Taekang: แอบรัก Secret Love

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2

.
.
.

"ซูซี่ครับ เดี๋ยว CEO ของเราจะมาพร้อมกับน้องชาย จะให้รับรองที่ไหนดี"

"โอ้ว ผู้บริหารหล่อล่ำเบอร์นั้น เชิญที่ห้องรับรองของช่องเลยดีกว่าฮ่ะ คุณโดม"

"ก็ได้ครับ แล้วเตเต้พร้อมยัง สคริปโอเคมั้ย"

.
.


"แน่นอนซิโดม เต็มที่ ไอน่ะพร้อมตั้งแต่เมื่อวานแระ "

"โหย นี่ก็ไม่น่าถามเนอะ"

"งั้นขอไปเตรียมตัวก่อนล่ะนะ นี่แต่งหน้าทำผมยังไม่โอเคเลย เดี๋ยวจะไม่เด้งต้อนรับสปอนเซอร์..."

ผมกรีดกรายเล็กๆไปเป็นพิธีแบบที่รายการต้องการ บางทีก็เหนื่อยอยู่แต่สนุกดี คิดซะว่าเล่นละครก็แล้วกัน

ที่จริงรายการของเราก็ไม่ได้โด่งดังอะไรมากมาย ช่องเองก็มีผู้ชมเฉพาะกลุ่มหากแต่มีกำลังซื้อตรงตามความต้องการของลูกค้าผมเลยไม่ต้องแอ๊บหนีนักข่าวอะไรแบบคนดังทั้งหลาย แต่สำหรับผู้สนับสนุนก็คงต้องแอ๊บไว้ก่อน

.
.
.


"สวัสดีฮ๊า ซูซี่นะค๊า ดีใจมากเลยที่คุณฮั่นสุดหล่อกับคุณน้องมาเยี่ยมเมนูเลิฟวันนี้ อีกสักพักเราจะเริ่มแล้วนะฮ๊า เรียนเชิญฮ่ะ"

"คือผมอยู่ได้เดี๋ยวเดียวน่ะครับ มีประชุมต่อ จะฝากน้องกั้งไว้ด้วยเขาน่ะชอบรายการของคุณมาก"

"ใช่ครับ กั้งติดตามทุกตอนเลย"

"ดีเลยค่ะรูปหล่อ รับรองว่าจะดูแลเทคแคร์สุดฤทธิ์"

.
.
.


......

ในสตูดิโอ

"ตามที่ได้เกริ่นบอกกันไว้เมื่อวานว่าเตเต้มีเกมส์มาให้เล่นกัน จำได้มั้ย ... ชริ อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้ งอนจริงๆด้วย .. เพราะในสตูดิโอเมนูเลิฟวันนี้ได้ต้อนรับหนุ่มหล่อถึงสองคน มาร่วมชิมจานเด็ดพร้อมแจกรางวัลให้ผู้โชคดี... เดี๋ยวกลับมาคร๊าบบ"

"ภาพกว้างจับโลโก้ Jewel โอเค คัท... เข้าโฆษณาได้...."


.
.
.



"ไง น้องกั้ง ตื่นเต้นหรอครับ"

"ฮะพี่ฮั่น เขาถ่ายทำกันน่าสนุกเนอะแต่ก็ต้องเป๊ะๆเลย"

"ก็เป็นรายการสดน่ะครับน้องกั้ง เลยต้องตามสคริปและลงเวลาให้แม่นๆ เตเต้เค้าไม่ชอบรายการแห้ง"

"นั่นดิพี่โดม อืมม์ พี่เตเต้น่ารักจังฮะ ตัวจริงดูดีด้วยอ่ะ "

"มาโน่นแล้ว เดี๋ยวพี่แนะนำนะครับ "

.
.
.


ระหว่างรอเข้าช่วงเกมส์ ผมก็เดินลงมาทักทายผู้อุปถัมภ์ซะหน่อย ผมเห็นแล้วล่ะว่าคนนึงเป็นหนุ่มหล่อสูงใหญ่ขวัญใจสาวแท้สาวเทียมแถวๆนี้ ส่วนอีกคนนึง...


