากมายจากรดาจริงๆ สินะ เลว จริงๆ ฉันไม่มีทางยกโทษ

ไม่มีทางยกโทษให้ผู้ชายคนนั้นแน่ๆ ไม่มีทาง

 


นักแต่งมือใหม่นะคะ ยังไงก็แนะนำด้วยนะคะ