Taekang : Catwalk (เต้กั้ง)

ลำดับตอนที่ #8 : หน้าที่ของใจ

.

.

.

.

ผู้จัดการร่างล่ำเดินนวยนาดมากดกริ่งประตูห้องพักของนายแบบฮอต

"น้องกั้งฮ๊าาา พี่ฮันนี่มารับไปซ้อมเดินน๊า ... "

.

.

.

.

"เอ๋ ... หลับป่าวฮ๊า"

...

.......

ชายหนุ่มโผล่ประตูออกมาครึ่งหน้า ยิ้มให้พี่เลี้ยงคนสนิทพลางเอ่ยทัก

"ครับพี่ฮันนี่ ไปรอที่รถเลยเดี๋ยวกั้งตามลงไป"

"จะดีหรอฮ๊า พี่เห็นมีแฟนๆมาดักเยอะอยู่น่ะฮ่ะ"

"เอ่อ กั้งขอทำธุระส่วนตัวแป๊ปเดี๋ยวลงไปด้านหลังรีสอร์ทนะครับ"

.

.

.

"ไม่เป็นไรหรอกคุณฮั่น ผมเตรียมทางไว้ให้หนุ่มฮอตแล้ว"

"ฮั่นนี่ย่ะ นายแกงคั่ว"

"แกงส้ม!... เฮ้อ นั่นแหละ น้องกั้งตามสบายนะ เราลงไปรอด้านล่าง"

"โอเคครับ"

ว่าแล้วชายหนุ่มก็ผลุบหายเข้าห้องไป ทิ้งให้สองคู่กัดแดกดันกันไปมาลงลิฟท์ไปด้วยกัน

.

.

.

.

ชายหนุ่มพาร่างบางเดินเข้ามาส่วนห้องนอน ยืนมองคนที่ยังหลับไหลบนเตียง หน้าตาของเขาดูซีดเซียว

"พี่เต้ รออยู่นี่ละกันนะ"

เขาเดินไปนั่งลงข้างๆ ยกมือขึ้นอังหน้าผากกว้างของคนตรงหน้า 

"อืมม์ ไม่มีไข้แล้วนี่ "

อย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มก้มลงจูบหน้าผากของคนที่เขาห่วงใย พลางได้ยินเสียงเพ้อจากปากบาง

"น้องกั้งหรอ ... "

"ฮะ กั้งเอง"

ตาเรียวค่อยๆเปิดขึ้น ยกมือหนาขึ้นลูบไล้ใบหน้าเนียนของหนุ่มน้อย

"พี่.."

"พี่พักที่นี่ก่อน ไม่ไหวก็ไม่ต้องไปหรอก กั้งกับพี่ฮันนี่จัดการเองได้สบายมาก"

"อืมม์ เก่งขึ้นนะเรา"

เสียงอ่อนแรงพูดตอบเขา กุมมือเล็กไว้ดึงมาจูบเบาๆ

"นอนซะ เดี๋ยวกั้งกลับมาจะให้พี่สนพากลับกรุงเทพ"

"ครับ"

"หึๆ ว่าง่ายดีนี่ฮะ ไปนะ"

"ขอหอมหน่อย"

"หือ"

"นะ"

ชายหนุ่มถอนหายใจเอียงหน้าลงไปให้คนพี่หอมแก้มใส

"พี่จะรอนะ"

"หลับซะ เข้าใจนะ"

"ครับ"

ตาเรียวยาวค่อยๆปิดลงด้วยฤิทธิ์ยา .... ไม่นานก็หลับไป

ชายหนุ่มยิ้มให้คนพี่ที่หมดแรงไม่ฉุนเฉียวเหมือนเคย จัดแจงให้นอนสบายจึงไปปฏิบัติภารกิจ

............................................................