"สวัสดีครับ เตเต้เองฮ่ะคุณฮั่นกับคุณน้อง...."

"ครับคุณเต้ เอ่อ เตเต้"

"กั้งครับ ดีใจจังได้เจอพี่เตเต้ฮะ"

"ครับ เอ่อ คุณน้องกั้ง .. เรามาบรีฟกันหน่อยนะ ..... พอเราเสริฟอาหารขึ้้นโต๊ะซูซี่ก็จะพาหนุ่มหล่อทั้งสองมาเป็นแขก จะมีการชิมนิดหน่อย เอิ่ม คุณฮั่นกับน้องกั้งทานอาหารทะเลได้โนะ"

"อย่างงี้นะเตเต้ ซูซี่ขออธิบาย... พอดีคุณฮั่นเธอมีธุระเลยจะขอแจกรางวัลเลย ส่วนตอนชิมก็เป็นน้องกั้งน่ะตัวเธอ..."

"อ๋อ ได้เลยฮ่า ตามนั้น..."

ผมยิ้มพยักหน้าให้ก่อนจะรีบกลับไปปรับสคริป อยากจะเหวี่ยงอยู่หรอกนะถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกค้า 

"คุณฮั่นตามสบายนะคะ ซูซี่ขอไปช่วยทางเตเต้เขาก่อน"

.
.
.

"แก...งอนชั้นหรอ ขอโทษน๊า ก็เค้าเพิ่งมาบอกว่าติดงาน"

"เออ ชั้นเข้าใจแก ไม่ต้องห่วงชั้นจัดการได้แกไปเตรียมของเถอะ"

ผมต้องตั้งสมาธิก่อน เอ แต่ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องอยู่กับนายขี้เก็กนั่น ส่วนคนน้อง ...

.
.

"เกมส์ตอบคำถาม Jewel 100% ได้ผู้โชคดีและเก่งมากทั้ง 5 ร้านค้าที่ร่วมสนุกกับเรานะฮ๊า ตอนนี้เรียนเชิญคุณอิสริยะ CEO ของ BFood enterprise เป็นผู้มอบรางวัลรายละ ห้าพันบาทเป็นขวัญและกำลังใจให้เจ้าของกิจการของเรา"

.
.


"น้องกั้งเปลี่ยนใจกลับกับพี่ก็ได้นะครับ"

"ไม่เป็นไรครับ กั้งอยู่กับพี่โดมได้ฮะ"

"ชอบล่ะซิเรา ... ฝากด้วยนะโดม"

"ครับคุณฮั่น ไม่ต้องห่วง"

.
.

ผมเห็นคนพี่โอบคนน้องพาเดินไปก็อดมองไม่ได้

"เฮ้ยซู เค้าเป็นพี่น้องกันจริงๆหรอ หน้าไม่เหมือนกันเลย"

"อ๋อ น้องกั้งเขาเป็นหลานของเพื่อนคุณฮั่นน่ะ นี่แกไม่ได้ดูข่าวซุบซิบบ้างไงยะ สองหนุ่มเนี่ยเขาสนิทกันแปลกๆอยู่ เรดาห์แกไม่ทำงานป่ะ"

"อะไรนะ แปลว่า"

"ฮือๆ น่าเสียดายอ่ะแกร...อดกินเลย หล่อทั้งคู่ไม่น่ามากินกันเอง ซูซี่เศร้า..."

"จริงหรอวะ"

"เค้าเม้าท์กันน่ะ"

ผมมองตามอากัปกิริยาของสองคนนั่นแล้วก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันละมุนละไมเกินไปจริงๆ โดยเฉพาะนาย CEO นั่นดูจะหวงเขาเป็นพิเศษ ส่งสายตาซะหวานน่าขนลุก

.
.
.



