คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
ร่าบาเ้าอเรือนผมสีำสลวยำลันั่หน้ามุ่ยิ้วมว ใบหน้าหวานเร่เรียเสียนนเินผ่านไปมาสัเเห็น มือบาเท้าาอย่ารุ่นิ สมอำลัทำานหนันเธอปวมับุบๆ
โอ๊ย อีสามวัน อีสามวัน เธอะทำยัไีเนี่ย
“โอนี่ อุ่น โอนี่ที่รั เฮ้ อุ่น เหม่ออะไรอเธอเนี่ย ูเ้า ูทำหน้าเ้า อย่าับอไม้แห้เหี่ยวแน่ะ” เ้าอื่อ อุ่น หรือ ไบรโอนี่ เยหน้ามาสบาับเพื่อนอย่าัวล สีหน้าแสวามหนัหน่วใ และแววาที่ายบาอย่าอยู่ในนั้นนทำให้เพื่อนสาว้มัวลนั่ับเธอ และหยุารหยอล้อทันที
“เิเรื่ออะไรึ้น สีหน้าูไม่ีเลย” อโ่ เพื่อนสนิทอเธอที่บันมาั้แ่เรียนประถมวบน อนนี้เ้ามหาลัยแล้ว ็ยัไ้เรียนสายเียวัน เหมือนพรหมลิิที่พวเธออบอะไรเหมือนันและมีนิสัยที่ล้ายๆ ันทำให้เ้าันไ้ไม่ยา แม้ะทะเลาะบ้าบาทีแ่สุท้าย พวเธอ็ลับมาุยันเหมือนเิม มันเป็นแบบนั้นมาเสมอ และเพราะเป็นเพื่อนันนาน แ่มอา็รู้ใแล้ว
“อ ่วยโอนี่้วย” พูไปแล้วเสียหวาน็สั่นเรือึ้นมาอย่า่วยไม่ไ้ วามทรำเลวร้ายในวัย 17 ปีำลัามหลอหลอนเธอ อีที่ำฟัใและยาะลืม
“เิอะไรึ้น รีบเล่ามา ใรรัแโอนี่ อะไปัารเี๋ยวนี้แหละ” อโ่พูอย่าโมโห พร้อมออรบแทนเพื่อนเสมอ ไบรโอนี่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ ใบหน้าหวาน้มหน้าล ริมฝีปาบาเม้มแน่น
“อัารเาไม่ไ้หรอ”
“ห๊ะ ไนะ” นที่ำลัใใ่อะั ้มมอเพื่อนัวเอ้วยวามไม่เ้าใ
“โอนี่ไปมีปัหาับนให่นโนานั้นเลยเหรอ” ไบรโอนี่ส่ายหน้า ่อนะ่อยๆ เยหน้ามาสบาเพื่อน แววาอสาวเ้าายแววหวาลัวและัวลอย่าเห็นไ้ั
“ุป๋าอโอนี่ำลัะลับมา โอนี่ำลัะอายุ 20 ปี อี 3 วัน้าหน้า” อโ่เบิาว้า อ้าปา้า ริสิ เธอลืมเรื่อสำัแบบนี้ไปไ้ยัไ ใบหน้าเพื่อนสาวีเียวามไบรโอนี่อีน สอสาวมีสีหน้าัวลไม่่าันเลย ปัหาโลแ แล้วสิ!
ย้อนวัย ไบรโอนี่อายุ 17 ปี
วันนี้เป็นวันเิอไบรโอนี่ ุป๋าอเธอัานให่โ สมับลูอมาเฟียแห่สเปน เธอไ้รับอวัมามายัเ่นทุปีที่ผ่านมา อวัที่เ็ำพร้าอย่าเธอไม่ิว่าะไ้มา และารที่ไ้เป็นลูบุธรรมอมาเฟียเ่นเา เธอ็เหมือนอยู่ในวามฝันที่ไม่ยอมื่นเสียที
เธนทอรัส เฟียร์โร์าร์ ้อมอลูสาวแสนสวยที่นับวันะยิ่สวยับในเาแทบะอลั้นวามปรารถนาที่มี่อเธอไม่ไ้ ทุรั้ยามอยู่ใล้ มืออเาไม่เยวาเยๆ เป็น้ออบ้า ับมือบ้า อเอว โอบไหล่ สารพัที่ะสามารถแะเนื้อ้อัวอเธอไ้ และเาลัวัวเอเหลือเิน ลัวว่าวามอทนะาผึลในสัวัน่อนที่เธอะบรรลุนิิภาวะ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นริ เา้อโน้อหาพราผู้เยาว์แย่ๆ