"แล้วก็มาถึงชุด Finalle ดวงดาวแห่งมรรคา ที่ได้นายแบบสุดฮอตจาก 13 Gen มาเดินให้ในค่ำคืนนี้ ขอเชิญพบกับ กั้ง วรกร คร๊าาาบบ"

"กรี๊ดดด น้องกั้งของพี่ น่ารักที่สุด"

"เบาๆหน่อยคุณฮั่น"

"ทำมะ นายแกงป่า"

"เว่อร์ไป๊"

สองคนสองขั้วเถียงกันไปมา ตายังมองไปที่ร่างสมส่วนในชุดสีเงินสะดุดตา เว้าแขนเว้าคออย่างมีศิลป์พร้อมๆกับการโชว์เรือนร่างกับใบหน้าหล่อเหลาสะกดใจผู้คนในงานจนได้รับเสียงปรบมือเกรียวกราว 

"คุณฮั่นนี่ครับ พอจะคุยหน่อยได้มั้ยครับ"

"อุ๊ย ท่านเจ้าสัว ลมอะไรหอบมาคะ"

สาวเทียมร่างใหญ่หันไปยกมือไหว้ชายวัยกลางคนผมสีดอกเลาตามเทรนด์ที่เดินมาทักพร้อมลูกน้องอีกสองคน

"ก็อยากชมผลงานน้องกั้งเขาน่ะครับ"

"ฮ่ะ มีอะไรให้ฮั่นนี่รับใช้ฮ๊า"

"เขามีเสน่ห์มากๆผมเลยอยากให้เขาไปเดินแบบให้กับเสื้อผ้าของลูกสาวของผม น้องเกรซเพิ่งกลับมาจากฝรั่งเศส เรียนดีไซน์มาโดยเฉพาะ และจะมีงานเลี้ยงต้อนรับพร้อมเปิดตัวห้องเสื้อน่ะครับ ไม่ทราบว่าจะขอคุยกับน้องกั้งได้มั้ย"

"ว้าว น่าสนใจนะฮ๊า แต่ตอนนี้น้องกั้งมีสังกัดน่ะฮ่ะ ฮันนี่ก็ต้องรายงานทางค่ายก่อน แต่คิดว่าไม่มีปัญหาแหละ หรือว่าเจ้าสัวจะลองคุยกับคุณธีธัชตรงเลยก็ดีนะฮ๊า เอ  เขาอยู่ไหนนะ"

"นี่ผมก็อยากเจอเขา แต่ว่ายังไม่เห็นเลยครับ"

"เอ่อ พอดีลูกน้องเขาบอกว่าคุณธีธัชติดงานด่วนน่ะครับ"

"ห๊ะ หรอนายแกง... ทำไมฮันนี่ ไม่..."

"คือ..พี่สนไง แกบอกผม พอดีเห็นคุณฮั่นยุ่งๆน่ะ"

"ฮั่นนี่ย่ะ !"

"ถ้างั้นผมขอพบน้องกั้งสักแป๊ปก่อนนะครับ"

.

.

.

"สงสัยว่าจะต้องรอคิวมั้งท่านเจ้าสัว เพราะผมน่ะนัดคุยกับเขาก่อน จริงมั้ยจ๊ะฮั่นนี่"

"ว้าย เฮียโตโน่ หล่อเริ่ดนะฮ๊าวันนี้ ไม่ควงแฟนไฮโซมาด้วยหรอฮ๊า"

"แฟนที่ไหน ไม่มี๊ อย่าใส่ความกัน"

"อิๆ ค๊าาา เดี๋ยวฮันนี่ขอตัวไปดูน้องกั้งหลังเวทีก่อนนะฮ๊า ไปเร็วนายแกงเลียง ..."

"เอ่อ ผมเนี่ยนะ คับๆ ใช่ๆ"

"เอ่อ เดี๋ยวแล้วเรื่องนัด...."

"เดี๋ยวโทรหานะฮ๊าท่านเจ้าสัว เฮียโตโน่ พอดีน้องกั้งมีงานต่ออ่ะฮ่ะ"

.

.

.

. 

"เจ๊ฮั่น แฮ่กๆ ไมต้องวิ่งสี่คูณร้อยขนาดนี้"

"เหอะน่า รีบเลยให้ไว ไปเอารถคุณมารอรับน้องกั้งนะยะ ชั้นจะเอารถตู้ออกไปก่อน"

"ทำไมอ่ะ"

"อย่าเพิ่งถามได้มั้ย ทำตามที่บอก ปฏิบัติ!"

.

.

.