"เอาล่ะ ตอนนี้ได้เวลาชิมแล้ว ... แต่เดี๋ยวก่อน เมนูทะเลรักของเตเต้จะขาดคู่ไม่ด๊าาาายยย วันนี้เราก็เลยมีหนุ่มน้อยน่ารักอาสาเป็นผู้ชิมอาหารเด็ดจานนี้ พบกับคุณน้องกั้ง วรกร ปรบมือรัวๆ"

กรี๊ดดดดด เสียงคนในห้องส่งกรี๊ดกร๊าดกันไม่กลัวคอพังเลยทีเดียว

"สวัสดีครับพี่เตเต้"

"อืมม์ น้องกั้งมานั่งลงเลย เราคุยกันไปทานกันไปโนะ"

"ได้เลยครับ กั้งชอบดูรายการพี่เตเต้มากเลย ดีใจจังได้มาดูสดๆวันนี้"

"ปากหวานซะด้วย จานแรกเลยนะพ่อหนุ่ม ซุปใสทะเลรัก ......... เอ่อ รับรองว่านุ่มลิ้นลืมไม่ลงทีเดียว"

ผมเผลอมองตาโตใสของเขาจนเกือบลืมบท 

"อร่อยมากครับ พี่เตเต้เก่งนะฮะทำแป๊ปเดียวเอง"

"มันมีเคล็ดลับน่ะ อุๆ ลองผัดทะเลใจ จานนี้บ้านๆ แต่มีคุณค่าน๊า"

ผมก็พูดคุยกับเขาไป ชวนเขาทานจานโน้นนี้จนครบแล้วก็ถึงเมนูปิดท้ายหอยเชลล์อุ่นใจ ที่อบเนยจนหอมกรุ่นเอามาเสริฟให้หนุ่มน้อย

"เป็นไงน้องกั้ง"

"อืมม์ สุดยอดเลยครับ กั้งไม่เคยทานหอยเชลล์เลยครับมันอร่อยจริงๆ อร่อยมากๆ "

"ดีเลย ทานเยอะๆนะ พี่จะขุนให้น้องกั้งอ้วนๆ 555"

".........."

ชายหนุ่มทำตาปริบๆมองผม เพราะผมดันตบไหล่เขาอย่างแมน

"อุ๊ย อิๆ ลืมฮ่ะ แอ๊บแมนไปหน่อย เอ้าทานต่อนะคุณน้อง เราสองคนต้องลาไปอิ่มเอมกับอาหารทะเลรักก่อน เมนูเลิฟวันนี้ต้องขอบคุณน้องกั้ง วรกรมากๆ แล้วพบกันใหม่เมื่อคิดถึงเตเต้ บ้ายยยย"

"โอเค ดิมไฟลงได้ เปิดเพลงคลอแล้วขึ้นเครดิตท้าย ดีมากเตเต้"

เสียงผู้กำกับ พี่ตั้ม สั่งคัท ผมก็เท้าคางมองเด็กหนุ่มที่ยัง enjoyอาหารตรงหน้า 

จนกระทั่ง


"โอ๊ะ พี่เตเต้ พี่โดม กั้งทำไมมึนๆหัวจังครับ "

"คุณพระช่วย เป็นอะไรไปน้องกั้ง นี่มีผื่นขึ้นด้วย"

ผมอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อเห็นผื่นแดงที่ลำคอเนียนๆของเขา 

"แย่แล้วพี่โดมสงสัยว่าน้องกั้งแพ้หอยเชลล์"

"จริงดิฮ๊าา ว้ายน้องกั้งสุดหล่อของซูซี่อย่าเป็นอะไรนะ"

"กั้งมึนจังฮะ หายใจไม่ค่อยได้ด้วย ฮ๊าาา"

"พี่โดมเอารถออก เราต้องพาเขาไปโรงพยาบาล ซูซี่แกเก็บงานอยู่นี่ ไปครับพี่ ... "

ดีที่ไฟในสตูถูกดิมลงจนสลัวๆ ผมตัดสินใจก้มลงช้อนอุ้มตัวหนุ่มน้อยขึ้นมา พาเดินตามพี่โดมไปด้านหลังที่จอดรถ รีบพาเขาเข้าไปนั่งตอนท้ายของรถแวนหรูคันนี้ หนุ่มน้อยในอ้อมกอดของผมเริ่มตาปรือทำท่าจะหลับ 

"น้องกั้ง น้องกั้งครับ ... "



.

.

.

.............