าลร์ มอามสายาเ้านายแล้วรู้สึหวาลัวแทนุหนูน้อยที่ไม่รู้ภัยัวเอ หาถึวันที่เ้านายหมวามอทนแล้ว นที่น่าห่วมาที่สุไม่พ้น ไบรโอนี่ สาวน้อยที่ถูเ้านายเลี้ยไว้เพื่อมีลูให้ับเธนทอรัสเท่านั้น
“โอนี่ มานี่หน่อยสิะ” เธนทอรัสร้อเรียลูสาว หิสาววัย17ปี หันมายิ้มให้ับนเป็นป๋าแล้วบอเพื่อนๆ น ่อนะเินมาทาเธนทอรัส
“มีอะไระ” สาวน้อยรู้สึแปลๆ ทุรั้ที่สบาับเา ล้ายว่าในวาู่สวยอุป๋าำลั่อนสิ่อันรายมาๆ ที่เธอไม่วรเ้าใล้ มือหนารวบเอวบาอสาวน้อยเ้ามาแนบิ สูบลิ่นหอมอ่อนๆ าพวแ้มหลายทีนพอใ ่อนะสบาับวาหวานใสที่่าบริสุทธิ์นเาไม่อยาทำรุนแรให้เธอหวาลัว
“ป๋ามีอวัะให้ ามมา” ไบรโอนี่อยาะ้านแ่เพราะสายาอเธนทอรัสที่มอแมบัับทำให้้อเินามเาไป หัวใวน้อยเ้นไม่เป็นส่ำเมื่อพบว่าเาพาเธอมาที่ห้อรับแ ไร้ึ่ผู้นในาน และอนนี้็มีเพียเธอและเาอยู่ันแ่สอน เธอไม่ไว้ใสายาอเายามมอเธอราวับะลืนินไปทั้ัวแบบนั้น มันน่าลัว
“ไหนล่ะะ อวัปีนีุ้ป๋าให้อะไรโอนี่น้า” พยายามทำลายวามิแ่ลบอัวเอ ไม่สนใสายาอีนที่มอ วาาสอส่อมอหาล่ออวัเพื่อหลีเลี่ยารสบาับเา
ัหวะนั้นเอ ที่ไม่ทันรู้ัว เธนทอรัส็เ้ามาสวมอเธอา้านหลั หิสาวัวแ็ทื่อ ่อนะสั่นไปทั้ร่าเมื่อมือหนาอุป๋าำลัลูบไล้เรียวาามอนเบาๆ
“ะ ุป๋า” ร้อเรียเสียสั่น พยายามใ้มือัวเอปัมือเาออ แ่ยิ่ห้ามเหมือนยิ่ยุ เธนทอรัสไม่เพียไม่ยอมละมือ แ่เาลับเพิ่มแร่อ้านเธอมาึ้นนระโปรัวสวยถูถลึ้นมาถึาอ่อนาวนวลา
“ุป๋า” ไบรโอนี่น้ำาลอ ิ้นรนออาารอ แ่เธนทอรัสไม่ยอม อรัเอวอ้วยสอมือ ฝัใบหน้า มายสูมลิ่นสาวแรแย้มที่อออย่ามัวเมาและลุ่มหล
“ุป๋า ปล่อยโอนี่นะ” ร่าเล็ๆ สั่นทั้ัว้วยวามลัว ร่าายพยายาม่อ้านเา ิ้นรนสุำลั่อนะร้อเสียหลเมื่อเธนทอรัสใ้ฟันบเบาๆ ที่ลำอ ยัวสาวน้อยในอ้อมแนนาลอยาพื้น ่อนะโยนร่าเล็บอบบาอลูสาว บุธรรมลับโฟาห้อรับแ าม้วยร่าแ็แรโน้มัวไปทาบทับ
“โอนี่” ร้อเรียสาวน้อย้วยน้ำเสียแหบพร่า พร้อมับมือบาทั้สอล้าลำัว ไบรโอนี่น้ำาึม เส้นผมสวยามสยายเ็มโฟา
“ุป๋า อย่าทำอะไรโอนี่นะะ โอนี่ลัวแล้ว” ร้อบอ เธนทอรัส้วยน้ำเสียสั่นๆ วาู่สวยรื้น้วยหยาน้ำาเวลาที่ระทบับแสไฟราวับอัมีล้ำ่า เธนทอรัสยิ้มบาๆ ่อนะพรมูบทั่วใบหน้าหวาน ไล่าหน้าผามน วาทั้สอ้า มับ แ้ม และหยุที่ริมฝีปาสั่นๆ อสาวน้อย เาปรารถนาเธอนไม่สามารถวบุมัวเอไ้อี่อไป