หนุ่มแกงส้มทำหน้างงๆ แต่ก็ยอมทำตาม 

"น้องกั้งฮ๊า ไปกับนายแกงเผ็ดนี่ก่อนนะฮ๊า ไปเจอกันที่รีสอร์ท เร็วฮ่ะ เดี๋ยวงานเข้า"

"พี่ฮั่นนี่ คือ"

"บอกให้รีบไงฮ๊า"

หนุ่มแกงส้มกับนายแบบเพื่อนรุ่นน้องคนดังต้องรีบออกไปตามคำสั่ง...

...........................................

.

.

.

"ว้าย ตาเถรตกต้นตาล จะเบรกทำมายกันยะ นายมโน!"

"ขอโทษครับคุณฮันนี่ แต่มีรถมาปาดหน้าน่ะครับ"

"อ๋อ นึกว่าอะไร"

"เย้ย ไม่แปลกใจหรอครับ"

"ไม่เล้ย นี่ใคร ฮั่นนี่ผู้จัดการมือโปรที่สุดของยุคนะยะ เอาล่ะ เดี๋ยวชั้นจัดการเอง"

หน้าที่แต่งแบบสวยจัดขนตาเป็นแผงยื่นออกไปมองฝั่งข้างคนขับที่ลดกระจกลงเพื่อพูดคุยกับคนที่ลงมาจากรถตู้สีดำหรูคันใหญ่

"ว้ายนึกว่าใคร men in black ของท่านเจ้าสัวนี่เอง รถเสียหรอฮ๊า"

"ขอโทษคุณฮันนี่ครับแต่นายอยากขอพบคุณกั้งสักครู่ "

"ฝากขอโทษเจ้าสัวนะฮ๊า อย่างที่บอกน้องกั้งมีงานด่วนต่ออ่า แล้วก็ไปแล้ว ไม่ได้มากะฮันนี่อ่า "

"ไม่จริงมั้ง"

"งั้นก็ขึ้นมาดูดิฮ๊า ล่ำๆกล้ามโตอย่างพี่เนี่ยฮันนี่อยากคุยด้วยนานๆ คริๆ "

มือใหญ่ติดเล็บสีสันฉูดฉาดลูบที่ปากตัวเองอย่างยั่วยวน พลางส่งสายตาหวานไปให้ ทำเอาคนที่คุยด้วยสะดุ้งโหยง รีบกลับไปบอกนาย

"นายมโม เลื่อนไปจอดข้างๆรถเลย "

"ครับๆ"

"ทักทายค่าท่านเจ้าสัว ... น้องกั้งไปแล้วค่ะ แหม ไม่นึกว่าจะตามมาอ่ะฮ่ะ เอ หรือว่าจะคุยสองต่อสองกะฮันนี่ก็ดีน๊า "

"หึๆ ไม่เป็นไรครับคุณฮั่นนี่ ถ้าอย่างนั้นบอกคุณธีธัชด้วยนะว่าผมขอนัด และจองคิวน้องกั้งด้วย คราวหน้าคงไม่พลาดจะได้เจอเขานะครับ"

"เครเลยฮ๊า Goodnight จุ๊บๆ นะฮ๊า"

.

.

.

...................................................................

"ครับพี่ฮั่นนี่ ขอบคุณมากนะฮะ"

"เป็นไง เรียบร้อยมั้ย"

"ครับพี่แกง"

"เสน่ห์แรงนะกั้ง แล้วจะขึ้นห้องเลยมั้ย"

"ครับพี่ กั้งง่วงแล้ว"

สองหนุ่มลัดเลาะขึ้นลิฟท์ของเจ้าหน้าที่รีสอร์ทขึ้นห้องไป

.

.

.

"เอาล่ะเข้าห้องไปเถอะ ล็อกให้เรียบร้อยนะ"

"ฮะพี่แกง ขอบคุณมากนะครับ พักผ่อนเถอะไว้เจอกันพรุ่งนี้"

"เคๆ goodnight "

ชายหนุ่มโบกมือให้คนพี่พลางปิดประตูลงมองไปรอบๆส่วนห้องนั่งเล่นที่สว่างไสว เดินไปส่วนห้องนอนไม่เห็นคนที่ควรจะอยู่บนเตียงก็พัมพัมกับตัวเอง

"สงสัยจะตื่นแล้วสินะ...เอ หายไปไหนล่ะ"

.

.

.

.

