TaeKang เต้กั้ง : ปฏิบัติการรักสุดฟ้า

ลำดับตอนที่ #9 : Pod9

ผมมองข้อความในมือถือ ไม่สนใจใครแล้ว ผมรีบไปที่ห้อง VIP 13 ทันที...

หนุ่มชุดขาวนั่งรอผมอยู่จริงๆ แต่ตอนนี้เขาไม่มีปีกแล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมามองผม

ขุ่นพระ น้ำตาอาบแก้มใส อีกแล้วหรอ ใครทำเขาเสียใจอีกเนี่ย ต้องเป็นเจ้าซาตานนั่น ผมเดา

"น้องกั้ง นิ่งซะครับ" ผมตรงเข้าไปกอดชายหนุ่มอย่างสุดรักสุดสงสาร ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย 

"พี่เต้ .... กั้ง กั้ง จะมาลาพี่ฮะ" เขาพยายามข่มอาการสะอื้น พึมพัมบอกผม


"ลา ? ลาพี่ทำไม โอ้ว ไม่นะครับ น้องกั้งจะไปไหน" ผมยิ่งกอดเขาแน่นขึ้น

" ไปสุดฟ้าไงฮะ ที่กั้งเคยบอกพี่เต้ไว้ แต่พี่คงตามไปไม่ได้หรอก" น้องกั้งซุกหน้ากับอกผม


" ได้เวลาแล้วครับ Kang " เสียงพี่รุจ !!! 

ผมเงยหน้าขึ้นมองต้นเสียง เป็นพี่รุจจริงๆ เขามองนิ่งๆมาที่เราสองคน 

นี่มันเกิดอะไรขึ้น มีอะไรที่ผมต้องทำความเข้าใจไหม


"กั้งรู้แล้วฮะ ขออีกเดี๋ยวนะครับ" น้องกั้งตอบเบาๆ

"พี่รุจ นี่หมายความว่ายังไง" ผมถามรุ่นพี่ผม ตอนนี้ผมงงไปหมดล่ะ

"เต้ ไว้พี่จะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้คุณคังคงต้องเดินทางแล้ว" พี่รุจถอนหายใจ อ้อยอิ่งอยู่เล็กน้อย แล้วเดินเขามาสะกิดน้องกั้ง


" ไม่พี่รุจ ผมไม่ให้น้องกั้งไปไหน ต้องคุยให้รู้เรื่องก่อน" ผมขัดขึ้น


" คุณคังเขาต้องกลับญีปุ่นไง ก็งานเขาเสร็จแล้ว" พี่รุจตอบข้างๆคูๆ


"มันไม่ปกติครับพี่รุจ ถ้าเขาอยากกลับไปทำไมเขาต้องร้องไห้ ทำไมเขาดูเหมือนถูกตามล่า แล้วทำไมมีรอยช้ำที่คอเขา นี่้่มันไม่ธรรมดาครับ" ผมเถียง

"พี่เต้.... ฟังเขาเถอะฮะ กั้งต้องไปจริงๆ กั้งจะไม่มีว้นลืมพี่เต้" น้องกั้งเงยหน้าสวยขึ้นมามองผมเนิ่นนาน จนผมอัดอัดขัดใจ แล้วเขาก็ลุกเดินไปหาพี่รุจ


"เต้ พี่รับรองว่าไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นกับคุณคัง พี่สัญญา แต่ตอนนี้ให้เขาไปก่อนนะ แล้วก็พาสาวๆกลับกรุงเทพไปก่อน พี่จะเล่าอย่างละเอียดให้ฟังทีหลัง " พี่รุจดูซีเรียสมากจนผมกลัว เขาไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน 

"..................."

น้องกั้งมองผมแววตาแสนเศร้า แล้วเดินตามพี่รุจออกไป ทิ้งให้ผมนั่ง งง สงสัย สับสน นี่มันอะไรกัน ใครก็ได้ตอบผมที....