“เป็นอป๋านะ โอนี่” วาู่หวานเบิโพล ร้อ้านไม่ไ้เนื่อาถูายหนุ่มที่ึ้นื่อว่าุป๋า ปิปา้วยปาอเา ไบรโอนี่ัวแ็ทื่อ สมอล้ายับไปั่วะ เนิ่นนานแ่ไหนไม่รู้ที่ปล่อยให้เาเยมวามหอมหวานาริมฝีปาอเธอ วบน ไ้สิเมื่อเาไร้าออลมาที่ร่อออเธอ ร่าเล็ๆ สั่นทั้ัว ร้อไห้ออมาอย่าวัเสีย มือบา็พยายามบิ้อมือนแ้ำ ร่าเล็ หอบสะท้านล้ายถูแย่อาาศไปหม
“ยะ อย่าทำแบบนี้ ่วย้วย ใร็ไ้่วยโอนี่้วย” เธนทอรัสไม่สนใเสียร้ออเธอ สิ่เียวที่เา้อารือไ้ปลปล่อยวามปรารถนาที่เปี่ยมล้นในร่าายเท่านั้น เาื้อเธอมาเพื่อปรนเบลอวามใร่และมอบทายาทให้เา และเาะ้อไ้ในสิ่ที่ปรารถนาทุสิ่ ไม่เว้นแม้แ่ร่าเล็ๆ อสาวน้อยบริสุทธิ์นนี้
“ฮึ ฮือ ่วย้วย” ไบรโอนี่รีร้ออวาม่วยเหลือนอแสบแห้ไปหม ร่าาย็ล้ายเหมือนะเป็นไ้เี๋ยวร้อนเี๋ยวหนาว ่อนะสะุ้เฮือ บิายไปมา หอบหายใสะท้าน เมื่ออบัวูมถูริมฝีปาอเารอบรอ้าหนึ่ ทั้ๆ ที่ยัมีับในปปิ วามเปียื้นาริมฝีปาเาทำให้เธอเิวามรู้สึแปลใหม่น่าลัว และเธอยัไม่พร้อมะอยามีวามรู้สึแบบนี้ ุป๋าอเธอนนี้น่าลัว น่าลัวนอยาหนีไปให้ไลๆ
“นายน้อย!! ” ไบรโอนี่ัปา หลับาแน่น ลืมาโพล เรี่ยวแรที่หายไปลับมาอีรั้ ผลัเธนทอรัสที่ไม่ทันั้ัวล้มลับพื้น่อนะรีบวิ่ไปหลบหลัแม่บ้านอันนา ผู้่วยีวิเธอ มือบา้าหนึุ่มสาบเสื้อ้วยอาารสั่นเทาวัเสีย ะที่อี้าอแนอันนาไว้แน่น ใบหน้าใสเ็มไป้วยน้ำาอย่าน่าสสาร
อันนาเห็นสภาพสาวน้อยแล้วสสารับใ ่อนะสบาับผู้เป็นนายเมื่อเาพยุัวลุึ้นไ้ ใบหน้าถมึทึน่าลัว เินุ่มๆ เ้ามาราวับสัว์ร้ายนเธอหวาหวั่น
“หยุนะ นายน้อย” นที่ถูเรียนายน้อยะัเท้า่อนะำหมันมือสั่น ริมฝีปาบเม้มแน่น ัฟันัรออย่า่มอารม์ อีนิเียว เา็ะไ้ิมเธอ วามปวร้าวในแนาย้ออทนยามอยู่ใล้ำลัะถูปลปล่อยแล้วแท้ๆ
“ป้าถอยไปะ ส่โอนี่มาให้ผม” สั่าร้วยน้ำเสียเ้มุันนสาวน้อยสะุ้ อแน อันนาแน่นยิ่ว่าเิม ร่าเล็ร้อไห้นาบวม้ำไปหม เสียสะอื้นที่ัเล็ลอออมายิ่บีบหัวในฟันั
“นายน้อย พอเถอะนะะ นายน้อย็เห็นว่าเธอวัเสียไปหมแล้ว” เธนทอรัสไ้สิ วาสายามอลูสาวัวน้อยน่ารัอน มีอาารหวาลัวนน่าสสาร
“เธอยัเ็เินว่าะเ้าในะนายน้อย ให้เวลาเธอหน่อยเถอะ รอให้เธอโว่านี้” เธนทอรัสบรามแน่น วาุัน้อมอใบหน้าหวานที่ไม่แม้ะมอหน้าน เา็ยิ่อารม์เสียหนัมาึ้น เพราะวามปรารถนามาล้นในัวเธอทำให้เาสร้าบาแผลในใเธอแล้วสิ แ่ถึอย่าไร็ไม่มีวันหนีเาพ้น รั้นี้เธอหนีรอไ้ แ่รั้หน้าเาะไม่ยอมให้เธอหลุมืออีแน่
“็ไ้ ผมะให้เวลาเธอ 20 ปี เมื่อเธออายุ 20 ผมะลับมาทวสิ่ที่ผมสมวรไ้”
*เปิอรูปเล่ม สนใทัแทเพเลย่ะ
ความคิดเห็น