ก๊อกๆๆ

"หือ ใครกัน"

ชายหนุ่มออกจากห้องไปที่ประตูอีกครั้ง คิ้วเรียวขมวด 

กริ๊ก

 

ตาโตเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อเห็นอาคันตุกะไม่ได้รับเชิญเปิดประตูห้องพักส่วนตัวของเขาตรงเข้ามา

"ว่าไงน้องกั้งคนเก่ง หึๆ เฮียลำบากมาเลยนะเนี่ย แต่ก็คุ้มค่าที่ซู๊ด"

"เฮียโตโน่ เข้ามาได้ยังไง!.."

"อ้าว ก็เฮียก็มีเส้นมีสายเหมือนกัน ใช้เงินฟาดเข้าไปก็ได้มา "

มือใหญ่คว้าข้อมือหนุ่มน้อยดึงเขาเข้าหาตัว

"โอ๊ะ อย่านะเฮีย จะทำไรกั้ง"

"เฮียอยากคุยด้วยน่ะ  เราไปคุยในห้องกันกุ๊กกิ๊กนะ วันนี้น้องกั้งเซ็กซี่มาก"

"ปล่อยก่อน"

"จุ๊ๆ อย่าใจร้อน เดี่ยวเฮียไปปล่อยบนเตียงดีกว่านะ "

หนุ่มตัวโตท่าทางยียวนกอดรัดหนุ่มร่างบางที่ดิ้นขัดขืนดันเข้าส่วนห้องไป

"ปล่อยเดี่ยวนี้นะ ช่วยด้วย"

"ร้องได้น่าฟังจริงๆ มามะ เฮียจะสอนวิธีหว่านเสน่ห์ให้เพิ่ม "

.

.

.

ร่างใหญ่ดันตัวหนุ่มน้อยลงบนเตียงจะก้มลงจูบพลางต้องชะงักเพราะมีมือหนาคว้าคอเสื้อดึงออกจนหงายหลังไป

"ถามผมหรือยัง เฮีย"

"เฮ้ย ใครวะ"

"เต้ ธีธัช"

.

.

.

ผมตอบเฮียบ้ากามอย่างชัดถ้อยชัดคำแล้วชกไปที่ท้องมันอย่างจัง

"โอ๊ย อุ๊บ"

"นี่ไม่อยากชกหน้ากลัวจะมีร่องรอยเดี๋ยวเมียเฮียจะจับได้ว่าหื่น เอ๊ะ หรือจะเอาอีกที..."

"อย่าพี่เต้ ... "

มือเรียวคว้าหมัดผมไว้ พลางดึงตัวผมห่างจากคนที่รุกล้ำเขา

ผมหันไปมองน้องกั้งที่หน้าซีดเพราะตกใจกลัว เดินเข้าไปกอดเอวเขาไว้พลางหยิบมือถือมากดโทรออก

"พี่สน เข้ามาหน่อย ในนี้มีคนหลงทางจะให้พาไปส่ง รปภ เอ หรือจะเป็นตำรวจดีล่ะ"

"ไม่ต้องๆชั้นไปเองได้ โอ๊ย .. ฝากไว้ก่อนเถอะคุณธีธัช อย่าเผลอก็แล้วกัน"

"ครับ ผมจะจำไว้"

คนที่ถูกต่อยเดินกุมท้องตัวงอเดินออกไปจากห้องด้วยความเจ็บใจแต่จำต้องถอยไป

ผมมองตาคู่สวยที่สบตาผม

"ปลอดภัยแล้วนะ"

"ขอบคุณฮะ"

ผมยกมือมาลูบผมนุ่มของเขาเบาๆ ก้มลงจูบหน้าผากมนกระชับอ้อมกอดเข้ามา หน้าเรียวเงยมองผม

"แต่ไม่รู้ว่าปลอดภัยจริงหรือเปล่า  "

"เขาคงไม่กล้าแล้วฮะ.

"ไม่ใช่เขา"

"ใคร...."

"พี่นี่แหละ"

">/////<"

"เขินหรอ"

"ไม่นี่..คุณ เอ่อ หายแล้วหรอ"

"หายแล้ว กำลังจะกลับกรุงเทพฯ น้องกั้งกลับกับพี่เลยนะ"

"ทำไมรีบจัง"

"พรุ่งนี้เช้ามีประชุมน่ะ"

"งั้นกลับไปเถอะฮะ กั้งกลับกับพี่ฮั่นนี่ได้"

"น้อยใจหรอ"

"อะไรนะ"

"ถามว่าน้อยใจพี่เหรอ"

"ป่าวนี่ฮะ ก็คุณมีงาน"

"อืมม์ ... งั้นอยู่ต่อก็ได้ "

ผมเองก็ไม่อยากทิ้งเขาไว้ลำพังในเวลาแบบนี้ ความรู้สึกห่วงใยแบบนี้ กลับมาอีก...นี่ผมกำลังทำร้ายตัวเองและทำร้ายเขาอีกครั้งหนึ่งหรือเปล่า ผมกดสั่งคนขับรถว่าจะอยู่ต่ออีกคืน..

"ไปอยู่ไหนมาฮะ"

"ห้องน้ำไง ได้ยินเสียงน้องกั้งแล้วล่ะดีนะที่พี่อยู่ด้วย "

"ขอบคุณฮะ"

"มันเป็นหน้าที่ของพี่"

"อ่อ ครับ กั้งลืมไป"

ชายหนุ่มผละออกจากอ้อมกอดของผมจะเดินออกไปจากห้อง ผมรีบคว้าเอวเขาไว้

"เดี๋ยวก่อนน้องกั้ง ยังฟังไม่จบ"

"มีอะไรอีก"

"หน้าที่ที่มีความสำคัญกับหัวใจของพี่มากที่สุดเลยไง พี่สำนึกผิดแล้วต่อไปจะดูแลน้องกั้งให้ดี"

"อย่าเลยครับ"

"โกรธพี่ใช่มั้ย ไม่เป็นไรพี่รอได้แต่คืนนี้พี่นอนด้วยคนนะ"

"ไม่"

"เถอะนะ"

ผมตรงเข้าไปประกบปากนุ่มแผ่วเบารั้งตัวเขาเข้ามาแนบอก จูบไซร้ซอกคอเนียนไล่ลงมาที่เนินออกมีเพียงเสื้อยืดบางๆคอลืกๆขวางอยู่ สองมือผมเลื่อนไปลูบไล้หลังนุ่ม คนในอ้อมกอดโอนอ่อนยินยอมให้ผมอย่างดี ผมกระซิบที่ข้างหูสวย

"น้องกั้ง...ตกใจมั้ย"

"นิดหน่อยฮะ"

"ให้พี่ปลอบนะ"

ผมกดจมูกลงบนแก้มเนียนก้มลงช้อนร่างสมส่วนไปวางบนเตียงนุ่ม ปลดพันธนาการบนร่างกายของเราสองคนออกทีละชิ้นพลางโลมเลียจุดสัมผัสบนร่างงามอย่างคุ้นเคย

"ฮ๊า พี่เต้"

"...น้องกั้งยังหอมหวานเหมือนเดิม "

ผมลูบไล้กล้ามอกกล้ามท้องของเขาปลุกอารมณ์รักให้พลุ่งพล่านอย่างที่เขาพอใจ แบบที่เราเคยมอบให้กันเมื่อนานมาแล้ว ร่างกายเราสองคนเบียดชิดกันจนแนบสนิท ปากอิ่มผ่อนลมหายใจเป็นระยะๆระหว่างที่ผมซุกไซร้ไปทั่วทุกอณูของผิวละเอียดอย่างชำนาญ ลากลิ้นลงไปโลมเลียส่วนลับของเขาให้เสียวซ่าน เลื่อนขึ้นมาดูดเม้มยอดอกชูชันที่แอ่นรับพลางครางเสียงกระเส่า

"จ๊วบๆ อืมม์ นุ่มลิ้นจริงๆน้องกั้ง..."

"อ๊ะ ฮ๊าา... กะ กั้ง โอ๊ะ.."

"พี่จะรื้อฟื้นหน้าที่ของเรานะ ขอแก้ตัวใหม่อีกสักครั้ง..."

ผมพลางนึกถึงวันที่เราต้องขาดกัน 

.

.

.

................................................................................................

Note:เขียนไปมาเริ่มยาวเกินชื่อตอน อุๆ 

กะจะให้น้องโหดใส่แต่นึกถึงหน้าพี่เต้แ่ล้วโกรธไม่ลง เฮ้อ ...